Chapter 7

1046 Words
T O B E Y HABANG nanonood ako ng tv, dumating si Leo mukhang kakauwi niya lang. Tiningnan niya agad kung anong mesa. "Paborito mo yan, kaya kumain kana." "Salamat." Sabi niya.."Kamusta yung kaibigan mong maarte?" I just rolled my eyes sa sinabi niya, ang sama niya pag dating kay Carly. Nagulat kami nung may narinig kaming humihikbi. Napatingin ako sa relo, 12am palang uh. Tumayo ako at lumapit ako sa pinto ni Carly para pakinggan kung saan galing yung hikbi. "Oh bakit umiiyak na naman yan? Istorbo ang ganyang klaseng tao." Bumalik ako sa sofa. Gusto ko sana na samahan si Carly pero baka kailangan niya ng space dahil alam kong naaalala na naman niya ang ex niya. "You're so mean to her. Alam mo ba na pareho lang kayo na niloko ng mga jowa niyo?" Parang nagulat si Leo sa sinabi ko, napansin kong napakunot noo niya nung umupo ako sa sofa."She cheat?" Umiling ako. "Her boyfriend." Hindi na sumasagot si Leo, nakita ko nalang pumasok na siya sa kwarto. I sigh. Bakit naman kasi ganyan mga naging kasama ko? Pero masaya naman sila kasama kaya no worries. S C A R L E T T Namumugto ang mga mata ko nung pag gising ko. Bakit kasi nasasaktan pa rin ako? Matapos niya akong lokohin. Lumabas ako ng kwarto, lumingon agad si Toby sa direksyon ko habang nag luluto siya "Goodmorning." Bati niya sa akin, nginitian niya lang ako. Umupo na muna sko sa sofa. "Are you okay?" Tanong niya sa akin, kaya lumingon ako sa kanya. "I heard you last night sobbing." Nagulat ako sa sinabi ni Toby. "Im sorry, did I awake you." "Hindi naman dahil gising pa naman kami ni Leo that time." Napatakip ako sa mukha ko, nakakahiya. "Im sorry." I said. "For what? Wala ka naman kasalanan, you are free to cry and laugh. Hindi naman namin hawak ang buhay mo." Tumayo na ako at tinulungan ko si Toby mag prepare ng breakfast. "Wala ka ba na mimiss sa inyo?" Biglang tanong ni Toby habang hinahanda namin ang almusal. Umiling ako Napansin kong kumunot ang noo ni Toby. "Bago ako umalis, wala naman isa sa kanila na pumunta sa kwarto ko as me if I'm okay. Naniwala pa sila sa boyfriend ko kesa sa sarili nilang anak. You know money is an evil." "Paano mo nasabi. " "Dahil nagagawang kontrolin ang pera ang tao. My parents hate me dahil nalaman nila na ako ang nag cheat." "Teka bakit bumaliktad ang kwento?" "Because he lied. Pinalabas niyang ako ang masama, mayaman ang boyfriend ko, feeling ko sa isip ng daddy ko kapag nag hiwalay kami ng boyfriend ko mawawala ng malaki sa kanya." "Diba mayaman na kayo?" "Mas gusto niyang lalo siya yayaman at malamang mas gugustuhin niya na mayaman ang mga in-law niya na tulad namin." "Kaya maganda maging mahirap, hindi yung sobrang hirap yung katamtaman lang, kaya para hindi mo maranasan na ang kaligayahan dapat nabibili yan, that's how you feel kapag mayaman ka right?" "Tumango ako sa sinabi ni Toby, napalingon ako sa direksyon kung saan ang kwarto ni Leo. Nag iwas agad ako nung nag tama ang mga mata namin. Kung si Toby narinig niya malamang narinig din ni Leo. Napayuko ako sa hiya. Handa na ang pagkain kaya umupo na kami sa lamesa. Gamit ko parin fork and spoon. Pagkatapos namin kumain nag si pasok agad sila ng mga kwarto nila pagkatapos namin mag ligpit Napatingin ako sa plato doon sa sink.. I sigh pagkatapos lumapit ako doon. I need to try, Dahan-dahan ko hinugasan ang mga pinggan para hindi lang mabasag. Mga ilang minuto natapos ko mag hugas napasigaw ako sa tuwa kaya kaya lahas sila ng dalawa lumabas sa nga kwarto nila. "What happen?" Leo ask, gulat siyang nakatingin sa kin. Napakamot ako ng ulo, dahil mukhang ginulat ko sila dahil sa sigaw ko. "I'm sorry, kakatapos ko lang kasi hugasan ang mga pinggan." Sagot ko "Congrats." Pagkatapos niyang sabihin yun pumasok na muli siya sa kwarto niya Nagkatinginan kami ni Tobey pagkatapos sabihin ni Leo yun. "Keep it up girl." Masayang sabi ni Tobey. Napakagat ako ng labi habang nakangiti. "Yes." Muling pumasok si Tobey sa kwarto niya kaya pumasok na ako sa kwarto ko para ayusin naman ang kwarto ko. Mga ilang minuto narinig kong tumatawag si Tobey sa akin. "Yes." "Dito na muna kami." Paalam ni Tobey. "Ingat!" Sigaw ko. "Don't forget to lock the door." Rinig kong sabi ni Leo. Napangiti ako, hindi naman ata siya talaga masungit baka dahil sa pinag dadaanan niya lang kaya ganyan siya. Kahit sino man ang masaktan magiging cold talaga but except for me. But its takes time to heal a broken heart, baka hindi pa na kaka move-on si Leo. Mahirap naman kasi makalimot, lalo na kung yung kinakalimutan mo eh ilang taon kayo mag kasama. Gusto ko sama gamitin ang mga social media accounts ko pero naalala ko. Lahat ko pala dinaactivate yun para walang tatawag ko cocontact sa akin gamit sa account ko. Pagkatapos ko maglinins naligo na muna ako mga ilang minuto lang din nung natapos akong maligo at pumasok na ako sa kwarto ko. Pagkatapos ko mag bihis, nakatayo ako ngayon. Sinusubukan kong isipin kung ano ang maaring kong gawin just to kill time. I sigh. Nung mapansin ko na wala na akong gagawin dahil nagawa ko na lahat. Antayin ko nalang kaya sila bumalik? Or sabihin ko na kaya kay Tobey na gusto ko na mag trabaho? Para naman may gagawin ako, hindi pa naman na uubos ang pero ko gusto ng may ginagawa ako. I hate sitting or laying on my bed the whole day, sanay akong may ginagawa ako. Yes I am rich pero hindi ibig sabihin ay tamad na ako. Kaya nung grumaduate kami ni Tristan, binigyan agad ako ng trabaho ni Dad kahit employee lang muna sa isang kompanya nya. Okay lang sa akin kahit hindi agad ako naging CEO, mas gusto ko nga yun para hindi malaki ang responsibility na hawak ko. Naalala ko na naman si Tristan, hinahanap kaya niya ako? What if kung hindi ko sila naabutan? So parang nag pakatanga naman ako sa kanya, buti nalang pala yun na umalis ako para hindi ako pwersahin pakasalan ang manlolokong yun.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD