Sold To A Vampire

Chapter 12

"hanapin na natin Ang anak natin ng makapag paalam kana sakanya ng maayos naiintindihan niya tayo amor ..kailangan lang niya ng Oras para maging panatag ang loob niya at tuluyan ng tanggalin ang lungkot ng mangyayaring pagkawala natin ...maghihilom rin iyon at napapanatag din siya ...may pangiiwanan naman na tayo saknya aalagaan niya si Foureid ...mag tiwala ka lang na kaya ng anak natin "

Tumango ako saknya at nagpatuloy na kami sa paglalakad namin upang hanapin siya

Hindi ko Alam kong saan maguumpisa sa salitang 'mahal ko ba siya o patawad kasi aalis nako at iiwan ko na ulit siya

Narating namin ang second floor ng bahay kong saan ginaganap ang masquerade ball at tumambad saamin ang terrace nakita namin mula roon ang pag hawak ni Foureid sa mukha ng babae at akmang ihahalik niya Ang labi sa leeg nito ng sumigaw si Khanate

"Foureid !" Ang mga mata ng mga ito ay tumingin saamin at ang mapupulang mata ni Foureid ay bumalik sa pagiging kulay abo

Mabilis kaming lumapit saknya at inilayo siya sa babae

"Ano bang balak mong gawin papatayin Mo ba siya " galit na sambit ni Khanate ngunit sa mahinang tinig lamang

"No way ..Hindi ko gagawin yun " sambit ni Foureid at tumingin saakin na humihingi ng saklolo

Hinaplos ko naman ang braso ni Khanate at pinakalma siya sa nangyayari

"Relax Khanate " tumingin saakin si Khanate at umiling iling pa saakin

"Hindi Mo alam kong Anong iniisip ng anak Mo " sambit ni Khanate

Agad kong nilingon si Foureid na naka tingin na sa babae ang babae naman ay nakatingin lang din sakanya na animoy sa isip sila naguusap

"We have to go may paguusapan pa tayo Bago matapos Ang gabing ito " sambit ni Khanate at umalis na

Ngumiti naman ako kay Foureid at tinapik ang balikat niya

"Magpaalam ka Muna sa kasama Mo hihintayin ka namin sa baba ng hagdan " sambit ko at iniwan siya roon

Mabilis kong Makita si Khanate na nakatingin sa malayo at ng marinig Ang mga yabag ko ay lumingon sa gawi ko

"Alam Mo ba kong Anong gustong gawin ng anak mo ?" Tanong sa akin ni Khanate habang madilim ang mukhang nakatingin saakin ang kilay nito ay nagsasalubong at para bang sa paraan na yun ay maunawaan kong masama Ang balak ng anak niya

Umiling ako sakanya ayokong magsalita gusto ko rin namang malaman kong Anong tumatakbo sa isip ng anak ko at ang balak niyang gawin sa babaeng yun

"Balak niyang sipsipin ang lahat ng dugo ng babaeng yun para mawala na at hindi na guluhin pa ang isip niya sa kakaisip at ayaw niyang humantong sa puntong mahalin niya Ang babaeng iyon "

Bigla ay natulos ako sa aking kinatatayuan para bang isa akong Puno at nagkaroon na ng ugat sa lugar na iyon ang paghinga ko ay huminto

Nagulat Ako sa sinabi niyang iyon paanong naiisip ni Foureid na gawin ang bagay na iyon ?

Para ba Hindi matulad sa Amin ng ama niyang mamatay ng sabay kasi M ay kasalanan kami at hindi dapat na nagpakasal kami kahit na tao pa ako at Bampira ang ama niya

Ayaw Niya bang maranasan Yong saya na naramdaman namin ng ama niya noong naging kami kahit bawal at delikado Hindi niya ba alam na Ang saya saya ko noong mga panahon na nasa sinapupunan ko siya at hawak sa mga bisig ko

Ayaw Niya bang maranasan Yong ganun na kahit palihim lang ay susubukan paring magkita kasi Mahal na mahal namin ang isat Isa

Marami kaming nilabag na bawal ng ama niya para lng maging masaya ayaw Niya bang maranasan iyon

Ayaw Niya bang mabuhay na may dahilan at may say say

"Can I dance you for the first time and for the last time mom "

Naputol ang aking pagiisip ng Makita ang nakalahad na kamay ni Foureid nakita ko ang lumuluha niyang mata

Mukhang alam narin niya Ang mangyayari

Kinuha ko ang palad niya at ngumiti

"Then let's go isayaw mo ang mommy Mo sa unat huling pagkakataon "

Iginaya niya Ako papunta sa gitna ng hall at nagumpisa na kaming sumayaw mula sa malamyos na musika

Lumapit siya saakin at niyakap ako ng mahigpit Ang pagtaas baba ng balikat niya at ang nararamdaman kong pagkabasa ng aking balikat ay hiwatig na umiiyak siya

"Noon pa man iniisip Kona kong paano nga bang hahawakan ng isang ina ang anak niya at kong Anong pakiramdam ...naiinggit ako kanila Axel At Alexa mom " parang bata itong umiyak sa aking balikat at nag susumbong

"Naiinggit ako sakanila kasi may mommy sila may nanay sila may umaalo sa kana nila kapag umiiyak sila kasi nasaktan sila ...may pagsusumbungan sila kapag may umaaway sakanila ....samantalang Ako kailangan kong maging matapang kasi wala naman si daddy ...Wala naman akong mommy ..." Parang pinipiga ang puso ko sa sakit ng mga Sinasabi niya

"Sa Gabi umiiyak ako ..sinabi ko sa sarili ko na dadating ka rin ..yayakapin mo rin ako at pupunasan ang mga luha sa mata ko ...I even asking my self bakit sa lahat ng tao at bampira sa mundong ito bakit ako pa Yong walang Ina ...kapag may umaaway sakin Hindi ako lumalaban kasi ayokong mapatawag sa guidance at itanong kong nasan ang nanay ko ..ayokong malaman nila na wala kana ...na wala nakong pagsasabihin na masakit na Yong dibdib ko at hindi kona kaya Yong sakit na nararamdaman ko "

Mashinigpitan ko pa ang yakap ko saknya ng pumiyok na Ang Bose's niya sa pagsasabi ng sakit na nararamdaman Niya

"I even holding your photo at night asking you why ....why did you left me ...Kong bakit iniwan Mo ako sa ama kong nababasa nga Ang nasa isip ng ibang Tao ngunit wala namang panahon para basahin ang isip ng anak niya sa bawat minuto na umiiyak ito ...Bakit Hindi niya maramdaman na nasasaktan ako at kailangan ko ng attention niya ...Hindi niya ba naisip na anak niya Ako kailangan ko siya kasi wala nakong ina at siya nalang Ang meron saakin ..Pero iniiwan. Niya Ako Kay Yaya Son ni Hindi nga niya Ako tinatanong kong kamusta naba Ako kong ayos lang ba ako ...he maybe raised me but I didn't know if he does love me "

Umalis siya sa pagkakayakap sakin at tumitig saakin ang mga mata Niya at mukha ay napuno na ng luha niya

"Kaya nga ng umuwi ako Minsan at Ikaw Ang bumungad sakin ...gusto ko nalang yakapin at at umiyak ng umiyak ..gusto kong mag sumbong sayo na gustong gusto kong maramdaman ang pagmamahal Mo kaya nga ng tumingin ka sakin at yakapin ako ang saya saya ko at ngayon kukunin kana ulit pero masaya parin kasi kahit papaano ay naramdaman kong mahal na mahal Mo ako lalo nat nahihirapan ka ngayon na harapin ng kamatayan mo kasi ayaw mong iwan ako " niyakap niya akong muli at talaga namang napakahigpit noon

"Magiisa nanaman Ako mommy pero alam ko sa sarili ko na nasubukan Kona kong paano at Anong pakiramdam kasi kahit bawal na bumalik ang isang bampira at sumumpa ginawa Mo parin kasi gusto mo kong Makita at makasama kahit saglit na panahon lang Ang ibibigay sayo "

"Mahal na mahal po kita sobra "

Hindi ko Alam kong saan magsisimula pero lalo ko lang hinigpitan ang yakap saknya at iparating na Ang kalahati ng puso ko ay nasa kanya na

"Mahal na mahal ka rin ni Mommy kaya magpakatatag ka wag mong sayangin ang sakripisiyo kong to na mamatay at iwan ka kahit Hindi ko kaya gusto ko maging masaya ka sa mga bagay na gagawin Mo at kong sakaling magkaroon ka ng pamilya wag mong hahayaan na umabot sa puntong ganito na kailangan Mo silang iwan para magbayad ng isang kasalanan "

Hinalikan ko siya sa noo at pinunasan ang mga luha sa mata Niya ngumiti ako saknya at hinawakan Ang pisngi niya

"Yong babae kanina gustong gusto ka niya at saknya kita iiwan kaya wag Mo rin siyang hahayaan na mapunta sa iba sasaya ka kasama siya ...Alam ko yun dapat hayaan Mo lang na maramdaman mo yang bagay nayan jan sa puso Mo wag mong hayaang mamanhid ka at matakot na humantong sa ganitong kagaya sa Amin ng ama mo remove that scared of your in love thingy masaya siya a subukan Mo lang "

Umiling siya saakin na para bang wala siyang paki Alam sa sinasabi ko

"I don't want to feel that love you say and to feel that happiness because I don't want to be drawn by the pain "

Hinalikan Niya Ako sa pisngi at mabilis siyang umalis sa harap ko nakatingin lang Ako sa papalayong bulto niya ng maramdaman ko ang pag yakap ni Khanate mula sa aking likuran

"Hindi ko Alam na yun Ang nararamdaman Niya and yes ayaw ko siyang Makita kaya Hindi ako umuuwi sa bahay ayokong Makita Yong batang naging dahilan kong bakit wala ka sakin kong bakit hindi kita hawak sa mga bisig ko " sambit niya mula sa aking likuran

"He doesn't deserve that Khanate .." sambit ko at kumalas sa yakap niya nasasaktan ako para sa anak namin para sa sakit na ginawa niya at idinulot niya sa pagkatao ng anak namin

"I know and I'm sorry ...Hindi ko lng talaga siya kayang tignan na Hindi nasasaktan "

Sinubukan niyang lumapit Sakin pero lumayo ako at dinistansya ang sarili ko saknya

"Ipinag katiwala ko siya sayo Khanate kasi akala ko aalagaan mo siya kasi siya Yong iniwan ko sayo dapat iningatan mo bakit Mo dinurog ?"

"I'm sorry forgive me ...forgive me amor Please I begging you forgive me I didn't mean too ...masisisi mo ba ako kong masasaktan ako kasi siya yong dahilan ng pagkawala mo Hindi ko siya matignan sa mata at Makita siya o makasama siya sa isang lugar couse he always remind me something that I lose you of because of him" umiling muli ako saknya at lumayo pa ulit

"Forgive him then I will forgive you too " sambit ko at iniwan siya sa gitna ng hall pinuntahan ko si Foureid na naka sandal sa sasakyan namin at nakatingin lang sa mga kaibigan at tita at Tito niyang naguusap usap

Yinakap ko siya sa braso na ikinalingon niya saakin

"Forgive him Foureid his in pain too " naramdaman ko ang pag halik Niya sa aking sintido at nakangiti na ito ng malingunan ko

"I already did mom.. while Im crying in your shoulder " sambit niya saakin

"Flat ang gulong natin sa van na raw kayo sasakay ni dad kasama sila Mr. And Mrs. Collins and Zaragoza Doon naman kami sa kotse ni Axel " sambit niya at hinalikan ako ulit sa noo

"I love you mom I'll promise pag Hindi Kona kaya susunod ako sa inyo ni dad and please hug dad kasi mababaliw Nayan ...he already forgive me when we saw your mother giving birth to you in the hospital ...and he does love sanay lang siyang Itago kaya Hindi ko napansin ...wait for me mom ...I love you " ngumiti pa siya saakin Bago sumakay sa sasakyan ng kaibigan niya pinanood ko pa ang pag alis noon at ako na mismo at tumabi Kay Khanate at ipinatong ang ulo ko sa balikat niya

"Gago ka pinag emo mo pa Yong anak Mo wala ka talagang kwentang tatay mahal na mahal pa man din kita tapos hanggang pa gwapo ka lang Pala at wala ka namang naga----" naputol ang sasabihin ko ng bigla nalang niya akong halikan sa labi at ngumiti saakin

"I love you amor and let's die together tonight "

Bakit Ang sayang marinig Ang salitang let's die together parang hindi na siya nakakatakot pakinggan sa ngayon kasi kasama ko siya at handa na Yong taong iiwan namin

"Let's die together tonight .....amor"