Lumipas ang dalawang araw na hindi pa rin kami pinalalabas ng kwarto ng mga gwardiya o sinumang tauhan ng facility. Ngunit kumpara sa unang araw na mangyari ang pagbabago na ito ay hinahatidan na nila kami ngayon ng sapat na pagkain na wala kahit ano na hinihinging anumang kapalit o kaparusahan.
Kaya pakiramdam tuloy namin ay para kaming mga alagang baboy na nakatakda nilang katayin pagkalipas ng ilang araw.
Malakas tuloy napabuga ako ng malalim na hininga dahil na rin sa kanina pang katahimikan ng aking paligid. Pasimple ko pa na inilibot ang tingin para tignan ang aking mga kasamahan.
Mabuti na lang ay gising na ngayon si Devon at maayos na rin ang kanyang lagay. Para ngang isang himala na bigla na lamang siya lumakas at tila hindi dumaan sa malubhang kondisyon. Kaya roon pa lang ay
