When I Met Him

Chapter 40

R O S I E

Tita Luisa called me and she told mw what happen to Scarlett earlier. She ask a favor na kung pwede samahan ko muna si Scarlett dahil natatakot siya na baka maulit yun at wala siya sa tabi ng anak niya.

Ako lang ang kaibigan ni Scarlett na kilala niya na pwede siyang samahan kaya pinuntahan ko kung saan nakaboard si Scarlett dahil alam kong mga naging close friends din niya ang mga yun.

Pagkatapos kong kumatok biglang may lumabas na isang bakla.

"Who are you?" He ask me.

Gwapo sana siya pero halatang bakla eh "Kaibigan mo ba si Scarlett?" I ask him.

Tumango siya. "She need us." Sinabi ko sa kanya kung ano nangyari kay Scarlett kanina, kita ko yung pag kagulat at alala niya.

Kaya pinaantay niya ako dahil mag bibihis daw muna siya. Mga ilang minuto may dumating na isang babae, pumasok lang siya agad sa boarding house.

Nag kibit balikat lang ako.

Mga 10 minutes lumabas na yung bakla kasama yung babae kanina na bigla-bigla lang pumasok.

Akala ko nga multo eh..

"Let's go?".

"She's also a friend of Scarlett, pwede ba din siya sumama?" He asked me habang turo niya sa katabi niya.

Tumango lang ako.

Naglakad na kame patungo kung saan ko pinark ang kotse ko.

"Bakit kasi naging ganito ang sitwasyon nilang dalawa? Sana hindi nalang sila nahanap ng mga pamilya nila. Hindi akalain na mag kaka-amnesia si Leo."

Saad nung kasama ni Toby, nakikinig lang ako while driving. "I think si Diego ang ay kasalanan." Sabi naman ni Toby.

Kumunot noo ko. "Bakit mo naman na sabi yan?" Parang may konting inis sa boses nung girl nung tanungin niya si Toby.

"Diego likes Scarlett, at nahuli niya isang araw na ang sweet ng dalawa. Maybe he felt betrayal from his brother and the act of jealousy, I think siya nag sabi sa fiance ni Leo." Sagot ni Tob sa tanong nung girl. "And you know what? That ex fiance of Diego is the girl best friend of Scarlett ex boyfriend that he fvck up."

"What? Madison?" Biglang tanong ko, ngayon ko lang nalalaman ang lahat ng ito.

Dahil pagkatapos nalaman nung dad ni Scarlett na nagkikita kame ng anak niya naging busy ako lalo sa trabaho ko.

"Yeah. You know her?"

Tumango ako. "What a small world."

"Yea Your right."

Hindi na kami muling nag usap nung nasa tapat na kami ng bahay ni Scarlett

Sinalubong kami ng isang yaya. "Tita Luisa?"

"Andyan po sa sala inaantay kayo."

"Dang!" Sigaw nung girl. "Akalain mo mukhang mansion ang bahay ni Scarlett, yaman niya girl."

"Bakla, itakip ang bibig bawal nganga, dahil nakakahiya." Sabi ni Toby sa kasama niya.

"Eto nama. Nagandahan lang." Napakamot niyang sagot.

Napapailing na lang ako sa kanila.

Hindi naman din ako mayaman, pero dahil sa trabaho na meron ako sa kompanya nila Scarlett, naging magaan ang buhay ko, kaya ko ng bilhin yung hindi ko mabili noon.

Pero iba parin yung yaman ni Scarlett to the max level at hindu ko akalain na kakaibigan niya ako noon.

Ano lang naman ako noon sa paaralan nila, isa akong full scholarship at working student at the same time pero siya ang lumapit sa akin para maging mag kaibigan kami.

You know in life , hindi lahat ng mayayaman ay mapagpamataas may iba talaga na hindi umaapak ng kapwang tao and that's Scarlett.

That's why for me, Scarlett don't deserve that kind of heartbreak. She too kind and sweet why she need to suffer like this?

Sinalubong kami ni Tita sa sala nung makita niya kame. "Thanks you came guys." Nakangiting sabi ni Tita pero halata sa mga mata niya ang lungkot.

Scarlett is only daughter she had, that's mahal na mahal niya ang anak niya. Hindi niya kayang makita nahihirapan o nasasaktan ito. Yung tipong kaya niyang ibigay lahat para sa anak niya basta mapasaya niya lang ito.

Niyakap ako ni Tita, pagkatapos nun nginitian niya sila Toby. "Are her housemate?"

Tumango lang silang dalawa, mukhang kilala ni Tita si Toby.

"She's okay now?" I ask Tita.

Umiling siya. "I don't know what to do. If only I can speak to that guy Leo, and make him remember everything."

"Tita his married."

"I don't think so. I have a friend who's working at marriage registration. I ask her if kinasal ba talaga sila but iha wala ni isa. Kahit pangalan ng girl, ayoko sabihin kay Scarlett ito dahil ayoko mag mukha siyang desperate."

"So they took advantage sa sitwasyon ni Leo?"

"Yes." Nagkatinginan kaming apat. "But promise me na walang mag sasalita kay Scarlett tungkol sa sinabi ko."

Tumango kaming tatlo. "Sige na, umakyat na kayo. Mag papadala lang ako ng pag kain sa itaas. Samahan niyo muna si Scarlett huh, dahil may pupuntahan lang ako, natatakot ako baka kasi ulitin niya ulit yun ng wala siyang kasama. I'm sorry for disturbing you guys."

Tumango kami kay Tita. "Its okay, Tita. I'm happy that you called me, huwag kayo mag alala habang wala kayo sa bahay sasamahan muna namin si Scarlett. Okay?"

Pagkatapos namin mag usap, umakyat na kami sa itaas.

"Ang laki talaga ng bahay nila, kahit ilang pamilya siguro kakasya dito."

"Angela, gusto itanong ko kay Tita kung nang aampon siya?"

Tumawa naman yung Angela na sinasabi ni Toby. "Sure. Malay mo andito talaga future ko."

Sabay kami napailing ni Toby habang nakangiti.

Tumahimik kami nung nasa tapat na kami ng kwarto ni Scarlett, dahan-dahan ko pinihid ang pinto.

Nakita namin si Scarlett nasa terrace, may isang katulong na tanaw niya lang dito sa kwarto si Scarlett.

Ngumiti ako sa katulong "Kami na po ang bahala sa kanya." Sabi ko.

Lumapit kami kay Scarlett sa terrace, lumingon siya sa amin nung naramdaman niya ang pag lapit namin.

Pinunasan niya agad ang mukha niya nung nakita niya kami. "Hey." Bigla siyang ngumiti nung makita niya kami.

Tumayo siya at pumasok siya sa loob ng kwarto, sumunod naman kami.

Nag tungo siya sa mini sala niya dito sa kwarto niya. Umupo na din kami nung umupo si Scarlet.

"Kumain na ba kayo?"

"Pinadalhan na ni tita ang katulong ng pagkain dito sa itaas." Sagot ko. "How are you?"

She smiled at us pero halatang napilitan lang siya. "Ofcourse I'm fine."

"Girl, ang ganda ng bahay mo kasing ganda mo." Sabi ni Angela.

Napangiti ako, alam kong pinapagaan niya lang ang loob ni Scarlett. "Dito nalang kaya kami mag board dami kasing bakanteng lugar." Natutuwang sabi ni Toby.

Napangiti si Scarlett. "I want to forget him." Tumahimik kami nung sabihin niya yun, hindi ko inasahan na siya mismo mag o-open topic. "Alam kong pinapapunta kayo ni mommy dito dahil sa ginawa ko." Yumuko siya. Feeling umiiyak na siya. "I'm sorry, hindi ko na uulitin yun."

Tumabi kami sa kanya at niyakap namin siya, napahagulgol si Scarlett sa iyak.

"You know healing a broken heart is hard. Pero kapag mo tulungan sarili mo gamutin ang puso mo, mahihirapan ka lang lalo, Carly." Sabi ni Toby.

Napatango ako, dahil totoo naman dahil kapag hayaan mo sarili mo saktan ng hindi ka lumalaban sa sakit lalo ka lang masasaktan.

"Alam mo minsan may mga tao na dumating sa buhay natin, para turuan tayo ng leksyon, bigyan tao ng totoong pag mamahal pero maling panahon. May mga bagay talaga ganyan, Scarlett. Kaya ang dapat gawin maging matapang dahil hindi natin alam na ilang tao pa papasok sa buhay natin bago dumating yung tamang tao, tamang panahon." Angela said, humanga ako kahit ganyan siya happy go lucky, pero kapag kailangan ko siya maasahan mo talaga.

"Thank you coming in to my life guys, kung wala kayo I think hindi bubukas mga mata ko at isipan ko."

Napangiti kami, I wish her a fast recovery.

Para hindi na siya maskatan pa, gusto ko yung Scarlett na masayahin at masungit.