Rose petals

"Hmm, eto kaya bilhin ko" habang hawak hawak ang isang pack ng spaghetti para sa celebration ng death anniversary ng aking magulang makalipas ng 10 years. "Monica, papasarado na kame kailangan mo na mag-madali sa pagpili" sabi naman ng tindero. "Opo, auncle" dali-dali ko nilagay ang mga nilista ko kanina at ipinangbayad na. Nasa isang Street na ako upang makauwi na habang nagbebesekleta. Ako nga pala si Monica, 23 years old. Wala na ang aking ina namatay ito noong isang aksidente at ako lang ang nakaligtas si papa naman ay di ko matagpuan at walang balita tungkol sakanya. Iisa lang akong anak nila may relative naman ako ngunit nakalimutan ako dahil sa mahirap ako. Sa reyalidad ang mga mayayaman lamang ang pinahahalagahan. Mayaman si tita rita, may ari sila ng isang company ngunit hindi na sila bumisita kahit isang besses. Kahit di man nila ako maalala kaya ko ang aking sarili dahil sa gig ko na pagbebenta ng pliers at ano ano pa. Napabalik ako sa realidad ng biglang ihablot ang aking grocery. Agad agad ko itong isinipa sa tuhod at natumba ito ngunit di paren sinuko kaya itinabi ko muna ang aking bisekleta at ang grocery na napamili ko. Dali dali ko sinuntok ang tyan at ang likod at sakanilang fluffy bird. Umalis na sila at di ko napansin na may nadamay "mag-ingat po kayo lola pag tag-gabi, baka mapano po kayo oh" nagsalita ako habang pinupulot ang mga kanyang rosas at nilalagay sa basket. "Ikaw ang mag-ingat iha, buti na lamang ay marunong ka lumaban. Eto" at may kinuha syang rosas na iiba sa kanyang dinadala. Kinuha nya ito sa pinakadulo. "Ay, wag napo lola. Ang ganda po kase nyan baka nakakaano ako sa paninda nyo" "Tanggapin mo na" napatitig ako dito at kinuha. Pinagmasdan ko ang malamyang rosas na may nakapag-ganda na mga petals at kahit tangkay nito ay walang tunok. Siguro tinaggal na ito ni lola. " Maraming salamat po lola..." napatingin ako sa paligid ng wala akong matagpuan na lola. Saan na yun? At napakamot naman ako ng ulo. Tinabi ko ang aking bisekleta at nilock ito. Inopen ko ang maliit na palasyo ko. Ang aking bahay, bahay ng aking magulang. Natandaan ko lahat ng mga magagandang ala-ala noong bata pa lamang ako. Sana mabalikan ko pa ito at napangiti ako na laman ng kalungkutan. Kinuha kona ang grocery at nilagay sa maliit na cabinet na nasa tabi ng pag-lutaan. Ang bahay na ito ang aking tahanan kung saan ako pinalaki at naging masaya at naging malungkot. Sa pagdating naman naman sa edukasyon, Senior high lamang ang aking natapos. Hindi tulad sa ibang pinalad upang makatapak sa kolehiyo ako itong nangangarap na maging sila pero okey lang atleast may nakikipagkitaan ako. Iyon naman siguro ang goal ng pagtatapos ng kolehiyo diba? Ang makakuha ng magandang financial na buhay para sa familya. Wala na akong familya kaya wala nako magiging problema. May kumatok bigla sa pintuan at sinilip ko ito kung sino. "Kailangan nyo napo magbayad ng ilaw at kuryente" salita ng taga singil galing sa kompanya. Pano ito wala pa naman ako masyadong kita sa gig ko ngayon. "Kung hindi po kayo makakapagbayad may posibilidad po na gibain itong bahay nyo dahil sa nakaregister ito sa kompanya namen at ang titolo at Lupa" Napatulala ako sa kisame sa mga nalaman ko kanina habang hawak hawak ang rosas. Isang dew date lang naman yun bakit ganun ang parusa. "Sana wala nakong babayaran na tubig at ilaw at sana di nalang ako maghirap sa financial" bigla na lamang nahulog ang isang petal ng bulaklak. Sayang naman ito. Nanghihinayang ren ako sa kaganda-ganda ng rossas na ito napipitas ren pala mag-isa. Mabigat na ang aking mata kayat itinabi ko ang Rosa's sa mesa at pumikit. Nagising na lamang akong may kumakatok nananamn. Wait, Bakit ang daming tao naka-abang? "Hi po, Wala napo kayong babayaran dahil nananalo kayo ng lifetime supply of electricity and water supply" "Nakakuha ka po ng scholarship sa Aretha University" "May dinala po kameng butler na tutu- "TEKA!" sigaw ko Di masink-in sa utak ko ang mga nangyayare ngayon. Impossible naman ito. Kinurot ko sarili ko, ouch! Ano naman ginawa ko sobra yung swerte ngayong araw. Lumabas ako at napatingin sa paligid. Napatingin ako sa direksyon na Iyon, Nakita ko si lola na ngumingiti? "Okey okey, pwede napo kayo umalis" pag-aalis ng butler ko habang ako hindi makapaniwala sa mga nangyayare saken. Possible ba talaga to? As in? "Mylady ano ang gusto nyo ipaluto saken?" "Wag mona nga ako tawagin yan tignan mo naman bahay ko ampanget" sabi ko "Bahay ba ika?" may nilabas syang isang stick na bahagya akong napaiktad. A-ano to fairy God mother?! "Tama nga ang iniisip mo, pero ako ang fairy god brother mo!" Ay nababasa nya utak ko? winawagayway nya ang kanyang wand at bigla na lamang nag transform ang bahay bilang isang magandang bahay. "IBALIK MO SA DATI!" sabi ko. "As you wish" bumalik nga sa dati. "Anong nangyayare?" tanong ko naman sa butler. "Bilang gantimpala mo sa pag-tulong saaken, binigyan kita ng rossas na makakapagbigay ng iyong mga kahilingan, ngunit may kaakibat itong kapalit" "Ano naman yun? Teka, ikaw si lola? Pano " "Bawal mokong ibigin kundi may mangyayare sa aten na masama and yes ako yun for sure" nilabas nya ren bigla ang basket na puno ng mga rossas. "And, I can shapesheep myself" "Pst, as if maiinlove ako sa mukha mo at bakit ako? " "Sama neto!" at hinampas nyako. Sa totoo lang fairy ba talaga ito? Or naligaw lang sya. "You see" pinakita nya ang lahat na rosas pero walang kulay pink na tulad sa aken. "Ikaw ang napili ko". "CHARAN!" Nagulat ako ng sumigaw ito. "WAG KANGA SUMIGAW!" pag-bubulyaw ko. "My este Monica, ito ang iyong mga damit" inopen nya ang parang isang mall na closet. "Teka, pano kumasya sa bahay nato iyan?" Possible ba yun? Yung bisekleta konga di makapag-kasya dito noh. "Secret" at kumindat sya. As if naman maiinlove ako sa katulad mong lalake ka! Di paren ako makapaniwala dahil sa isang simpleng pag-tulong ay biglang naging ganto. Malaki pala ang payback. Kaya kung ako sainyo tumulong kayo ng tumulong dahil balaw araw may tutulong ren sainyo at baka mas higit at ibibigay. Remember, The more you give, the more you receive. Just like the word blessing, simpleng pagbibigayan may maganda dulot sa kinabukasan. "Btw, Fairy God brother. Anong pangalan mo?" "You can call me dom" "Domenyo?" pamimilosopo ko. "Ikaw ba talaga yung tumulong saken? Baka double ganger mo siguro yun" at akmang aalis. "Edi umalis ka" said ko. "Joke lang hehe" naging awkward ito at agad na chinange ang topic. "Gusto moba mag-aral?" "Oo naman, tinatanong paba yan" "Okey, bukas get ready pupunta tayo sa Aretha University" sabi naman ito. Go with the flow nanga lamang tayo. Kung nagdududa kayo kung ano ang kanyang itchura. Hindi sya tulad ng mga fairy na nasa fairy tales. Manly ang kanyang katawan at gwapo wala syang pakpak or floating body. Makisig ito at may mapupulang labi mukha ren inosente at bakla. "May itatanong ako, Bakla kaba o lalake?" tanong ko dito. Nagulat na lamang ako nang bigla nyang ihapit ang bewang ko at ipaglapit ang mga mukha namen. Hindi kona alam pero sa oras na ito sobrang bagal ng mundo ngayon. Rinig na rinig ko ang kanyang hininga dahil nasa leeg ako nito. "Bakla paba ako?" dinilaan nito ang leeg ko. "Eww, ampait naman" napabalik ako sa reyalidad. "BAT MOBA GINAWA YUN" pag-bubulyaw ko dahil sa gulat at pinaalis sya sa kwarto. Sobra ang t***k ng aking nadadama sa puso ko. Napalunok ako at di mapakali at umiinit ang aking pisngi. Hinawakan ko ang parte kung saan dinilaan nya. Kakakilala palang namen tapos g-ganito na. Pumunta nako sa mesa at andun sya nagluluto at parang walang nangyare. Siguro panaginip ko lang yun. Oo! Panaginip kolang! Di ako makapag-focus kumain at iniwan na lamang ito sa lamesa na kumakain ren at pumasok na sa kwarto. Pumupula paren ako habang natatandaan lahat ng ginawa nya saken. Arghhh!! Back to yourself na monica! Nagdadabog ako dito sa kwarto ko at ano ano pinangagawa ko para makalimutan lang yun. Di sya pwede mawala. DOM-POINT OF VIEW Patawad pero noon pa ako may gusto sakanya. Nakakaproud syang pagmasdan habang lumalaban sya na parang naging parte sya ng buhay ko habang lumalaki sya. Alam ko naman masama umibig ng mas bata pa sayo pero Anong magagawa ko diba. Ginawa ko naman ang best ko para maligtas magulang nya kaya't nawalan ako ng pakpak at naging ganto ang aking itchura pero di ko pinagsisihan yun dahil kahit papano nakatulong ako at naging katiwala ng magulang nya. Wala naman sa aken nag utos na sya ang maging amo ko pero parte naren ito ng pagpapasalamat ko sa kanyang magulang pero iba ang napuntahan nito at nahulog ako. At gumawa lamang ako ng paraan para makasama sya kahit sa ganitong paraan wala akong pakialam. Oo, totoo yung prohibited. Bawal makipag-isang dibdib sa isang karaniwan na tao, masisisi mo ba ako? Ginagawa ko lang naman magmahal at sinusundan puso ko. Pero di ko pinagsisihan ang dilaan ang kanyang leeg dahil sa matamis na amoy nya. Sana balang araw ay maging normal ako at may magagawa si Monica upang mangyare yun, sya ang susi. Kumakain kame ng tahimik sa lamesa at di sya mapakali. Na-bigla ko ba sya? Napakagat labi ako. Sorry Monica pero kailangan kita at kailangan kitang mapasa-akin. MONICA-POINT OF VIEW Nagising na lamang akong naamoy ang pagkain na dala dala ni Dom. Sinimot ko ito at napaka-bango. Wait, parang familiar? Sweet potato smash? "Wow! Favorite ko! Pano mo nalaman?!" "At dahil ikaw ang aking boss, isa naren sa kailangan kong gawin ang malaman ang iyong mga maliliit na detalye at kung anong gusto mo..." at ngumiti ito. "A-ahh hehe ganun ba, okey." at lumabas ako. Shems! Awkward paren dahil sa nangyare kahapon. Bumalik ako ulet at kinuha ang fav. Food ko. Di pwede na ako lang mag-walk walk out noh! Pumunta ako sa parke na nalalapit sa bahay at kumain ng sweet potato smash habang dinaramdam ang mga halimuyak ng umagang hangin at init. Di paren ako makapaniwala, grabe. "My-Monica" napalingon ako sa tabi ko at bigla nananamn bumagal ang mundo at paligid. T-tinawag nya akong my monica? "Mabubuhos na iyang pag-kain mo. Nagwagwapohan kaba saken?" Kapal naman nito ah! "Kwento mo sa padila-dila mong dilang parang ahas" at napa-rolled eyes ako. "Ha? Anong dila ko? Wala naman ako ginawa o baka.. Napanaginipan mo ako?!" aba! "Kapal naman ng mukha mo!" at nag-walk out ako. Madali lang naman balewalain hindi lang madali tanggalin ang isipan. Nasa Aretha University na kameng dalawa. Should I say kame, magkasama kame! Oo! Magkasama kame! Yun lang! "Lumayo kanga ng kunti" pinausog ko sya. Sino ba naman matino na lalake didikit at halos mag-hawak na ng kamay daig pa ng babae ang dom nato! Ah, basta di ko paren nakalimutan ginawa nya. Nasa dean's office na kame upang macompleto na ang application ko sa college. At! Tingin ng tingin ang mga babae dito kay dom. Tsk, as if naman gwapo tong bakla nato. "Kanina kapa nakasimangot dyan,, Ngiti naman" at hinaplos nya mukha ko! "Stop it! Di nakakatuwa" At nag-walk out nananamn ako. Napapunta ako sa isang di familiar na lugar dito sa University at? May lalakeng nang-guguitara nilapitan ko ito ng kunti at pinakinggan. Ang sarap pakinggan ng kanyang bosses na may himig na parang anghel. "Hindi mo na kailangan mag-tago umupo ka dito" at tinap nya ang may space na upuan habang nakangiti. Shems! Gwapo nya. Mayroon syang healthy na pangangatawan hindi makisig at hindi ren payat. Sakto lang. Mahaba ng kunti ang kanyang buhok at kulay Hazel ang kanyang mata na may dala dalawang guitara at tumutogtog ng ritmo at kagandahan. Malinis ito at parang campus crush! "Bago ka lang na dito?" tanong nya. "Oo, kakapasok ko palang dito"sagot ko naman. Gwapo nya eh di tulad nung dom. "Uhm, Ayaw moba saken?" ay nakita nya siguro yung disgusted face ko. "Ay wala yun, parang may naalala lang ako na bad memory" "Anong bad memory?"may biglang sumulpot sa pagkwe-kwento namen at ito pala si Dom. "Ay, Dom.." "Jowa mo?" tanong naman ni Jake. Pangalan nya pala ay jake. Nakapag-kilala kame kanin-- "Hindi hehe" dali dali kong sabi. "buti naman" may narinig akong bulong sakanya or it just me? "Hoy, Anong ginagawa mo dito istorbo ka" sabi ko naman kay dom at pinalabas sya. "Mag-uusap muna kame" sabi ko naman kay jake. "Anong ginagawa mo, bakit ka ba pasulpot sulpot ganda kaya ng moment namen~" at napahawak ako sa pisngi ko na tila namumula at kinikilig. Akma na sana ako titingin sakanya nang bigla nyakong hapitin sa bewang at halikan sa madilim na lugar. Hindi maproseso ng aking utak kaya itinulak ko ito at dali dali umalis. "Bumalik ka sa katinuan monica! C'mon please" paulet-ulet na bigkas ko para sa aking sarili at may biglang nagtap ng shoulders ko. Baka si dom to at dali dali ko sinuntok. Ohh, si jake pala. Nadamay pa tuloy siya sa katangahan ko. Eh si Dom kase kasalanan nyato! -❁