Hindi ko na hinintay si Peter na matapos siyang mag-shower dahil pinilit ko talagang matulog nang sa ganoon hindi ako nakaramdam ng awkward kapag nagkakausap kami.
Kahit sinabi niya na hintayin ko siyang matapos maligo. But I can't do that. He's so intimidating. Agad akong na espeechless kapag may binibitawan siyang salita na nagpapatigil sa isipan ko.
I don't know if it's normal to felt like this. Kahit mag-asawa na kami at maganda na ang turing niya sa akin. Nababaguhan pa rin ako sa bagong tungo niya. I'm not use to it.
Ganito ba talaga? Kapag na sanay kang malamig ang tungo sa'yo ng isang tao pagkatapos sa isang iglap lang halos ayaw ka ng mawala sa paningin niya. Parang hindi mo na rin alam ang gagawin. I'm like a teenager now.
Habang patagal nang patagal ang pagsasama namin, pa
