
Yuhan..." Tawag ko sa asawa ko ngunit hindi niya ako nilingon. Nanatili lamang siyang naka-upo sa sofa, titig na titig sa kaniyang phone. Siguro nga hinihintay niyang tumawag sa kaniya ang ex-girlfriend nyang hiniwalayan siya dahil nalaman nitong ikakasal na ito sakin. Kaya sagad hanggang buto ang galit sakin ng lalaking to. Pero kahit ganon paman, hindi ko maiwasang di mahulog sa kaniya. Ang tànga ko diba? Huminga ako ng malalim at sinubukang tawagin uli siya. "Yuhan~" "Go away" pagputol niya sa sasabihin ko. "I don't want to see your fvcking face and I don't want to feel your presence here" aniya kaya hindi ko maiwasang di masaktan sa sinabi nya. "Pupunta na ako ng trabaho" paalam ko kahit na hindi na kailangan dahil wala naman siyang pake sakin. "You have a job?" He asks bago sarkastikong tumawa. "How could you be in a position like that when your only purpose is to marry me?" Napakuyom ako nang kamao at tiningnan siya kahit na nanatili siyang nakatitig sa selpon nya. "ayaw mo naman akong makita dito araw araw, Kaya mag tatrabaho nalang ako" "You shouldn't be working at all. The only job you're supposed to have is taking care of our home at ako."He was silent for a moment, before speaking again."Unless you're trying to avoid me on purpose? Because you already know I don't want anything to do with you." Napayukom ako ng kamao, sinusubukang pakalmahin ang sarili ko. "ayaw mo nga akong makita diba? So why should i stay here?" "Tama ka, hindi kita gustong makita, but the arrangement of our marriage requires you toto be under my roof when you're not working. Not that you'd care." Aniya at tumayo bago lumapit sakin, bago bumulong. "that's my punishment, just wait for my révenge... For ruining my life

