CHAPTER 6

2489 Words
*Beach house in Batangas* Naglakad papasok ang babae habang rinig ang tunog ng takong nito sa buong bahay, pagpasok niya sinalubong siya nito ng isang malakas na sampal ng nanay niya "You b***h! You think you're a grown ass woman, so you think you can do whatever you want?" her mom said Selena Genovevia puts her hand on her cheek, ramdam niya ang init at hapdi ng sampal ng nanay niya "Ano ba ginawa ko at nagagalit ka ng ganito?" she said sternly still cupping her own cheek. "Who's the person you're spending time with here in Batangas?" her mom asked "The man i like" Selena answered harshly, her mom scoffed while looking at her "Should i be happy for you then? Dapat bang magpadasal pa ako dahil nakahanap ka na naman ng lalaki?" her mom screamed. "That guy you're here with is important to Mr. Yuan Alexander and Mr. Jaxtyn Rodriguez" her mom said while laughing bitterly. "Hindi ba pwedeng maghanap ka nalang ng simpleng lalaki? I'm so done covering all your slutty actions! Lagi nalang napapahamak ang kompanya dahil sa'yo" Selena unknowingly slapped her mom hard "You little s**t" her mom said before throwing a slap on her own daughter. "You are so impulsive! Do you know how much we lost?" "I lost 10 Million US Dollars within 24 hours! Isama mo pa ang nasirang kontrata natin sa Ushijiwara Medical Group" aniya nito at tsaka nagbigay ng huling sampal sa anak niya. "This will be the last time na palalagpasin ko ang mga katarantaduhan na ginagawa mo, isa pang aksyon na tuluyan ikasisira ng kumpanya at pangalan natin. I'll send you off to America and let you live there alone" her mom said before walking away. Hindi naluha ang dalaga, 'di rin bumigat ang loob nito na parang sasabog na. Ang nararamdaman niya lang ay galit, galit para sa babaeng minamahal ni Pietro. "I'll make you pay, Tellé. Sisiguraduhin ko na 'di mo na gugustuhin mabuhay sa lupa na kinakatayuan ko" she whispered to herself harshly. Yuan kept calling and calling to Tellé's company ever since she got released yesterday, this is his fourth call. Nag-ring ng ilang beses sa tenga niya ang telepono bago may sumagot dito "Hello, this is Forage Company. What can i do for you" a cheerful man said from the other line "Nothing, wrong number" Yuan said before putting the telephone down, ending the call. "Ilang receptionist ba meron ang kumpanya na 'yon?" he whined as he enter the company's telephone number again "Hello, this is Forage Company. What can i do for you?" a familiar voice said. Napaayos ng upo si Yuan bago magsalita "Is this, Reann? The CEO's secretary?" "Yes, i am Reann. Who's this?" Reann said starting to get suspicious "This is Yuan Alexander, yung lalaki na pumunta kahapon sa kumpanya na 'yan." he said Napangiti ang sekretarya ni Tellé dahil sa kilig na nadadama nito para sa boss niya."Oh the handsome guy yesterday! Ano po maitutulong ko?" she asked "Can i have Tellé's schedule for this week and next week?" Yuan asked while bouncing his legs up and down, ilang segundo rin tumahimik ang kabilang linya bago it sumagot "Sure, basta 'wag mo sasabihin na galing sa'kin ah?" Reann said "Sure, thank you. I'll give you something later pag punta ko diyan. A thank you present" natatawa nitong sabi, binigay na ng sekretarya ni Tellé ang schedule ng dalaga. Pagbaba ni Yuan ng telepono may malaking ngiti siya sa mukha. Kasabay nito ang pagbukas ng elevator at pagapasok ni Kaito "Looks like you're in a good mood today, Mr. Yuan" Kaito said while smiling "I am in a good mood, Kaito. Teka, bakit ka nga pala nandito? Hindi ba't sinabi ko nextweek ka na pumasok?" Yuan curiously asked "Mhm, pero may nakita na akong information about sa boyfriend ni Tellé" Kaito said while putting down the paper on his table "Pero mukhang mahirap siya hanapan ng butas tungkol sa pangangaliwa niya. Kung nambababae siya, napakalinis niyang mambabae" Yuan took all the papers and read all those important information about him "Hm, he's a chef huh?" he whispered "I can do that too, kaya ko rin magluto" "Hindi ka ganoon kagaling magluto, Mr. Yuan" singit ni Kaito, mabilis na inangat ng binata ang tingin niya mula sa papel at tiningnan si Kaito "That hurts" he said while after gasping dramatically. "Naalala mo? Nung iniwanan kita kasama dad mo tapos wala pang pagkain kaya nagluto ka nalang. Itlog palang niluluto mo nasunog na, at bumukas pa ang fire sprinkler sa kusina" nakangiti nitong pinapaalala. "You know what they say, a messy kitchen is a sign of happiness. Tingnan mo napatawa ko pa si Dad nung naguguluhan na 'ko sa kusina" nakangiti nitong sabi habang inaalala ang ginaawa niyang gulo. "Siguro kung 'di ako dumating, sunog na bahay niyo" Kaito said while shaking his head "Anyway, i'm gonna go now. Iniintay pa ako ng asawa at anak ko, see you next week!" Kaito said while waving his hand as the elevator doors starts closing slowly "See you later, Babygirl" he whispered to himself while smirking and thinking of her. Kumakain si Tellé habang nagbabasa ng mga article, napatigil siya nung naalala niya ang kaniyang kasintahan. Agad niyang nilapag ang pagkain at kinuha ang cellphone sa bag niya at tinawagan si Pietro. Ilang beses din ito nag-ring ngunit walang sumagot, nung tatawag ulit siya biglang tumunog ang cellphone niya at sinagot ito agad nung nakita kung sino ang tumatawag. "Baby, feeling ko mas matatagalan pa 'ko dito" salubong ni Pietro sa dalaga "Bakit? Hindi ba team building lang 'yan?" nalulungkot nitong sabi pero 'di niya ipinahahalata sa tono niya "May kailangan kasi kami asikasuhin na restaurat dito, babalik naman ako agad pag tapos na kami" he said, but Tellé's gut is telling her otherwise. "Call me when you can okay?" she said, Pietro hummed in response before ending the call. Halos tapos na nga siya sa article, pero nastre-stress naman siya ngayong dahil hindi siya mapakali "I trust him" she said while trying to assure herself. Nung naging okay-okay na siya, may narinig siya na katok sa pintuan. "Come in" she said while looking at the view from her office, nang wala siyang narinig na tunog humarap na siya pero nasalubong siya ng dalawang piraso na papel sa mukha "A concert ticket?" she said before looking at the person Yuan nods while smiling genuinely "May music fest mamayang gabi sa taguig, buti nalang nakakuha ako ng dalawa pa sa tulong ng kaibigan ko na nagtratrabaho para do'n" "Ah, ano gagawin ko?" mataray nitong sabi "Come with me" he said softly but seriously "No" Tellé said before sitting down and start reading the articles again "Okay, let's do this. Pag hindi ka nag-enjoy ngayong gabi. Titigilan na kita" Yuan said as he put his hands on the table and leaning closely to her Tiningnan siya ng dalaga at hindi pinutol ang tinginan nilang dalawa, wala pang ilang mminuto pinutol niya na ito at nagsalita "Fine. If i win and you're still bothering me, i'm filing a lawsuit on you" she threatened him. "As if that's going to work on me" he mumbled " What?" she asked "Sabi ko deal, pero pag ako nanalo, lagi mo na akong aasahan dito sa kumpanya mo" he said before winking, napabuntong hininga nalang an dalaga "Ano oras ba yung music fest?" "Later 7pm" he said while sitting on the chair "Okay, i'll meet you there. Give me the ticket" sabi ng dalaga habang nakahanda na ang kamay para tanggapin ang ticket pero 'di gumalaw ang binata sa posisyon niya. "I'm going to pick you up, so get ready" aniya nito bago tumayo "Sandali nga lang, paano mo nalaman na nandito ako ngayon sa opisina ko?" she asked while getting suspicious "I'm Yuan, Babygirl. I always get what i want" he winked before walking out of the office. Nagsuot lang ang dalaga ng fitted boho dress at light brown boots na below the knee lang, matapos nito insaikaso na niya ang itsura ang buok niya. Halos ilang oras din siyang naghanda, dahil ayaw na ayaw ni Tellé na minamadali siya. Mayamaya lang ayos na ang itsura niya, may narinig na siya na tunog ng kotse at tumingin na siya sa binata. Doon nakuta niya ang binata na iniintay siya, pagbaba niya sinara na niya ang pintuan at nagsimula na maglakad papalapit sa kotse habang ang binata ay nakatinging lang sa langit. "Mukhang maganda ang panahon ngayong gabi" bulong niya habang naka sandal sa kotse Narinig ng binata ang mga yapak kaya hinarap niya kung saan 'yon nangagaling. Nagulat siya nang nakita niya na si Tellé sa harap niya nakangiti ng bahagya "Tara na?" she said "You're so gorgeous" he whispered softly but loud enough for her to hear "Baka matunaw ako pag lalo mo pang ginawa 'yan" Napangiti si Yuan nang narealized niya na pamilyar ang kataga na 'yon "It's your words against yours" she said, naglakad na si Tellé sa kotse pero inunahan siya ng binata para pagbuksan ng pintuan. "Chivalry isn't dead huh?" she whispered "Mhm" he hummed in response Pagsara niya ng pinto sumakay na agad si Yuan at pinaandar na ang kotse "Sa music fest lang tayo tapos ganito kotse mo" she said while raising an eyebrow "Audi is the cheapest thing i have, kaya eto ang pinili kong dalihin kesa yung mga mamahalin. I have no choice eto lang ang mga kotse na meron ako" aniya nito Tellé rolled her eyes before talking "Let's just go, Andrew" "First name basis huh?" he smiled, nagsimula na magdrive ang binata "Tellé" he called softly "hm?" she hummed in response "Masasasbi mo bang ambisyoso ako?" he asked while his eyes are still on the road "Bakit" she asked looking at him "Gusto ko kasi magka-apelyido tayo" he said before smirking "Tarantado, ang corny" she said before laughing "Finally, you laughed" he said before sighing "So ginawa mo 'yan para mapatawa lang ako?" she said still smiling, nakita ni Yuan sa peripheral vision niya na ngumingiti ang dalaga sinusubukan na hindi ipakita sa kaniya. "Yeah, simula kasi nung nakita kita ulit napakalungkot mo" he said before doing a hard right "Ayaw kita nalulungkot, so i'm trying to make you laugh and smile" he said softly Sa buong biyahe matapos ng usapan nila puro katahimikan nalang ang bumalot sa paligid nila at aaminin ng dalaga ito ang katahimikan na naging pinaka comportable sa kaniya. Nakarating na sila sa Music Fest at pumasok na, sakto lang sa oras dahil nagsisimula na ito. Ang unang kumanta ay ang Parokya ni Edgar at ipinerform nila Buloy - Picha Pie - Gitara - Bagsakan - Halaga. Bago nila sabihin ang huli nilang ikakanta naitungo ni Yuan ang atensyon niya sa dalaga, at kitang-kita niya ang napakalaking ngiti at kumikinang na mata dahil sa saya nito. Your Song ang huling kanta na isasagawa nila bago umalis sa entablado. It took one look And forever I laid out in front of me One smile then I died Only to be revived by you Yuan unknowingly paid attention to the song while staring at the woman beside her enjoying the view while smiling so big. There I was Thought I had everything figured out Goes to show just how much I know 'Bout the way life plays out... It's been a long time simula nung nakita niya ulit ngumiti si Donatellé ng ganito, huling kita niya malungkot ang mga mata niya dahil sa ginawa niya. Ngayon na nagkita ulit sila malungkot parin ito "Bakit tuwing nagkikita tayo ang lungkot ng tingin ng mata mo sa'kin" he said, napatingin ang dalaga sa kaniya "Ano 'yon?" she asked while smiling "Wala, magenjoy ka na" he smiled back I take one step away But I find myself coming back to you My one and only, one and only you... ooh... Tellé is now singing along, habang ang binata ay pinagmamasdan lang siya ng nakangiti. Pag nakangiti na ang taong mahal mo, mapapangiti ka nalang rin bigla. Iyon ang nararamdaman ni Yuan ngayong gabi. Now I know That I know not a thing at all Except the fact that I am yours And that you are mine Oh They told me that this wouldn't be easy And no I'm not one to complain... 'I tried to forget you. My mind did but it seems like my heart didn't, look at me now. Standing again next to you, loving you all over again.' he thought I take one step away Then I find myself coming back to you My one and only, one and only I'll take one step away But I find myself coming back to you My one and only, one and only you... 'Most people know that their first love won't be their last love, but for me, you're my both. It's probably the selfish thing i did, because i'm not letting myself love another woman 'cause in the end. It's you again.' he thought once again feeling a genuine smile form in his lips Ilang banda narin ang nagperform sa entablado, sa bawat banda na 'yon purong saya ang nararamdaman ni Tellé. She never felt so happy like that simula nung naging sila ni Pietro, it's always work and her boyfriend. Why? Why does this guy by my side is making me feel this type of happiness instead of the man i'm in a relationship with? That's her question in her mind before the Music Fest end. Natapos na ang Music Fest pero bago umuwi ang dalawa dumaan muna sila sa malapit na burger shop at bumili doon at tumambay sa pinakamalapit na park. Habang nakaupo sila sa bench nakatingin lang si Yuan sa malinaw na buwan na nasa langit. "Nagenjoy ka ba?" he asked her, truth to be told, pinigilan ni Tellé na hindi maging masaya ngunit hindi niya kayang magkimkim ng ganitong klase ng saya lalo na't bihira niya nalang ito nararamdaman. "Yeah, i did" she said before biting her burger "You know what that means right?" he said while smirking and raising an eyebrow She nodded "why are you even doing this? May boyfriend ako" she said looking at him intensely "He doesn't deserve you though" he whispered "plus i'm doing this because" he stopped then pointed at the moon. "The moon is beautiful isn't it?" aniya nito habang nakangiti, hindi kumibo si Tellé. Ang ginawa niya lang ay tinitigan ang buwan na nasa langit habang iniisip kung anong ibig sabihin ni Yuan. I loved you enough before to let you go, but now i'm not letting you go again, Tellé.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD