Be My Slave (SPG)

CHAPTER 3

Mavvie

"It's something wrong Mr. Ortales?" muli kong tanong.

Ngunit hindi siya sumagot at nakatitig lang sa akin. Inalis ko ang paningin sa mata niya at agad siyang hinila sa loob, marihap na baka may makakita sa amin.

"What are you doing here!?" muling tanong ko habang naka close arms ang dalawa kong kamay.

"Because of this."

Kumunot ang noo ko nang makita ang wallet ko sa kamay niya.

Papaanong napasakanya ang wallet ko? tanong ko sa sarili.

"Nahulog nyo po kanina Ma'am, habang nagmamadaling umalis. Then I'll wait you earlier, pero hindi nyo po ako napansin. So I decided to follow you here to give this." Walang imosyong aniya.

Kinuha ko ang wallet sa kanya.

"Thank you, pero kung ito lang pinunta mo, dapat pinagbukas mo na lang... Pero salamat na rin. You may go now Mr. Ortales."

"You don't have to called my last name ma'am, just call me Stell, or Stellan instead. Besides we're not in school."

Umawang ang bibig ko at nakatulala sa nakangisi niyang bibig.

Pinikit ko ng mariin ang mata saka kumawala ng pagbuntong hininga. He's right, pwedi ko nga pala siyang tawagin sa pangalan niya kapag nasa labas ng university.

But, gosh! Hindi ako kumportable lalona't hindi naman kami close.

"Fine S-Stell.." hirap na hirap ko pang bigkas sa pangalan niya. "You may go now, and leave my house. Baka may makakita sayo!"

"So what!?"

"S-so what!?????" paguulit ko sa sinabi niya.

Naiinis ko siyang tiningnan sa mata ngunit hindi man lang siya nasindak.

"Alam mo ba yang ginawa mo Stellan Gray?"

"YES MA'AM!"

Muling kong naipikit ang mata. Masisiraan yata ako ng bait sa gurang na ito.

"Look if you know what's your doing, then leave me alone. I said thank you, for bringing my wallet. What do you want pa ba?"

"YOU!?" madiin at tila walang bakas na pangamba ang boses niya.

"WHAT? Are you kidding Mr. Ortales?"

"No, I'm fvcking want you Mavvie--"

Lumihis ang mukha niya pakaliwa dahil sa lakas nang pagsampal ko. Like hello what his thinking? Sa inasta niya para akong isang bayaring babae. Hindi ako naging professional para lang sa ganito at mabastos ng kung sino?

He's old enough to play this kind of bullshit, pero ayaw kong madamay sa laro niya.

"Know your limit, and don't cross the line Mr. Ortales. I have no time to your nonsense play. Just leave me!" madiin at nanggigil kong bigkas.

Gustohin ko mang sigawanan siya hindi maari, dahil baka marinig pa ako ng kapit bahay namin.

"Bakit ba takot na takot ka sa akin?" He curiously ask.

"Leave now!" Muling paguulit ko.

"No sweetie, I stay here."

"For what? Gusto mo bang tumawag pa ako ng pulis para lang umalis ka?"

"Do it," aniya at agad umupo sa single sofa.

Inis ko siyang hinarap.

"Gosh, Mr. Ortales what are you doing? Umalis ka na, at marami pa akong gagawin."

"I'll help you!"

"Did you know what time it is?"

"Ten-pm sweetie!" He said with a smirked.

"Ahrrgg, don't call me like that," hindi ko napigilang inis sa kan'ya.

"So what do you want to call you, ahmm!? Love, baby, babe, honey cupcakes, my toppings--"

"WALA!" hiyaw ko ngunit agad ko ring tinakpan ang bibig.

Tumingin siya sa akin na parang tuwang-tuwa sa naging reaksyon ko.

"Itigil mo na nga itong kalukohan mo. Kanina lang tinawag mo akong tanga dahil sa pagbangga ko sayo which is ikaw naman itong may kasalanan. Tapos ngayon feeling close ka? For what? Sa grade? Pero sorry fair ako sa mga student ko, kaya huwag kang sipsip d'yan!"

He chuckled, like may nakakatawa ba sa sinabi ko?

"I'm not here for that, but I'm here to say that I like you ma'am."

Ako naman ang tumawa ng nahina at hindi makapaniwala sa mga kalokohan n'ya.

"But I'm not interested on you, besides I have a boyfriend, and of course I love my job. Now if you think na tulad ako ng ibang babae your wrong Mr. Ortales. I know you, pero hindi ako makikipag laro sayo."

He smirked and stand up, inisang hakbang lang niya ako at agad pinulupot ang kamay sa baiwang ko.

Kalabog ng dibdib at gulat ang nararamdaman ko nang nanuot ang mabango niyang hininga sa ilong ko.

"Then let's see sweetie. If you're not interested on me, I will do everything to get you. Because I interested on you my Mavvie Reyes," he said at bago siya umalis mabilis niya akong ninakawan ng halik sa labi.

Nagulat at tila natuod ako sa nangyari. Hindi ko alam kung bakit ka'y bilis ng pagtibok ng puso ko na dapat naman ay hindi.

Nakaalis na siya, ngunit tila naiwan ang amoy niya katabi ko.

Naupo ako sa pinag upuan niya at kumawala lang paghinga.

"Ohh my! This is wrong Mavvie, erase him on your head. Nagpapagulo lang siya sayo, kaya kalimutan mo na. I

Not until my phone rang and saw my Anne text.

Anne: Mav, I'm here at bar, and I saw your boyfriend with someone. Wait I'll send the picture, but I'm not sure ha? Baka iisipin mo nanaman panira ako.

Koryoso kong binuksan ang messenger at tiningnan ang pinasa niyang picture. Then I was shock and nervous, yes I think it's him, pero ang tinutukoy niyang kasama ang best friend kong si Brianna.

Me: Yeah it's him, but his with my bestie Anne I trusted her, and I think she comfort him. Dahil may hindi lang kami nagkakaunawaan kanina.

Anne: Pero dapat ba sweet at parang magjowa kung mag comfort?

I sigh, and shook my head. I know she's concerned about me. Pero may tiwala ako sa best friend ko.

Peksman, dapat ang naging boyfriend mo at naging boyfriend mo hindi na natin maging boyfriend okay?

Panghahawakan ko ang pangako naming dalawa.

Anne: Pero may tiwala ka pa rin sa best friend mo tssk. Basta huwag ka lang umiyak dahil sa boyfriend mo.

Ngumiti ako sa huli niyang text. Sa dami nang naging kaibigan ko, siya yata ang pinaka concerned at grabi kong makaalala sa sitwasyon ko. Kung hindi ko lang best friend si Brianna baka si Anne ang matuturing mong best friend.

____

"Ma'am may nagpapabigay po!"

Napahinto ako bigla dahil sa bulalak na binigay ng lalaking estudyanting humarang sa akin bago makapasok sa faculty.

"Ha? Kanino galing?"

Nakangiti ko iyong tinanggap at nagbabakasakaling kay Albert galing. Dahil hindi naman namin pinapatagal ang pag-aaway.

"May nagpapabigay lang po!"

"Ganon ba? Thank you kamo!"

"Makarating po!" nakangiti niyang sambit bago umalis.

Pagpasok ko pa lang sa loob mga nakangiti ang co-teacher ko.

"Ang aga nang red rose natin Ma'am Reyes," teacher Alex said.

Nakangiti kong inilingan sila habang ang mata ni Anne hindi maalis sa akin.

"What's that?" tanong ko nang makaupo.

"Don't tell sa boyfriend mo yan galing kahit lasing na lasing siya kagabi bago umalis ng bar kasama ang best friend mong-- ah basta."

"Tssk, malay mo naman sa kanya galing."

"Really? Red roses talaga? Eh kadalasang ibinibigay niya pink hindi ba?"

"Alam mo Christal Anne Martinez inggit ka lang kasi may boyfriend ako ikaw wala."

"But at least, hindi ako niluloko. Unlike yours may nagsusumbong na nga bulag pa tsskk."

"Bago ako maniniwala--"

"--kapag nakita ng dalawa mong mata. Oo na pero sana makita mo na tssk, ako na is-stress sayo Mavvie ang T-A-N-G-A mo dahhhhh!"

Ngumuso na lang ako sa kanya at hinayaan ang pinag sasabi.

Inayos ko na lang ang sarili at hinanda ang mga gamit para sa pagtuturo.

Ayos na sana ang mood ko kung hindi ko lang sana makikita ang pagmumukha ni Stellan. Ang nakakadagdag stress pa may dumating pang bagong enroll na sa tingin ko kaibigan pa n'ya pa.

Ang pinagtataka ko lang tapos na ang enrollment halos one month, kaya papaano sila nakapasok?

Bakit pa nga ba ako magtataka kung alam ko na ang sagot.

"You may sit down," tamad kong utos sa tatlong lalaking nagngangalang William, Janos, at Arron nang matapos ipakilala ang mga sarili.

Malaking ngisi ang binigay ni Stellan sa tatlo at agad nagsi-upperhan. So tama ang suspicion ko they friends.

Naging abala ako sa pagtuturo, kahit ang mata ni Stell ay hindi inalis sa akin. Bagama't naiinis hindi ko na lang pinansin, dahil mas importante ang learning ng mga bata. Bahala na siya kung ayaw makinig.

"Now for the short activity. In your one half sheet of paper answer this question. Who I am? And what I become in the future."

"Excuse Miss!"

Nakangiti kong tiningnan ang tumawag sa akin ngunit nawala iyon ng makita ang kamay ni William.

"Yes Mr. Ramirez?"

"Why did you give that activities kung kilala naman namin ang sarili at kung sino kami in the future? That's bullshit, wala na bang iba? We're not children to answer that nonsense question."

The two of his friends is laughing except kay Stellan.

Bumuntong hininga ako at ngumiti ng pilit sa isang gurang na ito.

"Para sayo pangbata lang itong activity dahil matanda na kayo. Pero kung sasagotan nyo ang activity ko, baka maiintindihan n'yo ibig kong sabihin. Did you really think that you know yourself? Of course you know you're name how about you and your future? What if in the future nandito ka pa rin?

"WHAT THE FVCKING YOU SAYING?"

"Willam!" Stellan warn him.

Umigting ang panga ko sa galit dahil sa walang hiya niyang inasta.

"Are you aware that I'm your teacher Mr Ramirez? Oo nga't matanda kayo sa akin, but look at yourself, hindi ka man lang marunong rumispito. Kung ayaw mong sagotan edi don't. Pero hayaan mong sumagot ang mga kaklase mo."

He scaffold even the room is silent. Walang umiimik dahil nailabas ko ang galit.

"I'm sorry ma'am!" He sincere said.

Bumuntong hininga ako, at hindi siya pinansin.

"Answer the activity and excuse me. Babalik ako papahangin lang, and please gumawa kayo ng tahimik understand?"

"Yes ma'am!" They said.

I left them, para tumungo sa Cr. Ilang beses din akong bumuntong hininga para alisin ang galit na nararamdaman ko.

Ilang menuto lang ang pinalipas ko nang mapagpasyahang bumalik.

Sa muling pagbalik mata agad ni Stellan ang naka abang sa aking pagdating.

"Are you done?" I ask him.

Pero buong klase ang sumagot na hindi pa. Naupo ako sa harap at hinihintay ang papel nila, habang pana'y ang tingin sa cellphone at nag-aabang ng text ni Albert.

But I was confused when I reserve a text message from unknown number.

Unknown: Did you get my flowers sweetie?

Kumunot ang noo ko nang mabasa iyon at agad inangat ang ulo para tingnan si Stell na gayo'n na lang din ang tingin sa akin at tinaas pa ang cellphone niya.

Siya nga, paano niya nakuha ang number ko? Tsa'ka siya lang din ang tumatawag ng ganon sa akin.

Me: Where did you get my number?

Him: In your files.

Me: Are you done?

Him: Yup that's why I texted you.

Hindi ko na ako nagreply sa huli niyang text dahil may kinulikta ko ang mga papel nila at para makaalis na.

Bumalik ako sa faculty nang matapos ang schedule ngayon umaga, at agad tinapon ang bulalak sa nasubrahan na galing kay Stellan kuno.

"Hoyy, bakit mo naman tinapon sayang!"

Inirapan ko si Anne at naupo na lang sa swivel chair.

"Gusto edi iyo na."

"Wag na tinapon mo na kaya. Ohh ano tama ako hindi yan galing sa boyfriend mo tssk!"

Hindi ko siya pinansin dahil sumasakit ang ulo ko sa dami ng problimang dumating.

Nagkwento siya tungkol sa bagong student which is mga kaibigan ni gurang Stellan na ang lalakas ng trip sa buhay. Sa tagal kong nagtatrabaho dito ngayon lang ako na stress ng ganito.

___

Halos magtatatlong linggo nang hindi nagpapakita o tumatawag si Albert maging si ang kaibigan kong si Brianna. Magtetext man ang reply naman busy siya at ayos lang daw si Albert. Kaya kahit papaano kampanti ako.

Ngunit hindi ang tatlong linggong nasa school dahil sa presinya lagi ni Stell at pana'y ang text. William and I we're okay, dahil humingi talaga siya sa akin ng sorry in private, at sino ba naman ako para mag inarte?

Nagtatype ako ng lesson plan nang napadako ang mata ko sa mini calendar katabi ko. Napangiti ako nang makita ang binilugan kong araw.

Dalawang araw nalang pala at mag-aanim na taon na kami ni Albert.

Isang desisyon ang namuo sa isipan ko. I decide to give him a gift which is my virginity that he wanted. Maybe it's time para magpaubaya sa kanya.