Tangína, gusto ata nitong bwésit nito maging sunod sunuran ako sa kaniya.
Natawa ako, nang maalala ko ang sinabi niyang mag híhiganti siya sakin sa pag síra ko nang buhay niya.
Matagal na niyang sinasabi sakin yan, pati daw pangarap nila nang jowa nya sinira ko.
Pvta!
Kasalanan ko bang mag bestfriend ang pamilya namin?
At pinagkasundo kami, simula nong pinanganak na kami.
Hindi kami mag bestfriend ni yuhan, dahil una palang hate na niya ako.
Simula nong bata palang kami, hindi niya ako gustong makita kahit makalaro man lang or whatever.
Sa america na ko nag aral nong nag highschool ako at college.
Umuwi lang ako dito sa pinas kasi may surprised daw sila mommy sakin.
And guess what?
Itong pésting kasalang to ang surprisa nila samin.
I'm okay with it, yeah aaminin ko iyon kahit na wala naman akong feelings for him.
Galit na galit sya nong malaman iyon, ilang beses niyang sinabi saking ayaw nya nang kasal at gusto nyang ako ang umurong sa kasalan.
Aaminin kong selfish ako non that time kaya hindi ko iyon ginawa, at pinagpatuloy ang kasal.
Nalaman iyon ng girlfriend nya, mismong sa harap ko pa sila nag break up, I saw how his face hurt that time.
Kaya ayon, hanggang ngayon galit na galit siya sakin at nangako pang kahit kilan hindi niya ako mamahalin.
Nangako din akong kahit kilan hindi ko rin siya mamahalin at papakialaman sa buhay niya.
Pero hito ako ngayon...
Kinain ang pangako at minahal ang isang katulad niyang sagad hanggang buto ang galit at pàndidiri sakin.
Huminga ako nang malalim at sinamaan na naman siya nang tingin.
"at anong gusto mong gawin ko? Magpapansin sayo? Mag-mamakaawa sa atensyon mo? Sorry yuhan, hindi ako ganong klaseng babaeng katulad ng babaeng mahal mo!"
"You dare to compare yourself to her!" Sigaw niya sakin at mas lalong hinigpitan ang paghawak niya sa braso ko.
"You could never come close to her, not in a million years. She was the one I loved the most and even now, I'm still in love with her."
Tinaasan ko siya ng kilay.
"You have no right to mention her"