Chapter 2

1342 Words
"Buongiorno, Senorita" Good morning, Senorita. nagising ako sa pag bati ng maid sa akin, naka pasok na siya sa kwarto ko dahil hindi ko anman ni lolock ang pinto. "Qual è il problema? è così presto al mattino" What's the matter? it's so early in the morning. Naiinis na bungad ko sa maid na nasa kwarto ko ngayon. Bumangon ako at umupo sa kama ko. "Scusa senorita, ma tuo padre ti ha chiesto di mangiare con lui a colazione" Sorry senorita, but your father asked you to eat with him for breakfast. Halos matawa ako sa sinabi ng maid pero tumango nalang ako at pina labas siya ng kwarto ko. Inis akong naligo at nag ayos ng sarili bago ako bumaba at dumiretso na ako sa dining area at nadatnan ko nga roon ang magaling kong tatay. "Di cosa hai bisogno?" What do you need? Inis na tanong ko sakanya, pero hindi ito sumagot bagkus ay sinenyas niya ang upuan malapit sakanya kaya tahimik akong umupo roon at tinitigan lang ang plato ko na may laman nang pagkain. "Avremo una visita domani, mi aspetto che tu sia al meglio di te stesso, che ti comporti e agisca in base alla tua età e classe." We will have a visitor tomorrow, I am expecting you to be at your best self, behave and act according to your age and class. I scoffed when I heard his words pero hindi na ako sumagot pa sakanya. Ayaw niyang kapag magka usap kami na hindi italian ang language na ginagamit namin. Ewan ko ba sakanya, masyado siya. Kaya lahat ng maid dito sa mansyon ay purong lahi, walang naiiba. "Hai finito? così in fretta?" Are you done? that fast? "Ho già perso l'appetito, se mi permetti" I already lost my appetite, if you will excuse me. Sagot ko sakanya at agaran nang tumayo, pero hindi pa nga ako nakaka labas ng dining area ay narinig ko na naman ang boses niya. "Sei così irrispettoso da non riuscire nemmeno a rispettare tuo padre qui? stiamo dannatamente mangiando!" You're this disrespectful that you can't even respect your father here? we are damn eating! Napa pikit ako dahil sa lakas ng sigaw niya. How dare he mention respect here, if he's the first one who didn't serve respect on this dam.n house?! "Come osi sputare la parola rispetto qui?! Se sei il maggiore di entrambi, ma non riesci nemmeno a rispettarmi? Non ti sto chiedendo di rispettarmi come tua figlia! ma piuttosto, quando avevo bisogno che tu mi rispettassi almeno come essere umano, hai fallito, cazzo!" How dare you spit the word respect here?! If you're the eldest one to the both of us, but you can't even respect me? I am not asking you to respect me as your daughter! but rather, when I needed you to at least respect me as a human, you f*****g failed! "Non trovarmi oggi, cazzo. Mi raffredderò la testa in questo momento, se non vuoi che rovini il tuo evento di domani." Don't f*****g find me today. I'm gonna cool my head right now, if you don't want me to ruin your event tomorrow. Padabog akong lumabas ng dining area at umakyat sa kwarto ko para maka labas na ng punyetang bahay na 'to. Patakbo akong lumabas nang hindi pinapansin ang mga maid na naka tingin sa akin. Sumakay ako sa taxi at nagpa hatid sa cafe nila Astrid. Naabutan ko ang mommy niya kaya bumati ako agad. "Hey tita, good morning!" nakangiting bati ko sakanya at nakipag beso. "Good morning din, Zeph. Si Astrid ba?" nakangiting tanong niya sa akin. "Yes po, nasaan po siya?" nakangiting tanong ko sakanya. "There, papasok na," nakangising sambit ni tita at tinuro sa akin si Astrid. "Can I borrow Astrid for a day tita?" nakangiting tanong ko sakanya. "Sure anak, go ahead, enjoy kayo," nakangiting bilin ni tita. Masaya akong ngumiti sakanya at nag pasalamat. Pinuntahan ko si Astrid. "Tara," nakangiting sambit ko sakanya. Gulat naman itong napa tingin sa akin. "Huh? saan tayo?" nag tatakhang tanong niya sa akin. "Labas, nag paalam na ako kay tita, pwede na kita isama," nakangiting sambit ko kay Astrid. "Sandali, kuha lang ako kape. Gusto mo?" tanong niya sa akin. Tumango naman ako dahil hindi ko naman natapos pagkain ko kanina dahil sa tatay ko. Umupo muna ako sa one seater na upuan sa gilid ko para hintayin ko si Astrid bumalik. Ilang sandali pa ay bumalik na siya dala ang matcha latte ko, habang sakanya naman ay umuusok na kape, hindi ko alam anong flavor. "Nag away na naman kayo ng dad mo?" tanong niya sa akin. Tumango naman ako sakanya. Nag lalakad kami ngayon sa kung saan man pumunta, hindi naman alam. "Inaya niya ako mag breakfast kanina, akala ko magiging ayos lang. Pero kasi, para siyang walang pakielam, and sabi niya may magiging bisita raw sa bahay bukas, and he wants me on my best shape, behavior and whatnot. And of course nawalan ako ng gana sa pinag sasabi niya, kaya tumayo na ako agad, and I said I lost my appetite when he asked me if I am done already," nakangising sagot ko sakanya. "And, what happen next?" tanong ni Astrid sa akin. "He shouted, so I shouted back. You know, I am not even asking him to respect me as his daughter, lalo na ngayong wala an si mommy. Pero pati iyon hindi niya magawa? ang sama ng ugali," naiiling na sambit ko kay Astrid. Tumango tango naman si Astrid sa sinabi ko. "Hindi ko talaga maintindihan kung anong gusto mangyari ng daddy mo. We get it, nawalan siya ng asawa, tulad ng sinabi ko noong nakaraan, pero yung ugali niyang ganyan? just what the fu.ck. Daig ka pa niya na anak niya, alam mo kung anong gagawin mo, kung ano ang hindi mo dapat gawin, pero siya na ang tanda na, para siyang bata kung umasta na nawalan ng magulang," naiiling na sambit ni Astrid sa akin. "Ewan ko ba sakanya, hindi nalang isubsob sarili sa trabaho, mag kanya kanya nalang kami sa bahay. Hindi ko siya papakielaman, huwag niya rin akong papakielaman," sagot ko kay Astrid. "That's right, atsaka huwag m nalang din siyang papatulan, kung kaya pa mag tiis, mag tiis ka. Anyways, kilala mo ba sino magiging bisita niya bukas? that's rare, kahit mga stockholders niya pa mga bisita niya, wala siyang pakielam sa gagawin mo," puna ni Astrid. Kumunot ang noo ko habang iniinuman ko ang matcha latte ko. "You're right, how important those visitors are? na kailangan niya pa akong pag sabihan ng ganon? at i request na mag sabay kami sa pag kain? hindi ko siya maintindihan. This better not be bullshit or any one of his mistresses. Huwag niya akong susubukan. I will definitely throw hands," naiiling na sambit ko na ikinatawa ni Astrid. "I will definitely cheer you this time, like girl? that's really disrespectful you know," naiiling na sambit ni Astrid sa akin. "That's right, huwag niya lang talaga susubukan pasensya ko, and I will let him see why he is my father. If he is cruel, I am crueller than him," nakangising sambit ko sa babaeng nasa tabi ko. Naka upo na kami sa gilid ng kalsada ngayon, sa gutter dahil sobrang aga pa ay wala pa halos dumadaan. "Just so you know, you look scary," nakangising sambit ni Astrid kaya natawa ako sakanya ng bahagya. "I want to go to philippines you know," nakangiting sambit ko kay Astrid. "Didn't get to see your mom's home?" tanong sa akin ni Astrid. "No, my dad forbids us to do so," naka simangot na sagot ko sakanya. "Why?" tanong niya sa akin. "I don't even know, probably he is scared?" natatawang tanong ko sa sarili ko. "Scared? about what? i thought your father is fearless?" tanong sa akin ni Astrid. "He is fearless, not until you will let my mom face her first love, he will probably chicken out and be mental, my mom doesn't love him you know," nakangising sagot ko kay Astrid.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD