Found You

Chapter 7

"So, this is the final cover." Cas lips firmly pressed into a thin line.

"What do you think, sir? We're just waiting for your signal then this current issue will be send into circulation," anang Head Editor ng magazine. Bakas sa boses nito ang kompiyansa.

Cas's gray gazes turned to almost black as he examined the newest ITrends Magazine cover. Lilith's pose was effortless, he thought. The woman was like a castaway white pearl lying down the golden sand. Alluring eyes glued to the camera as if seducing the man behind it. And damn those red lips - they were like asking for a kiss.

Tila nanuyo ang lalamunan ni Cas nang gumawi sa bandang dibdib ang mga mata niya. Nakaka-frustrate lang at nakatakip ang mga braso ni Lilith. Nanuot tuloy ang maliit na selos na puso ni Cas. Mabuti pa si Patrick na nakikita nang personal ang postura ng modelo niya. He was blessed with the full view of her sacred figure. Gayumpaman may tiwala siya sa kaibigang photographer. Kilala niya ata ito simula pa noong first grade. Patrick was a gentleman. Though messing around sometimes, he wouldn't take advantage on her.

"I'm sure this issue will sell likes pancakes again," ani Cas sa Editor.

Ngumisi si Elizer. "At mas mabenta pa! Thank you so much, Sir Cas. Sige po, mauna na ako"

Nang lumabas si Elizer, siya namang pag-entrada ni Farrah. Matulin itong naglalakad sa maingay na stilettoes.

"I'm so glad we got her Cas. You don't have the idea kung gaano siya ka-sikat sa public ngayon. Tama talaga ang decision mong kunin siya." Halos pumalakpak si Farrah sa pagkukwento.

Batid ni Cas na pinili niya si Lilith dahil sa personal na rason - ang mapalapit dito at makilala nang lubos. Bukod dito'y gusto niyang bigyan ng ultimatum ang nararandaman na gumugulo sa kanya simula pa lang noong unang beses silang magkita.

"...At eto na nga Cas, nag-arrange ako ng dinner para sa ating tatlo ni Lilith bukas ng gabi."

"Dinner?" Bumalik sa kaharap ang kamalayan ni Cas. "For what?"

Nagkibit-balikat si Farrah. "Wala naman. It's just a friendly get-together with Lilith. Walang halong business. Ang problema, sabi ni Mr. Grayson sasama siya. Kasi hindi raw pupunta si Lilith kung wala siya."

"What the hell?" nayayamot na wika ni Cas.

"Hayaan mo na. Ang mahalaga darating si Lilith."

Nakuha nga ni Cas ang kontrata kay Lilith, hindi pa rin niya maiwasang maasar sa boss nitong si Julian Grayson. He rejected them, then confirmed but in the condition of ridiculous amount of money. Mabuti na lang at hindi nito nahahawaan ng kayabangan si Lilith.

"O siya!" Tumayo na si Farrah bitbit ang handbag. "May appointment ako sa spa ngayon. Basta bukas, okay? Hindi puwedeng wala ka. Bye." At tumalikod na ito.

Muling tinitigan ni Cas ang magazine na nakapatong sa mesa niya. He sighed in dismay. Ano si Lilith? Bata? Bakit sasamahan pa niya? aniya sa sarili.

o0o

"Boss, parang may mali sa camera mo."

Nabaling ang atensyon ni Patrick kay Tonio kaya kahit kausap sa video ang nobya, agad siyang tumayo at sinuri ang tinutukoy ng assistant niya.

"What seems to be the problem here?" bulong ni Patrick. Nakapatong ang kamay niya sa camera na nasa tripod at maingat na tinatapik. Tila hindi kumbinsido sa sinasabi ni Tonio.

"Ayan. Check mo 'yong lens." Umatras si Tonio upang bigyang daan si Patrick sa camera.

Kunot- noong tumapat si Patrick sa camera. Yumuko siya upang makasilip sa viewfinder. "Bullshit! Bakit ngayon pa. Kung kailan gagamitin saka naman nagma-malfunction 'to."

Nanlaki ang mga mata ni Tonio. "Hala, ano kayang nangyari d'yan? Ingat na ingat naman akong bitbitin 'yan no'ng bumalik tayong resort, ah." Kalat ang kulay ng pag-aalala sa payat na mukha ni Tonio. "Naku, Boss! Please, 'wag mo akong sisisantihin. Awas mo na lang sa sahod ko kung ako ang nakasira!"

"You sure? Well, kung gagawin ko 'yan walang matitira sa 'yo. This is so expensive that you might even get a debt." Tinakluban niya ng puting tela ang camera, saka lumapit siya sa binatilyo at tinapik ito sa balikat. "But relax. It's just that my camera's so specialized that when the least little thing goes wrong it would go out of task."

"G-gano'n ba? P-pero pa'no na 'yan? Anong gagawin natin?"

"Something's need to be replaced."

"Hala! Ako ba ang iri-replace mo? Naku, Boss sorry talaga. Hindi ko-"

"Oh, shut up. Will you?" mahinahong wika ni Patrick na nagpatameme sa assistant niya. "I'm not terminating nor replacing you, okay? Ang tinutukoy ko ay 'yong camera. I think may nasira sa loob niya dahil sa humidity sa beach kahapon. So ngayon uutusan kitang pumunta sa Technical Center para kunin 'yong ni-request kong parts." Inabot niya kay Tonio ang isang maliit na papel. "Is everything understood now? Because I'm not in the mood to explain more about this."

Binasa nang malapitan ni Tonio at sunod-sunod ang pagtango nito. "Okay na. Gets ko na. Sige, Boss, sibat na 'ko. Mabilis lang 'to." Pinasak ng binatilyo ang bonet sa ulo niya na nag-iwan ng ilang tikwas ng buhok sa kanyang batok. Malawak ang ngiti na kumaripas siya ng takbo at ilang segundo lang, tahimik na ang studio.

Bumalik si Patrick sa harap ng monitor. He didn't realize that Savannah was still there, very much online. Nakataas ang isang kilay nitong tumititig sa kanya.

"Sorry about that, honey."

"You should have fired him long time ago. That brat's a bundle of stupidity and clumsiness."

"Well, what do you expect from a kid? He's only fourteen."

Ngayon dalawang kilay na ang nakataas kay Savannah. "And still, you waste money for him? Look, why don't you just hire someone more competent? Someone much presentable. It's for your studio as well, right?"

Matagal na natahimik si Patrick. Tila pinag-aaralan ang sinabi ng nobya. "Okay, I'll consider that."

Napangiti si Savannah. "Well, I hope you come home soon. I missing you so much."

"Samehere."

Matapos magpalitan ng paalam, muling tumahimik ang studio. Buntong-hininga na tumungo si Patrick sa pantry. Alas-otso na pala ng gabi, kaya pala nagrereklamo na ang kanyang tiyan. Kung hindi lang dahil sa proyekto ng ITrends ngayon, wala siya sa bansa at kasama sana ang nobyang halos walang damit at nakadapa sa kama habang kausap niya. Kaya nagtitiyaga na muna siyang haplusin ang magandang porma nito sa monitor.

Pero siyempre hindi niya papalitan si Tonio kahit hiling pa ito ng nobya. Minsan nang nakita ni Patrick ang kuha ng binatilyo at hindi niya napigilang bumilib. Tuwing may pupuntahan silang shoot, kung saan-saan nakatapat ang smartphone nito at maya't maya ang click. Mga hilig kuhanan nito'y mga tanawin at mga bagay na hindi pinapansin ng karaniwang tao - bato, paru-paro, tsinelas, upos ng sigarilyo, nakaupong tambay sa kanto... The kid might be quite a gauche, little did everyone knew he was a package of gifts.

Lumalim pa ang pag-ungkat ng kanyang isipan. His mind travelled way back eight years ago in New York. Ito'y 'yong panahon na assistant pa lang siya. He was twenty, broke and homeless. He used to be a salesman along one sparepart store in New York, but got fired when accused of s****l assault by the owner's young wife. Pero wala siyang kasalanan. That slut was fond of him since day one and wouldn't stop giving him motives. Ngunit ngumiti ang suwerte sa kanya noong matagpuan siya ng pamilya ng mga Grayson. Kinupkop siya ng mga ito, pinag-aral at ginawang assistant ng uniko iho na si Julian.

Hindi nagtagal, ang tandem nila ang nagpasikat sa studio ni Julian. They became best of friends. Si Patrick ang nakaaalam lahat ng problema ni Julian, pati na ang lahat ng sikreto nito na halos ikatindig ng kanyang balahibo. Hindi niya akalaing lahat ng mga modelo sa studio at sa Elite ay ginagalaw nito. Julian even drugging these poor pretty girls just to get what he wanted. Ang iba'y kusa namang bumubuka ang mga hita sa kanya kahit hindi na alukin ng coccaine. None of them could resist his deep hypnotic gazes plus tender words of love as he pulled their bikinis down.

Minsan nang sumubok si Patrick na isumbong sa mga pulis ang kaibigang boss. Hindi na kaya ng kanyang konsiyensa ang nagaganap na mga milagro sa ginagalawang mundo. But the guilt of betraying Julian was crowding his chest. Hindi niya kayang ilaglag ang taong pinagkakautangan niya ng loob. So since he was tolerating Julian, Patrick soon had adapted his boss's dirty lifestyle. Not just they shared drugs, but models as well! Surely the girl didn't mind them taking turns as they f**k her. She was too high, too elated, too horny to even moan their name simultaneosly.

Tunay ngang pinaigting ng panahon ang samahan nila. Not until one summer and Patrick was invited to a fashion show in a local clothing store in Alabama. Dito niya nakita si Cara. The moment this pretty girl walked on that slender board made his breathing stop. Ni hindi siya nakapag-shot dahil gusto niyang makita nang walang harang ang dilag. Her hair shone like golden strands of hay, brown eyes, slender waist, and long legs. Her skin was like a pearl, radiating as the sunlight touched her. Nang matapos ang show, agad siyang lumapit sa dalaga. To his surprise, napag-alaman niyang mga Pinoy din ang mga magulang nito kagaya niya at ni Julian.

Lalong nabuhayan ng interes si Patrick kay Cara. Kaya pinuntahan niya ang mga magulang nito at hiniling na isama sa New York ang anak nila. They gave him faces of hesitation. Matatanda na ang mga ito at si Cara lang ang anak nila. Bukod doon, fourteen lang ito at nasa highshool pa. But Patrick knew he could convince her parents. Kaya nga nang gabi na 'yon, kasama na niya si Cara sa studio at ipinakilala kay Julian. But Patrick then had realized that bringing his newly found model to his boss was a big mistake...

"Boss? Dito na 'ko. Asan ka na?"

Napakurap si Patrick nang sumingit sa paglalayag ng isipan niya ang masiglang boses ni Tonio. Tila naalimpungatan siya, kaya hinigop ang natitirang kape at tinungo sa labas ang binatilyo.

"Kala ko umuwi ka na. Sorry kung medyo matagal, ah. Traffic kasi." Inabot ni Tonio ang shopping bag. "Oh, Eto na yung piyesa mo."

"You sure this is the right spec? Tonio, kapag hindi 'to compatible pababalikin kita sa office kahit gabi na," banta ni Patrick habang binubuksan ang kahon.

"Boss naman, tiningnan ko kaya 'yong camera bago ako umalis. At katulad niyan 'yong dating nakasalpak... kaya malabo akong pumalpak."

"Whatever," bulong ni Patrick. Dala-dala ang maliit na kahon, tinungo na niya ang pintong palabas ng studio. "Magligpit ka na lang dito. Bukas ko na ise-setup ang camera. Favor lang, clean my things... don't break them."

"Kopya!" Sumaludo si Tonio at unang inasikaso ang mga nakakalat na kawad sa granite na sahig.

Kahit noong nagmamaneho na si Patrick sa Edsa, ang isip niyang bumalik sa nakaraan. At ngayon inuusisa niya ang sarili kung bakit hindi siya naaalala ng dalaga. Palitan man ni Julian ang pangalan ni Cara, batid niyang ang katrabaho ngayong modelo ay walang iba kundi ang dalagang nakilala niya sa Alabama.

Ilang minuto rin ang lumipas nang tumunog ang phone ni Patrick. Dahil nakahinto naman ang traffic, binuksan niya ito at nanlaki ang mga mata pagkabasa ng mensahe.

It's been a f*****g long time, my traitor buddy.

Walang pangalan ang sender, ngunit tila may suspetsa na siya kung sino ito. Ilang minuto pa'y sinundan ito ng isa pang mensahe.

You really couldn't stop that f*****g mouth of yours. Alright,then tell her and you're dead!

Gusto man niyang kalikutin ang phone, hindi maaari dahil nasa highway pa siya. Kaya noong nakauwi na siya sa bahay, saka niya sinubukang tawagan ang texter. Matapos ang mahabang paghihintay, inangat ng kabilang linya ang phone.

"Hey, who the hell are you?" garalgal na bulong niya.

Nakarinig si Patrick ng mababang buntong-hininga, kasunod ng boses nito na nagpangalit sa kanyang mga ngipin. "Oh, Patrick de Marc, is this how you greet your ex-boss?"