CHAPTER 192

1610 Words

CHELSEY POV "Aba ang dami mong lakad anak ha?" Tanong ni papa. Ngumiti ako sa kanya, "Aba syempre po ganito ako ka busy. Bibilhan ko na lang po kayo ng pasalubong nito mamaya." "Ingat ka sa biyahe mo. Ang iksi pa naman ng suot mo, pagdidiskitahan ka ng mga lalaki nito sa labas." "Sorry po Ma, dito kasi ako comfortable eh. Mainit ang panahon ngayon kaya po ganito kaiksi ang suot ko." Ito ang huli kong sinabi bago ako tuluyang umalis. Ang sarap sa pakiramdam na magkaayos ang mga magulang ko. How I wish na sana ay parati silang ganito. Gustong gusto ko na parati kaming magkasundo, may mga biruan at tawanan. Hindi pwede na parating sermon ang usapan para wala na akong sama ng loob sa kanila. Minsan kasi ay ang hirap dibdibin ng mga sinasabi nila. Ang sakit sa ulo kaya kahit na mahal ko

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD