WHO THE HELL KNOWS (BOOK II)

CHAPTER 10

Chapter 10: Tears

Nanginginig ang kamay ng dalaga habang papunta sa parking lot. Hawak hawak niya ang Gloc pistol sa kamay niya. Pumasok siya sa kotse niya at kumuha ng tissue para ipamahid sa dugo sa kamay niya at nilagay sa tabi niya ang armas.

Ito ang unang pagkakataon na pumatay siya ng minor de edad. Inaamin niya na hanggang ngayon di pa rin siya sanay sa ginagawa niya. Hinampas niya ng sobrang lakas ang manubela ng kotse niya at binaon niya ang ulo sa manubela. Tumutulo ang luha niya pero wala siyang maramdam. Di niya alam kung bakit siya umiiyak. Wala siyang maramdaman ang alam niya lang gustong lumabas ang butil ng tubig mula sa kanya mga mata.

--------------------

Nasa opisina ni Jk si Channel, Hermes, Gucci, Kenji, Lex, Nicolle at Jigs. Lagi silang pumupunta sa opisina ng binata para mag tanong-tanong sa pangyayari pero kahit anong gawin nila ay nanatili paring tahimik ang kanya bibig. Mag-iisang buwan na mula ng gabing nangyari ‘yun. ‘Yung gabing ‘yun ay di na nila nakita si Dee. Umalis ito ng walang paalam sa kanila. Limang araw naging malaking katanungan sa kanila ang bawat pangyayari. Sa isang araw lang ay nagbago ang pinaniniwalaan nila. Nagdududa sila sa bawat galaw ng dalawa.

"Kahit buong taon pa kayong pumunta rito, wala kayong masasagap na balita mula sa akin." sabi ni Jilton sa kanila at humarap sa computer niya at kunwareng may pinipermahan.

"DAMN YOU! CAN YOU JUST F*CKIN’ TELL US WHERE THE HELL IS SHE?" galit na tanong ni Kenji na nakahawak sa kwelyo ni Jk. Agad namang tinanggal ni Jk ang eye glass niya. Ayaw niya sana nang gulo pero talagang sinasagad siya ng mga taong to lalong-lalo na ni Kenji.

"AND HOW MANY TIMES SHOULD I TELL YOU THAT I DON'T F**KIN’ KNOW WHERE THE HELL IS SHE?!" balik na sagot ni Jk. Akmang susuntukin niya to ng biglang bumukas ang pinto at linuwa ang dalagang matagal na nilang hinahanap. ‘Dee.’

"Dee." mahinang tawag ni Jk.

"What's going on here? And why are you here?" sabi ni Dee na nagulat rin na nakita niya ito dito.

"My Ghed! Matagal ka na naming hinahanap D-Dee!" sabi ni Hermes.

"Oo nga! Bigla ka kasing umalis sa resort nun! Saan ka ba galing? Ba’t ngayon kalang nag pakita?" tanong ni Gucci.

Dee rolled her eyes heavenwards. 'Kung alam ko lang na nandito kayo sana di na ako pumunta dito.' Sabi ni Dee sa kanya isipan.

"Well, I settled all papers to my company in Japan."

"What?! Why? I mean bakit kailangan mo pang umalis na halos isang buwan?" tanong ni Hermes.

"Bababa ako sa pwesto ko." malamig niyang sabi. "Ang bagong bukas ko na botique ang pagtutuonan ko ng pansin at ang sss Hospital." she said blankly.

"Ha? Pero bakit?" mahinang tanong ni Hermes. Lahat sila ay nagulat sa nalaman.

"I'm tired! Marami akong kailangang taposin at asikasohin." sabi nito at naglagay ng konting alak sa nakapatong sa lamesa ni Jk at ininum ito. Nakaupo lang silang lahat habang nakatitig kay Dee.

"Kailangan kung gawin ‘yun para sa ikatatahimik ko." sabi ni Dee. Di nila maintindihan ang nais nitong sabihin. Tahimik lang sila na nakatingin kay Dee. Kahit si Jk ay pinag aaralan ang galaw ng dalaga. Si Kenji naman ay nakatingin lang kay Dee na para isa itong puzzle na kulang ng kapares.

"Hmmm.. Sis, pwede ka ba mamaya? Over night tayo sa bagong bahay ko. May pool run! Hmm.. Night swimming.." singit ni Gucci.

Alam kasi nila na malapit sa tubig si Dee. Dati palang ay mahilig na itong mag swimming. Lahat ng club sa school nila ay pinasukan niya. Madali lang siyang matuto sa isang bagay na pinag-aaralan niya ng mabuti. Tumango ang dalaga sa kanila.

-------

* Dee Point of View *

Kakauwi ko lang galing Japan and here I am again, doing this filthy job.

Napatingin ako sa pag bukas ng pinto ng condo ko. I hurriedly grabbed my rifle in magazine then point it to the damn-stranger who enter my condo unit but the moment I pointed the gun, he is now infront of me. Smiling evily.

"Jilton!" I called.

"Hi Sweetie!" he said with a smile on his lips. I rolled my eyes and go back to the closet to arrange my stuff.

"So, how are you?" he asked. I rolled my eyes before answering him. "Still the same! Hell." he laughed.

"Yeah Yeah! Ha-ha. I mean, how was the traitor?" he asked. Tinaasan ko siya ng kilay. May plano pa talaga siyang itanong to?!

"He's dead!" tipid kong sagot. "The Mafia reaper killed him." I continued.

"Wow!" he’s lose of words.

"Yeah. You know Jilton. I'm very disappointed. This is the fifth time na napasukan tayo ng mga traidor sa kompaniya." Wika ko saka inayos ang mga gamit ko.

"Hell yeah! Siya pa naman ang isang tao na pinagkakatiwalan ni tito Miguel." Tama siya. My dad trusted the traitor. Darn! I never expect that he is the traitor. He's impossible!

"Now, how can we act natural? Jilton. I'm so down! I don't know what to do. I trusted that man." tiningnan ko siya sa mata. "Akala ko mapagkakatiwalaan ko siya. Now, how can I act as if it didn't happen?!" I continued.

"You don't need to act as if it didn't happen Dee." he said. "Just always remember what tito Miguel told us. Act without emotion. Playing safe is better. Do not trust anyone or anybody else but your dad! Siya lang ang kakampi natin. We should trust him, like how he trust no one but us." he continued. Right! I need to be strong! I'm strong! This is just a damn trials. Di nila mapapabagsak ang angkan namin. Hindi kahit isa sa Mafia family. I just nod to him and smiled. A faint one.

"You changed a lot." sabi niya.

Tumalikod na ako sa kaniya. Napangisi ako sa isipan ko. I need to be strong after all of this? After what damn happened? Being strong is my only choice. Everything that what was happening, I was turned into an ice infront of my prey. I killed people to protect the Mafia family.

Marami akong kailangan protektahan kaya hindi dapat akong maging mahina. Marami nang nasakripisyo at marami naring nawala. Hindi ako pwedeng tumigil basta-basta nalang. Kailangan kong magbago mula sa pananamit, at sa ugali. Everything was changed.

Sinadya nang magkaibigan na isabay si Dolly sa bonding nila dahil na rin sa gusto nilang makasama ito. Ilang taon rin ang nagdaan mula nang makabonding nila ito. Sila lang magkaibigan ang kasama sa bakasyon at ang ibang Black Mamba naman ay busy sa kanya-kanya nilang negosyo.

Halos walang imik si Nicolle dahil talagang masama ang pakiramdam niya at talagang nasusuka siya. Hindi niya lang pinansin at nanatiling tahimik. Handa na ang pagkain ng tawagin nila si Jk at Dee sa kwarto sa taas. Nagbibihis pa kasi ang dalawa. Pag dating ni Dee ay naka robe lang ito at umupo na sa harap ni Kenji at Nicolle. Lumabas naman si Jk na half naked at nakapatong ang tshirt niya sa left shoulder niya. Napanganga naman si Nicolle sa nakita. Ang lakas ng pintig ng puso niya. Napangiti siya ng wala sa oras at parang pumunta lahat ng dugo sa mukha niya.

"Tayo lang ba?" tanong ni Jk. Kahit si Dee ay hindi alam na hindi sasama ‘yung ibang kaibigan ni Kenji. Mas pabor naman siya sa sitwasyon na ‘yun.

"Yup! Busy kasi ‘yung iba. Ngayon na botique nalang ang aasikasohin ni Dee eh mas mas marami na kaming oras para mag bonding! ‘Di ba girls?" sabi ni Gucci na sinang-Ayonan naman ng mga kasama niya.