PROLOGUE
"Nixy, come on.. I badly needed a place to stay.." Nixon grunted upon hearing his name.
"No." Nixon replied with finality.
"But, Nixy.. you're the only one that I can rely on..."
Nixon sighed. "No."
"Nixy naman.." tumayo ang babae mula sa kinauupuan nitong silya at pinuntahan siya saka pumuwesto sa may likuran. "..pumayag ka na.." naglalambing na idinampi ng babae ang mga kamay nito sa malapad nitong balikat. "..sige na.. promise, hindi ako gagawa ng kalokohan sa pad mo.."
He groaned. "Ano ba naman kasi ang pinag-gagagawa mo sa apartment mo at lagi ka nalang napapa-alis? Pang lima mo na ito ah? Pasalamat ka at kakilala ko ang may-ari ng tinutuluyan mo kung hindi, malamang ipinatapon ka sa kalsada at taong grasa ka ngayon."
Hinampas nito ang balikat niya. "Oy, grabe ka.. ayos na yung pagpapa-alis na part e, bakit may 'patapon' at 'taong grasa' ka pang sinasabi dyan?"
Tumayo si Nixon mula sa kinauupuan at nilingon ang babae. "Dahil yan naman talaga ang kalalabasan mo kung hindi nag magandang loob ang may-ari ng apartment na tawagan ako."
Umingos ito. "Hmp, wala naman akong ginawa eh.." umalis ito sa likuran at dumeretso sa pang-isahang couch saka umupo.
Nixon tsked. "Anong wala kang ginawa?" Lumapit siya isa pang single couch at naupo, paharap sa bisita. "Bakit ang sabi sa akin ay nanggugulo ka daw sa ibang nakatira sa apartment mo? Tapos sabi pa niya, nagdadala ka daw ng mga babae at napaka-ingay nyo lalo na twing hating-gabi? My God, Reagal.. yan ba ang walang ginawa, ha?"
Reagal rolled her eyes. "E sa wala nga akong ginawa sa kanila.. sila itong may mali no.. saka, bakit naungkat yung pagdadala ko ng mga babae sa apartment ko? Wala ba akong karapatan na dalhin ang mga girlfriends ko?!"
"Yan, so totoo nga.. nagdadala ka ng mga babae sa apartment mo.. tapos ano, nagluluto kayo ng kung ano kaya ang ingay-ingay nyo? Tang-inang yan, Raegal, parang naglolokohan lang tayo nyan eh."
"Alam mo, para sa tulad mong hindi pinanganak dito, ang tatas ng tagalog mo.. lalo na pag nagmumura ka, daig mo pa yung hari ng tondo."
Naningkit ang mga ni Nixon. "At para sa isang babae, daig mo pa si Katrina Halili kung mag-inarte kaya kung ako sa'yo, umuwi ka na sa inyo ng matahimik na ako!"
"Tse, atleast Katrina Halili ang peg, malaki s**o at s*x godess! di tulad mo, pinag-halong ampalaya at luya kaya nangangamoy Coco Martin ka!"
Akmang sasagot si Nixon ng biglang bumukas ang pintuan ng kanyang opisina.
"O, buti't nandito ka pa." Bungad ni Dior. "Sabi sa akin ng sekretarya mo, may bisitー"
"Diorrrrrrr..." patakbong sinalubong ni Reagal ang bagong dating.
"Reagal?" Napatingin ang binata sa sumalubong na bisita ng kaibigan. "Insan, anong ginagawa mo dito?"
"Pine-peste ako nyan, naghahanap daw ng matutuluyan, mabuti't nandito ka.. hala, sige iuwi mo na." Iminuwestra nito ang kamay kay Dior, tanda ng pagka-aburido sa babaeng yakap nito.
Nagpasalit-salit ang tingin ni Dior sa dalawa. "What is he talking about, couz? And why are you even here? Aren't you supposed to be on a tour?"
Sunod-sunod na umiling si Reagal. "The tour was cancelled and Lian was missing. My house was a mess and I can't go back to my parents.. Dior, help me.."
Inilayo ng bahagya ni Dior ang pinsan saka pinatitigan. "I'm sorry couz, I can't help you right now. My hands are tied." Ngumuso si Reagal. "But, Nixon can help."
"Wha--NO! Ano ako, kawanggawa?"
"Hindi, isa kang charity!"
Sumama ang tingin ni Nixon kay Reagal. "In-eng-lish mo lang."
"Atleast english." bumelat pa to.
"E, wala namang pinagkaiba! Papansin ka!"
"Alright, stop it you two!" Animong parang batang biglang umamo ang mukha ni Reagal kay Dior. "Jesus, what are you, twelve?" Tanong nito sa dalaga. Umiling ito habang hinihilot naman ni Nixon ang sentido.
Tuluyang kumawala sa yakap ni Reagal si Dior at pina-upo ito sa bakanteng silya saka nilapitan ang kaibigan.
"Nixon.." Nixon raised his hand on Dior. Umupo tuloy ito sa silya, paharap sa binata.
"Why can't you just take her in, Dior? Hindi ba't mag-pinsan naman kayo?"
Dior sighed. "Bro, I can't."
Nixon swung his swivel chair at the side while massaging his temple. "Why?" He asked.
"Nixon.. my hands are tied on helping her. Malilintikan ako kay auntie once she finds out that I'm helping her. Ito ngang pagta-trabaho niya sa café ko e, nakakatakot na ang outcome, ano pa kaya pag pinatira ko siya sa bahay?"
Nixon glared at Dior. "How about giving her an apartment? You own a lot of apartelles at the alley. Surely, you can pull some things, right?"
Dior shake his head. "Can't. Auntie had eyes and ears all over the place. I may own the alley, but still, I can't do anything about it. Auntie still owns forty percent of the whole vicinity. The only way for me to claim the whole alley is to me to actually tie-the-knot with some random chick that my parents promised me."
Nixon tsked and glanced at the woman who's now busy dotting something on her phone.
"How about the others? Uhh.. Odin?"
"He's on tour."
"Kyro?"
"He's in space."
"Okay, Clay?"
"Out of coverage."
"Kill?"
"Italy."
"Ric?"
"Don't even think about it."
"Wha- damn it, bro. Are you sure that there's no one that can actually help that ー" Nixon glanced at Reagal one more time then to Dior. "ーbrat?"
Reagal growled. "I heard that."
Nilingon ni Dior ang pinsan at pinatahimik gamit ang kamay. Bumaling itong muli kay Nixon na sa tingin niya ay biglang tumanda ng sampung taon ang itsura nito ngayon.
Dior can't help not to pity. "Goodness, Nixon, couz really gotten in your nerves huh?" Nixon shook his head. ".. coz man, you really look like shit."
Nixon snort. "That's why I'm telling you to take her in. Sheessh.."
Dior looked at Nixon one more time then, an idea popped in his mind. Naaawa man siya sa kaibigan pero wala talaga siyang magagawa. "All right, if that's the case.. then, why not put Reagal in action, eh?"
Sabay na nag-angat ng paningin ang dalawa at tumingin sa kanya. Yep, that's it.. Dior thought.
"What do you mean?" Nixon asked.
"I heard from someone that you had tons of threats, right?" Nixon nods.
"And, you can't go out on your own without being tailed by those beefies outside your office doors.."
"Yes.. but what's the connection on all these?"
"Well, why not hire Reagal to be your bodyguard? She's capー" Reagal shouted. "NO WAY!" But, Dior just keep talking. " ーable of things you never thought to exist."
Galit na ini-ikot ni Reagal ang pinsan mula sa kinauupuan. "Are you out of your mind! I won't be his bodyguard!" Reagal point her forefinger at Nixon while staring at Dior. "Not now, not ever!"
Dior smirk. "Why, got other things in mind couz? Coz, if you do, then have it your way."
"Urgh!" Napapadyak ito ng dahil sa inis. Tinignan niya ang pinsan na nakatingin din sa kanya saka bumaling kay Nixon na prenteng naka-upo sa 'boss' chair nito.
"Fine. I'm off!" Bahala kayo dyan.
Mabilis na kinuha ni Reagal ang duffle bag na nakapatong sa katabing couch at isinukbit sa balikat. Inilang hakbang lang niya ang pagitan ng living area sa main door. Akmang hahawakan niya ang door knob ng maulinigan niya na tila ba may pumunit sa hangin na matulis na bagay at patungo iyon sa direksyon niya. Agad niyang naiharang ang duffle bag at doon iyon tumama, pero hindi pa man din niya nakikita kung ano ang bumaon sa duffle bag niya ay ang pagkarinig niya ng isa pang bagay na mabilis din ang huni sa hangin. Kung kaya't wala siyang nagawa kundi ang bitawan ang bag niya at saka gumilid sabay salo ng punyal gamit lamang ang kanyang kanang kamay.
Raegal's instinct told her to throw the f*****g knife back to whoever who threw it on her, but she stopped herself lalo na ng makita ang gulat na ekspresyon sa mukha ni Dior na nakatingin sa naka-upong si Nixon.
Did he just throw these on me?
"What the f*****g f**k, Nixy! Are you trying to f*****g kill me?!"
Pero ngumisi lang ito sa kanya saka prenteng sumandal sa backrest ng upuan, sabay sabi ng: "You're hired."