Racelle's POV Nasa bahay na ako at nakatambay sa kubo namin. May bitbit akong sketch pad at nagsimulang gumihit ng kung anu-ano. Tuwing nagdro-drawing ako naaalala ko 'yong masaya naming pamilya noon na ako ang sumira. "Ayan ka na naman Racelle, huwag mo ng isipin 'yon. Mai-stress ka na naman niyan." bilin ko sa sarili ko. Ayoko na. Pagod na akong managinip ng masama at sisisihin lang ako ni ate. Namataan ko naman na may nag park ng kotse sa katabi naming bahay. Pinanliitan ko ito ng mata at sinuri. Lumabas sa kotse ang isang babae at lalaki na nasa mid 40's na, mas nabigla ako ng lumabas si Kitian sa driver seat at inis na inis ang ekspresiyon niyang sumunod sa dalawang lumabas. Sinundan ko lang sila ng tingin. May dala-dalang mga maleta 'yong mga kausap niya. Hays! Umarangkada na
