When I Met Him

Chapter 26

S C A R L E T T

"Bakit naman umuwi si Leo ng maaga?" Tanong ko kay Toby, kami na naman kasi ang naiwan para i-close ang restaurant.

"Hmm. Namiss mo lang siguro."

"Baliw. Mag taxi nalang tayo pauwi." Sabi ko kay Toby.

Tumango si Toby, nagsimula na kami maglakad para mag hanap ng taxi matapos namin isirado ang restaurant.

"Actually nahanap siya ng ex fiancee niya kaya mas maigi na hindi na muna siya papasok bukas. Kaya nga umuwi siya ng maagad kanina."

Aaah. Kaya pala agad nalang siya umuwi, atsaka pake ko ba kung umuwi siya ng maaga?

"Aaah. Ganun ba?"

"Yap. Ang pagkakaalam ko malayo yung bahay ni Leo dito kaya impossible mahanap siya dito. Alam mo ba katulad kayong mayaman ni Leo?"

"Really? What is his surname?"

I ask him.

"Ramirez?"

"His father is Aldrin Ramirez?"

"I think so. Why?" Parang takang tanong ni Toby dahil siguro sa reaksyon ko.

Sumakay na kami ng taxi. "Our rival."

"In business world?" Tumango ako sa tanong ni Toby. "Pero magulang niyo lang naman siguro."

Umiling ako. "Iba ang takbo ang mundo ng mga business person. Pati pamilya damay, because you bring the surname."

"Aaahm ganun pala yun? Buti nalang pala naging mahirap ako."

"Pero dapat alam din ni Leo because of my surname."

"Baka wala siyang pake. Feeling ko kasi si Diego yung into business minded not him. Parang may iba siyang passion."

."Tingin ko din." Huminto na ang taxi sa tapat ng bahay ni aling Rosa.

Kaya bumaba na kami, nag bayad na si Toby kaya sabay na kami ng nag lakad papuntang bahay.

Pagpasok namin naabutan namin si Leo hinahanda na ang lamesa for dinner.

"Hmmm. Mukhang masarap uh.'"

Umupo na agad si Toby ng hindi nag papalit ng damit, kaya ginaya ko nalang siya. "Did you guys double check the-"

"Yes." Sagot ko kaagad ng hindi natatapos ni Leo ang sasabihin niya.

Umupo na din si Leo. "Your dad is Aldrin Ramirez?" Biglang tanong ko kay Leo habang nag sisimula na kaming kumain.

Napatingin siya sa akin. "Yes." Sabay lingon niya kay Toby. "Mukhang kinwento mo na kay Scar ang buhay ko uh."

Nag peace sign si Toby. "Hindi naman lahat." Nakangising sabi ni Toby kay Leo.

"Don't worry for me your not my rival, because I don't have any interest in our company. Unless you think of as your rival."

"I am interested in our company but I don't want to have any rival because mag katulad lang tayo lahat. " Sagot ko. "Can you pour me some water?" Pakiusap ko kay Toby

"Anyway hindi alam ni Diego that you are an Anderson. He is like my father, he hates my father's rival."

Tiningnan ko si Leo. "Then? You know I am not interested to your brother, kapag magalit siya sa akin? I don't care, believe me."

"Alam niyo nahihilo na ako sa kaka English at topic niyo about company okay. Kaya pwede kumain nalang tayo at mag topic kayo ng hindi ako ma-oop."

Natawa kame sa sinabi ni Toby, we both say sorry to Toby.

M A D I S O N

Muli kaming bumalik sa restaurant para tingnan kung si Leo ba talaga ay doon nag tatrabaho.

"Madison, its been half an hour."

"One more hour."

She sigh. "Baka nag kamali lang kaibigan ko."

Damn. Nasaan ka ba Leo? Why you are hard to find? Alam kong malaki ang nagawa kong kasalan but I don't this is right ang mag layas.

"Bumalik kayo."

Sabay kami lumingon ni Eloise para tingnan kung sino abg nag salita.

Pag lingon namin nakita yung bakla kaya agad na tumaas ang kilay ko pagkakita ko sa kanya.

"Mind your own business." I said.

"Oh. I am just concerned mukhang kanina pa kayo dito nakaaabang."

"Umalis na nga tayo, Mad. Baka may ma hila ako ng buhok." O

Iritadong sagot ni Eloise

Sakto nag ring ang phone ko kaya kinuha ko ito sa bulsa ko. Lumaki mga mata mo nung makita ko si dad ang tumatawag.

"Let's go, Eloise."

Kaya bumalik na kami sa kotse, si Eloise na ang nag drive dahil sasagutin ko pa ang call ni dad.

Pagsakay namin sinagot ko na si dad. "Yes dad?"

"Have you find, Leo?"

"I am looking for him."

"Go home first, some one want to talk to you"

Binaba ko na pagkatapos sabihin yun ni dad, agad na hinaruot ni Eloise ang kotse.

Kalahating oras lang ng marating namin ang bahay namin, traffic kasi kaya natagalan kami.

Bumaba agad ako, sa takot ko kay dad nataranta nalang ako mag lakad.

"Dad." Sambit ko pag pasok ko sa bahay, nagulat ako nung napatingin ako kung sino kausap ni dad. "Tito Aldrin."

"Hello iha."

"You two sit." Utos ni dad sa amin ni Eloise. Kaya agad kaming umupo. "You can talk to my daughter now."

"Madison iha, I hope you still love my son, because of we are doing everything mahanap lang si Leonard."

Napangiti ako nung sabihin yun ni Tito. "You shouldn't worry, dahil I will wait for him "

"Thanks.-"

"Aldrin, isang taon na nakalipas. Hanggang maari gusto ko na sana magpakasal sa kanilang dalawa ni Leo.

"Sige I will double my man para madali nilang manahap ang anak ko."

"Good. Dahil hindi na tayo tumatanda dahil gusto ko na mag kaapo."

Napangiti ako lalo nung sabihin yun ni dad, kahit ako gusto ko na mag buo ng pamilya. Like dad said, hindi na ako bumabata kailangan ko na mag karoon ng pamilya.

Masaya ako habang nag sasalo-salo kami ng lunch kasama ang dad ni Leo.

Masaya si mommy dahil hindi na muling galit sa akin si Dad. "Buti nalang okay ang mood ng dad mo dahil kung hindi, iiwan na kita dito ng mag isa. Mag isa mo silang harapin dahil ako tatakas na."

Natawa ako sa pag kapraning nag kaibigan ko.

L E O N A R D

KAKAGISING ko lang, nagising ako dahil sa tunog ng phone ko.

Sinagot ko ito nung makita ko si Toby ang tumatawag.

"Yes, Toby."

"Bumalik sila kanina dito."

"Really? Buti day off ko kanina. Sige lang, matyagan mo lang sila para sa akin."

Pagkatapos nun binaba ko na.

Mukhang kailangan ko mag leave ng isang linggo mukhang hindi tatantanan ni Madison ang restaurant ko.