When I Met Him

Chapter 25

M A D I S O N

"Wake up, Mad!"

Nagising ako dahil sa ingay ni Eloise. "What?" Inis na sabi ko, kakagising ko lang din.

"Wala kana ba balak umuwi sa inyo?"

"Please, Eloise. One more day."

"Your work is also waiting for you."

"I have someone to handle my boutique."

I saw her rolled her eyes. "Whatever, if your dad get mad at you huwag mo akong idamay."

Sabi niya habang busy siya sa phone niya. "Can I sleep?" I ask her.

"Shiiiit! Mad!"

Napabangon ako sa biglang sigaw ni Eloise sa akin. "Fine! Hindi na ako matutulog-"

"Not about that. Look!" Inabot niya sa akin ang phone niya, "My one of my batchmate send a picture in our groupchat, and then tadaaah! I saw Leonard in the picture too, I think he's working there."

Napatingin ako sa relo, its already past noon, kaya bumaba na ako sa higaan.

"Samahan mo ako pumunta doon, El"

She sigh. "Fine."

Kaya pareho na kami nag madali mag bihis dalawa.

Kalahating oras bago kame nakapagtapos mag ready.

"Dalian mo na, I chat my batchmate kung bago lang ba nila kinunan ang picture na yun and she said kahapon pa. So Dalian mo na kasi ganun din yung oras na pumunta sila sa restaurant na yun."

PAGDATING namin sa isang restaurant kung saan sinasabi ng kakilala ni Eloise, pumasok agad kami.

Isang bakla ang sumalubong sa amin. "Excuse, any reservations?"

Umiling ako. "I have a question, is Leonard working here?"

"Leonard who?"

"Leonard Ramirez."

Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "I'm sorry, walang Leonard na nag tatrabaho dito." He said.

Parang uminit yung dugo ko sa sagot niya. "Sana hindi kana lang nag tanong kung sinong Leonard ang tinutukoy namin, stupid." Inis na sabi ni Eloise sa baklang nasa harap namin.

Si Eloise na ang nagsabi sa bakla kung anong gusto kong sabihin, totoo naman bakit niya pa tatanungin kung sinong Leonard kung walang Leonard nag tatrabaholll0p0

"Excuse. Kayo nalang nga ang mag tanong kayo pa ang galit?"

"Because you're stupid."

"Guard, pakilabas ang dalawang yan." Utos niya sa guard ng restaurant na ito.

"No need!" Galit kong sabi. "We can walk on our own."

Tinaasan lang kami ng kilay nung bakla bago kami lumabas ng restaurant.

"But my friend told me na mukhang dito nag tatrabaho si Leo."

"But why is Leo working here? They have their company para saan siya mag trabaho."

Eloise rolled her eyes. "Like duh! Sino mag tatrabaho doon kung naglayas naman siya."

"Your right." I said. "Babalik tayo dito bukas to make sure kung dito ba talaga nag tatrabaho si Leo. Dapat hindi na yang baklang yan makakaharap natin." Sabi ko.

Pagkatapos nun, sumakay na kami sa kotse.

L E O N A R D

Pumasok ako sa stockroom para tingnan ang mga kulang, may gumawa naman nito pero kailangan ko lang i-double check para sigurado.

Nagulat ako nung nakasalubong ko si Scarlett. "What are you doing here?"

"They taught me how kaya ako na muna ang gumawa ngayon ang trabaho sa stockroom."

"Pero para sa lalaki ang trabaho na ito."

"Don't worry tiningnan ko lang naman kung ano ang kulang "

Kaya wala akong magawa kundi mapatango nalang dahil hindi naman mabigat ang trabaho ginawa ni Scarlett.

"Can you put the copy in my table?"

Tumango lang si Scarlett pagkatapos nag paalam na siya lumabas ng stockroom.

Sumunod nalang ako sa kanya, pinag mamasdan ko lang siya habang nag lalakad pabalik sa office ko.

Why she keep messing my mind? Nung nakaraang araw ko pa siya hindi maalis-alis sa isip ko.

Feeling ko gusto ko lang siya makita, her lips parang gusto ko halikan.

Napailing ako, why am I being like this?

Am I falling?

Iniwan lang ni Scarlett ang papel sa table at agad siya nag paalam, tatawagan ko pa sana siya kaso lalo lang ako mag papahalata nito sa kanya.

I need to stop hanggang hindi pa lumalala ang nararamdaman ko, ayoko ng masaktan pang ulit.

Alam kong iba si Scarlett kaya Madison pero hindi pa ako handang masaktan.

"Sir."

Napalingon ako at nakita ko si Toby nakatayo sa may pintuan.

"Oh Toby, pasok." Umupo na ako sa upuan ko.

Ganun din siya, umupo din siya pag pasok niya. "May dalawang babae nag hahanap sayo."

Nagtaka ako nung sabihin niya yun, wala naman akong inaasahan na taong mag hahanap sa akin eh.

"Sino?"

"Remember the picture you showed me na kapag yan ang hahanap sayo sabihin ko na hinde o ano na maaring sabihin na hindi ka dito nag tatrabaho."

"What? Madison?"

"Can I see her picture?"

Pinakita ko sa kanya ang picture. "Siya nga. I think babalik yun sila bukas para siguradihin na makita ka nila dito."

"s**t. Can you make sure if wala na talaga sila dyan sa labas? Tutal rest day ko bukas."

"Sure." Tumayo na Toby at nagpaalam na muna ito pagkatapos umalis na.

How did she find me here? Hindi naman siguro siya lumapit kay Diego? Pero hindi naman ako ilalaglag ng kapatid ko.

Napailing ako, hindi niya pwede malaman na dito ako nag tatrabaho, they can't find me here.

Muling bumalik si Toby. "Negative. Wala na sila dito."

"Ikaw na bahala sa restaurant dahil uuwi na ako. Baka bigla yung babalik dito mamaya."

"Sure. Kung ano man sasabihan lang kita mamaya."

Napangiti ako. "Maaasahan talaga kita, Toby"

"Hey don't give me that smile baka mahulog ako sayo." Maarteng sabi niya.

Natawa ako. "I can't catch you."

"Badtrip ka." Natatawang sabi ni Toby. "Oh siya, balik na akonsa trabaho. Baka isipin nilang may ginagawa tayo dito alumanyang."

Napailing ako habang nakangiti dahil sa sinabi ni Toby.

"Go on, Toby."

He laugh.

Tumayo na siya at lumabas ng office ko. Toby helps me build this restaurant, actually his the assistant chef here.

Nung pinaplano ko palang ipatayo ang restaurant na ito, he help me na matapos ito para makapag simula na ako.

Dahil he have skills in cooking, kaya natuwa ako dahil naitayo ko itong restaurant sa tulong niya.

Kaya siya ang manager ng restaurant na ito, ayoko nga na tumutulong siya mga crew, parang siya na din ang boss ng restaurant na ito pero ayaw niya daw ng walang ginagawa kaya hinayaan ko siya sa gusto niyang gawin.

Dahil doon naging magkaibigan kami ni Toby, I like him being gay dahil enjoy siyang kasama not boring.