Chapter 34
NIHAN
Matapang kung siyang hinarap na nanatili pa rin kami sa aming kinatatayuan. Wala rin siya sagot sa tanong ko sa kan'ya. Tiningnan ko siya sa mata sa mata, pakiramdam ko ay natatakot siya. Ang malungkot niyang mata ay mahirap basahin. Nagtitigan naming dalawa ay pareho kaming naliligaw.
Hindi ko na kaya ang matapang niyang mata. Tinalikuran ko siya pero mabilis niyang nahuli ang likod at niyakap niya ako. Akala ko ba ay galit siya sa akin ang lakas ng kanyang loob sabihin sa akin na ilayo niya sa akin ang anak ko. Hindi ko siya maintindihan. Ang pagkayakap niya sa'kin pakiramdam ko nakukuryente ako sa mainit niyang hininga at balat. I sighed, kahit nahihirapan akong huminga sa yakap niya sa akin ay nagustuhan ko ang bawat yakap niya sa akin.
"Huwag muna akong iiwan ul
