Chapter 43
RUBY ROSE
Kinalakad ako ng tauhan ni Sir Rico sa loob ng mansion at ikinulong ako sa guest room. Walang humpay ang iyak ko habang kinakatok ang pintuan.
“Palabasin niyo ako rito! Huwag niyong saktan si Joseph! Sir Rico, buksan mo ang pinto! Huwag mong saktan si Joseph parang awa mo na!’’ Halos maubos ang lakas ko sa kakasigaw, ngunit nagsayang lang ako ng lakas dahil alam ko na hindi nila ako papansinin.
Para akong kandila na unti-unting nalulusaw. Napaupo ako sa gilid ng pintuan hindi mapigil ang mga luha na dumadaloy sa aking mga mata. Hindi ko akalain na ganoon kalupit si Sir Rico. Bakit kailangan niyng saktan si Joseph? Sana man lang pakinggan niya muna ang paliwanag ko. Natatakot ako sa imposible niyang gawin kay Joseph. Si Joseph na lang ang kaibigan na natira sa akin.
