CHAPTER 7

2983 Words
Gabing-gabi na at umiinom parin ng alak si Yuan sa kusina, natigilan siya nang pumasok bigla ang kaibigan niya "Gabi na umiinom ka parin?" Austin said before sitting beside him "Mhm" he hummed in response. "Why is that?" Austin said before grabbing Yuan's glass "May ooperahan ka pa bukas, stop drinking" aniya nito habang nilalapag ang baso. "Liligawan ko siya" Yuan said weakly "At anong problema doon" tinanong ng kaibigan niya habang nagscro-scroll ito sa facebook "She has a boyfriend, she's in a relationship" he replied, ramdam na ng binata ang lungkot niya nang nahinto ito dahil sa tunog na ng galing sa cellphone ni Austin Put*ngina mo b***h mangaagaw ka, sariling boyfriend ko inaangkin mo na. P*ta ka ano bang kasalanan ko. Napatingin si Yuan ng masama sa kaibigan niya ng narinig niya ang kanta, napapatay naman agad ng cellphone si Austin at nilagay sa pantalon "Hindi ko sinasadya 'yon" he said while looking at Yuan trying not to laugh. "Talaga lang ha?" Yuan said while glaring at him "Man, malay mo this is the message from the universe" he said before laughing "You fucker, matulog ka na nga bago pa kita putulan ng hininga" sabi ni Yuan bago bumagsak dahil sa kalasingan. Tumayo nalang si Austin at tumawa bago ipasan sa likod si Yuan at ilagay ang binata sa sariling kuwarto nito. "Yuan, tsk. You never learn. Napakarupok mo parin" Austin said before sighing and walking out of the room. Kinabukasan nito nagising ang binata na hindi ganoon kalakas ang sakit ng ulo, siguro dahil sanay na rin ang katawan niya sa mga alak. "Kaito may mga ooperahan pa ba ako?" Yuan said after getting off from the elevator, dalawang sunod-sunod na operasyon ang ginawa niya mula umaga. Hindi pa siya kumakain o nagpapahinga, all around work ang ginagawa niya. "Meron, dalawa pa. After that meron kang tatlong pasyente nag magpapacheck-up. Then you have two paper works about sa bagong itatayo na building sa America" Kaito said while looking at the paper he's holding. Yuan took a deep breath before letting out a sigh "Okay, can you call the Triati Restaurant? tsaka yung flower shop near our hospital." he said while grabbing the paper works beside his table. "Noted, saan ko ipapadala?" his secretary asked "Sa address na 'to" sabi ng binata at iniabot ang papel sa secretarya, pagtanggap ni Kaito napangiti 'to "This is Tellé 's company address" 'Yeah it is, i'm worried Tellé might not eat again. Lagi ko kasi siya nakikitang busy sa trabaho niya being the CEO of her own company" he said while reading the paper he is holding "Please pick a beautiful bouquet, Kaito" he said thoughtfully "Will do, Mr. Yuan" his secretary said before leaving. Napangiti nalang magisa na parang baliw ang binata habang binabasa ang papel "f**k, i sound and act like a f*****g teenager" he mumbled, still smiling. Abala si Tellé na nakikipagusap sa mga employee niya ng bigla siyang kinausap ng secretarya niya "Madam, may delivery po na nagiintay sa inyo sa labas malapit sa receptionist" sabi ni Reann, tumango lang ang dalaga at nagpaalam na sa mga employee niya bago lumabas. Sinalubong niya ang delivery man at nagulat ito sa dala "Kuya ano po ito? Wala naman akong pinaorder" she respectfully said "Ah, ma'am may nagpaorder po nito para sa'yo. May letter po sa loob niyan" the man said while smilling genuinely "Sandali lang kunin ko lang yung wallet ko" Tellé said, pero bago makalakad ang dalaga napigilan ito sa sinabi ng lalaki. "Huwag na po, bayad na po ito lahat." the guy said before giving the bouquet and the food to her. Pagkakuha niya ngumiti nalang ang dalaga "Thank you kuya, ingat po kayo" sabi nito bago makaalis ang lalaki na nakangiti. "Ayos naman talaga, Madam! Napaka sweet naman ng boyfriend mo. Sana all!" kinikilig na sabi ng receptionist, ngumiti nalang si Tellé at tumango bago pumasok sa opisina. "Mag lunch na kayo, 'di muna ako makaksabay magtratrabaho pa ako" Tellé said to her secretary. Lumabas na agad si Reann, matapos nito binuksan ng dalaga ang letter na nasa loob ng paper bag kung saan nakalagay ang mga pagkain. She's hoping it's from her boyfriend, but that hope quickly disappeared. Dear, Tellé Nagorder na ako ng pagkain para sa'yo, i know na hindi ka kakain at uupo ka lang sa harap ng laptop mo at magtratrabaho all day. I don't want you to starve yourself, so eat okay? Pupunta ako diyan mamaya. Let's go somewhere fun, Babygirl. - Love, Yuan Aaminin ng dalaga, napangiti siya bigla sa nabasa niya. Dapat hindi siya kakainin ngayon dahil may kailangan siyang ipasa na article sa competition na sasalihan ng kumpanya niya pero ngayon na may nagpaalala sa kaniya mas nagaganahan siya kumain. Ayaw niyang kiligin, pero kinikilig siya. Ayaw niya ngumiti, pero napapangiti siya. It's like Yuan is becoming her guilty pleasure little by little. It's confusing her. Napabuntong hininga ang dalaga bago ilabas ang pagkain at ilagay sa gilid ang mapupulang rosas. Nagsimula na siyang kumain habang ginagawa ang una sa limang article na gagamititn nila for the competition. Napagdesisyunan niya na rin na sa huling dalawang article makikipag collaboration na rin siya sa pipiliin niya kumpanya next month if ever na makapasok sila sa finals. Biglang nagring ang cellphone niya nung umiinom siya, pagsagot niya nakilala niya agad kung kaninong boses ito "Lolo" masaya nitong bati "Tellie" her grandfather called using her nickname. "Bakit ka napatawag? May nangyayari ba sa kumpanya?" she worryingly asked "Wala naman, gusto lang kita imbitahin ngayon. Let's play golf?" aya ng Lolo niya, it's been awhile simula nung naglaro silang dalawa. Laging busy na ang matanda dahil sa hindi malaman na rason, pero ngayon na inaaya siya sino ba naman siya para tumanngi. "Sure, i'll be there. Magaayos lang ako" she said softly "Sige, ingat ka apo ha? I love you" her grandfather said before ending the call. Tinapos na ng dalaga ang pagkain niya at tinawagan ang secretarya para magpaalam at ibilin na asikasuhin muna ang mga bagong article na ipopost this week sa internet. Pagbaba niya sa parking lot sumakay na siya sa kotse niya at pinaandar ito sa kumpanya ng Lolo niya. Pagdating niya sa kumpanya nakita niya na nagiintay na ang Lolo niya sa labas, ibinaba niya ang binta ng kotse at ngumiti bago magsalita "Pasok na, Lo!" Ngumiti ang Lolo niya at naglakad na, habang naglalakad ito nakikita ng dalaga na maraming kinikilig na kaedad ng Lolo niya ang dumadaan. Pagsakay ng mata ng matanda sa kotse tinanggal niya ang shades "Ayos naman Lo, maraming kinikilig na babae kanina nung dumadaan ka" aniya ng dalaga bago paandarin ang kotse. "What can you say? Pogi parin ako kahit matanda na. I age like a fine wine" he said while laughing loudly Natawa nalang din ang dalaga sa sinabi ng matanda habang nagdri-drive. Pagapak nila sa golf club naghanda na silang dalaawa maglaro. Hindi ganoon karami ang tao sa golf club, ayos na ayos sa mata ng dalaga kung gaano ka berde ang mga d**o at kung gaano 'di kasakit sa balat ang araw. "Tellé " her grandfather called after smashing the golfball, ilang oras na rin sila nagtatawanan at naglalaro, at ngayon ang huling laro nila habang nakikita lumubog ang araw sa harap nila "Yes, Lolo?" she said while placing the golf ball down the green grass. "If your parents are alive and well, sasabihin nila sayo ng may ngiti na proud sila sa mga nagawa mo ngayon" he said, napatigil si Tellé sa posisyon na hahampasin na ang golf ball. "Hm" she hummed while trying not to cry "I think--" the old guy stopped before talking again "Just remember Lolo will always be here by your side. Including your parents okay?" he said Napahampas ng malakas si Tellé sa maliit na bola bago tumawa habang kinakabahan "Bakit ka naman nagsasalita ng ganiyan? Pupunta ka na naman ba sa Europe para asikasuhin kung ano man ang trabaho mo doon?" she said softly The old guy nodded " Nope, gusto ko lang magsabi ng gano'n" he laughed "Huwag ka magalala, walang mangyayari sa'kin" Nagsimula na ulit maglakad ang dalawa habang unti-unting tuluyang lumulubog ang araw "Ikaw na" he said while replacing Tellé's golf ball with another one, napansin ni Telle na may nakapalibot na lettering sa maliit na bola. "Family above all" she read it aloud, the old guy nodded while sighing deeply and looking at the sky. "That's your mom's golf ball. Pinagawa niya pa 'yan at ginagamit lang pag kami lang naglalaro dalawa" he laughed softly while remembering her own daughter, pero naramdaman ng dalaga ang sakit sa tawa ng matanda. "Why are you giving me this? May bola naman ako" she asked "I want you to keep that one, mahalaga sa'kin at sa nanay mo 'yan. It's also the only thing i can give para lagi mo kami maalala" he laughed softly. Magsasalita na sana ulit ang dalaga pero pinigilan siya ng matanda "Go on, tapusin mo na ang laro" her grandfather said while smiling at her, pinanood niya ang apo niya na ilapag ang bola at inihahanda ang sarili para hampasin ito. Naluluha ang matanda dahil ganito din ang sitwasyon kung paano sila maglaro for the last time bago mamatay ang anak niya, and just like he imagined "Shoot!" sumigaw ang dalaga ng nakascore siya. Her daughter beat him to his own game before dying. This time, her grand-daughter beat him too in his own game. "Congratulations, Tellie. Mukhang masyado na akong matanda sa ganitong laro" aniya nito bago yakapin ang dalaga "Oi ah, ituro mo sa anak mo 'to paglumalaki na siya. Para naman may marunong mag golf sa pamilya natin" he said while smiling "Opo, Lolo" she said politely Humiwalay na ang matanda sa yakap at nagsimula na silang magimpake ng gamit para umuwi. Pagsakay nila sa kotse pinaandar na ito ng dalaga papunta sa bahay ng matanda at ibinaba na siya doon. "Golf ulit tayo next time apo ha? Tatalunin na kita sigurado na ako doon!" the old guy said cheerfully. Natawa si Tellé bago ito magsalita "Sige Lolo, magpra-practice ako para hindi mo ako matalo" she said, still laughing. "Sige na, ingat ka okay?" her Lolo said, tumango ang dalaga atinintay na pumasok ang matanda sa bahay. Nang nakasigurado na siya na nakapasok na ito, pinaharurot niya ang kotse pabalik sa kumpanya. Pagpark niya ng kotse agad siyang pumasok sa elevator at mabilisang naglakad papuntang opisina niya. "Madam!" nagulat na sigaw ni Reann "Jusko, nagulat naman ako sa'yo." napahawak sa dibdib na sabi ng dalaga "Ay, sorry po. Gusto ko lang po sabihin sainyo na nabura yung article na dapat na ipopost tonight" Reann said nervously "Ano gagawin natin?" "Ako na bahala, umuwi ka na. Tapos na ang trabaho mo dito, i'll see you tomorrow" she said to her secretary, hindi papayag sana si Reann sa sinabi ng dalaga pero pinigilan ito ni Tellé magsalita "Go na, okay lang ako. Sisiguraduhin ko na may maipopost tayo tonight" she said while smiling, tumango nalang si Reann at naglakad na papuntang elevator. Pumasok na si Tellé sa opisina at hinanap ang isang article about b**m again, siya mismo ang gumawa ng article na ito pero hindi niya naisipan ipost ito. Ngunit ngayon na nangangailangan sila ng ipopost, ito muna ang ilalabas nila sa internet. After one hour of editing and proof-reading, pinost niya na ito. Kaagad naman itong nakakuha ng magagandang feedback including the account who's always been there to support her from the start. Valdimony, i think b*****e is very exciting especially when you're using a red ribbon. Thanks for this, i'll make sure to do this with the one i love. Biglang nanlamig ang paa at kamay ni Telle sa nabasa niya "He's brave to post that online" she whispered, naipikit niya panandaliang ang mata niya pero nabulabog siya ng narinig niya na may pumasok. "Reann i told you to-" "Ugh, i'm so tired" pagputol nito sa sinasabi ni Tellé , napaupo bigla ang dalaga at napamulat mata. "Ano ginagawa mo dito, Yuan?" she said while watching him sat down. Ipinatong ng binata ang braso sa table at yumuko doon, bumuntong hininga ang dalaga bago magsalita "Kung pagod ka pala bakit ka nandito?" she sternly asked. "Pahinga kita, kaya mas gusto ko makita kita kesa humiga sa higaan. Plus i did say na pupunta ako dito diba?" sabi nito matapos iangat ang ulo. Nagkaititigan lang ang dalawa pero pinutol ito kaagad ni Tellé "Let's go, may ipapakita ako sa'yo" Yuan said after standing up. Hinawakan ng binata si Tellé at dahan-dahan hinila palabas ng opisina papuntang elevator "Hoy, hindi naman ako pumayag ah" reklamo ng dalaga pero 'di siya pinansin ni Yuan. Pagdating nila sa parking lot parehas na silang sumakay sa kotse ng binata. Mtapos ng ilang minutong drive, tumigil ang binata sa harap ng isang maliit na bar "Hindi ako bababa, bahala ka diyan" sabi nito sa binata "Bababa ka o bubuhatin kita papasok" alok ng binata sa kaniya ngunit hindi parin kumibo ang dalaga "Buhat it is" Pagbukas ni Yuan ng pinto, binuhat niya ang dalaga papasok at binitawan lang ito ng nakarating na sila sa isang table. "Ano ginagawa natin dito? You know i don't do bar" she said seriously, Yuan smiled before talking "Pero nagclu-club ka?" Inirapan ng dalaga si Yuan "Stay here okay? May gagawin lang ako" umalis na si Yuan habang hindi pa naririnig ang sagot ng dalaga. Wala pang ilang minuto tumayo na si Tellé para umalis pero narinig niyang may nagsalita mula sa stage "It's been a while nung huling nagperform ang lalaki na ito, pero ngayon nandito muli siya para bigyan tayo ng huling performance. Please welcome, Yuan!" sabi ng lalaki sa stage, halos nagtilian ang ilang babae at nagkumpol-kumpol ito sa harap ng stage habang lumalabas si Yuan na may dalang gitara. Ngumiti muna ng napakatamis ang binata bago magsalita "There is a person here right now, that completely stolen my heart" he said while looking at the crowd of girls in front of him. "I'll be performing my feelings and heart for that one person" he said while smiling genuinely, habang ang dalaga ay nakatayo lang sa likod at tinitingnan ang binata kahit mas naririnig ang palakpakan at hiyawan ng tao. Tumahimik na ang buong paligid bago magsimula magpatugtog ang binata, mayamaya lang nagsimula na kumanta ang binata kasabay nito ang pagpapatutog ng gitara na hawak niya. Wise men say Only fools rush in But I can't help falling in love with you Shall I stay? Would it be a sin If I can't help falling in love with you? He sang each lyrics softly but slowly, para bang sarili niya itong tugtog. Kasabay nito ang pagtingin niya sa bawat tao sa loob ng bar pero hindi sa dalaga. Like a river flows Surely to the sea Darling, so it goes Some things are meant to be Take my hand, Take my whole life, too For I can't help falling in love with you Her stare lingered on him, bigla itong sinalubong ni Yuan. Hindi nila pinutol ang tinginan habang ang binata ay malambot na kumakanta. Like a river flows Surely to the sea Darling, so it goes Some things are meant to be Take my hand, Take my whole life, too For I can't help falling in love with you For I can't help falling in love with you Natapos na ang pagkanta ng binata, at napuno ang bar ng puro palakpakan at hiyawan sa ginaawa nito. Pagbaba ng binata sa stage nakikita ni Tellé na sinusundan ng bawat babae sa bar ang kilos nito hanggang sa tumigil si Yuan sa harap ng dalaga. "Who's the lucky woman!" sigaw ng babae sa crowd Ngumiti si Yuan sa dalaga bago magsalita "The person who stole my heart and won't return it is right in front of me" he announced while smiling sweetly. Narinig niyang naghiyawan ang mga babae at ang iba ay napasigaw ng 'Sana all' "Tellé, come with me." he said, he offered his hands for her to reach pero tinitigan lang ito ng dalaga. Kung hinawakan niya ang kamay ng binata, that only means na she's starting to like him. Biglang umalis at lumabas ang dalaga sa bar at tumakbo papalayo doon, pero hinabol ito ng binata hanggang sa nakaabot sila sa isang park. Naabutan siya ni Yuan at nahawakan ang kamay nito para pigilan "Yuan, please!" sigaw nito habang binawi ang kamay na hawak ng binata "Tigilan mo na ako, ginugulo mo 'ko. Bakit mo ba ginawa yung bagay na 'yon kanina, oh wait let me do a better one- why are you doing this!" she said while slowly losing her voice. "Because i'm in love with you" he said softly "You're not in love with me" she denied "Don't say that" he pleaded "You don't even know me, i'm not that same person you met nung nasa Australia ka pa." she said "I- i don't even know who i am, i barely even know myself anymore. You can't love me" she whispered but Yuan heard it loud enough. Pakiramdam ng dalaga na nasasabi na niya lahat ng matagal na niyang gusto ipaalam sa mundo, that she's not okay. Nawala na yung totoong siya and she doesn't even know how, hindi niya alam paano, saan o kailan nangyari 'yon. "Then let me help you discover who you truly are, so that I can fall in love with the real you" he said while walking slowly towards her, unti-unting naluluha ang dalaga, siguro dahil sa sakit at lungkot na nararamdaman niya sa hindi alam na paraan kung paano nangyari o siguro dahil sa mga sinabi niya na matagal na niyang gustong ilabas.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD