HIS PERSONAL TRANSLATOR

TRANSLATOR

Kilan uwi mo? Yan ang tanung nila sa akin 3 years and 10 months na ako dito sa saudi. November 28,2023 kaya madaming message ang naka pila para replayan ko, andaming greetings sa araw nato. Salamat sa lahat.

December 5 2023 flight ko na pa uwi nang pinas kaya maaga akong gumising at naka impaki na ang lahat nang gamit ko. Mangiyakngiyak nga ako nang mag paalam sa amo at mga alaga ko, buti hinatid nila ako sa airport. Laking pasalamat ko sa kanila kasi ang daming na etulong nila sa akin naka pagpagawa ako nang bahay naka pag tapos ang dalawa kong kapatid at may epon ako para pang korea. Pangarap ko kasing maka pag trabaho sa korea kaya pursigido kong pinag iponan. Walang nakaka alam na ngayon ang uwi ko kaya madaming pasalubong ang dala ko.

Nasa Davao international airport na ako kaya lang walang sundo hehhehe gusto ko kasing surprise ang pag uwi ko. Birthday kasi nang papa sa december 8.

Anim kaming magkakapatid at pangalawa ako sa anim, dalawang babae lang kami at apat ang lalaki.

Siblings:

Marjo Louise Santos 29

Viver Lyee Santos 28

Marlo Louie Santos 26

Marco Loris Santos 25

Vince Loyd Santos 23

Viana lorine Santos 22

Parents:

Luis Roa Santos 53

Victoria chu Santos 50

Yan ang pamilya ko hehehe dami namin kaya masaya kami kahit nagkandahirap at kahit hirap sa buhay naka pagtapos naman kaming lahat. Salamat sa parents ko.

Hindi mona ako dumiritso sa bahay kumoha ako nang kwarto sa isang hotel para mag palipas nang gabi kaya kinabukasan na ako uuwi nang bahay. Pag kagising ko tinawagan ko ang kuya na may kikitain , at ang sabi ko kaibigan Kong umowi galing saudi at may regalo ako para kay papa, hindi nya alam ako pala yun.

“Kuya asan kana daw bat ang tagal mo?”

“Ito na malapit na, ano ba kasing regalo yan but kailangan paba?”

“Nag aantay na sya may ibibigay lang”

“Okay malapit na”

“Naka tayo daw sya sa may bandang jolibee, kulay itim damit nya may tatlong malita gets”

“Kita kona “

Hahhahaa hindi ako halata kasi Naka sumbrero ako at Naka sunglass. Pagkababa ni kuya nang Sasakyan.

“Surprise!”

“Ikaw bayan Vi?”

“Oo kuya surprise again!”

“ luko kang bata ah kilan ka lang dumating?”

“Nung dec 6 pa kuya kaya tara na”

Madami kaming pinag kwentohan ni kuya. Malapit na kami sa bahay pagka parking lang nang sasakyan sa labas alam ko andaming tao sa luob mga pinsan at ang iisang kapatid nang papa.

“Tao po” si kuya

“Kuya asan na ang regalo mo kay papa?” “Nasa sasakyan, asan ba si papa at mama?”

“Tawagin ko lang ha nasa kusina kasi sila” ito yung bunso kong kapatid si Viana

“Pa Ma nandito na si kuya punta daw muna kayo sa labas”.

“Ano ba ang meron?”

“Surprise! Papa happy birthday,mama I miss you po”. Sabi ko na mangiyakngiyak

“Hindi ka manlang nag sabing uuwi kana”

“May surprise bang sasabihin?” Nag tawanan na ang lahat nandito kasi ang ibang pinsan ni papa. Napaka daming handa at na miss ko din yung lutong pinoy kaya kainan na.

Natapos ang party at yung iba kong pinsan at tiya at tiyo ay nag Si uwian na bitbit ang mga pasalubong ko sa kanila. Kailangan ko din mag pahinga.

Isang linggo lang ako sa bahay at kailangan konang pumonta sa davao para asikasuhin yung mga papers at ibang document para korea kailangan ko nalang ay ang korean language test at kapag naka pasa madali nalang para working visa at May nag aantay nang trabaho sakin first week of January kailangan nasa korea na ako.

Pumonta ako nang Gensan dinalaw ko ang puntud nang lola at Lolo ko at dumaan sa mga tiyahin ko ang dami konang pamangkin pala. Kaya naman ang dami kong binilhan nang damit.

Ako at ang mga kapatid ko palang ang walang mga asawa sa lahat nang mag pipinsan sa side nang mama ko.

Nang matapos ang kunting salosalo at kwentohan nag paalam na ako baka gabehin ako sa byahi.

Happy new year! Sigaw namin sabay sabay pag patak nang alas dose kompleto kasi kaming magkakapatid kasama sina mama at papá kunting handa at mga regalo kaya ang saya namin lalo na ako after 9 years nakasama kona sila uli sa pag salubong nang bagong taon, after kasi nang graduation ko nong high school ako ay hindi na nakapag celebrate kasama sila kahit birthday ko at birthday nang parents ko makaka uwi lang ako pag may pamasahi.

After ko grumaduate nang high school ay sumunod ako sa kuya kung working student sa cebu, kaso hindi ako pinalad dalawang taon din mahigit ako doon hindi naka pag aral nag trabaho bilang kasambahay kaya umuwi nalang ako sa probinsya.

Pumonta ako nang davao at nakitira sa tiyahin ko at nag working student para makapag kolehiyo. Naka pag tapos ako nang Bachelor of Arts in Elementary Education Generalists. Kahit mahirap kinaya ko. Nakapag tapos ako sa isang Korean school kaya medyo maronong na akong mag salita at mag sulat nang hanggul.

Sawakas naka pasa ako sa exam kaya mayron pa akong isang lingong mag stay dito sa Pinas.

“Viv kailan kaba bibisita dito?” Ang kaibigan kong nasa Cebu

“Sorry talaga Mae next week na flight ko pa Korea subrang busy ko talaga” pag dahilan ko ang kulit kasi nitong kaibigan ko.

“Ate nag chat sa akin si tita Faye kilan ka raw pupuntang Norway?”

“Viana alam mong sa korea ako unang nakapag apply diba at isa pa ayaw kong makita si Kim hindi kami bati”. Sabi ko sa kapatid.

“Ano ba miron sa inyo ni kuya Kim ate?”

“Wala kaya pwedi ba lumabas kana eh mag pa pahinga na ako anong uras na kaya at matulog kana din bruha hahaha”.

“Good night ate kong sungit mhuaaa”. Sagot nito

“Good night labas na” sabay asik ko sa kanya

Hindi ako maka tulog isang linggo na lang iiwan ko na naman ang Pilipinas mga alaala nang kabataan ko. Kahit mahirap at lungkot na lumayo na pamilya ko kailan gawin sa hirap pa naman mag hanap nang trabaho dito sa Pinas.

“Ate bukas na ang alis mo” si Vince ang bunso kong kapatid na lalaki

“Vince wag kang malongkot para naman to sa pamilya natin”.

“Ate okay naman tayo dito ah maka pag apply na din kami pag naka pasa nakami ni viana nang board exam.”

“Kahit na alam mo namang gusto ko maka pag patayo nang negosyo para kina mama at papa diba kaya kayo na ang bahala dito dating gawi parin tatawag din naman ako pag vacant time ko.”

“Basta ate mag iingat ka palagi”

Araw nang Sabado ngayon bukas na ang alis ko kaya nag pa dispidida party ang mga kapatid ko. Nandito mga pinsan at malalapit kong kaibigan.

“Kilan ka ba n’yan mag asawa kong panay alis mo at puro ka nalang trabaho ni wala ka pang pinakilalang boyfriend samin at ikaw nalang ata tong di pa na Diligan nang Holy water hahhhaha” sabay tawanan naman lahat nang naka rinig sa sinabi nang kaibigan kong si LYKA. Isang matalinong agricultural engeener nga naman hahaha pinaka Malapit na kaibigan ko na may dalawang anak na sa edad nyang 28 at masaya kasama ang husband nitong engeener din.

“Wala pa yan sa plano ko no at hindi ko pa ata nakilala yong the one for me” sabi ko kaya nag tawanan na naman sila

“Ate malapit kanang maging manang n’yan sina Tito pa ata ang walang apo sa mag ka kapatid itong si kuya marjo eh balak din ata mag mongha” sabay tawanan ang lahat ang madaldal kong pinsan na si JV mas bata pa s’ya sa amin na mag ka kapatid eh mas na una pang mag ka pamilya sa murang edad na 18.

“Eh pano n’yan bukas na ang alis mo Vi mag iingat ka Don lalo na’t wala tayong kamaganak Don sa Korea”

“Okay lang naman ako pa eh sa company naman ako nang dati kong guro sa College nag apply at isa pa may kaklase din akong na una na Don.” Sabi ko

Ang saya nang huling gabi ko dito sa Pinas naka impaki nadin ako kaya wala nang pag abalahan, konti lang naman na mga damit ang dala ko halos panglamig lalo’t January palang eh maginaw pa ngayon sa Korea.

Kina umagahan hindi na ako nag pa hatid nag bus nalang ako papuntang AirPort mamayang gabi pa naman ang flight ko halos 6 na uras pa ang byahe mula sa bayan namin papuntang Davao AirPort. Nagising ako nang may nag sabing “Miss Davao airport na po” kaya inayos ko ang sarili at nag pasalamat sa kondoktor nang bus “salamat po manong” sabi ko.

Alas 3:30 pa naman nang hapon ang flight ko 1:00 palang kaya sakto lng ang dating ko kaya nag check in na ako.

Habang pa palipad na ang airoplanong sinakyan ko may nag flash back sa isip ko kong bakit ako nag apply nang Korea.

Habang nasa Saudi palang ako may na receive akong email galing sa isang napakalaking company sa Seoul Korea at nag hahanap sila nang empleyado na magaling sa iba’t ibang languages kaya nag reply ako na maronong akong mag salita mag basa at mag sulat nang 21 language kaya agad agad silang nag reply kong handa ba ako sa isang online interview. Kinabahan ako kaya pagkatapos kong mag trabaho eh nag pa interview na ako sayang naman kong may Ma interview silang mas magaling sa akin. Limang klaseng tanong na nakasalin sa mandarin,hunggul,Arabic, Spanish, at Dutch kailang masagot ang bawat tanong ayon sa linguahe nakasaad kaya madali ko lang itong na sagut halos lahat nang nag interview sa akin ay napahanga sila sa kakayahan ko. Kaya ayon after one week tanggap na ako sa trabaho pag dating ko nalang nang Korea pag usapan kong ano ang trabaho ko at kailangan pa akong makausap nang boss.

Halos anim na uras ang flight papuntang Seoul kaya pagud akong bumaba nang plane nang may natanggap akong message.

“Miss Balanza Welcome to Korea this is Kim Yuon Park and I well pick you up here in waiting area.” Kaya dumeritso na ako sa waiting area at kaagad ko namang nakita si Miss Park.

“ Anyeong” bati n’ya sa akin

“Anyeonghasio” sagot ko naman

“Lets go” Aya n’ya sa akin sabay kuha nang isa kong malita

Isang ferari ang sasakyan n’ya kaya alam mo agad kong gaano s’ya ka yaman at nang nag simula na syang mag explain tungkol sa trabaho ko at kong saan ako titira.

Na mangha ako sa nakitang bahay akalain mong makikita ko ito sa personal sa Korean drama ko lang ito nakikita eh. Dito ako titira kasama ang boss nang company dahil ang trabaho ko raw ay personal translator nang boss hindi nga sinabi sa akin babae or lalaki ang maging boss ko. Hinatid ako sa isang silid na napakaganda at may mga mamahaling paintings na nakasabit. Ang bilin sa akin eh mag pahinga muna ako at tatawagin lng mamaya nang mayor doma kapag kakain na. Kaya natulog muna ako.

Na alimpungatan ako sa isang malakas na katok at agad akong nag ayos at pinag buksan ang nasa labas.

“Good evening Miss dinner is ready” sabi n’ya

“Good evening” bati ko at sinundan ang babae na parang nasa 45 years old at mukhang Pilipina din ang lahi.

Nasa dinning table na kami at giniya n’ya ako sa isang upoan na nasa harap na may naka handang pagkain na pang dalawahan ang naka handa alam kong may kasabay akong kakain sa mga oras na ito. Kinabahan ako nang marinig ko ang yapak nang isang tao mula sa likoran ko. Hindi ako mapakali nang maramdaman kong huminto s’ya saglit sa likoran ko at biglang....

“Miss Balanza how’s your flight?” Tanong nya at lumakad papuntang upoan na nasa harapan ko sabay tinggin sa akin at dahan dahan umupo sa silya.

“Tired but it was good sir” sabay tingin ko sa kanya na kanina pa ako tinitingnan.

“Thats good”. “Lets eat and after this I well message my assistant to send the contract and my schedule to your mail.” Sabi nyang naka tingin sa akin

“Okay sir” sagut ko sa kanya sabay yuko. Kunti lang ang nakain ko kasi nahihiya ako sa boss na mukhang suplado at gwapo....

“Excuse me Sir.” Tawag ko sa kanya nang maka tayo na ito sabay lingon sa akin

“Yes”

“Can I go outside for a while i need to buy something for my self”

“Okay do you have a driver license?”

“Yes sir”

“Okay you Can used the car and Come home in 10”

“Thank you sir”

“Miss Esther can you go with Miss Balanza?”

“Yes Sir” sagut nang babae na tinawag na Esther

“You have 3 hours” sabay tingin sa orasan pambisig nito

“ Lets go Miss” Aya sa akin nang babae

“Okay” tanging na sambit ko

Habang nag mamaniho ako sabay tanong ko sa babae

“Esther right?”

“Ahmmm yes Maam”

“Are you Pilipina?”

“Yes Maam”

“ Can I ask you something?”

“Yes Maam if I Can answer your question”

“ How long have you been here in Korean?”

“ 2 years and half”

“Okay thats quiet long Hows your family in Philippines?”

“They are good”

Medyo madami kaming na pag usapan tungkol sa buhay n’ya kong bakit nag trabaho s’ya bilang assistant nang mayor doma. 40 years old na pala s’ya at may apat na anak sa Pilipinas.

Wala syang nakuwento tungkol sa boss namin.

Kaya pagkatapos naming bumili nang pangangailangan ko eh kaagad na kaming bumalik sa bahay. Kaagad kong hinanap si Sir ni hindi ko pa alam ano ang pangalan n’ya. Kailang kong isauli tong susi nang kotse nya. Ang sabi sa akin ni Esther nasa library ito.

Kumatok muna ako hangang bumukas ang pinto wala namang tao may naka bukas na ilaw pero nasa bandang misa ito kaya pumasok ako para tingnan kong may tao ba sa loob.

“Sir are you there I just want to return your cars key”

“Put it in the table and leave”

Suplado sa isip ko

“ Yes sir Thank you”

Kaya lumabas na ako nakakatakot ang mokong na yon naka tayo kasi ito sa may beranda kaya hindi ko na pansin.

Bumalik na ako sa silid ko at nag handa para matulog maaga pa naman ako bukas.

Maaga akong nagising 5:00 a.m palang kaya nag exercise na lang muna ako 8:00 a.m pa kasi ang pasok at ang sabi sa akin eh sabay daw kami ni Sir ewan di ko pa alam name n’ya eh.

Pag katapos kong mag exercese at mag shower bumaba na ako suot ang isang white long sleves, block jeans at block bouts habang bitbit ko ang itim na jocket nag lagay lang naman ako nang konting Baby powder sa mukha hindi kasi ako sanay mag makeup.habang nasa hallway napansin ko na subrang tahimik ang buong paligid alas 7:30 na eh mukhang tulog pa ang mga tao dito sa bahay kaya pumunta na ako sa kusina para mag agahan saktong pag pasuk ko eh naka handa na pala ang almusal at nasa hapag kainan na pala si Sir.

“Good Morning Sir” bati ko habang papasok kukuha lang sana ako nang tubig nakakahiya kanina pa ata ako inaantay nito.

“Good Morning set down and Lets eat” he said

“Thank you Sir” sagot ko

Kumakain kaming walang imikan hangang na una na itong natapos.

“Exactly 8:00 a.m we gonna go” sabi n’ya kaya Napa tingin ako sa relo ko 7:55 na pala kaya dali dali akong tumayo at bumalik nang kwarto para mag tooth brush at lumabas dala ang maliit na sling bag laman ang cellphone at Wallet at bitbit ang laptop ko.

Sabay kami halos lumabas nang bahay saktong 8:00 a.m nasa loob na kami nang kotse n’ya.

“What are you doing?”

“Huh? Sir?” Bigla akong nagulat wala naman akong ginagawa ah sa isip ko

“I mean what are you doing in back set I’m not your driver” in sarcastic tone

“Oh sorry Sir” kaya dali dali akong lumipat sa Front set

“Good, hows your first night?” He ask to me

“Its fine Sir Thank you for letting me to stay here”

“Thats your work where ever I go you should follow me”

“What?” Bigla kong sagot kay nagulat din s’ya sa sagut ko

“I mean you are my personal translator especialy during meetings with my cliant and investor even out of town” he explain to me with out looking

“Okay Sir” agad kong sagut.

Halos 20 minute din ang byahe medyo malayo pala ang office ni Sir pag baba namin bumungad sa akin ang napaka gandang Building. Halos lahat nang naka salubong n’ya ay binabati s’ya habang naka sunod ako sa kanya nang may naririnig akong nag sa salita nang hunggul akala siguro nang babae eh hindi ko na intindihan.

“Oh it looks like monkey”sabay tawa sabi nang babaeng matangkad sabay irap sa akin

“The new toy” sabay sagut no’ng isa

“She looks damm”sabi nang babaeng naka palda nang maikli

Kaya Napa linggon ako at tinaasan nang kilay ang mga bruha akala siguro nila hindi ko sila naiintindihan.

Hangang nakarating na kami sa office n’ya at kaagad kong nakita si Miss Park at binati ito ngumiti naman s’ya sa akin.

“Miss Park you Can teach Miss Balanza what she needs to do”

“Yes sir” sagot nito

“ follow me in my office” baling n’ya sa akin

“This is your office and this door connecting to my office understood?”

“Yes sir” sagot ko

Maganda naman at may roon itong computer at mukhang may sariling banyo ito kaya tiningnan ko ito.

“Akala ko banyo kwarto pala mayroong single bed at ang banyo ay may bathtab din sosyal”

Sabi ko habang tinitingnan ang nasa loob

“Pwedi kang mag pahinga pag pagud ka” sabi nitong nasa loob na rin pala nang silid.

“Kalabaw!” Kaya bigla akong napasigaw

“Know that word” sabi nito sabay labas

“You can speak Tagalog Sir?” Tanong ko habang sinundan palabas

“Yes my mother is Pilipina”sabi nito sabay lingon sa akin

“Ahmm its okay to ask you something Sir?”

“Yes speak up”

“By the way may I know your name Sir its weard becouse I dont know your name yet since I’ve arrived here in Korea” sabay yuko dahil baka magalit

“Alex Sander Monterial Vjorn”sabay abot nang kanang kamay sa akin

“ Viver Lyee Sendin Balanza” sabay shake hands

“Nice meeting you Miss Balanza”

“Nice meeting you din po Sir” pormal kong sabi kaya buti nalang nilakasan ko ang loob para malaman man lang ano ang pangalan n’ya.

“You Can start your work now” he said before leaving my office

Kaya nag start na akong mag basa nang mga emails at sinalin iyon sa English

Hindi ko namalayan ang uras 12:15 na pala hindi pa ako nag lunch kaya dali-dali akong nag Ligpit. Halos takbuhin ko ang elevator para maka sabay sa sumakay nito.

“Thank you” sabi ko

“Whats your problem miss Balanza?” Tanong nito kaya bigla akong na pa linggon

“ nothing sir” sagot ko dito

“Have you eat your lunch?”

“Not yet Sir” maikling sagot ko sabay pa talaga kaming baba

“Follow me” sabi nito

“Okay” maikli kong tigon

Nang dumaan kami mayroong bumabati sa kanya at May nag bubulongan parin

At nang maka labas sumakay kami nang kotse nito. Dinala n’ya ako sa isang sikat na restaurant dito sa Seoul. May naka recerve na table na pala at nang maka upo eh nag tawag na ito nang waiter.

“Good afternoon Maam and Sir” bati nang waiter nang maka lapit ito bitbit ang Menu

Nang akmang ebibigay ang Menu kay Sir Alex tinanggihan n’ya ito

May tinawagan ito sa phone mukhang isang Italian ang kausap nito at na intindihan kona nag pahanda na pala ito nang pagkain bago kami pumunta dito.

Napaka daming pagkain halos Italian food.

“Lets eat” he said

“But Sir this is too much for us” Sabi ko

“Its okay I’m a big eater” sabi nitong naka tingin sakin

“Oh okay” habang naka tingin sa kanya

Habang busy ito sa pagkain may na pansin akong kakaiba sa kanya. He looks familar pero hindi ko maalala kong saan ko ito na kita.

Kaya pinukol ko nlng ang pagsubo nang pagkain. Walang kibuan kami habang kumakain.

“ ahmmm Excuse me Sir can I go for a while in the wash vroom?”basag ko sa katahimikan naming dalawa.

“Okay take your time” sagot nito

“Thank you Sir” dali-dali akong tumayo at dala ang bag kong maliit

Nang matapos na akong mag ayos nang sarili lumabas na ako. Nang malapit na ako sa table kong saan nag aantay si Sir Sander sa akin ay na rinig kong may kausap ito sa cellphone n’ya abay marunong naman palang mag Tagalog ang mukong nato. Hindi ko pinansin ang pinag usapan nila at nang makita ako nag pa alam na ito sa kausap.

“Lets go its quarter one na” sabi nito

“Okay Sir” kaya lumabas na kami sa restawran na yon

Habang pabalik kami sa office n’ya hindi ko mapigilan ang tanungin ito

“Ahmm Sir you Can speak Tagalog pala?” Tanong ko at Napa lingon ito sa akin

“Yes I Can but not Fluent like yours.When I was Young my mother teach me How to speak Tagalog.”he said

“Oh thats good at least you can speak your mother tongue” sabi ko

“ you Can speak more than five language right?” He ask

“Ahmm Yes Sir” I answer

“Thats good becouse next week we need to talk Mr.ching and Mr.Gonchacci they are from China and Sweden” he said habang papasok nang Building

“Got it Sir” sagut ko

Tahimik na kaming sumakay nang elevator.

“Thank you sa lunch Sir” basag ko sa katahimikan

“Its okay” he said to me

At hangang makalabas kami nang elevator.Nakita ko si Miss Park at binati ito.

“Miss Balanza” tawag n’ya sa akin kaya Napa linggon ako

“Yes Sir” sagot ko habang hawak ang door nob

“Sabay kana mamaya sa akin pag uwi” sabi nito

Hindi pa ako naka sagut eh pumasok na ito. Kaya wala akong nagawa at isa pa iisang bubung lang naman kami nakatira.

Natapos ko nang maaga ang gawain ko kaya pumasok muna ako sa loob nang kuwarto para mag pahinga saglit. Hindi ko namalayan naka tulog na ako.

Na alimpungatan ako nang may kumatok, kaya agad kong inayos ang sarili bago ito binuksan.

Na tulala ako nang makita si Sir Sander sa labas.

“What are you looking we need to go” he said

Nataohan ako sa sinabi n’ya matagal na pala akong naka tingin sa kanya kaya na patingin ako sa orasan halos tatlong oras na pala ako nakatulog 6:45 na pala nang gabi.

“Oh my sorry Sir” hingi ko nang paumanhin dito

“ Lets go” sabay hila sa akin palabas nang Building. Ibang daan ang binabagtas nang kotse nito, wala akong ideya kong saan pupunta.

“ Ahmm Sir where are we going?”

Nilingon ako nito habang nag mamaniho ni wala akong narinig na sagut mula sa kanya.

Kaya kinuha ko ang phone ko para tingnan kong saan kami pupunta, pag minalas ka nga naman biglang na off pa talaga.

Hangang dumating kami sa isang resort. At mukhang nasa labas na kami nang City

Halos isang oras din ang byahe nami kaya mag 8 na nang maka pag hapunan kami.

“Ahmm Sir anong ginagawa natin dito?” Tanong ko

“Pupunta tayo nang Jeju Island ngayon” sabi nitong ikinagulat ko, pumunta muna ako nang rest room para eh open ang tracking devise sa kwentas ko. Kinakabahan ako sa mga oras na ito. Sana nga trabaho ang punta namin sa isla.

Nang maka balik na ako ay kaagad na kaming sumakay nang private yacht nya ni wala akong angal nakikiramdam lang sa anong mangyari. Halos isa’t kalahating uras din ang pag punta sa isla kaya dumiretso na kaming hotel kong saan gaganapin ang meeting.

Nang maka pasuk na ako sa room ay kaagad akong nag charge nang phone para maka contact sa pamilya ko sa Pilipinas. At nang may kumatok at pinag buksan ko kong sino.

“Good evening Ma’am” bati nang isang Koreana sa akin

“Good evening” sagut ko

Ibinigay sa akin ang sampung paper bag na may lamang mga damit at isang malaking Box. Nag paalam na ang babae sa akin. Nag taka ako kong bakit may mga paper bag kaya tiningnan ko ang mga ito. Saktong nag ring ang phone ko.

“Sino kaya ito?” Sinagot ko ang tawag

“Hello whos this?”

“Its all yours, you can use that dress inside of the box tomorrow night in our meeting” bago pa ako maka pag salita eh pinatay na ang tawag nito.

Bigla akong Napa lingon sa box at peper bag na nasa lapag kaya tiningnan ko ano ang laman nito. Binoksan ko ang box at nag lalaman dito ang isang Red cocktail dress at isang Paris nang Silver high heels. Nag lalaman nang mga damit at undes ang nasa paper bag naka handa na pala ang lahat nang ito at saktong sukat ang mga ito sa akin. Pagka tapos kong tingnan pumili ako nang isang Paris nang nighties at nilagay sa kama at pumasok nang banyo para makapag shower. Nang lumabas na ako ay kaagad akong napasigaw dahil naka upo ito sa kama kong saan ang damit na pang palit ko.

“Excuse me sir I need to change” sabi ko nang diretsahan

“is this yours?” Na ipinakita ang damit ko.

Namula ako kaya kaagad akong bumalik nang banyo at ni lock ito. Paano ito naka pasok gayong lock naman ang pintuan.

“ Hayssst malas ko talaga” sambit ko. Kumatok ito ang sabi n’ya ibibigay n’ya ang damit ko baka daw ako magkasakit kaya kinuha ko ito at nag bihis, hindi kaagad ako lumabas baka nasa luob pa ito. Halos ilang minuto ako sa banyo para patuyuin ang buhok ko. Nang lumabas na ako napaka tahimik nang silid.

“Baka umalis na ito” pero hindi pala ito umalis, nang maka lapit sa kama nakita kong tulog na ito. Kaya kinuha ko ang isang kumot at unan para sa sofa ako matulog. Ayaw kong katabi syang matulog no, hangang maka tulog ako.

Pasado ala una na nang madaling araw nagising si Sander at kinapa ang katabi ngunit wala itong katabi kaya kaagad itong bumangon at hinanap si Vivir lyee nakita nyang nasa maliit na sofa ito natulog kaagad nyang nilapitan ito para buhatin at dalhin sa kama.

Nang maaayos na itong naka higa ay na pagmasdan n’ya ang magandang mukha nito.

“I’m not going to lost you again” bulong nito sa babaeng minahal n’ya na s’ya lang ang nakakaalam.