GANNY'S POV
"Pre, ano nahanap mo na ba?" tanong ko sa kaklase ko--- Si Mauricio. Sa ngayon siya palang ang kaclose kong pinoy sa pinapasukan kong eskwelahan dito sa America. Balita ko kase ay may mga Pilipino rin dito nagaaral, hindi naman karamihan pero siguro mga 4%.
Siguro tulad ng pamilya ko ay may kaya rin sila. Nakatira daw sa Bulacan tong si Mauricio at may ari sila ng isang malakawak na taniman ng Pinya—At may malaking negosyo nga silang tumatakbo na may kinalaman sa pinya.
Lahat daw silang magkakapatid ay simulang nag-aral dito nung 2010. Andito kase ang mga magulang nila, tulad ng pamilya ko ay nakikipagcoordinate nalang sila sa mga tauhan nila sa Pilipinas.
Nung una di niya daw Trip dito pero nung tumagal na daw ay nasanay narin siyang duguin ang ilong---Hehehe kumpara kase sa Pinas Purely English ang sasalubong sayo sa eskwelahan.
"Ah ou pre nakita ko na yung pyesa na kaylangan sa Project natin" siya na prinesenta sa akin yung pyesang kailangan sa gagawin naming project.
Ang hirap mag-aral dito—Dapat matalino ka talaga. Maswerte ako at meron namang Mauricio na tumutulong pag nahihirapan ako. Pero, gayunpaman ay nagsisikap rin ako ng sarili kong matuto.
Halos sa bahay nga ay nagtataka sila kung bakit ang sipag ko daw mag-ara. Isa lang naman ang sagot dun ee.
Gusto ko, balang araw magkaroon kame ng magandang buhay ni Dennis. Gusto kong matupad ang pangarap kong maging isang piloto at ipapasyal ko ang mahal ko sa kalangitan.
Mamumuhay kame dito sa USA kung saan legal na ang Same s*x Marriage at magpapakasal.
Eto na talaga ang plano ko sa buhay—Si Krib ay parte na ng buhay ko. Kaya sana Krib hintayin mo ako. Sana maging matino ang mahal kong yun.
Alam kong mahirap magtiwala. Pero gagawin ko, ayoko ng mawala siya sa akin. Ayoko ng mawalay siya sa akin. Mahal na mahal ko ang baklang yun.
"Sa wakas matapos ang apat na oras nakahanap rin tayo nitong lintek na pyesang ito!" Bigla akong nawala sa mundo ng pag-iisip ng tapikin na ako ni Mauricio. "Tara na pre.. Alas onse na ng Gabe maaga pa pasok natin" pag-aya niya sa akin.
"Bayad na ba yan?"
"Naku naku .. Oo bayad na to! Bayaran mo nalang ako bukas!" bulalas niya. Nakakatuwa rin tong kasama ee.
Ilang Store narin kase ang pinuntahan namin, pero naging mailap tong isang pyesa na kailangan namin bukas sa Physics.
"Sige uwe na tayo" lumabas na kame sa Store ng salubungin kame ng malakas na ulan na merong pang pagkulog at pagkidlat.
Agad kameng napabalik sa loob ng Electronic Shop.
"Lakas ng Ulan Pre.." sabi ko. Buti nalang may dala akong kotse. Ang problema lang wala kameng proteksyon sa ulan papunta sa may Parking lot di naman kalayuan dito sa Shop.
"Hindi pwede mabasa tong mga pyesa paano na to pre?" tanong ni Mauricio.
"Wala ka bang dalang payong?" tanong ko.
"Ewan ko dala ko ata yung kapote sa bag.." sabi niya naman. Yun lang iisang kapote lang ang dala nito malamang.
"Bat ka may kapote sa bag?"
"Eh bat mo ako tinatanong kung may payong ako sa bag?" sarkastikong tanong niya. "Pasiguro ko lang yan pag uulan.. ayoko ng payong gusto ko raincoat"
BASAG NANAMAN AKO.
"Sige kukunin ko na" ako na kinuha yung kapote niyang naka-ayos pa dun sa loob ng bag niya, sa may lagayan ng Loptop ng Bag niya yun nakasilid. "Eto sabay abot ko sa kanya"
"Paano ka?"
"Tatakbuhin ko nalang.." sagot ko. "Ang mahalaga yang mga pyesa di mabasa" dagdag ko pa.
"Sige.."
Isinuot na nga niya yung kapote, nakapasok rin sa loob ng Coat yung mga kamay niya hawak ang mga pyesa. Medyo malakas parin yung ulan sa mga oras na yun.
Binuksan ko na yung Pinto at sabay kameng tumakbo. Pero biglang huminto si Mauricio sa pagtakbo, kaya napahinto na rin ako!
"Pre anu ba?!" sigaw ko ng bigla siyang huminto. Nababasa na ako ng bahagya! Buti nalang, wala akong dalang Cellphone --- Nasa kotse yun.
"Pre.." si Mauricio na nakatingin sa may shed sa labas. Pagtingin ko ay may nakita akong isang babaeng nakatayo dun.
"Bakit?" tanong ko.
"Diba yan yung maganda sa kabilang section.." pagturo niya sa babae. "At kungdi ako nagkakamali.. kilala mo siya"
Napapunas ako sa mukha ng ramdam ko na ang tubig ulan na unti unti na akong binabalot.
Gusto ko mainis ng maringig ko kung sinong tinutukoy niya--- Alam kong si Maurene yun.
"Anong pake ko.. Tara na"
"Pre.." siya na hindi pa sumunod sa akin. "Di ka ba naawa tignan mo nangangatog na sa lamig ohh.." Aniya sabay hakbang papalapit sa waiting shed.
Kita ko naman nga ang pagyakap ni Maurene sa Sarili niya. Siya lang ang tao sa hintayan at mukhang tangang pumapara sa mga taxicab na may mga sakay na.
Tang-ina basa na ako!
Pero kahit naiinis ako ay sumunod narin ako kay Mauricio. At dun nga tumambad ang nangangatog na si Maurene. Gulat pa siya ng makita kame---Ako.
"Jhonny?" nakangiting aniya habang nakayakap sa sarili.
Nakukulitan na ako sa kanya, lalo na sa eskwelahan pinangangalandakan niya na Ex Boyfriend niya ako at naghiwalay lang daw kame dahil sa Family Matter's pero mahal pa namin daw ang isat isa—Ayon sa Chismis niya.
Di ko nalang pinapatulan. Naipaliwanag ko narin kay Mauricio kung sino sakin ang maurene na to, at naget's niya naman.
Panay ang habol niya sa akin, nagmamaka-awa tuwing nakakasalubong ko siya sa Campus. Para siyang aso kakahabol sa akin.
Minsan gusto ko na ngang sapakin ee. Pero ayoko, dahil di ako napatol sa babae dahil sa ganung pag-uugali.
Umiwas tingin ako ng tinawag niya ang pangalan ko. Ano ba kaseng ginagawa namin dito?!
"Gabe na miss.. bat nandito ka parin?"
"You're a Filipino too?" tanong niya kay Mauricio. Bobo nito nagtagalog na nga tapos tatanungin pa kung Filipino.
"Ahh, Oo nice to meet you.." pagpapakilala ni Mauricio. "Im Mauricio.." sabay tingin sa kamay niya—Gusto pa ata makipagshake hand. "Hehehehe sorry my hands are inside my Coat"
"Hehe" simpleng tawa ni Murene. "Im Maurene.. Our name is sounds familiar"
"Ahh ou nga.."
"Bat kayo nandito?" tanong ulit ni Maurene sabay sulyap sa akin. "Im Glad that I see you here.. Jhonny"
"Well, I'm not.."
"Jhonny.." sabay tingin sa akin ni Mauricio na parang naiinis.
"Why?" inis na tanong ko.
"Miss san ka ba nauwe?" tanong sa kanya ni Mauricio. Lintek na lalaking to! Ano bang ginagawa niya?
"Malapit yung tinitirhan ko sa Alameda Street" sagot niya. "Hindi kase ako nakapasundo dahil nalowbat na yung phone ko.."
"Ah bandang unahan ka pala namin.." tumingin sakin si Mauricio. "Pre isabay na natin siya"
"Huh?"
"Pre wala siyang masakyan.. di mo ba nakikita?"
"Eh di maghintay siya hangang sa may huminto sa kanyang sasakyan" pagsusungit ko. "Tara na mauricio!" aya ko kay Mauricio.
"Geh.. mauna ka na" parang inis na sabi ni Mauricio. "Hihintayin ko nalang na makasakay siya.." sabi nito. Putcha!
"Sige na.. hintayin niyo ako diyan" sabi ko.
"Hindi okay lang.. maghihintay nalang ako ng Cab"
"Tumigil ka!" inis na sabi ko. "Sumabay ka na sa amin.. wag ka na maarte" ako sabay talikod at patakbong pumunta sa sasakyan.
*****
Sa likod pumwesto si Mauricio habang katabi ko dito sa harap si Maurene na kanina pa panay sulyap sa akin. Pero tinatapunan ko siya ng simangot.
"Pre dito nalang ako.." biglang sabi ni Mauricio.
"Mamaya na ihatid muna natin siya" sabi ko dito.
"Pre natatae na ako! Di ko na kaya Pre!" bulalas nato! Kainis! Agad kong hininto sa harap ng bahay nila yung kotse.
"Salamat pre.. sige ingat kayo aaa.." tumingin pa ito ng nag-uuyat sa akin. f**k you! "Sorry aa natatae na talaga ako.."
"Hehe" biglang ngiti ni Maurene. Pero agad ko siyang kinunutan ng noo! Wala siyang karapatan maging masaya dito sa teritoryo ko!
"Sorry" aniya.
"Pakisara na ng pinto.." utos ko kay Muricio na agad niya namang sinunud. Kasunud nun ang pagpapaharurut o sa Kotse! Kainis!
Kitang kita ko ang takot sa mukha ni Maurene pero tuloy tuloy ko parin ang ganung Speed. Kitang kong umiiyak na siya. Kaya agad akong nagpreno!
"Bat ka umiiyak?!" sigaw ko sakanya. Panay nalang ang paghikbi niya.
Hindi ko ba alam kung bakit nandito tong babaeng ito! Simula ng makita ko siya sa eroplano ay kinabahan na ako na ito ang mangyayare!
Napahampas nalang ako sa manibela sa sobrang inis.
"What do you want? Ha?!" sigaw ko pa.
"You.." biglang sagot niya sa akin.
"Anong ako? Maurene yung nakaraan natin laro lang yun! Hindi yun seryosohan! Laro laro!" pagpapamukha ko sa kanya!
"But I want you.." nagulat nalang ako ng bigla niya akong yakapin. "Please Jhonny.. I will do all .. just Accept me.. Be my Master and I will be your slave.."
Bigla akong nainis dahil sa ginawa niya!
"Shet ka!" sabay tulak ko sa kanya. Halos matanggal siya sa pagkakaseatbelt dahil sa tulak ko. "Para kang aso!" sigaw ko. "Nakakainis ka na.. malala ka pa sa higad" inis na duro ko sa kanya.
"Higad na kong higad.. Basta gagapanngin kita kung yun ang gusto mo." bigla sabi niya.
"Anong gusto ko?!"
Bigla ako nitong nilapitan ay hinalikan sa mga labi! Shettt! Dun muling nag-init ang ulo ko! Kaya Tinulak ko siya ulit! Halos mauntog na siya sa pinto ng sasakyan.
Kita kong medyo nagkasugat na siya sa may mata niya--- Pero galit parin ako sa mga oras na ito. "Baba!" sigaw ko. Nagsimula nanaman siyang umiyak. "Baba!" sigaw ko pa. Nagmadali nitong binuksan ang Pinto ng sasakyan at bumaba na.
Malakas parin ang ulan nun.
Agad akong lumapit sa Pinto at sinara yun, pabagsak. Tang-Ina! Ano ba itong nangyayare?!
Muli ko nanaman hinampas yung manibela. Tapos napahawak ako sa mga labi ko. Krib?
Namiss ko ang halik niya sa mga oras na yun. Sobrang tagal na rin. Hindi ko alam pero tinamaan ako sa halik na yun. Kahit dampi lang ay nagkaroon ng epekto sa akin. Napatingin naman ako sa labas at nakita ko siyang naglalakad.
Agad kong pinaandar yung sasakyan at huminto sa harap niya.
Binaba ko yung bintana ng pinto sa gaweng harap niya. "Sakay!" utos ko sa kanya.
"Ha?" habang umiiyak.
"Sumakay ka kako!" sigaw ko pa. Pero nakatayo lang siya at parang takot sa akin. Kaya lumapit na ako sa pinto at ako nagbukas nun. "Sakay!" sigaw ko.
Mabilis naman siyang sumakay at naupo sa harap. Sinara na niya yung pinto, ganun din ang bintana sinara ko.
Tahimik lang kame sa loob.
"Ano bang gusto mo aa?!" inis na tanong ko. Hinubad ko yung sweater na suot ko at tumabad nga sa kanya ang katawan ko. "Sige gawin mo na.." utos ko sa kanya sabay inihiga ko ng ayos ang sarili ko sa upuan.
"Jhonny bababa nalang ako.." mahinang sabi niya.
"Diba ito ang gusto mo?! Ano na?!" inis akong tumingin sa harap ng sasakyan. Halos isang lamp post lang ang nagbibigay ilaw sa tahimik na daan.
Napapikit nalang ako ng maramdaman ko ang kamay niyang ginagala na ang katawan ko.
~ ITUTULOY ~
Magkomento ka at Bumoto. Wag puro Basa!
- Green Shadow (TheSecretGreenWriter)