Badboy's Bring Heaven

Nangangati ang mga paa ko na lumabas ng resthouse namin kahit pinagbawal ni daddy na lumabas ako mag-isa. Nandito kami ngayon sa bago naming bahay-bakasyunan sa Romblon na kabibili lang daw nila ni mommy. Kasama kami ate na may sariling mundo sa kwarto niya. At ako naman ay nandito rin sa kwarto ko. May kasama kaming nanny pero nasa baba ito at binilinan ni daddy na huwag kaming hahayaan lumabas ng mag-isa. Wala sina daddy dahil may trabaho raw sila at syempre trabaho pa rin ang pinunta nila dito at naisipan lang nila na isama kaming magkapatid. I got bored i already watching videos in my ipod and doing my homework. But still i want to go outside and go to the beach. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa carpet at saka ko binuksan ang bintana ng kwarto ko. The ocean is pretty and calming and the wind it's feels so nice. Nag-desisyon ako na subukan kong lumabas kahit bawal magpapasama lang naman ako saglit sa nanny ko. Tatlo ang kasama namin na ate kaya may dalawa pa na maiiwan kay ate. Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at pinakinggan sa baba kung may tao. Wala akong narinig na ingay kaya baka nagpapahinga ang mga kasama namin. Mas maganda dahil sasaglit lang naman ako at babalik din naman agad. Nakababa ako sa sala namin at napailing na lang. This resthouse is big like our house in Chicago and all the house that our father bought is near in the ocean. I am ten tears old now so i already know how my dad always wants. And that is he loves ocean so much, thats why he gave me my first name from it. Oceana Akisha De Luna that is my name. I can't see any person in our sala and the door infront is open. Nang makalabas ako ay mahina akong napatawa at naglakad papalapit sa dalampasigan. Napatingin ako sa paligid at napakaganda pala talaga ng lugar na ito. Mahinang humahampas ang alon sa dalampasigan at may mabining hangin at ang araw ay hinfi gaanong mainit sa balat. Tila uulan pero parang hindi talagang makulimlim lang. May maitim na ulap sa malayo na tila ba sa lugar na iyon ay umuulan na. I am just ten years old but i am too sentimental na kaya napatawa ako sa sarili ko. Maybe because i am smart, sabi nga ng mga ate ko ay matanda na raw ako mag-isip. Naglakad-lakad na lang ako nang makalabas ako at napapangiti. Babalik naman ako agad sa loob excited lang kasi ako na makita kung gaano kaganda sa lugar na ito. May ilan pala na resthouse rin sa di-kalayuan at tila nga mga private property ang lugar na ito. Sa malayo naman sa dagat ay may mga sasakyan na pandagat, malalaki ito kaya alam ko na yate ang mga ito. Napakatahimik ng lugar at ang nakaka-relaks ang ambiance. Sa paglalakad ko ay hindi ko na namalayan na malayo na ako sa bahay kaya tinanaw ko kung gaano na ako kalayo. Pero gusto kong makarating sa dulo kaya naglakad pa ako, may isa rin na malaking resthouse na tanaw ko na at tila may nagkakasiyahan sa lugar. Nagulat ako dahil may papalapit na batang lalake sa akin kaya kinabahan ako at hindi ko namalayan na may tao na pala na nakakita sa akin. “What are you doing here?“ Tanong nito kaya napaatras ako at napalunok. “I am just waliking around.“ Sagot ko naman dito kaya napakamot ito sa noo. Nakita ko kung gaano ka-gwapo ang binatang ito base sa itsura nito sa malapitan. Sa tingin ko ay kasing-tanda lang ito ni Blue one of my ate's classmate whom i have crush on. Hindi ko rin maikakaila na banyaga ang nasa harap ko ngayon base na rin sa itsura nito. “Go back to your house now young lady, it is dangerous too roam around in this area.“ Sabi nito na tila tinataboy na ako kaya medyo nainis ako at napasimangot. “Sakop pa rin naman ito ng lupa namin and beside you are in our land.“ Balik ko dito kaya mahina itong napatawa at napatingin sa resthouse marahil nito sa di-kalayuan kung saan may tila nga party. “It's so loud in their so i came here.“ Sabi nito mayamaya na umupo sa buhanginan at napatanaw sa karagatan. Kumalma ako at umupo na rin kaya napatingin ito sa akin. “Why are you here?“ Tanong nito mayamaya kaya napatingin ako dito. “I want to walk around.“ Sagot ko dito kaya napatango ito na tumingin sa akin pero agad akong napatingin sa karagatan. “You should go back now.“ Sabi nito mula sa mahabang katahimikan kaya napatingin ako dito at napatayo at nagpagpag ng short ko. “It's nice to see you.“ Sabi ko dito mayamaya kaya napatitig ito sa akin saka bahagyang ngumiti. “Yeah.“ Bulong nito kaya agad na akong tumalikod at agad na naglakad pabalik sa resthouse namin. Nang malayo na ako ay saka ako muling tumanaw sa lalake at nakaupo pa rin ito at nakatitig sa karagatan. Nagsimula na ulit akong maglakad pabalik sa bahay at may kaunting ngiti sa labi. Nakakatuwa na may nakilala ako sa paglalakad-lakad ko sa lugar at napakagwapo pa ng nakita ko. Napailing ako at napahinga ng maluwag dahil kung ano-ano na naman ang naiisip ko. Maybe i just dreaming that day dahil kinabukasan ay naglakad ulit ako papunta sa direksyon kung saan ko nakita ang batang lalakeng iyon. But to my surprise ay tila wala naman nang nakatira sa lugar sa tahimik doon. Maybe umalis na sila after the party to my dismay. May isang bahagi sa isip ko na sana makita ko ulit ang lalake pero pagbalik ko ay wala na. Medyo natakot pa nga ako dahil baka hindi tao ang nakilala ko nang araw na iyon pero namg marinig ko ang nagbebenta ng isda sa amin na may ginanap nga na birthday party sa katabi namin na resthhouse ay nakahinga ako ng maluwag. Dangan nga lang ay nagsiuwian naman daw agad ang mga ito at iyon na pala ang huling araw nila sa lugar. As i thought they are from another country kaya tama ang hinala ko na may lahi nga ang nakilala kong binata nong araw na iyon. In my heart i wish we could came herr early so i met him early too. Napahiga ako dito sa kama ko at napatingala sa kisame at napahinga ng malalim. I must be crazy but this is what i thought right now. Napatanaw ako sa lugar kung saan ang katabi namin na reasthouse ay giba na at wala na raw nakatira rito. After so many years have past ay nakabalik ulit ako sa lugar pero wala na rin pala at inabandona na ang katabi namin na resthouse. I am so sad to know it dahil wala na talaga akong pag-asa na muling makitamg muli ang lalakeng nakilala ko noon. Napailing na lang ako at saka napaupo sa buhanginan the same spot that man i've met before. How i wish i will meet him again in the future even it's imposible.