Lust (SPG)

Chapter 8

“Xianel! Bakit ka absent kahapon?” tanong sa akin ni Mirella nang makita niya akong nakaupo ngayon sa bench.

“Tinamad ako, eh,” walang gana kong sagot habang kumain ng burger.

“Huh? Eh nakita ko kotse mo kahapon sa parking lot,” naguguluhan niyang tanong.

Nilunok ko naman ang nginunguya ko at hindi nagpakita ng emosyon. Matalas masyado ang mga mata ni Mirella at ito ang nakakainis sa kaniya minsan.

“Pumunta ako nang maaga rito kasi may kukunin ako sa admin tapos napansin kong nasiraan ako ng sasakyan. Kaya iniwan ko na lang dito ang sasakyan ko at saka nag-take ng cab,” palusot ko at kumagat ulit sa burger.

“Seryoso? Buti nakauwi ka pa? Hindi ka pa naman sanay mag-take ng cab,” biro ni Mirella at tumabi sa akin.

“Malapit lang naman ang condo ko rito. Ilang minuto lang byahe,” wika ko at tinapos ko nang kainin ang burger. “Tinawagan ko na lang family driver namin na kunin ang sasakyan ko rito sa campus.”

“Edi ano ang ginamit mong sasakyan ngayon? O nag-take ka ulit ng cab?“ Kumunot ang kaniyang noo na para bang hindi naniniwala sa sinasabi ko.

Totoo naman kasi talagang tinawagan ko na lang ang family driver namin para kunin ang sasakyan ko rito. Ang kaso nga lang, hindi totoo iyong nag-book na lang ako ng taxi.

Hinatid talaga kasi ako ni sir sa condo ko at doon din siya nagpalipas ng gabi kaso buong gabi niya rin ako hindi tinantanan. Ang sakit tuloy ng balakang ko at hita ko dahil sa mga posisyon na sinasabi niya.

Hindi ko nga alam kung paano ko nakayanang sumabay sa kaniya dahil parang hindi siya napapagod. Matapos ang isa, susundan kaagad niya kahit hindi pa ako nakakuha ng lakas.

“Xianel! Kanina pa ako nagsasalita tapos tulala ka pala!“ sigaw sa akin ni Mirella kaya naman napaigtad ako sa gulat saka sinamaan siya ng tingin.

“Ano na naman ba? May iniisip ako,” inis na sambit ko.

“Loka! Nasa harap natin si Sir Fontanilla!” bulong niya sa akin at siniko ang aking bewang.

Nang tiningnan ko naman ang nakatayo sa aming harap ay kaagad akong umayos ng tayo at napalunok na lamang sa kaba. Kanina ay iniisip ko lang ang nangyari sa amin kahapon hanggang kaninang umaga tapos bigla siyang susulpot sa personal.

“Good morning, Sir Fontanilla,” bati ko sa kaniya.

“Good morning. Do you have a vacancy for today? Marami sana akong ipapagawa,” seryosong sambit niya pero kitang-kita sa mga mata niya kung ano talaga ang gagawin namin.

“Isang subject lang, sir,” sagot ko.

Tumango naman siya at inilagay ang dalawang kamay niya sa bulsa ng kaniyang slacks. Red ngayon ang blazer, necktie at slacks niya tapos ang pangloob niya ay puting long sleeves.

Iyong buhok naman niya, halatang ginamitan ng wax or gel kasi kumikintab-kintab pa. Ngayon ko lamang siya nakitang mag-ayos ng buhok niya. Kadalasan kasi ay magulo ito o hinahayaan niya lang bumagsak ang buhok niya. Minsan nga ay natatabunan pa ang kaniyang mga mata sa sobrang haba.

Napataas naman ang kilay ko nang makita kong umangat ang dulo ng kaniyang labi. Saglit lamang iyon at alam kong gagawin na naman namin iyon kahit na masakit ang katawan ko at may dalaw pa rin ako.

“Alright. Punta ka kaagad sa office ko, Miss Montenegro,” huling saad niya bago magpaalam sa amin dahil may susunod pa siyang klase.

“Taray! Ang close niyo ni sir, ha?” wika ni Mirella kaya napailing ako.

“Hindi naman. Sadyang may ipapagawa lamang siya sa akin. Tambak rin kasi minsan ng mga test paper at project ang mesa ni sir tapos wala pa siyang secretary,” paliwanag ko.

“Seryoso? Bakit hindi siya binigyan? Ang alam ko, lahat ng professors ay may mga secretary,” aniya pero nagkibit-balikat na lamang ako.

“At least may experience na ako,” bulong ko pero lingid sa kaalaman ni Mirella, ibang experience pala ang tinutukoy ko.

“Sir, inaantok na ako,” naiirita kong sambit.

“Matulog ka na. Hayaan mo lang kasi akong gawin kung ano ang gusto ko,” bulong niya sa akin habang hinahalikan ang batok ko. Ang isang kamay naman niya ay pinaglalaruan na naman ang dib.dib ko.

Kanina pa kami gumagawa ng kung ano rito sa condo ko. Nalibot na nga yata namin lahat sa sobrang kulit niya. Mabuti na lang talaga at wala akong assignment o projects ngayon.

“Paano ako makakatulog kung ganito ang ginagawa mo sa akin?” pabalang na tanong ko sa kaniya.

Hindi na kasi talaga niya ako tinigilan. Ilang beses niyang ipinuputok sa loob. Hindi naman ako makainom ng pills na ibinigay ni ate dahil hindi naman niya ako tinitigilan.

Ngunit may bukas pa naman. Tatalab pa iyong pills dahil within 72 hours naman iyon. Sana lang talaga ay tigilan na niya ako bukas.

“Sir naman kasi! Pinuyat mo na nga ako kagabi, eh!” reklamo ko. Kaya naman agad niya akong ipinaharap sa kaniya at hinalikan nang mapusok.

Wala na tuloy akong magawa kung hindi sumabay na lamang sa agos. Bahala na kung mapuyat ulit ako, kung sumakit ulit ang katawan ko kinabukasan. Basta nadiligan ako, okay na sa akin.

Ganito ang naging routine namin sa loob ng isang buwan. Kapag vacant ko, pupunta ako sa office niya para gawin namin iyon tapos gagawin pa namin dito sa condo ko o kaya naman sa condo niya.

Hindi na nga matanggal-tanggal ang mga markang nasa katawan ko dahil panay naman siya sa paglalagay. Mabuti na lamang at palagi kong dala ang concealer ko para matakpan ang mga ginawa niyang marka.

Bilang pagbawi, naisipan kong markahan din siya sa kung saang parte ng kaniyang katawan. Pero isa lang ang nakikita kong magandang lagyan, sa leeg niya.

Ilang beses niya kasi akong nilalagyan sa leeg. Mabuti na lang talaga at may concealer ako. Sa tuwing nakikita niyang natatakpan ko ang marka na ginawa niya, dadagdagan na naman niya.

“Did you just place a hickey?“ he asked before touching his neck.

“Yes! Tatlo. Ilang beses mo kaya akong nilagyan ng hickey sa leeg at collarbone,” reklamo ko.

Kasalukuyan akong nakaupo sa kandungan niya habang ang dalawang paa ko ay nasa magkabilaan niyang gilid. Nasa sasakyan niya kami ngayon at nakaupo siya ngayon sa driver seat.

Ramdam ko rin ang mainit na palad niya sa aking balakang at hinahaplos ako nang banayad.

“It’s payback time, I guess?” ngising saad niya bago paluin ang aking puwet.