I Saw The Signs (B×B)

A DAY FILLED WITH SADNESS ---------------- I am here again waiting for my guy, pangatlong araw ko na tong naghihintay sa Favorite na restaurant namin and sa dalawang araw na nakalipas ay walang Sean ang sumipot. Its already 12:34 pm at hindi pako nakakakain, well nag order na ako ng pagkain namin hinhintay ko siyang dumating. Kinakabahan na ako, baka hindi na naman siya tumupad sa usapan namin. I miss him so much, halos dalawang buwan ko siyang hindi nakasama dahil busy siya sa career niya. Btw he is a model and hindi nakakapagtakang maraming gays and girls na umaaligid sa kanya, well hindi naman ako kinakabahan sa posibleng mangyaring baka palitan niya ako, kasi nagpromise kami sa isa't isa na sakanya lang ako at sa akin lang siya. Sa isiping iyon ay kinikilig talaga ako. STOMACH GRAWLING.. "Asan kana ba? Kanina pa ako dito, hinihintay kita hindi pa ako kumain." I texted him, ang sakit na ng tiyan ko, at mag 1 o'clock na. "I missed you so much?" Pahabol kong text sa kanya. Ilang minuto akong naghintay sa text niya at I smiled widely ng mag pop up ang name ni Sean sa phone ko and he is calling... "Hello? Where are you? This is the third times na naghintay ako sayo and those past two days hindi ka sumipot?" "Ahh, babe sorry kasi marami pa akong dapat gawin ehh, sorry pero hindi ako makakapunta, kumain ka nalang at umuwi. Bye.." "W-wait, Ako nalang ang pupunta diyan sa photoshoot mo, I really want to see you?" "Babe, hindi pwede eh, bawal yung unauthorized person dito, nagsasayang kalang ng oras, umuwi kanalang and magpahinga" I sighed heavely, palagi nalang siyang busy, wala na siyang time sakin. "O-okay, Ingat ka palagi, I love you❤" "Okay sige, bye." At yan na nga, He don't even say I LOVE YOU, TOO sa'kin. "Waiter!" I called the waitre and pay the bills. "Hindi ko ginalaw yan, sayang naman kung itatapon, pwedeng pakibalot nalang?" Hindi na ako kumain, nawalan na ako ng gana. "Here po, thank you for coming" ------------ Pagkalabas ko ng restaurant, I saw two kids asking for alms to the people passing by the street. Nakaramdam ako ng awa at naisip kong ibigay yung ti-nake out kong pagkain sa kanila. "Bata, heto oh, paghatian niyo yan." I smiled widely and there nakita ko yung saya ng mga bata. "Salamat po a-ate?, ate o kuya?" Natawa ako sa sinabi ng batang babae, well okay na sakin tawagin akong kuya since i'm not a crossdresser. "Haha, kuya nalang." I replied. "S-salamat ulit kuya" "You're welcome, sge na kainin niyo na yan" At umalis nako. Hindi ko alam kong saan ako pupunta, I want to text him again at magpumilit na puntahan ko siya sa photoshoot niya, kahit hindi niya ako papayagan. I really missed him so much, I want to see him, hug him, and kiss him. I am longing of his love and presence. --------------- "Ahh, ate, tapos na ba yung photoshoot ni Sean Go?" I quickly stood up as I ask the girl passing by, I know that he is one of the staff here. "Hindi pa, pero matatapos na yun." "Ahh, ganun ba? Sge salamat." Then she smiled widely, then continued to walk. After 2 hrs. Of waiting sa boyfriend ko, salamat lumabas na siya sa room ng photoshoot niya. "Babe!" Sigaw ko, masaya akong makita siya, at agad ko siyang linapitan. I don't know but I feel something weird to him, the way he stare at me and his face reaction, parang nakakita siya ng multo. "Hey, are you okay?" I touched his cheeks at nagulat ako ng mabilis niyang hawakan ang kamay ko at inalis sa pisngi niya. "B-babe? What happened?" Nakakunot noo kong tanong. My heart starts trumbling, it beats too fast. I'm scared. "D-diba sabi ko sayo, wag kang pupunta dito?" May galit sa tono ng pananalita niya, I don't know pero sana mali ang iniisip ko, parang may tinatago siya. "Bakit? Bakit hindi ako pwedeng pumunta dito? Hindi naman ako naka storbo sayo diba? Hinintay kitang matapos sa shoot mo...you know I missed you." Pinilit kong ngumiti kahit iba na ang nararamdaman ko, and for the second time I touched his cheeks, he grabbed my wrist at kinaladkad niya ako palabas ng building. "Hey, Sean plsss. Nasasaktan ako." Halos maiyak ako sa higpit ng pagkakahawak niya sa pulsohan ko. "Ano ba ang problema?..." Hingal kong tanong sa kanya, sa puntong ito nagagalit nako. Hindi siya makapagsalita, napahilot siya sa sintido niya at parang nagugulohan sa nangyayari. "Bakit hindi ka makapagsalita?, tinatanong kita? Ano ba ang problema mo?" Kailangan kong maging kalmado, kahit sumasagi na sa isip ko ang tinatago niya sakin. "Don't mind me, umuwi kanalang, halika ihahatid na kita." And again he grabbed my wrsit para na naman kaladkarin ako, pero hindi ako nagpadala sa lakas niya, dahil sa galit ko, iwinasiwas ko ang kamay niya. "Ayoko! Sabihin mo sakin kung ano ang problema mo! Hindi kita maintindihan, Sean, boyfriend moko! Pero bakit ayaw mo akong ipakita sa mga tao?..." Hindi ko napigilang hindi mapaluha. "Tell me, NAHIHIYA KABANG MALAMAN NILA NA BOYFRIEND MOKO o MAY IBA KANANG MAHAL!?" Hindi siya makapagsalita at parang alam ko na ang sagot niya, kitang kita ko ang pagkuyom ng kamao niya. Susuntukun niya ba ako? "Umuwi kanalang, tara na, ihahatid na kita." Bago pa niya mahawakan ang kamay ko, ay nauna nang dumapo ang aking palad sa pisngi niya. Napabaling sa kanan ang mukha niya dahil sa lakas ng sampal ko. "Sean, almost two months tayong hindi nagkita and ito yung igaganti mo sakin? Nagmukha akong tanga kakahintay sayo...sana mali ang iniisip ko, kaya tell me now Sean kung ano ang dahilan kong bakit mo ginagawa sakin to?." My tears slowly flowing down to my cheeks, now i'm shaking because of anger. Naghihintay ako sa sagot niya, at parang ayaw niya talaga akong sagutin, kitang kita ko sa mata niya ang awa sakin. "Sean, ano?wala kaba talagang balak na sagutin ang tanong ko...b-" Hindi pa ako natapos sa pagsasalita ng magsalita siya. "...Nong una ko pa sana to gustong sabihin sayo, kaso natatakot akong masaktan ka..." And for the second time I slapped him very hard. "Hayop ka!huhuhu" Now, i'm literally shaking, nawalan ng lakas ang mga tuhod ko nang marinig ko ang sinabi niya. Napaupo nalang ako habang umiiyak. Alam ko na ang sagot. "Bakit? Bakit mo ginagawa sakin to? Sean, minahal kita higit pa sa sarili ko huhuhu" Humahagulgol na ako sa iyak. "S-sorry, Babe..." Nainis ako sa huling binanggit niya. BABE? "BABE?! Hindi mo ko minahal diba? Kapal ng mukha mong tawagain ako sa endearment natin! Napaka walang hiya mo!" Wala akong pakialam kong marinig kami ng mga tao. "But trust me, minahal rin kita, dahil akala ko nun nakamove on na'ko kay Trisha...Sorry." Napayuko siya habang tumutulo narin ang luha sa pisngi niya. Wala na namang magagawa ang Sorry kung nasaktan mo na ang isang tao. "So this time, talo ako, okay sigi panalo kana, naloko mo'ko, ginawa mo'kong tanga, Sean pinaasa mo'ko na akala ko sa dalawang buwan na hindi tayo magkita, magsasama ulit tayo, pero mali ako..." Huminga muna ako ng malalim, at nagsalita ulit. "So sa sinabi mo, kayo na ulit ni Trisha? Okay sigi, wala na akong magagawa disisyon mo yan." Inayos ko ang aking sarili at ngumiti ng mapakla sa kaniya. Alam kong gusto niya akong lapitan at yakapin pero wala narin namang saysay yun, dahil sa araw at sa lugar na ito kami magtatapos. "Tska, pasensya pala sa pag storbo ko sa trababo mo. Bye aalis na ako mag ibgat ka nalang lagi." Ngumiti ako ng peke kahit ang sakit sakit sa dibdib. Tuloyan na akong tumalikod at binaybay ang daan para makauwi. --------------- Di ako makatulog, magdamag akong gising at nakaupo lang sa gitna ng aking kama habang umiiyak. Maybe, he is not the right person for me. Pero napamahal na ako ng husto sakanya, sakanya ko binuhos lahat ng oras ko, pati pag aaral ko ay nahahati dahil sa kanya. Kaya ganun nlang kasakit nang malaman kong linoloko lang pala ako. Di ko akalaing magiging ganito ang relasyon namin, dati-rati masaya pa kaming kumakain sa restaurant na paborito namin and palagi niya akong dinadalaw sa bahay pagkatapos ng photoshoot niya. Flashback... This was the most tiring day of the month, maraming paperworks na dapat ipasa ontime. I sighed heavily and continued having face to face with my laptop. Its already 10:57 and mag 11 na ng gabi, hindi pa ako kumakain, nagugutom na'ko pero kailangan ko itong tapusin. I am busy typing of my laptop and when suddenly there's a loud sound knocking at my room's door, I started to feel uneasy and scared, I slowly take a few step at my door and slowly twisted the doorknob and open it. My room is at the second floor of our house and there is no person infront of my room, now I started to chill, my knees are shaking, i'm really scared. Who the fu*k are you? Idiot trying to scared me?. Isasara ko na sana ang pintuan ng may kamay na humawak sa kamay kong nakahawak sa doorknob, I am literally, super duper scared I screamed loudly, at sa tingin ko pati neighbor namin nagising sa lakas ng sigaw ko. Then I saw Sean, holding his stomach and laughing hardly. Dahil sa inis ko, kinuha ko yung walis tambong nakasabit sa may pintuan at ipinalo yung hawakan sa ulo niya, kaya napangiwi siya sa sakit. "Awwww, ang sakit.." "Umalis ka dito! Papatayin moko sa takot!" Inis kong sigaw sakanya, natigil naman siya sa pagtawa at nilapitan ako. "Sorry na.." Malambing niyang saad sakin, he wrapped his arms at my waist and he kissed my neck, kaya napaiktad ako sa sensasyon na naramdaman ko. "Pervert!" And again tumawa na naman siya. "Bakit hindi ka nag text o tumawag sakin na pupunta ka dito?" Ako ngayon ay nakaupo na sa aking kama. "Ayaw ko kasing ma storbo kita sa pag aaral mo, and alam kong marami kang ginagawa kasi hindi mo'ko tenext o tinawagan whole day." Nakangiti niyang sagot, ang gwapo niya lalo. "Wow! Di mo pala ako gustong ma istorbo ehh, bakit mo'ko tinakot? Parang nawala na lahat ng braincells ko dahil sayo." Mataray kong sagot sakanya, pero tinawanan niya lang ako. "By the way, kumain kana?..." He grabbed the plastic bag beside him and he handed it to me. "Hindi ako nagugutom..." Mataray ko pa ring sagot. Base sa itsura at printa ng plastic alam ko na kung ano ang laman non. "O-okay sge, aalis nalang ako" Aalis na sana siya ng mabilis kong hinawakan ang plastic na dala niya, kaya napatigil siya sa pag lakad. "What?.." Tanong niya sakin. "Iwan mo yung pagkain tapos ikaw pwede kanang umalis." I start to smile widely, at siya din. Pareho kaming may saltik sa ulo. "Baabbbeee!" Sigaw niya dahil ata sa pagpapaalis ko sakanya. How cute, "Hahaha bakit? Diba gusto mo nang umalis?" Mas lalo ko pa siyang iniinis. "Suss, pasalmat ka mahal kita, kundi..." He suddenly stopped of talking. "Then what?" Tanong ko. "... I'ill rape you." Then a loud laugh of us wrapped every corner of my room. "Gago! Halika nga dito." He come near me, and I hugged him very tight. "I love you, Sean." A lovely voice of mine. "Mas mahal kita Gia, alam mo yan" At yun na nga nabuhay na naman ang mga paru-parong nagliliparan sa aking tiyan. "Samahan moko kumain, plssss." Saad ko nang maghiwalay kami sa pagkakayakap. "Susubuan nalang kita, busog na kasi ako ehh." Yun na nga, sumimangot na naman ako. Hahaha gusto ko kasing magpababy sa kanya. "Suss, andiyan kana naman sa pag paPout ng lips mo, sige na nga" The he grabbed one of the food inside the plastic and we start eating. End of Flashback... Di ko namalayan dahil sa kakaiyak ko, nakatulog na pala ako. ------------------------ Don't forget to vote and leave a comment kung nagustohan niyo ang story na ito. Ms.Yj?