“Anong plano mo na ngayon?” tanong ko sa aking kapatid na si William.
“Hayaan muna ang annulment ninyo. Okay na ako kahit ganito na set-up. Okay na rin sa akin na dalawa tayo. Noong aksidente ni Lorna at nasaksihan ko ang nangyari, parang naisip ko na maikli lang talaga ang buhay, kaya't dapat natin pahalagahan. Gawin natin na maging masaya at memorable. Dito na lang tayo tumira, Kuya. Mas gusto ko dito, tahimik lang,” hindi ako umimik sa sinabi ni William.
Napangiti ako, dahil hindi na ito makasarili katulad noon. Dati pa, may pagka-self centered ito. Ngayon ay para bang nag matured na. Paglingon ko, si Lorna ay kaliligo lang, nakasuot lang ito ng kulay puti na long-sleeves na damit ni William.
“Ikaw na muna, magpapahinga lang ako. Masakit na naman kasi ang ulo ko, saan ba ako pwede
