11 PM

CHAPTER FIFTEEN

While we are eating I can’t help but be conscious. Hindi ako lumilingon I focus myself habang kumain. They keep talking about the exam pero hindi ako makasabay, tamang hilaw na ngiti at tango lang ang ginawa. Cathy is also starting to catch up with them.

“Are you okay?” Jae keeps looking at me, and he knows I’m being conscious.

“Yeah, don’t mind me” at pinagpatuloy lang ang pagkain.

We stay there for more an hour hanggang sa wala na kaming mapag-usapan. Nang mapagpasiyahan na naming umalis parang nabunutan ako ng tinik. Dahan-dahan ang aking kilos fearing that they might notice me, because Mika and Trinity are still there, akala ko sandali lang sila doon pero tulad namin magtatagal din pala sila.

Didn’t mind the surroundings nagdere-deretso lang kami sa paglabas ng resto.

Dumeretso na kami sa pag-uwi ni Cathy dahil madami-dami pa kaming irereview para sa exam bukas.

Tomorrow has arrived and the midterm exam has finally ended.

“f**k! Natapos din!” sabi ni Cathy paglabas namin ng room. Sa wakas the hell has ended. Nag-aya sila na mag-samgyumpsal daw as a celebration dahil nakaya namin. The stress week ay tapos na, next week will be our foundation week!

“Nasaan na daw sila?” tanong ko kay Cathy dahil some of the Civil students are done with their exam.

“Papunta na daw” she answered habang busy pa rin sa kanyang phone. I don’t know what’s the deal between her and Dawn. Isa rin silang magulo. I keep asking her about them pero lagi niya lang ako sinasabihan na “Ang mahalaga masaya kami” like what the hell?

Kaya hihintayin ko na lang siya na magsabing they are official, Cathy knows her worth that’s why I trust her.

My heart beat so fast, my hands started sweating when I saw four of them walking towards us, Mika is one of them. I’m not prepared for this putangina.

Iniwas ko ang tingin sa kanila, saka huminga ng malalim. Just act normal Daniel there’s no need to be afraid of. I composed and fixed the expression of face at saka humarap na para salubungin sila ng tingin.

A big hug from Dale ang sumalubong sa akin. I comforted him by tapping his back.

“It’s okay you did great” I know he’s not feeling well just by how he act, “don’t think about it na, we’re going to celebrate okay?” saka ko siya hinarap. He’s teary eye right now. pansin kong pati si Cathy ay grabe ang pag-aalala sa mukha.

While we’re walking nakahawak pa rin sa kamay ko si Dale. Kung hindi nila alam kung ano ba talaga si Dale people will probably assume na magjowa kami because of how close we are.

Pinabayaan ko lang siya because this is too normal for us.

Nasa likuran kami ngayon, Cathy, Dawn and Mika are in front of us Viel is beside me. palingon-lingon pa nga sa amin si Mika pero kahit anong tingin niya sa akin I would never look back at him, asa siya ayaw ko nga siya makita. Viel is talking about how hard their exam is, si Dale ay tulala pa rin habang naglalakad

“Buti nga ikaw parang sigurado ka sa mga sagot mo ha?” lumingon ako sa kanya.

“Sabihin mo nga Viel kung mukha bang sure sa mga sagot ‘tong mukha ko?” while pointing my index finger on my face.

He pinch my face, “Ang cute mo talaga” habang tumatawa, pinanggigilan ang mukha ko.

“Ang sakit” saka ko siya sinuntok ng bahagya sa braso para makaganti.

Nagkulitan naman kami. We even heard Mika coughed to catch our attention dahil masaydo ata kaming makulit kaya tumigil na kami. Nagmake face naman ako sa kanya habang nakatalikod sa amin.

Nang makadating na kami sa aming lugar kung saan balak namin kumain, mga teenagers na kaedaran ang bumungad sa amin pagkapasok hula ko na mga college students din ang mga ito. Probably they are also celebrating dahil tapos na ang hell week. Buti na lang ay may isang vacant table na kakasya sa amin kaya naglakad na kami papunta doon.

We are here in a Korean restaurant eat all you can, instant pub na rin siya actually, because you can see some of their customers ordering some beer. Bago pala kami pumunta dito we changed our clothes buti na lang ay may dala lagi akong extra because they originally plan na umuwi ng wasted.

We are game naman nila Cathy, mas lalo naman si Dale. We deserve this naman after a hell of week na hindi nagpatulog sa amin.

“Dale iinom na lang natin ‘yan okay?” I’m still comforting him dahil lukot pa rin ang mukha niya. I know he made a mistakes, or he’s not satisfied from what he had done kanina sa exam but I know Dale babawi siya.

“Yup, hindi ako papayag na umuwing hindi lasing” sagot naman niya kaya natawa kami.

I am two seated away from Mika kaya hindi ko siya nakikita this is good actually ayokong makatabi siya it will just make me uncomfortable.

When all the foods are on the table nagsimula ko nang i-grill ang beef and pork, gutom na ako kaya pinangunahan ko na lang.

“Dapat sinama nyo si Trinity” rinig kong sabi ni Cathy, naka-focus pa rin ako sa aking ginagawa. They should invite Trinity and Mark para mas marami kami. I don’t have any grudge or something kay Trinity, I also don’t hate Mika to be honest ako lang naman talaga itong umasa. It’s just I don’t think kaya ko pang mainvolve ng mas malalim aside from being his friend.

“Here’s yours madam” abot sa akin ni Viel sa isang bote ng beer and we started drinking.

Nagpatuloy ako sa pagluluto habang sila ay nakukwento na about sa mga plano nila this foundation week.

“Pwede bang huwag na mag-attend?” Dawn’s asked habang nakaakbay ang kamay kay Cathy.

“Mandatory may attendance” sagot naman ni Mika, “equivalent ng isang quiz kay Sir Neil” sana ganoon din kabait ang mga professor namin but they’re not.

“Opening lang naman mag-attend na kayo” pansin ko sa boses ni Cathy na medyo tipsy na siya kaya I look at her at nginitian lang ako ni gaga.

Nagiging madaldal na rin ulit si Dale dala ng alak, he’s slowly forgetting about kanina which as he should. Kayang kaya naman niyang bawiin ‘yon.

“Ako na diyan” sabay kuha ni Viel sa gunting na hawak ko to slice the meat na niluluto ko.

Ininom ko naman ang isang bote na kaninang inabot sa akin ni Viel, actually hindi ko pa siya nauubos ang mga kasama ko nakailang bottle na sila while me nakakaisa palang. Lasang lasa ko ang pait na dumadaloy sa lalamunan ko kaya kumuha ako ng fish cake na nasa lamesa at kinain para mawala ang lasa nito. It’s been a long time.

“Gusto kong mag-swimming next week” sabi naman ni Dale out of nowhere

“Nice ganon na lang gawin natin!” Cathy said.

“Maglaan na kayo ng isang araw next week” agad na agad naman silang napaplano sana lang ay matuloy dahil gusto ko rin.

They order another bucket of beer. Pangalawang bottle ko palang ito. Viel is also tipsy kaya nakasandal na siya sa balikat ko. Baligtad pala ito kung kailan may tama na saka siya tahimik. I laughed of that thought. Cathy and Dawn’s has their own world silang dalawa na lang ang nag-uusap nagbubulungan pa because the music is loud. Ang ingay

Nagpalaam si Dale na pupuntang comfort room sana lang ay hindi siya maligaw pabalik. Viel head is still on my shoulder nakapikit na siya, tulog na ata ito kaya pinabayaan ko na lang nakaapat na bottle na rin siya ang tindi.

“Akala ko maliligaw ka pabalik” natatawang sabi ko pa noong gumalaw ang upuan sa tabi ko akala ko nakabalik na si Dale but to surprise si Mika ang umupo. Kaya napawi ang ngiti ko.

“Hey…” isang salita pa lang ang sinasabi niya kinuha ko na ang boteng hawak ko at napainom dito. Kailangan ko atang magpakalasing para magkaroon ng lakas ng loob para kausapin itong katabi ko.

Nagulat ako when he lean on me akala ko anong gagawin niya, tinanggal lang pala niya sa pagkakasandal ang ulo ni Viel sa balikat ko at inilipat naman ito sa balikat ni Dale na kakabalik lang.

I raised one of my eyebrows saka tumingin sa kanya.

“What do you think you’re doing?” ignoring what I’ve said he face his body on me saka isinandal ang noo sa balikat ko. Magaling tinanggal ang ‘kay Viel siya naman ngayon. Am I look like a pillow to them?

“Mikaela…”

“Hindi kita marinig ng maayos,” sagot niya pa sa akin “ang lakas ng music” dagdag pa niya.

I let out a heavy sighed saka uminom ulit sa boteng hawak ko. My mind is on blank right now hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hahayaan ko na lang siya, siya rin naman ang mangangawit at mahihirapan.

“I’m sorry Dan…” gaano man kalakas ang kanta rinig na rinig ko pa rin siya.

“ayusin na natin ‘to huh? Please” saka niya kinuha ang kamay ko and he gently hold it.

“Huh? Anong aayusin natin?” sarcastic kong sagot “wala naman diba?” taman naman dako diba?

Wala kaming dapat ayusin dahil sa una palang wala naman talaga. Ako lang talaga ang nag-assume na meron kaya nga I became miserable after that eh. Mabuti na lang ay nakasandal pa rin siya sa balikat ko dahil nagbabadya nanamang tumulo ang luha sa mga mata ko.

“There’s nothing between us Mika” dagdag ko pa “Inakala ko rin” in that two weeks na nagkakilala at nagkasama kami, marupok na ako kung marupok but damn I thought we are the same.

Naramdaman kong bumasa ang balikat ko, is he crying? how dare him to cry, how dare him na unahan akong umiyak siya itong nanakit, how dare him to make me feel like this again, hindi ko alam para saan siya umiiyak realization? Does he pity me? he feels sorry for me?

Natawa na lang ako habang iniisip ‘yon. He just continues playing with my fingers ramdam ko ang bawat patak ng luha niya but I hope he also knows how much I invested in him. hindi ko alam kung ilang minuto siyang nakasandal sa akin. Because after what I’ve said wala na siyang sinabi.

Umayos siya ng pagkakaupo but he still not letting my hand go. Hindi ko alam kung lasing na ba siya or he’s just tipsy but he decided to drink more. Ilang beses kong pinilit tanggalin sa pagkakahawak sa kanya ang kamay ko pero ayaw niya talaga itong bitawan.

I hope he knows na nangangawit din ako . and my phone ay kanina pa tumutunog because of notifications. Damn this guy.

Hirap man ay pilit ko pa ring kinuha ang phone ko na nasa left side ng bulsa ko, I can’t use my left hand because Mika doesn’t want it to let go.

When I successfully got it I check some messages malay ko bang emergency pala sa bahay. But most of them are from Jae.

It’s almost 12 di pa ba tulog ito?

Jae:

‘Hi’

‘Tulog ka na ba?’

‘I guess yes ‘cause you’re not replying.’

Some of his messages for me. what does he want? Baka hindi nanaman siya makatulog. Lately kasi we are chatting each other but don’t get me wrong I don’t have any intention. He does have insomnia daw kaya sinamahan ko na as an exchanged kapag tinuturan niya kami ni Cathy sa lessons na hindi namin alam.

He also considers me naman, kapag inaantok na ako he let me sleep.

Ngunit bago ko pa ma-replyan ang mga message niya Mika snatched my phone kaya napatingin ako sa kanya.

“What the hell Mika!” may halong inis sa tono ng boses ko.

“Give it back!” habang nakapalad sa kanya.

“No” sagot naman niya saka ibinulsa ang phone ko.

“Rereplyan ko si Mom, Mika!”

“Liar,” he said pa sa akin. I gave him an annoyed face. This mans never fails to confuse me.

He continues drinking habang eto ako nakatulala. I don’t have anything to do lulutuin ko pa sana ang mga meat but nakaluto na pala lahat. Nakahapag na lahat kaya magmu-mukbang na lang ako. I don’t want to drink anymore nakadalawang bottle lang ako. Viel is sleeping on the table lasing na lasing. The other three are talking wala naman silang pakialam sa akin. Konti na lang iisipin kong pinlano nila ito without me. Malaman ko lang talaga Catherine.