Lagunzad Series 3: Owned Me Ma'am

Simula Pagod akong umupo sa sofa habang hawak-hawak ang folder na naglalaman ng magiging istudyante ko buwas. Linggo ngayon at first day ko bilang isang professor bukas sa pinagtrabahuan ni papa na university. Masayang masaya ako kasi nakapasa ako sa interview at exam na binigay sa akin. Naging mahirap man napasa ko naman. Bumuntonghininga ako habang hinihilot ang sintido. Napagod din ako sa araw na ito dahil inayos ko pa ang item ko sa university. Napahinga ako ng makitang bumaba mula sa taas si papa. Bagong ligo siya at nakasuot ng pang-alis, siguro’y may pupuntahan sila ni mama. Pinagmasdan ko si papa ng maigi, mature na mature na siya tapos may mga puti na din sa buhok niya. Tumatanda na siya, at nakikita ko iyon sa anyo niya ngayon. Ngumiti siya sa akin ng makita ako. Hinalikan niya ang pisnge ko ng makalapit, matanda na nga si papa. “Kumusta?” mahina niyang sabi. I sighed. “Nakapasa ako papa. I got the same item you have before.” maligaya kong sagot. Ngumiti siya at niyakap ako habang nakaupo kami. “Wow! Congrats, nak! Celebrate tayo?” he said proudly. Umiling ako at pinakatitigan siya. Kuhang-kuha talaga ng mukha ko ang mukha niya. Halos pareho kami ng features, yun nga lang ay magkaiba kami ng kasarian. Ako ang babaeng bersyon ni papa, si Karlmart naman ang parehong bersyon nilang dalawa. Si Alrus, iba ang itsura niya dahil hindi naman namin siya tunay na kapatid. Pero gwapo din siya, lapitin ng mga babae. “Wag na pa. Mag-date kayo ni mama, alam kong aalis kayo kaya spent your time with her.” magalang kong sabi. He nodded and smile. I love my father. He is the best for me, well except to the man above. Walang katumbas ang pagmamahal niya sa amin. Hindi niya kami pinabayaan, lahat ng kailangan namin ay nabigay niya. Hindi siya nagkulang at naging mabuti ama sa amin. He become the best father for us. Kaya hindi ko kayang mawala si papa, gusto ko pang ibigay ang lahat sa kanya. Gusto kong ibalik lahat ng sakripisyo niya sa pamilya namin. “Salamat, anak.” he said softly. Ngumiti ako at niyakap pa siya ng mahigpit. Pagod akong humiga sa kama, halos hindi na nahubad ang sandal dahil sa naaantok na ako. Natulog ako ng mahimbing hanggang sa nagising dahil sa malakas na hangin. Napaupo ako sa kama, pinagmasdan ang labas ng glass door ng kwarto ko. Madilim na sa labas at malakas ang ulan. Sumasabay pa ang kulog na labis kong kinakaba. May bagyo ba? Bakit malakas ang ulan? Tumayo nalang ako at lumabas ng kwarto para kumain ng hapunan. Nasalubong ko pa si Karlmart na busy sa cellphone niya. Baka si Angel Bhe na naman ang katawagan niya. Ito talagang kapatid ko, first year college palang may girlfriend na. Umiling nalang ako. “Karl, nandito na ba sila mama at papa?” tanong ko sa busy’ng kapatid. He look at me and brow shot up. “Not yet. Tumawag si mama, nasa San Francisco daw sila. Gusto daw ni papa na magtrip around the country sila.” aniya habang ang mata ay nasa cellphone. Tumango ako. Akala ko hindi sila lalabas ng bansa ngayon. “Si Alrus, tumawag ba? Maulan ngayon, baka nasa karagatan sila?” tanong ko ulit. He sighed. “I’m busy with my girl, Talitha! Tawagan mo nalang siya.” inis niyang sabi. Umirap ako at umalis nalang sa harap niya. Lumapit ako sa telepono namin at tinipa ang numero ng barko nila. Tumunog iyon kaya nakahinga ako ng malalim. Ilang sandali pa’y sinagot ang tawag ko. “Hello? Can I ask, Alrus?” “Speaking.” I sighed. “Hey, where are you? Malakas ang ulan ngayon, nasa karagatan ba kayo?” He sighed deeply. “Nope. I’m in Manila. Kanina pa kami nakadaong bago umulan ng malakas.” Napahinga ako ng malalim. Mabuti naman, akala ko nasa karagatan pa sila sa panahon ngayon! “Have you take your dinner?” I heard his deep sighed. Ganito ako ka-concern sa mga kapatid ko. Kahit pa hindi namin biological sibling si Alrus, mahalaga siya sa amin. Minahal siya ng magulang namin kaya ganoon din kami ni Karlmart. “Not yet. I’m still waiting to my girlfriend.” Napahinga ako ng malalim. “Okay. I’ll hung the phone now, always take care.” “Yeah. By the way, where’s papa and mama?” Napatingin ako sa labas ng bintana, sobrang lakas ng hangin maging ang ulan. Sana safe ang magulang namin sa ibang bansa. “They were outside the country.” “Hmm, sige. Kumusta mo nalang ako kay bunso.” I nodded and smile. The call end so I put it back. Mabilis akong pumasok sa kusina para kumain. Since, wala ang parent namin dito ngayon kaya ako nalang muna ang magluluto. I cook easy food, adobo with rice ang nilagay ko sa lamesa at tinawag si Karlmart. “Karlmart, let’s eat.” I said. He sighed. Sumunod siya sa akin at kumuha ng sariling pagkain sa lamesa. He pray before we start eating. Ramdam ko parin ang malakas na ulan sa labas, madilim na din kaya posibleng mag black out lalo pa't malakas ang hangin. "May bagyo ba?" tanong ko sa kapatid. He shook his head. Ano ba 'yan, wala naman tong kwentang kausap! "Hindi ko alam. Weather forecaster ba ako, Talitha?" sarkasmo niyang sabi. Naiinis ko siyang tinignan. s**t, masisiraan ako ng talino sa buang na 'to! Ba't pa kasi umalis sila papa at mama? Akala ko lalabas lang sila para mag-date yun pala outside the country! Nyeta, naiwan tuloy ako sa siraulo kong kapatid. Si Alrus lang talaga ang matino sa kanilang dalawa. "Alam mo, wala ka talagang ka-update update sa nangyayari sa mundo e! Kapag yata magunaw na lahat, wala ka lang kaalam-alam!" I said scornfully. He smirk and wink his eyes. Duklatin kita dyan e! "Don't care, kung hindi si Angel Bhe ang laman ng balita ay wala akong pakialam." he said sarcastically. Umiiling-iling nalang ako sa kabaliwan niya sa babaeng iyon. Pagkatapos kong kumain ay umakyat na ako sa taas para magpalit ng damit. Alas-otso na ng gabi kaya babalik ako sa pagtulog, maaga pa ako bukas dahil first day ko sa trabaho. Looking back to my experience, I didn't expect that I will be what I am now. Akala ko, matatagalan pa bago ako makakuha ng item sa isang university. At first, I was in hesitant to pass my portfolio lalo pa't bigatin ang iskwelahan na iyon pero ginawa ko parin. That university was my father former home for his profession. Tinapos niya lang ang kontrata then after it, he pursue my mother. Kaya ngayon, laking pasalamat ko dahil dito rin ako magtuturo. Huminga ako ng malalim bago pumasok sa wardrobe, nagpalit ako ng pantulog pagkatapos ay humiga na para matulog ulit. Nagising nalang ako sa sinag ng araw. Rinig na rinig ko ang tugaok ng alagang manok ni Karlmart. Nagsisilbing orasan iyon sa akin kaya nakakagising ako ng umaga. Napangiti ako ng maalalang ngayon ang unang araw ko sa trabaho. Mabilis akong tumayo at naligo. I cleaned myself thoroughly. Pagkatapos ay nagpalit ako ng isang formal attire. Just a black corporate slacks with formal black coat under it was white spaghetti dress. I put a lipstick on my lip, never minding the cheeks because I am beautiful without cosmetic. Bitbit ko ang folder habang pababa, naabutan ko pa si Karlmart na papasok na yata sa klase niya. Maaga rin ang isang 'yun huh! Since, wala si papa kaya walang breakfast. Doon nalang ako sa IGP kakain, mukhang okay naman dun ang mga pagkain. Sumakay na ako sa kotse at tinignan pa ang sarili sa side mirror, good looked. Pinaharurot ko ang sasakyan papunta sa university. Maganda ang araw ko ngayon kaya dapat hindi ako mabwesit sa mga magiging istudyante ko. Paliko na sana ako para pumasok sa gate ng biglang may nauna sa akin sanhi ng matindi kong pagpreno. Kumalabog ang puso ko sa kaba habang nag-aalala sa naka-bike na istudyante. Mabilis kong tinanggal ang seat belt at lumabas para tignan siya. Napahinga ako ng malalim na okay naman siya. Wala akong nakitang anumang galos, kumunot pa nga ang noo ko ng nakangisi ang labi niya habang nakatingin sa akin. Anong problema niya? Bakit nakangisi ang istudyanteng ito? Lumapit ako sa kanya at tinitigan siya. He look a senior college student. Mature with grinned on his lip. "Are you fine?" I ask sincerely. He nodded and smile at me. "I'm fine, ma'am. Nothing to worry," he said gently. Tumango ako. Mabuti naman! Akala ko nabundol ko siya kaya todo ang pag-aalala ko. Tinignan ko pa siya ng maayos, nakasuot siya ng senior college uniform with a converse bag. He is using a mountain bike, no helmet. Mataas, moreno, may kakaiba sa mga ngiti niya. Gwapo, nakakaakit ang itsura niya. Bukod doon, naagaw ng atensyon ko ang maliit niyang nunal sa may gilid ng ibabang labi niya. He look so good in his uniform. Very manly and clean. Napaiwas ako ng tingin dahil nakatitig na siya sa akin. Inayos ko ang tayo, I put back my cautious academic mien. Umatras ako ng kaunti bago ngumiti sa kanya. "Good to know that you are fine. I have to go, we are making a commotion here." I said seriously. Hindi ko na nahintay ang sagot niya dahil mabilis akong sumakay sa kotse at nilagpasan siya. I parked my car near the acasia tree. Pinatunog ko pa iyon bago ako umalis at confident na naglakad papunta sa faculty namin. Since, I am graduate of education and major in anthropology, our faculty was near in the flag ceremony area. I walk confidently to the hallway, sa bawat bagsak ng takong ko ay ang pagtunog nito sa nakakaintimidang paraan. Pumasok ako sa faculty room at mabilis na nagtungo sa cubicle ko. Napangiti pa ako ng makita ang pangalan sa gilid ng cubicle. Nasa social science faculty ako nilagay since anthropology naman ang major ko. Honestly, I am planning to take my master in sociology next next month if I'm not busy. Sa ngayon, I will put all my time and focus here. Umupo ako sa upuan at inayos ang mga gamit ko. Nilagay ko ang maliit na picture ni Jesus, maging ang family picture namin. I compile my folders, clean the area and then the bell is ringing so we have to get outside and attend flag raising. Nagkalat na ang mga freshman and even senior college sa ORC field. Tumayo ako sa gilid at inayos ang sarili. Nagsimula ang pag-awit ng Philippine anthem, sumabay ako sa pagkanta ng mga co-teachers ko. Nailang pa ako dahil nararamdaman kong parang may nakatitig sa akin sa malayong banda ng pila ng mga istudyante. I sighed. Baka guni-guni ko lang iyon! I continue collaborating with the next song, nailang parin dahil sa malalalim na titig sa akin. What the hell? Hindi ako pwedeng magkamali, alam kong may nakatitig sa akin ngayon! Bumuntonghininga ako, inayos ko ang buhok at mabilis na tumingin sa unahan ng pila, nanlaki ang mata ko ng mahuli ang nakatitig sa akin, siya yung kanina na naka-engkwentro ko sa gate. Yung naka mountain bike na parang senior college student. He smile at me, softly. What's wrong with that guy? Why is he smiling at me? Umiling nalang ako at umiwas ng tingin sa kanya. Hanggang sa matapos ang flag raising ay ramdam na ramdam ko parin ang titig niya sa akin. Mabilis akong umalis sa kinatatayuan ng matapos ang opening speech ng president namin. Pumasok ako sa loob at umiiling-iling na umupo sa upuan ko. Hindi ko mawari kung bakit nakatitig sa akin ang lalaking iyon! May problema ba siya sa akin? Nasaktan ko ba siya kanina? Ba't parang wala naman akong nakita na sugat sa kanya kanina? Huminga nalang ako ng malalim tsaka kinuha ang folder na naglalaman ng klase ko sa umaga. Tinignan ko ang time class, starting from seven thirty to nine is my class to IT fourth year, that's a minor subject only because they were taking the internship after this semester. After my class to them, next to Foundation in social studies to my first year college student in social studies. And then, break. Sa hapon naman ay ganoon parin, bali dalawa sa umaga at dalawa din sa hapon. Tumayo na ako at umalis ng faculty. Bitbit ang folder at ballpen, naglakad ako papunta sa IT building. Mabuti nalang at nakabisado ko kaagad ang university, hindi na ako nahirapan pang hanapin ang mga sections. Huminto ako sa tapat ng pinto, tahimik ang hallway nila at may mga sign reminder na bawal ang maingat. Pinihit ko pabukas ang pinto kaya sumalubong sa akin ang lamig ng aircon. Huminga pa ako ng malalim bago pumasok ng tuluyan. Ramdam ko kaagad ang tingin ng mga istudyante ko, kinagat ko ang labi bago ilagay ang folder sa lamesa. Puno ng computer table ang room, malamig dahil sa aircon pero maayos naman sa pakiramdam. Nilibot ko ng tingin ang room, bawat mukha ng istudyante ay sinaulo ko. Napatigil lang ng mahagip ng mata ko ang pamilyar na mukha. He grinned at me playfully. The f**k? Don't tell me, he is my student? Really? Napabuntong-hininga nalang ako at tumango sa kanila. They were mature, some of them are cold. Pero may isang istudyante talaga ang nag-iba sa kanila, nakangisi siya sa akin at para bang natutuwa sa reaksyon ko. Really, what's wrong with this guy? Why is he staring me and smiling like idiot? Kinakabahan tuloy ako sa kanya. I sighed deeply. "Okay. Good morning, everyone. This is the first day of the class. Since, you are in the last year of college, I want everyone to cooperate with me in this subject. I will introduce myself, then we will have attendance." paunang salita ko. May mga tumango, yung iba walang reaksyon. Pero yung lalaking nakatitig at nakangisi sa akin ay ganoon parin ang reaksyon. Huminga ako ng malalim. "I am Talitha Lagunzad, Anthropology specialization and then still taking some majors in social science. I'm not strict when it comes to grade, just be a good student to me and everything will be alright. So I am handling contemporary world." I introduced myself. They nodded. Binuklat ko ang folder at nagsimula ng mag attendance sa kanila. I pronounced their name perfectly. Huminga ako ng malalim bago magpatuloy sa pagbabasa sa kanilang pangalan. "Elizaga, Richmar Maximilian M?" I said softly. Mabilis na tinaas ng lalaki ang kanyang kamay, napahinga ako ng malalim bago tumango. He smirked. "Present…ma'am," he said playfully. Fuck, ano bang problema ng lalaki na ito? Bakit parang pinaglalaruan niya ako? What's wrong with him? I sighed and smile hesitantly. I continue pronouncing their name until I finished. I introduced the main topic of my subject. Some of the lesson is hard but it seem easy to them. Nang matapos ako sa kabuohan ng subject, nagtanong ako sa kanila regarding sa asignatura ko. "Any related question?" I asked. Mabilis na nagtaas ng kamay ang lalaking nakangisi sa akin. Bumuntonghininga ako at tumango. There is really something on him. "Ma'am, are you still single?" he asked flirtingly. Napakagat-labi ako. What? s**t? Tanungin ba 'yan ng mga istudyante sa teacher? Natahimik ang mga classmate niya kaya hindi na ako naging komportable. Ngumisi ako at pinilit ang sariling ayusin ang postura. "Why are you asking me that? It's not related to my subject." I said sternly. He smirked sardonically. "I think it's related, ma'am. We should know your status so that, we can distant ourself if you have a boyfriend." he said bravely. What the f**k? Seriously? Napatawa ang ibang mga classmate niya kaya mas lalong hindi naging komportable ang paligid. I sighed. "I am single." sagot ko. He smile at nodded. Bakit ako kinakabahan sa lalaking ito? Wala naman akong ginawa sa kanya, hindi naman siya nasaktan kanina kaya bakit parang pinaglalaruan niya ako? Umiling ako at umiwas ng tingin sa kanya. "Very good, ma'am." he said happily. I just shook my head. Pinulot ko na ang folder at ngumiti sa kanila. "If there is no question anymore, I will bid my goodbye now. Anyway, you can take the remaining time in your social life. We'll start our class next meeting." I said seriously. They all nodded. "See you next meeting, ma'am." they said. Tumango ako at lumabas na ng room nila. Napahinga ako ng malalim at naglakad bago may humigit sa akin sa madilim na parte ng hallway. Hindi ako nakasigaw dahil tinakpan ng humila sa akin ang bibig ko. Kabang-kaba ako habang nanginginig ang tuhod. Nakasandal ako sa pader samantalang kinukulong ako ng lalaki sa katawan niya. He sighed and smirk. Napasinghap ako ng mamukhaan ang lalaking humigit sa akin dito. It was no other than, Richmar Maximilian Elizaga. "I like you, ma'am." he said huskily. Umiling ako at nagpumiglas ngunit masyado siyang malakas. Namuo na ang luha sa mata ko dahil sa takot at kaba. "W-why are you doing this?" I asked scaredly. He sighed. "Because I like you," malambing niyang sabi. Umiling ako at mabilis na lumandas ang luha ko. s**t! Sabi na e! May balak siya sa akin kaya kanina pa siya ngisi ng ngisi! He pin me tightly to the wall. "S-stop doing this! I don't know you!" I said weakly. He smirked. "Now, you will know me." he said huskily. I shook my head and my tears flow slowly. "N-no! You can't do this to me!" nanghihina kong sabi. He smile. Lumapit ang mukha niya sa akin, nararamdaman ko na ang malapit na dampi ng labi niya sa akin. Napapikit ako ng unti-unti niyang sakupin ang labi ko, malalim at nakakapanghina ng katawan. He parted our lips and smile at me crazily. "Owned me, ma'am." And then everything become complicated now. With him as my secret pleasure, and him as I owned.