Seductive Playmate

Chapter 5

IRRITATION is filling me while looking at him intently. He's just chewing a gum and grinning ear to ear, dancing like an idiot with a glass of whiskey on his hand. May benda siya sa ulo ngunit hindi iyon napigilan ang kagustuhan niyang lumabas kasama ang kaniyang mga kateammate.

Damn, nang nakaraang araw lang nangyari ang pagsabog sa parking area at heto na naman siya. Hindi man lang ba siya nag-aalala sa buhay niya?

"Hey! Sophia! Ayaw mo bang sumayaw?" Tanong niya at lumapit sa akin. Hindi siya mukhang lasing dahil matino pa naman siya mag-isip.

"Umuwi na tayo, Alec."

He laughed. "Jeez! Wala pang nine pm. Ayaw mo ba talaga?"

I sighed. I took a glass of wine and drink it straight. The wine rans against my throat swiftly. It makes my cheeks on heat.

"Hoy! 'Wag kang uminom!" ani Alec na salubong ang kilay at hinablot ang basong hawak ko. "Ayokong nakakakita ng babaeng umiinom."

Umiling na lang ako at tumayo saka naglakad palabas ng King's Haven Bar. Bago tuluyang makaalis sa mausok na lugar ay may nakabangga akong babae at bahagya pa siyang napatagilid. Humingi naman ako ng paumanhin at gano'n din siya sa akin. I saw the side of her lips curve upward before turning her back at me.

Pinilig ko ang aking ulo at tumayo sa gilid ng pinto. Dinukot ko ang aking cellphone at binuksan iyon. Kumunot ang aking noo nang mabasa ko ang mensahe na pinadala sa akin ni Jako.

"Danger is near. Evacuate the area," basa ko sa mensahe. Napatayo ako nang tuwid nang maalaala ang babaeng nakabangga ko.

"s**t! It's her!" Agad akong tumakbo pabalik sa loob ng Bar at hinanap si Alec.

Hinablot ko ang isa sa mga kateam niya. "Where's Alec?"

"Si Baste? Nasa VIP room. May kasamang babae," sagot nito.

Binitawan ko naman siya at naglakad papunta sa mga VIP room. I gulped and pulled out my gun from the side of my pants. Lahat ng room ay binubuksan ko hanggang sa isa na lang ang natitira.

Akmang tatadyakan ko ang pinto nang bumukas iyon at iniluwa ang isang matandang lalaki. Yumuko ako at nagmamadaling pumasok sa loob ngunit wala namang tao doon.

"Nasaan na ba ang gagong 'yon!" Inis na sambit ko at muling binalik ang baril sa aking tagiliran.

I walked further until I reach the exit. My feet automatically stopped upon hearing moans coming from the bottom of the pathway. My blood boiled, with my heavy steps I walked towards the noise.

At nang marating ko ang dulo ay tumambad sa akin si Alec na may kahalikang babae. Nakapulupot ang binti ng babae sa bewang niya at buhat-buhat naman siya ni Alec habang nakasandal sa pader.

Tumikhim ako nang malakas upang maagaw ang kanilang atensiyon. Hindi siya ang babaeng nakasalubong ko.

"s**t!" Mura ni Alec at binitawan ang kahalikan.

"Aw!" Daing ng babae.

Nilapit ko si Alec at hinawakan siya sa bandang leeg ng kaniyang T-shirt. Hinarap ko ang babaeng kinapos sa tela at mataman siyang tinitigan. Nakataas ang kilay niya at nakahalukipkip.

"P'wede ka namang maghintay ng turn mo kay Alec? Bakit kailangan mong mangistorbo?" Maarteng saad ng babae.

Nagtaas naman ako ng kilay. "Why do I have to wait for my turn if I can just grab him and drag him whenever I want?"

"But I saw him first!" Sigaw ng babae at nagpadyak pa ng paa.

"Hey, p'wede naman mag-share," ani Alec na nakangisi.

Tinitigan ko siya nang masama pero nagkibit-balikat lamang ang ito. Tinapakan ko ang kaniyang paa dahilan para mapayuko siya at mamilipit sa sakit.

"b***h, listen to me. It doesn't matter who saw him first. This asshole," turo ko kay Alec. "He is mine."

Matapos ko iyon sabihin ay kinaladkad ko ang damuhong ito palabas ng Bar. I took my phone out and dialed Jako's number. After a few rings, he picked it up.

"Car is on the left side, blue. JRL9071."

I smirked. "Thanks Jako, guide me the way."

Pinindot ko ang loudspeaker at pinahawak iyon kay Alec. Nang marating namin ang sasakyan ay binuksan ko iyon at marahas siyang pinasakay. Agad akong umikot at sumakay sa driver's seat.

"Why we're in a hurry?" Bagot na tanong ni Alec at inilapag ang cellphone sa dashboard.

"Shut up Ybañez! Gusto mo bang mamatay?" I started the engine and about to drive away when bullets touch our windows.

"f**k!" He cursed, wide eyes.

"The windows are bulletproof. Umalis na kayo Sophia."

"Copy that. Jako," sagot ko at minaobra ang sasakyan palabas ng parking. Sunod-sunod naman ang putok ng baril mula sa likod namin at kitang-kita ko mula sa side mirror ang mga nakamotor na mga lalaki.

"s**t! Ano bang kailangan ng mga hayop na 'yan sa'kin? Tangina! Ba't parang totohanan na papatayin na talaga nila ako?" Nagtatakang tanong ni Alec.

"Shut up!" Sigaw ko.

"Turn left Sophia." Jako said. And so I did. I turned left.

Tinamaan ng bala ang side mirror kaya nahihirapan akong tingnan ang mga sumusunod sa amin. My eyes widened when Alec grabs my gun and he open the window from his side.

"What the hell Alec?! Shut the window!" I shouted at him but instead of shutting the window, he dangle his upper body, pointing the gun at the men who keep on chasing us.

"s**t! s**t!" Sunod-sunod na mura ko dahil sa ginawang kapangahasan ni Alec

I gritted my teeth. "Where are we going?"

"Sophia, someone's messing with my satellite. Fuck." He hissed. "May maliit na eskinita sa dulo ng street na 'yan."

My eyes widened. "Jako! Maliit ang eskinitang iyon—"

"Tilt the car, Sophia. Come on," putol niya sa sinasabi ko.

The moment our vehicle reach the way, I hurriedly grabs Alec shirt, pulling him back inside and tilt our car. Nagkasya naman iyon hanggang sa tuluyang kaming makalabas mula sa kabilang dulo ng eskinita. Inilabas naman ni Alec ang kaniyang baril at pinaputukan ang mga nakasabit na bakal hanggang sa matabunan niyon ang daan.

I inhaled sharply when he sat back comfortably, massaging his temple. Mahigpit ang hawak ko sa manibela na halos mawalan na ng kulay ang aking kamao dahil sa inis na nararamdan ko.

"Sophia? Still alive." Jako asked through my phone. Kinuha iyon ni Alec mula sa ilalim dahil nahulog iyon kanina.

"f**k you, Jako." I drove fast.

I heard him laughed. "Sure, your place or mine?"

I rolled my eyes. Boys

Dinampot ni Alec ang cellphone at pinatay ang tawag. Tinitigan ko siya nang masama at siya naman ay nakatitig lang rin siya sa akin at nakaigting ang panga. What now? Siya pa ang galit?

Nang masiguro kong wala ng sumusunod sa amin ay agad kong hininto ang sasakyan at bumaba mula roon. Humarap ako sa mga building na wala ng ilaw at hinilot ang aking ulo. Naigtad ako nang bigla na lang hablutin ni Alec ang aking braso.

"Are you okay?" He asked, his brows met.

I mocked. "Okay? Tinatanong mo ako?" I punched his chest. "Gago ka ba?! That was a stupid stunt! I'm your bodyguard and I'm supposed to do that. I should be the one, risking my life! Not you! You need to be safe! Bakit ba napakatigas ng ulo mo Ybañez!"

His jaw clenched. "Then stop asking that Jako's f*****g help!" He leaned lower and grip my arms. "Do you really think, I can't protect myself? Sino bang nag-hire sa'yo? Ako ba? 'Di ba hindi naman, kasi kaya kong ipagtanggol ang sarili. And I can even protect you."

Namumula ang pisngi niya at bahagyang naglalabasan ang kaniyang ugat sa leeg. He let go of my arms and rushed a fingers through his hair. Napalunok naman ako dahil sa pag-galaw ng kaniyang Adam's apple. He look incredibly hot.

I shake my thoughts away. "But still, ako ang bodyguard mo. Binabayaran ako para panatilihin kang buhay at humihinga kaya utang na loob naman Alec Sebastian Ybañez."

"What do you want me to do? Sundin ka sa lahat ng gusto mo dahil lang ikaw ang bodyguard ko? Tangina, hindi lang bola ang kaya kong hawakan." He raised his brow. "Sophia, I let women reigns like a queen over me, in bed. Not in my life."

My feet took a step backward. "I didn't mean it that way, Alec. Ang gusto ko lang—"

He smirked and wrapped his arms around my waist. "Shh, mean it or not. Gano'n ang nararamdaman ko." ani Alec at nilapat ang kaniyang hintuturo sa aking labi. "I'm taking it now, Sophia. Susunod ako sa lahat ng gusto mo. You are now my f**k buddy and as long as you're with me. Walang ibang p'wedeng lumapit sa'yo. Lalo na ang Mojacko na 'yon."

What the actual hell?

He quickly cupped my nape and brush his lips against mine. Meeting his passionate kiss with equal ardor, I decided to take it as his f**k buddy. And I knew that I'll be even more satisfied by keeping this bewitching basketball player.

Nang maghiwalay ang aming labi ay pareho kaming naghahabol ng hininga. His eyes darkened in so much lust and heat became visible on it. Parang apoy na nakakatupok ngunit nakaka-akit. 

"Let's play a game.." He smirked. "The first one who fall, will ran away."

My brows up. "So you're saying that—"

"No love. Our body is committed to each other for we can fill the hunger we felt. It's just a plain s*x, Sophia. 'Wag kang magmamahal ng katulad ko," he said and grabbing my butt and pressing it hard against his bulging desire.

My lips formed into a smug smile. "Warn yourself, Ybañez."

He kissed me again hungrily. Nibbling my lower lip with his luscious mouth, he moaned. Darn it!