Kabanata XXIII

3958 Words

Love Measure "Kuya, please. Pakibilisan po ng takbo."  My tears are not stopping from falling. Ang plano kong pag-uwi at mamahinga ay hindi ko nagawa. Bumaling kami papunta sa ospital na pinagdalhan kay Angela. Nanginginig ako habang pinapakinggan ang sinasabi ng mga madre sa ampunan habang tinatawagan ako. Angela suddenly collapsed in the middle of the night. Nadatnan na lamang ng mga ito na nakahilata sa sahig. This is not the time for her to leave. Not now. Not yet. "Manong please..." pagmamakaawa ko. Naabutan pa kami ng traffic kaya hindi na magkamayaw ang aking pagluha. Gusto kong makarating agad sa ospital na iyon dahil gusto kong maabutan pa si Angela. Ito ang kinatatakot ko. Napalapit na siya sa akin at tinuring ko na siyang sarili kong kapatid kaya kung mawawala siya ay par

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD