NICOLE
Halos masubsob ako nang itinulak ako ni Mommy Estela palabas ng pintuan. Mabuti na lang at napahawak ako sa peke niyang halaman sa may main door, papasok ng pintuan sa living area.
“Why are you coming back? Umalis ka na! Wala nang may gusto sa iyo rito!” sigaw niya sa akin.
“Andito si Tatay. Ilabas mo ang Tatay ko!” Hysterical na ako at wala na rin pakialam kung magkasakitan na kaming mag-biyenan.
“Nicole, what got into your mind? Matagal nang nabubulok sa sementeryo ang ama mo. Bakit dito mo siya hinahanap? Sementeryo na ba ang mansion na ito?”
“Nakita ko siya… nakita ko siya! Nasa third floor siya ng mansion. Nakatingin siya sa akin habang paalis ako.”
“My goodness! Ang dami mong drama.” Lumagapak sa mukha ko ang kanang palad ni Mommy Estela. “Ayan, para magising ka. Ang sabihin mo, ayaw mo talagang umalis kaya gumagawa ka ng kwento.”
Nanghihina, napaupo na lang ako sa ilalim ng tirik na araw. Hindi ako pwedeng magkamali. I saw my father. Very pale ang payat niyang mukha. Nakakaawa ang itsura niya at para bang humihingi siya ng tulong.
Ilang segundo rin ako sa ganoong sitwasyon nang naramdaman ko na may humawak sa braso ko at dahan-dahan akong itanayo. Nang iangat ko ang aking ulo, it’s Denver.
“Don't leave me. I need you,” he said softly. “Don’t do this again please.”
My anger melted away.
My brain functioned abruptly.
I will be hitting two birds with one stone if I remain in Gan's mansion; hindi na masisira ang pamilya ko, masasagot pa ang mga katanungan ko tungkol sa tatay ko. Parang basang sisiw, hinayaan kong akayin ako ni Denver.
My husband and I never talked about the problem we had these past two days. Hindi ko rin sinabi sa kaniya ang mga pang-aapi ng mommy n'ya. Bilang nurse, nagpatuloy ako sa trabaho ko sa isang kilalang private hospital sa buong bansa. Secretly, nag-umpisa na rin akong alamin ang tungkol sa tatay ko lalo pa at sunog na bangkay ang inilibing namin noon.
“Nurse Alcomendras, paki-check naman ang vital signs ni patient 801. Linisin mo na rin at i-check ang mga sugat nya,” utos sa akin ng isang resident doctor.
“Copy, doc,” masigla kong sagot.
While walking towards the elevator, I read the patient data. Natigilan ako nang nabasa ko ang pangalan ni Vera San Miguel. What a coincidence! Napabunga ako ng hangin at humigpit din ang hawak ko sa tray na dala-dala ko.
Halos hindi ko maihakbang ang aking mga paa nang papalapit na ako sa room ni Vera. My heart was pounding and my feet were cold like frozen fresh meat in the refrigerator.
I knocked on the door three times. Actually, hindi iyon ang gusto kong gawin. All I wanted was to smash the door and turn it into pieces. By then, I could terrify the woman who caused me so much pain and anxiety. Subalit hindi ko pwedeng kalimutan na bilang isang professional na tao, I have to act professionally no matter how bad the situation is.
When someone opened the door, I froze in disbelief. My hands suddenly lost control of the tray. It fell off onto the floor.
“Anong…” Denver got to his feet and came over to me. He helped me pick up the medicines and tray.
“Hi, hon. I just dropped by to bring you food, but since you are so busy in the ward, I decided to visit Vera and say hello,” he explained.
I drew a fake smile.
Piniling ko ang aking ulo. Ayaw kong makita ni Vera na galit at nagseselos ako. I was at my workplace, that's why I should do my obligation kahit para na akong sinasakal sa tindi ng selos na nararamdaman ko. I set aside my feelings and told my husband that we need to talk after I did the task assigned to me.
Emotionless, nagsimula akong tanggalin ang gasa sa sugat na nasa tagiliran ni Vera. Nakayuko ako at kunwari abalang-abala para hindi n'ya mabasa ang tumatakbo sa isip ko. Dama kong pinagmamasdan n'ya ako ngunit hindi ko inangat ang aking ulo. Sa tabi ko, sa bandang kanan, nakatayo naman si Denver.
“Kumusta ang sugat n'ya?” Hindi napigilan na tanong ng asawa ko. Kaming tatlo lang sa loob ng silid kaya sobrang taas ng tensyon.
Hindi ako kumibo. Hindi naman siya kapamilya ni Vera kaya hindi ko kailangan mag-explain sa kaniya. Napabuntong-hininga na lang ako para pakawalan ang tinitimpi kong galit.
“Nicole, how is it?” Ang tinutukoy ni Vera ay ang sugat niya.
“Nabubulok na. Malapit ka na ngang mamatay,” muntik kong maisagot. Subalit ngumiti ako ng banayad sabay sabi na, “It's getting better. Baka bigyan ka na agad ng clearance ni Doc.”
“Awesome. I already have a lot of pending work to do. The earlier the doctor gives me clearance, the better,” saad ni Vera.
I don't know kung tama ba ako o hindi pero feeling ko isa sa mga pending work ni Vera ay ang akitin ang asawa ko. Sa ‘di sinasadya, nadiinan ko ang paglagay ng liquid wound cleaner sa sugat n'ya.
She screamed with so much pain.
“Nicole, what did you do?” Tinabig ni Denver ang kanang kamay ko.
Napamura ako ng malakas sabay sampal sa asawa ko.
I forgot the nurse's code of ethics!
Kinuha ko ang matalas na gunting at itinutok ko iyon sa asawa ko.
“If you can't love me the way I love you, at least show me some respect.” Nanginginig ang mga kamay ko habang si Denver naman ay napaurong papunta sa may uluhan ni Vera.
Sumabog na ang galit na sinikap kong itago alang-alang sa trabaho ko.
“Will you please stop and calm down, Nicole?” ani ni Vera.
Ngumisi ako na parang nauulol na aso.
Stop?
Calm down?
Sinong matinong asawa ang hindi papalag kung puro hinanakit na lang at pang-aapi ang nararanasan?
Nakuha ng kaliwang kamay ko ang maliit na kutsilyo na nasa ibabaw ng side table ni Vera. Mukhang ginamit iyon pang-balat ng prutas. Itinutok ko iyon kay Vera.
“Shut up! Sinungaling ka! You spread lies para magalit sa akin ang asawa ko. Hindi ko kailangan mag-hire ng killer para barilin ka kung kaya ko naman gawin iyon ng ako lang. Ikaw ang may hawak ng baril noong birthday ng hayop na ito tapos ako pa po ang pinagbintangan mong kunwari bumaril sa iyo!” sigaw ko.
“Hey, I haven't told anyone na ikaw…”
“Really? O, Denver, saan mo nakuha ang ibenentang mo sa akin?” putol ko sa dapat explanation ni Vera.
“Honey…”
“Honey! Honey! Puro ka honey! Pero bwisit ka! Porket nagpapasensya ako, inabuso n'yo ako!”
“I'm sorry,” Vera said. “I didn't want to hurt you. Put down the knife and scissor. You're not a killer, Nicole.”
“Well, I am now! Vera, ikaw ang uunahin kong patayin para magkaroon kaming mag-asawa ng katahimikan.”
“I'm sorry,” sabay na wika nina Denver at Vera.
Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa dalawa. Nakita ko ang mukha ng asawa ko na parang may dinaramdam. Nag-aalala ako. Ayaw kong mawala siya kahit labis na niya akong sinasaktan.
“Denver,” tawag ko sa mister kong napansandal na sa pader. Di ko alam kung paano kong nabitawan ang kutsilyo at gunting na kanina lang ay gusto ko nang isaksak sa dalawa. Namalayan ko na lang na yakap ko na ang asawa ko habang si Vera ay napaupo naman sa kama.
I couldn't describe Vera's reaction. Pinanood n'ya lang ako habang pilit kong pinauupo ang nanghihina kong asawa.
God, bakit ba ako nagpadala sa init ng ulo?
Ilang minuto lang, naging okay na ulit ang pakiramdam ni Denver. Itinuloy ko ang trabaho ko nang wala kaming imikan ni Vera. I already expected na magsasampa siya ng demanda. Fortunately, before Denver and I left her room, she promised to let things pass.
Kahit hindi pa ako tapos sa trabaho, ipinaalam na ako ni Denver sa administrator ng hospital. They are close friends kaya walang naging problema. Ang nangyari sa private room na occupied ni Vera ay hindi rin lumabas.
Sa bahay, sinalubong ako ni Mommy Estela ng isang malutong na sampal. Agad kong nahawakan ang aking kaliwang pisngi. I wondered what was the reason of her sudden rage. Wala akong maisip kaya napatingin na lang ako kay Denver.
Gusto kong lumaban gaya ng ginawa ko sa hospital pero feeling ko ay ubos na ang aking lakas. I attempted to move forward, but Mommy Estela held me back by pulling my hair, causing me to lose my balance.
“Mommy, enough!” I heard Denver's furious voice.
Agad-agad, binitawan ako ni Mommy Estela.
“Denver, pagsabihan mo ang demonyita mong asawa. Wala siyang karapatan na mag-hire ng investigator para pamanmanan ako.” Galit na ibinato sa akin ni Mommy Estela ang tseke na ibinayad ko sa private investigator na kinuha ko. “Ang kapal ng mukha ng babae na iyan para gamitin ang pera ko upang hanapan ako ng mali. Hijo, that woman is very evil!”
Ano daw?
Ako? Evil?
Napatawa ako ng lihim.
My facial expression switched from very angelic to ferocious and dangerous. I sent a little signal to my husband. Thank God! He understood what I meant.
“Mom, excuse us. Nicole and I need to talk about this.” Denver picked up the check and motioned me to leave his mom.
“Hindi pwedeng kayo lang ang mag-uusap. It's about our family and how that woman plotted something against your mother, Denver!” Hysterical na si Mommy Estela pero nagtuloy-tuloy na ako sa paglakad.
Wala akong pake kung nalaman n'ya ang tungkol sa detective na binayaran ko pero nag-aalala ako sa iniisip ni Denver. Nag-practice ako mentally ng mga pwede kong explanation kay Denver.
Ngunit walang confrontation na naganap sa pagitan naming mag-asawa.
It's normal!
Ganoon kami lagi.
I don't want to start a fight. Devender doesn't like confrontations as well. Our marriage life is so delicate na sa isang pitik lang ay pwedeng masira kaya ganoon na lang kung protektahan ko ang relasyon naming mag-asawa.
Nang mga sumunod na araw, palagi akong naliligo, nagsusuot ng mga sexy na damit, at nagpapabango. I only use one perfume para kapag maaamoy iyon ni Denver kahit saan, maaalala n'ya ako. Hanggang isang araw, Denver kissed me passionately. He caressed my body like there's no tomorrow. He teased me and drove me crazy. Due to his passionate act, I moaned with so much pleasure.
When he started to remove his shirt, para akong magdeleryo sa sobrang init. His lips moved from one part of my body into another. The feeling was new but it was so overwhelming.
I touched his skin, his face, and his chest. Damn! I want more!
Though our room was fully air conditioned, the temperature was high. I played my part perfectly. Yes, pagkakataon na namin para selyuhan pa through séx ang aming kasal.
Lahat ng napanood kong scene sa mga p**n video, balak kong i-apply. Nagsimula na akong mas lalo pang pag-initin ang katawan ng asawa ko. Hindi na lang kamay ko ang gumagapang sa katawan niya kundi maging ang mga labi ko.
Gaya ko, umuungol na rin siya. Nakakabaliw ang bawat haplos n'ya. Halos mawala ako sa katinuan dahil sa maliliit na kagat na ginagawa nya.
Until he said, “Vera, I want you so much. Let me f*ck you until I satisfy you.”