True Identity

True Identity 7

Fear Dela Cruz •POV•

Ito ang araw na gragraduate na si Jr. kaya nagmadali akong nagbihis para sumama sa kanya sa School

Syempre supportive Best Friend ako ,at ako na din ang nag ayos sa kanya dahil sa exited ako sa Graduation nya.

“Ang saya mo yata ngayun Fear?” Wika niya sa akin habang linalagyan ko sya ng Foundation sa mukha.

“Aba syempre at gra-graduate kana kaya masaya ako sayo at ikaw pa ang Summa c*m Laude kapa, kaya super proud ako sayo.”

“Salamat ,dahil sayo lahat ng to” wika niya

“Ano?” Kapag kwan ay tanung ko dahil di ko masyadong marinig.

“Sabi ko salamat, pero mas mukha kapang Gra-graduate kesa sa akin sa sobrang exited mo.” Wika nyang natatawa

“Syempre naman dapat maganda din ako, kase mag Pipicture pa tayo” mabilis na wika ko na kina tawa nya nanaman.

Naga dress kase ako na floral at naka high hills ako na two inch.

Ang gwapo niya talaga kahit hindi na nga sya ayusan gwapo na sya kahit saang anggulo kahit naka talikod pa yan.

“Hoy, Fear wag mo kong tignan ng ganyan para muna akong hinuhubaran ,nakaka diri ka.”

Bulalas niya na kina balik ko sa wisyo at tinignan ko sya na naka ngisi, bakla nga talaga.

Nabaling naman ang attention namin sa pinto ng kwarto nya ng may kumatok.

“Fear, Jr. tara na mahuhuli na tayo ,hindi paba kayo tapos.”

Wika ni Dada(Tita) Lucy sa labas.

“Palabas na po Ma.”mabilis na wika ni Jr. sa kanyang Mommy.

Kapag kwan ay lumabas na kami dahil sa malalate na kami.

Nandoon din ang Daddy ni Jr. na syang naghatid samin ,pero pansin kong malayo pa rin ang loob ni Jr. sa kanyang Ama.

Pero kita ko naman sa mga mata ng kanyang Ama na masaya ito kahit sa ganuong paraan lang.

Nang mayari nang magbigayan ng deploma ay magsasalita naman ang Summa c*m Laude.

“first of all congrats to all of us because here we are with a diploma to hold that ,is not easy to get but here we are now and we are holding on “

Wika nyang matamis ang ngiti sa lahat ng tao, napangiti naman ako dahil sa nakikita kong masayang masaya siya.

“and to my Mom who supported me and supported me alone, thank you Ma I love you so much and here I am holding your suffering to me and I will repay your suffering to me”

wika niyang nagpipigil tumulo ang kanyang luha, sumulyap naman ako sa Mom nya at nakita kong umiiyak na ito sa speech ng kanyang anak at nagawi ang tingin ko sa Dad niya na ang lungkot ng mga mata.

“And also to my and only one best friend...”

wika ulit ni Jr. kaya nabaling ang attention ko sa kanya.

“thank you for not leaving me even though there are many around you.....sana hindi ka lumayo at magbago sa akin at nandito lang ako MAMAHALIN KITA ng BUONG-BUO bilang best friend mo.”

Pinilit kong ngumiti sa kanya, hindi ko kase alam kung anong maratamdaman ko sa sinabi niya.

Nandoon ung mamahalin niya daw ako na binigyan niya pa ng diin kaso bilang Best Friend lang.

..

Pagkatapos ng Graduation ay nagpasya ang Dad niya na kumain muna sa isang kilalang Restaurant dito sa Pampanga.

“James, kung gusto mo ay ikaw ng humawak ng isa sa mga company ko.”

Pagkuwan ay sabi ng kanyang Dad na kina gulat ko, dahil mayaman pala ito ibig sabihin marami na itong kumpanya hindi lang isa.

“Saan naman po yan?” Wika ni Jr. na walang gana.

Magkatabi kami sa upuan at kaharapan naman namin ang kaniyang mga magulang.

“Sa French” Tipid na wika nito na kina singhap naming dalawa ng Mom niya.

“Ano ilalayu mu ba sa akin ang anak ko.”

Bulalas ni tita na tumaas na ang boses dahilan para mapalingon sa amin ang ibang kumakain dito.

“Calm down, hindi ko siya linalayo sa iyo tinatanong ko lang siya kung gusto niya.” Mahinahon na wika ng Dad ni Jr.

“And of course he can go home and you can also come ,so you don't get far apart” pagpapatuloy niya

Napayuko na lang ako dahil lalayo na sa akin si Jr. panigurado yun at hindi na kami magkikita.

Napalingon naman ako sa humawak sa aking kamay, hindi nako nagulat ng makita ko si Jr. na bumuntong hininga at nakatitig sa akin na wari koy sinasabi niya ay Everything is Okey.

At tumango nalang ako sa kanya bilang sagot.

“Pag-iisipan ko po ang sinabi niyo” sabi ni Jr. na kina buntong hininga ko na lang.

—-

Pagkatapos namin kumain ay nagpasya kaming umuwi na at magpahinga ,buong byahe lang akong tahimik at walang kibo.

Nang makababa na kami ay nagpaalam nako sa kanila ngunit.

“Hatid na kita” mabilis na sabi ni Jr. ,ngumiti at tumango lang ako sa kaniya.

“Ang tahimik mo yata ngayon himala” wika niya habang binabaybay namin ang daan pauwi sa bahay ko.

“Ahh wala pagod lang siguro ako” mabilis na tugun ko sa tanong niya.

Hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong nalungkot, sa mga narinig ko sa Dad niya.

“Dahil ba sa sinabi ni Dad,kaya ka natahimik”

“Hindi sa ganon” maikling wika ko

“Balu daka Fear kaya enaka maglaram kaku, nung tanggapan keba ita pumayag kaba na milaut ku keka o tuki nakamu kaku?”

Alam kita Fear kaya wag kanang magsinungaling sakin, kung tanggapin ko ba iyon papayag ka ba na malayo ako sayo o sasama ka na lang sakin

Salasay niya sa akin ngunit ako natameme lang ,dahil hindi ko alam ang gagawin ko o sasabihin ko.

“Ewan ko Jr. diko alam”

sabi ko at tumakbo na palayo sa kaniya nang hindi lumilingon.

Hindi ko maunawaan itong nararamdaman ko.

Bakit?..bakit? Ba ganto ang nararamdaman ko ,mali ito maling mali dahil kahit kaylan hindi nya ako mamahalin at iba ang gusto niya at hindi ako.

Wika ko sa aking sarili at pumasok sa kwarto ko na agad humilata at bumuhos ang luha ko na hindi ko maunawaan.