Habang nasa balikat ko si Sandra ay ni Hindi ko magawang gumawa ng salita para putulin ang tahimik na namamagitan sa Amin ni Khanate ni Hindi ko magawang sabihin sakanya na sa susunod nalang Ang pasyal namin at aasikasuhin ko muna si Sandra
Ngunit ganun nalang Ang gulat ko ng Makita si Lorence ang secretarya ni Khanate na umaasikaso sa kumpanya niya noong mga panahon na wala kami
Naka sout ito ng khaki short at sando na akala mo nasa loob lng ng bahay niya at nagpapahinga naka sunglass pa ito na para bang Hindi sanay sa klima ng pilipinas
"Its nice to see you again Mrs. Lavorn" ang mainit iyon kay Lorence ay hindi kataka lalo nat nalaman kong magkaibigan sila ni Khanate noon at siya ang una kong nilapitan upang malaman ang ngalan ng kanyang kaibigan
"Oo nga Ang tagal ko ring nawala gwapong gwapo ka sa sout mong sando na dating barong ahhh " natatawa man ay kinuha na niya saakin si sandra
"Yeah just like you wearing a traditional dresses way back in vigan remember when you punch an spañol tapos ako Yong sinabi mong may gawa tsk tsk tsk. " Napailing iling pa ito at tumingin Kay Khanate
Ngunit ganun nalang Ang mabilis niyang pagsakay Kay Sandra sa sasakyan niya at walang paalam paalam na umalis na sa harap namin
Ganun nalang Ang pagtataka kong tumingin Kay Khanate ngunit ang mapulula niyang mata ang bumungad saakin
"Tinakot mo siya ?" Gamit Ang abohang mata ay tumingin siya saakin
Nakakainis naman siya ano namang ikinagagalit niya Ang paguusap namin ni Lorence ...malamang gagawin namin yun Ang tagal kaya naming Hindi nagkita
"I have too ..Ikaw nga diyan pasabi sabi kapa ng gwapong gwapo saknya ..samantalang Ako ni Hindi Mo sinabihan nun "
Hindi ko Alam kong maiinis ako o matatawa habang tinitignan ang pagliit ng kanyang bulto matapos mag walkout
Ngunit ang tuwa ay namayani sa aking sarili nagseselos siya bago siya umalis ay nakita ko ang pagiging kahel ng kanyang mata at pilit nilalaban ng kanyang abohang mata
Nagselos siya dahil sinabihan ko si Lorence ng gwapo siya natatawa man ay mabilis akong tumakbo sakto lang Ang bilis upang Hindi malamang Hindi ako iba sa mga taong naroon na Hindi ako buhay kasi patay nako wala akong pulang dugo dahil lahat ay naging white cell ng ipasa saakin ni Khanate ang venom niya
Mabilis ko siya inabotan dahil sa escalator lang naman siya
Ginagawa niyang hagdan ang gumagalaw na escalator ngunit humihinto sa tuwing may nakaharang na tao sa dadaanan niya
Tumingin Ako sa palad niyang naka kuyom at animoy nagpipigil ..tumingin Ako sa mukha Niya at pilit pinakatitigan ang kanyang mata ang pag kulay kahel nun ay nag bli-blink na animoy stop light
At Ang umiigting niya panga ang nagpapahiwatig na nagpipigil siya ng kong ano man sa sarili niya
Galit ..malamang kapag nagseselos pa man din siya ay nananakit siya pero sasaktan niya Ang lahat ng Makita niyang Tao o kahit Hindi tao ngunit Hindi niya pa nagawang pagbuhata ako ng kamay
Pinagsiklop ko ang palad namin at ipinatong ko ang ulo ko sa balikat niya Ang ibang nasa escalator ay nakatingin na saamin ang ibang kabataan naman ay kinukuhanan kami ng litrato at nag titilian
Ng makarating kami sa second floor ay hinalikan Kona siya sa pisngi at ng humarap siya saakin ay natigilan siya ng Makita ang itsura ko
Kitang kita ko mula sa mata Niya ang repleksiyon ko ang asul kong mata ang nagpapahiwatig saknya na natutuwa akong Makita siya sa ganung sitwasyon
Umiling iling pa siya at parang may ibinubulong sa sarili Bago tumingin saakin akmang may sasabihin siya ng itikom nalang niya at bibig at mabilis na tinanggal ang kamay niya sa kamay ko
Naglakad siya Palayo ngunit ilang hakbang palang ang layo niya ng pabagsak akong naupo sa sahig ng mall kahit malamig dahil sa aircon
Nilingon niya Ako na para bang Hindi siya makapaniwalang ako ang nakikita akmang aalis siya ng ipakita ko saknya ang malungkot kong mukha ang itim kong mata ang kanyang nakita
Nag aalala siyang lumapit Sakin at tumayo sa harap ko ang pagupo ko sa sahig ay tuluyang kumuha ng atensiyon ng lahat at may nag vivideo pa talaga
"Please Forexien get up " nakikiusap niyang sambit saakin
Pero Hindi parin Ako tumayo at nakangusong nakatingin saknya ang tingin Niya ay napunta sa aking mga labi at ang abohang mata Niya ay saglit na naging berde
Natatawa man ay pinilit kong wag palitan ang itim na kulay ng aking mata
Bumuntong hininga siya at mabilis akong binuhat na parang bata ikinawit ko sa baywang niya Ang dalawa kong hita at ganun rin Ang braso kong naka kapit na sa leeg niya
Itinago ko ang mukha sa pagitan ng balikat at leeg niya ng marinig Ang hagikhikan ng mga Tao roon
Malamang ay kilig na kilig silang Makita kami sa ganitong sitwasyon ng asawa ko
Pero Masaya rin ako na Hindi niya ako natiis kahit na naiinis siya at nagagalit
"I love you , Amor " bulong ko sa tainga niya natigilan siya sa paglalakad at ang marahang t***k ng puso Niya ay bumilis ang t***k rinig na rinig ko rin iyon
Muli siyang tumuloy sa paglalakad at umiiling iling
"Shut up Mrs. Lavorn don't use that word on me " sambit niya ngunit ang mabilis na t***k ng puso Niya ay Hindi maikakaila ang tama ng salitang iyon saknya
Kaya mahal na mahal ko siya eh tinawag niya pa akong Mrs Lavorn
"I love you Mr. Lavorn "
"I said shut up--"
"I love you Khanate "
"Stop Forexien"
"I love you Khanate Khybe Lavorn "
"Stop and please shut up "
Umalis ako sa pagkakatago sa pagitan ng balikat at leeg niya at malungkot siyang hinarap
"Oky ..ibaba mo nako " malungkot kong Saad saknya Nagtataka man sa sinabi ko ay Hindi niya sinunod ang sinabi ko
"Why ?" May pag aalala sa kanyang boses ng Makita ang malungkot kong mukha
Tumingin lang Ako sakny na malapit ng mahulog ang isang butil ng luha mula sa mata ko at parang batang naka tingin saknya
Nagpapanic man ay pinunasan niya Ang luha ko gamit Ang isa niyang kamay
"Amor , why ?" Nagtataka niyang Tanong saakin
Umiiling iling pa akong nakatingin saknya ayoko naman na nagpapaawa pero bakit ang saya saya kapag Kay Khanate ko yun ginagawa
"Sabi ko I love you pero hindi Mo naman sinabing I love you too ..sabi mo lang shut up stop ...Hindi Mo nako love "
Parang bata akong nagmamaktol saknya pinalo Palo ko pa ang dibdib niya
Ngumiti siya Sakin at hinalikan Ang labi ko saglit lang iyon pero nagpatahimik saakin
"I love you so much Amor ..so stop crying oky "
Nangingiti akong tumango saknya umiling iling nanaman siya at ngayon ay narinig Kona ang ibinubulong niya
"Galit ako pero nag I love you too ako sayo this is s**t ...Hindi ako toh eh " sambit niya
Natatawa man ay hinawakan ko ang pisngi niya at pinaulanan siya ng halik sa boung mukha Niya
"Dapat lang na Hindi Ikaw Yan mapapatay kita Khanate kapag ganito Karin sa ibang Babae " sambit ko
Natatawa man ay mabilis niyang itinago ang kanyang mukha sa aking leeg
"Hindi naman ako nag hanap ng iba kahit na namatay ka na noon at mahigit isang daang taon Bago bumalik ...I've never imagine my self having an another woman ....just you"
Wala talaga siyang ibang gagawin kong Hindi ang pakiligin ako sa lahat ng Oras na kasama ko siya
Ng mga Oras na yun ay wala sa isip ko ang kamatayan wala sa isip ko ang mangyayaring nakita ko sa aking vision at wala sa isip ko ang sakit
Basta ay mahigpit ko siyang niyakap at itinago ang mukha sa pagitan ng kanyang leeg at balikat habang naglalakad kami
Sana ay lagi nalang ganito ...Pero kong mamamatay nga Ako tama lang na kasama ko siya ayokong magisa sa impyerno
-----------------------
"Bakit naman kasi para kang nagpapanic buying ngayon ang dami ko ng napili at lahat gusto mong bilhin "
Oo tama naman talaga halos nasa limang paper bag na Ang hawak Niya at puro damit ko lang ang alam nakailang boutique narin kaming napuntahan
Hindi ko naman alam ang mga brand nun dahil hindi naman ako pasyonistang Tao isa pa wala rin naman akong pambili noon
"Last na talaga to bibili nalang tayo ng isa pang damit at uuwi na tayo pero kakain muna tayo sa isang bukas na resto malapit rito sa mall
Tumango nalang Ako saknya at sumunod ng pumasok siya sa isang boutique
Kinausap niya Ang sales man na nasa unahan mukhang bibili siya ng damit niya
Ako naman ay pinuntahan ang mga naggagandahang nga bistida sa isang sulok
Lumapit saakin ang isang sales lady naka ngiti ito Sakin at parang natutuwa dahil nakita ako
"Sabi na nga ba at maganda ang asawa ni sir Khanate " bulong niya na narinig ko naman
"Si Khanate ? Sir mo?" Wala sa sariling naitanong ko
Nagulat naman siya sa Tanong ko sino bang Hindi ibinulong niya lang ngunit narinig ko parin
"Oho kanya naman po kasi itong mall" nalaglag nalang Ang panga ko sa sinabi niya
Kong ganun ay napaka liit nga naman talaga ng Mundo namin ni Khanate at para bang sinasabi ng tadhana na magtagpo ang landas naming dalawa kasi para kami sa isat isa
"Ito hoh mamili raw Po kayo ng damit diyan Mrs. Lavorn " sambit niya Sakin at inabot saakin ang isang magazine
Binuklat ko iyon at tumingin ngunit halos nasa gitnang parte nako ay wala parin akong mapili
Naririnig ko narin Ang paglapit ng yabag ni Khanate saakin dahil narin sa pamilyar na Amoy niya ay nalaman kong siya iyon kahit Hindi ko tingnan
Naramdaman ko ang pag hawak Niya sa aking baywang at paglapat ng kanyang baba sa aking balikat
"Naka pili kana "
Umiling ako at naka simangot habang marahang inilipat ang page ng
magazine
Narinig Kona rin Ang paguusap ng mga sales lady at sales man na para bang big deal ang ganoon sa Amin ni Khanate
Nabaling ang tingin ko sa isang itim na gown
Wala iyong desenyo sa halip ay backless lang ito at parang kumikinang kinang
"You like that "
Umiling ako saknya habang nakangiting nakatingin sa damit nasa magazine
"No I love it "
Mabilis kaming lumapit sa sales lady at sinabi ni Khanate ang damit na nagustuhan ko
Ng marinig ko ang pag beep ng phone ko hudyat na may tawag
Kinuha ko iyon at sinagot ng Makita ang naka rehistrong numero ni Four
"Where are you mom?" Parang naiirita pa ito dahil sa Bose's ng pananalita nito parang si Khanate lang kanikanina
"Nasa mall kami ..Bakit ?"Tanong ko rito nakita ko naman si Khanate na nakatingin na saakin alam kong kahit na Hindi naka loudspeaker ay naririnig niya parin
"You left me in the mansion ...Saang parte ba kayo ng mall"
Agad kong hinagilap ng tingin ang boung paligid upang mahanap ang pangalan ng boutique
"No need alam ko na " sambit niya at pinatay Ang tawag
Mula sa glass door ay naagaw ni Four ang lahat ng pansin ng mga taong naroon ang ama niyang si Khanate ay lumapit saakin at inakbayan ako
Ang mga mata ng sales lady at sales man pati narin ang ibang Tao sa boutique ay nakatingin saknya at lumapit saamin Hindi nalalayo ang itsura Niya sa itsura namin ng daddy niya kaya naman kataka taka ang nasa mata ng mga Tao roon ng tawagin niya kami
"Mom ! Dad ! Bakit Hindi niyo ko sinama ?" Nagmamaktol niyang Saad
"Biglaan lang young man " at inakbayan siya ni Khanate habang ang kamay ni Khanate na isa ay nasa baywang Kona hinalikan niya pa ako sa sintido Bago nagpaliwanag sa anak niyang nagmamaktol na
Minsan talaga may pagka isip bata rin itong si Four kahit na mahigit isang daan na Ang taon niya ..
Pero kong sabagay kong aakto siyang matanda ay Hindi akma sa itsura Niya para lang siyang 17 years old na bata sa itsura Niya
"May anak na Po kayo ?" Wala sa sariling Tanong ng isang sales lady
Tumango ako saknya at nagugulat siyang napatingin samin ni Khanate
"Para kayong mga magkakapatid " wala sa sariling sambit nito
"I'm 35 now and my wife Forexien is 30 ...mukha lang kaming bata "
Sambit nito really 30 and 35 what the heck
"Unbelievable " sambit ni Foureid at tumawa na sinabayan ko rin
Inirapan naman kami ng tatay niya
Bumulong ako saknya at ngumiti
"20 palang Ako at sa pagkaka alam ko twenty thousand years old kana diba"
Ang nagtatampo nitong mata ay tumingin saakin at umirap
"Mahal Mo naman " bulong niya na ikinatawa namin ng anak niya
Tama mahal ko nga siya ...mahal na mahal ..
That I can't imagine my life without this fvking sweet vampire husband of mine