Chapter 37

1330 Words
M A D I S O N PAGDATING ko sa bahay nila Tristan, hinarangan kaagad ako ng katulong . "Pasensya na ho hindi na po kayo makapasok pa dito." Sabi nung katulong. "Pwede pakitawag na lang si Tristan? I need him." "Manang sino yan?" Rinig ko boses ni Tita. "Si Miss Madison ho maam. " Rinig ko ang takon, mga bawat hakbang niya. "What are you doing here?" "Tita, I need to see your son." Tumawa si Tita. "You wanna fvck him again?" Parang nainis ako sa sinabi ng mommy ni Tristan sa akin. "This is important Tita." Inis kong sabi sa kanya. "Mom, kanino ka kumakausap?" Kilala ko ang boses na yun "No one son," pag sisinungaling ni Tita kay Tristan. "Tristan, may importante akong sasabihin sayo" sigaw ko para marinig ako ni Tristan. "What are you doing here?" "I found Scarlett," Lumaki mga mata nila pareho ng banggitin ko ang pangalan ni Scarlett.. "Sana kanina mo pa sinabi." Galit na sabi ni Tita. "You insult me first right?" "Mom, enough. Can you bring me there?" "Ofcourse." Hindi kk nalang pinansin si Tita. Kaya nag madali nang sumakay ng kotse ko si Tristan. "Hindi naman siguro ito biro diba?" Tanong ni Tristan sa akin, habang nag dadrive ako. "You think I'm kidding?" Kaya natahimik nalang siya. T R I S T A N HINDI ko in-expect ang lugar na dadalhin ako ni Madison ay isang slum. Nakakunot noo ko habang bumababa sa kotse. "What are you doing here?" "Because she's here?" "Are you making fun of me?" I ask seriously. Dahil hindi ako maniwala na dito namin mahahanap si Scarlett, anak mayaman yun, hindi yun sanay ganitong lugar. "Ayaw mo bang makita? Madali lang akong kausap,"Inis na sabi ni Madison Tumahimik nalang ako, sumunod ako sa tatahaking daan ni Madison Nung nasa tapat na kami ng isang bahay, kumatok si Madison. Kaso bakla ang nakaharap namin. "Hindi kilala uh. Such a liar freak!" Galit na sigaw ni Madison sa baklang kaharap namin. Walang sabi-sabi pumasok si Madison sa loob. "Get out of here, this is trespassing!" Sigaw ng bakla. ."Anong nangyayari dito?" Sabay kaming talon lumingon. Nakilala ko agad ang boses na yun. Nagulat si Scarlett makita ako. "What are you-" pero natigilan siya nung makita niya si Madison na kasama ko. "Nag dala ka pa ng back up huh" inis na sabi ni Scarlett. How can she live a place like this? "Let's go home, Scar." Umiling si Scarlett. "Your fvxk its just besides you bakit hindi siya ang isama mo?" "Please, Scar." "Leave my girlfriend alone!" Nagulat akong makita kung sino ang nagsalita pero lalo akong nagulat nung makita kong inakbayan niya si Scarlett. "His your ex right?" Tanong ko kay Madison "Yes at sila ng girlfriend mo." Inis na sagot ni Madison "Aalis kayo or tatawag pa ako ng pulis." Kaya wala kaming magawa ni Madison kundi ang umalis. "I'll be back, pag balik ko sisiguraduhin kong sasama kana sa akin." Sabi ko bago umalis doon. S C A R L E T T NAGULAT AKONG MAKITA SI DAD SA HARAP NG BAHAY NAMIN, PAG UWI KO. Kaya taranta akong lumapit kay dad, katabi niya si mommy, she look at me in her worried eyes. "What are you doing here?" Gulat na tanong ko kay daddy. "Iniwan mo ang buhay mo para lang sa ganitong klaseng buhay?" Nag tatakang tanong ni Daddy ng makita niya ang lugar kung saan ako nakatira. Pinag titinginan tuloy kami ng mga tao na nakatira doon. "Dad, please not here." "Hindi ko akalain na sa lupain ko lang pala ikaw nag tatago." He hissed. "Akalain mo yun." Napakagat ako ng labi, hindi parin bumabalik si Leo. "Kahit anong gawin niyo, hindi ako babalik sa inyo! Sarili niyo lang ang iniisip niyo! Anak niyo ako dad!" "Really? Kahit anong gagawin ko hindi ka babalik?" Tanong ulit ni dad sa akin, parang binalik niya lang ang sinabi ko sa kanya. "Benedict, enough" suway ni mommy kay daddy pero mukhang bingi na si dad. "Then I demolish this place because of you, mawawalan ng tirahan ang tao dito because of you. Ayaw mo diba umuwi, lahat ng naipundar ng mga tao dito masasayang because of you." Napakagat ako ng labi dahil sa sinabi ni dad, parang nakonsensya ako sa sinabi ni daddy. "How could you do that to your own daughter, Benedict!" Tiningnan ako ni mommy, umiling ako. Mukhang wala na talaga ako magagawa pa. "Antayin niyo ako sa kotse kukunin ko lang ang gamit ko. Just promise me na hindi niyo gagalawin ang bahay na ito" "Sure." Kaya agad akong pumasok at kinuha ko ang mga gamit ko, bakit ngayon nangyari ito kung kailan wala akong kasama sa bahay. Nung nakuha ko na ang gamit ko dumiretso muna ako sa bahay nila Angela. May binigay akong papel sa kanya. "Yan ang address ng bahay namin kaya pakiusap ko sayo na iabot ito kay Leo." "Sure. Pasensya kana ng dahil sa amin kailangan mong magdesisyon ng labag sa kalooban mo." "Naging close ko na kayo kaya hindi ko hahayaan na mawalan kayo ng tirahan." Pagkatapos nun umalis na ako, dumiretso na ako sa kotse. Tahimik akong sumakay sa kotse ni dad. Napailing ako. Akala ko hindi na ako babalik pa sa puder ng magulang ko, nag kamali ako. Unti-unti bumalik sa isip ko ang alala na kung bakit ako nah layas sa bahay namin, kung bakit tinapon ko ang maganda kong buhay.. Naalala ko bumili pa ako ng cake nun dahil 5th anniversary namin ni Tristan pero hindi ko akalain na ako yung masusurprise imbes na ako yung mag surprised nung mga araw na yun. Naaalala ko pa how I was dumbfounded when I saw some of his dress and the girl dress nakasampa sa floor, na bitawan ko ang cake dahil sa nakita ko. Napatakip ako ng bibig, I wish na maling condo ang napasukan ko, nilakasan ko ang loob ko, naglakad ako patungo sa kwarto niya, buti hindi nakaclose ang pinto kaya dahan-dahan ko itong pinihid. And I saw him and Madison doing something na hindi dapat ginagawa ng mag best friend. Habang tinatahak namin ang daan pauwi sa mansion, lalo ko lang bumabalik sa isip ko ang ginawang pangangaliwa ni Tristan sa akin Alalang alaala ko pa ang mga eksenang yun, napatigil sila sa ginagawa nila at napalingon sila pareho sa direksyon ko, pareho silang nagulat, Bago ako nakagalaw sa kinatatayuan ko, nauna ng lumapit si Tristan sa akin at hinawakan niya ang mga kamay ko habang nakakumot ito "Let me explain," he said. "Explain? I caught you in the act, what more explanation do you want to say?" galit kong tanong sa kanya, habang rinding rindi ako nakatingin sa babaeng ka siping niya. "She's my best friend-.." "Exactly!" Pagputol ko sa sasabihin niya. "She's your best friend, bakit niyo ito ginawa?" nanginginig kong tanong. Hahawakan pa sana niya ang kamay ko, pero umatras na ako ng kaunti sa kanya, dahil na didiri ako sa kanya. "Please, babe..." Umiling ako. "We're so done!" pagkasabi ko nun, tumakbo ako paalis sa lugar na yun, habang umiiyak. Napahawak ako sa dibdib, biglang bumalik ang sakit na noon ko pa gustong kalimutan. Hindi ko napigilan umiyak. Niyakap ako mommy "what's wrong?" pero hindi ako sumagot kundi tumakbo ako palabas ng kotse nung nasa loob na kami. I wanted to be alone,.dahil feeling ko hindi ko kakayanin ang sakit. Bakit naalala ko ulit ang lahat ng yun, why still hunting me? I didn't do anything para i-hiunting nila ang nakaraan ko. Tapos ngayon, ipag hihiwalayan nila kami ni Leo? Umiling ako. Nasaktan na ako noon, why won't I take risk now, para sa mahal ko diba. Ako lang din naman masasaktan kung hindi ko subukan na ipaglaban ang nararamdaman ko. Hindi ko hahayaan na mag hiwalay kami ni Leo, siya lang ang lalaki na nag pabuo ulit sa broken heart ko. Kaya gagawin ko ang lahat maipag laban lang siya basta's hindi ako nag kulang.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD