Chapter 11

2053 Words
Hindi ko Alam kong paano kaming natapos sa pagsasayaw namin ni Khanate sa gitna noon habang umiiyak Ngunit ng humarap na kami sa mga kaibigan namin ay nakangiti na kami at parang wala kaming pinagusapang nakakalungkot kanina lang "Ang sweet niyo talaga kahit noon pa man " kinikilig na Anya ni Roxane habang nakakulong sa bisig ng asawa nitong si Lance "Tama ka diyan eh Hindi nga atta papakawalan yan ni Khanate pinakasalan nga niya ulit kasi Mahal na mahal niya " sambit ni Marixel habang naka akbay ang asawa nitong si Aris saknya "Bakit Hindi ba ako sweet sayo ?" Sambit ni Lance na nagrereklamo sa asawa nito at naka simangot natatawa nalang Ako sakanila "Kong gusto mo pwede rin naman din kitang pakasalan ulit ahh " si Aris naman iyon na nakatingin sa asawa nito "Nakangiti kana ulit " bulong saakin ni Khanate habang ang mga braso nito ay nasa baywang ko at naka yakap "Oo mababaw lang naman Ang kaligayahan ko eh " sambit ko at ngumiti saknya Hinawakan ko pa ang mukha Niya at binigyan siya ng mababaw na halik lang sa labi "I love you " ako na ang unang nagsabi nun saknya "I love you more amor " sambit nito saakin "Si Foureid yun diba ..Sino Yong kasama niya " nabaling ang tingin naming lahat sa gitna ng hall kong nasaan si Foureid at may isinasayaw na babae Naririnig ko ang malakas na pagpintig ng puso ng babae at ang pulso nitong mabilis pa sa ordinaryong pagtibok noon "Who is she ?" Wala sa sarili kong Tanong "It was the woman that Foureid saved last week " sambit ni Axel mula sa gilid ng ama at Ina nito ay nakatingin rin ito Kay Foureid "Akala ko ba may disisyon na siya " sambit ko ..Alam kong naririnig ako ni Foureid sa sinabi kong iyon dahil lumingon siya sa parte namin kumaway ako saknya at ang tipid na ngiti nito sa labi ay nagpapahiwatig na narinig nga niyang talaga ako "Hayaan niyo na ang anak niyo nagbibinata lang iyan ...itong si Axel Hindi ko Alam kong kailan " sambit ni Lance na nakatingin pa sa anak nilang nagiisa lang "Mom ..dad .. please let's not talk about that here" sambit ni Axel na animoy hiyang hiya sa mga magulang niya Napabuntong hininga nalang Ako habang nakatingin kay Foureid I can feel that his comfortable in that woman company At natutuwa ako dahil sa pag alis namin ay nandun siya para alagaan ang anak ko ang anak namin ni Khanate Alam kong kailangan niya iyon he deserve to be love pero sadyang nakatadhanang iwan namin siya at mapagisa siya "Hindi kaba masaya para kay Foureid nararamdaman ko ang saya sa dibdib niya " sambit ni Khanate "May gusto saknya ang babae at humihiling ang babae sa mga Oras na to na sana pagkatapos ng gabing ito Makita niya ulit si Foureid ..naririnig Mo ba ang t***k ng puso Niya her heart beating so darn fast like our son belong to her already " sambit niya saakin Hindi ko Alam kong maiiyak ako sa tuwa o maiiyak ako dahil ipinagkakatiwala ko na Ang anak ko sa ibang Tao wala manlang akong sapat na Oras para maprotektahan siya Wala man lang akong sapat na Oras na sabihin at iparamdam saknya na mahal ko siya dahil anak ko siya Mabilis na hinila ako ni Khanate palabas sa lugar na iyon at dinala ako sa sasakyan namin "Ngayon naba yun ?" Tanong Niya saakin Ang mga mata kong lumuluha ay nakatingin saknya at marahang tumatango Matiim niya lang akong tinitigan at ngumiti saakin ...at ang abohang mata Niya ay muling kuminang sa Dilim dahil sa pagiging kulay ginto nito "I love you " Hindi ko na natugunan ang kanyang sinabi ng mapusok niya akong hinalikan Maingat niya akong binuhat at pinaupo sa kanyang mga hita at kahit na naabot na ng ulo ko ang bubong ng kotse ay Hindi ko iyon pinansin mas pinagtuunan ko ng pansin ang mga labi naming patuloy na naghahalikan At sa gabing ito saknyang saknya ako Bago matapos at sumikat ang araw "Could I take you here ?" Bulong niya habang hinahaplos ang aking baywang "You can take me everywhere and Everytime you want to amor ..remember I'm all yours " sambit ko saknya at muling nagtagpo ang aming mga labi habang mapusok na naghahalikan ------------------------------------- Hindi alam ni Forexien kong saan ihahawak ang kamay niya sa bawat haplos at halik ni Khanate sa labi niya Ang halik nito ay unti unting bumabaliw saknya ngayon ay gusto niyang malasing sa pakiramdam na asawa niya mismo ang may gawa saknya Bawat hawak nito sa katawan Niya haplos sa maseselang bahagi ng katawan niya ay Ang bawat daing na nararamdaman Niya Hindi niya mapigilan iyon lalo na ng mapunta ang halik nito sa tainga niya at kinagat kagat iyon Nararamdaman Niya Ang pagtaas ng lahat ng balahibo sa katawan Niya Ang pamamasa ng gitnang bahagi niya ay Hindi na niya namalayan pa Basta ay nagpaubaya siya sa ginagawa ng kanyang asawa umaasa siyang hindi ito magiging marahas Mabilis nitong itinaas ang dress na sout niya at pagtanggal ng b*a niya ay eksperto nitong ginawa Mabilis niyang ginawa ang pag h***d ng tuxedo na suot ng asawa niya Alam niyang ang bagay na ito ay siyang pinaka magandang mangyayari sakanila ni Khanate kaya naman ng muli itong bumulong saknya ay Hindi na niya nagawang pang makapagsalita "Always remember that ...I love you very much more than anything in this fvcking world " Sambit nito at hinalikan siya kasabay ng pag sakit ng bahagi ng kanyang gitna ng bigla nalang nitong ipasok iyon sa loob niya Alam niyang masakit ang una kaya naman talagang nakatulong saknya ang pag halik nito saknya na marahan lang at may halong pagiingat "Mahal na mahal rin kita Khanate kaya kong isangla o ibenta ang kaluluwa ko sa impyerno Bastat makasama lang kita ngayon kasi Hindi kona alam Ang mangyayari sa susunod na mga Oras " bulong niya sa asawa Pinagsiklop ni Khanate ang kamay nilang at ang kamay nitong isa ay humawak sa baywang niya upang umalalay sa pag galaw niya Ang isa pang kamay ni Forexien ay nakahawak sa balikat ng kanyang asawa na ngayon ay naka tingin saknya ng may boung pagmamahal At ang unti unting pagkawala ng sakit sa kanyang p********e ay unti unting paggaya ni Khanate saknya upang gumalaw ang marahas na pagtaas baba niya mula sa asawa ay talaga namang umiindayog at nasasama ang sasakyan sa ginagawa niya Narinig narin nila Ang pagputok ng kong ano at alam nilang ang gulong iyon mahigpit niyang naikapit ang kamay sa palad ni Khanate at sa balikat nito Hindi niya alam kong saan babaling lalo na ng may kong Anong nabubuo sa loob niya at lalo pa ngag bumilis iyon at naging dahilan ng paglabas ng kong ano saknya kasabay ng Kay Khanate "This will be my unforgettable night for my entire life from now dahil ito narin naman ang huli "sambit niya at ipinatong ang ulo sa balikat ng asawa niya "Me too ..fuck ginawa talaga natin siya Dito sa kotse " bulong ni Khanate na ikinatawa niya "Walang ka kasing pinipiling lugar " narinig niya lang Ang mahinang pagtawa ni Khanate Sa pagsara ng talukap ng mata Niya ay Ang pagpatak ng isang luha dahil sa pagkakuntento sa kong ano mang nangyari sakanila ngayon ngayon lang ng kanyang asawa sa gabing iyon naramdaman niyang babae siya at parte siya ng Mundo bilang isang nilalang at nagmamahal at bilang isang babae na minamahal ng kanyang asawa sa isang masarap at mainit na pakiramdam ------------------------------- "San kayo galing " Tanong ni Roxane sa Amin ng makabalik kami sa mesa namin "Nag usap lang kami " sambit ko at naramdaman ko ang pagtago ng mukha ni Khanate sa aking leeg at ramdam na ramdam ko ang pagtaas baba ng balikat niya "Ahh ganun ba alas onse na ng Gabi malapit na Ang wolf moon siguradong maraming mga wolf ang magiingay" sambit ni Aris na may hawak na isang manipis na pakete ng dugo at sinisipsip iyon gamit Ang maliit na straw "Ngayon na yun " wala sa sariling sambit ko habang nakatingin sakanilang apat Nagtataka man ay nakuha rin nila ang ibig kong Sabihin ng makita ang aking seryosong mukha "Tama lang Pala na nagpaalam na kami Kay Axel " sambit ni Lance habang nakangiti at nakatingin sa asawa niyang si Roxane "Kami rin Nasabi narin namin Kay Alexa iyan at oky lang saknya " Hindi ko Alam kong saan sila kumukuha ng lakas upang ngumiti sa bawat minuto na nasasalita sila "Nakakapag pahinga na tayo Lance " masayang Saad ni Roxane sa asawang matamang nakatingin saknya "I know honey ...makakapagpahinga na tayo ng magkasama " napayuko nalang Ako at natutuwa na handa sila samantalang Ako ay Hindi Sapagkat Hindi pa sapat para sa akin Ang Oras na kasama ko si Foureid at hindi niya pa nararamdaman ang pagmamahal ko saknya Hindi ko pa kaya pero Oras na at kailangan na "Marixel baby you heard that Hindi na tayo gigising sa umaga ng pilit lang" Nakakatakot ang mamatay para sa mga tao sapagkat kaunting Oras lang Ang mayroon sila upang manatili sa mundong ito pero ang mga kagaya namin kami na Ang nagsasawa dahil sa sitwasyon namin Ang mamatay ay talaga namang Hindi uso sa Amin at ang pagkawala sa Mundo ay parang masayang pangyayari pa sa Buhay namin sapagkat Hindi na namin pipiliting matulog at gumising sa umaga na para bang ordinaryong Tao At kumain ng mga pagkain na Hindi naman namin gustong kain isa lang iyon sa mga bagay ma dapat ay gawin namin upang maging normal sa tingin ng iba Ang makipagsapalaran sa mundong ito na hawak Ang walang hanggang Buhay ay siyang pinaka nakakapagod kaya naman kami na mismo ang sumusuko sa walang hanggang Buhay na ito na ipinagkaloob sa Amin I hate this feeling Yong pakiramdam na namamaalam kana kasi Alam ko Yong sakit para sa mga taong iiwan ko sa Oras na mawala ako "Stop crying amor pagkatapos nito pagsikat ng araw bukas wala na ang sakit kasi wala na tayo " Mahigpit ko siyang niyakap yakap na nagsasabing natatakot ako at ayoko pa pero sa bawat segundong lumilipad ayoko rin namang mabuhay na para bang wala kang karapatan kasi Hindi naman tumitibok ang puso Mo Ang luha sa aking mata ay Hindi kona napigilan pa ng maglandas ng tuluyan at bumagsak sa balikat na Khanate na bumasa sa sout niyang damit "Alam ko ...iniisip ko lang si Foureid alam kong tanggap na niya pero kaya niya bang wala tayo ...kaya niya ba Khanate kasi parang Hindi ko kayang Makita siya sa ganoong sitwasyon " Humigpit narin Ang yakap niya saakin at kong ang mag Asawang Collins na Sina Roxane at Lance ..pati narin Ang mag asawang Zaragoza na Sina Aris at Marixel ay masaya ganun naman kabigat sa dibdib namin ni Khanate ang mamatay kasi maiiwang magisa si Foureid at kahit sabihin. Niyang kaya niya alam kong masasaktan parin siya at Hindi lang niya sinasabi kasi natatakot siyang hindi namin ituloy ang plano namin Ang bagay na ginawa niya ay siyang pinaka mahirap na desisyon sapagkat ang pag kamatay namin ng kasalanan namin ay siyang kukuha ng lahat ng sakit sa ngayon Nakakatakot talaga ang ganitong pakiramdam ayokong bumigay pero ang panginginig ng tuhod ko ang bumuwal sa akin sa pagkakatayo at ang pag hawak saakin ni Khanate ang naging dahilan upang makatayo pa ako ng maayos "Nanghihina ako Khanate hindi ko kaya ...saglit ko palang siyang nakakasama bakit kukunin na siya saakin agad ng ganun ganun lang bakit mamatay na ako ngayon Hindi ba pwedeng sa susunod na linggo muna .... pause muna ..Kasi gusto ko pasiyang Makita , makasama at mayakap ...gusto ko nandun Ako sa masasayang araw sa Buhay niya pero pinagkakait na sakin yun ngayon palang at Simula sa umpisa palang " "Ano bang kasalanan natin at ginagawa nila ito sa atin" Hindi Kona maramdaman ang pwersa sa aking mga paa sa mga Oras na iyon wala na akong maramdamang lakas sa aking katawan pagkat nanghihina na ako Sa sakit na aking nararamdaman Patawad kong aalis ako muli anak patawad dahil sa pagkakataong ito ay isasama ko na Ang iyong ama sa aking paglisan
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD