The Falling Rain (TAGALOG)

Chapter 19

Dahan dahan kong ibanaba ang stroller ni akira sa likod ng kotse bago inilagay siya doon.

Nandito kami sa Cavite, Balak kong bisitahin ang mga staff ko sa branch na ito.

Bahagya akong huminto sa harap ng Resort. Hindi ko matago yung galak sa damdamin ko, I finally made it..

Yumuko ako para buhatin si akira. Kitang kita ko sa mga mata niya yung pagka-bighani sa iba ibang kulay na nakikita niya.

"Look baby, Mommy made it because of you.." sabi ko kay akira na manghang mangha pa din sa mga nakikita niya.

Dumiretso ako sa entrance ng resort, Buhat ko si Akira sa right hand, tapos panulak ko naman sa stroller yung left hand ko.

Pagkakita pa lang sakin ni Mang Bert na isa sa aming mga bantay ng resort, agad niya akong tinulungan sa mga bitbit ko.

Halatang hindi niya ako nakilala dahil balak niya akong dalin sa reception.

"Mang Bert ako to.. " sabi ko bago tanggal ko ng Summer Hat na suot ko.

Halata sa muka ni Mang Bert ang pagka-gulat "Maam Rain, Kayo ho pala iyan." Sabi niya bago yumuko.

Ngumiti ako sakanya. "Siyempe Mang bert, Kamusta na ho kayo?"

"Eto ho maam, maayos na maayos ako.."

"Mabuti naman kung ganun Mang bert, kamusta na po si jun-jun at si Manang Ruth?" Si mang bert ay isa sa pinaka unang empleyado na kinuha ko para sa resort dito sa Cavite. Mang bert always report everything to me, even the smallest problem that they encounter here sa resort. I asked him na i want to be updated because its my first time handling business like this.

"Ayos na ayos maam, Hindi ko ho alam pano ko kayo mapapasalamatan sa ginawa niyong pagtulong sa pag-aaral ni Jun-Jun maam, Ga-graduate na po siya sa susunod na buwan." Kitang kita ko yung tuwa sa mga mata niya.. "May engineer na ho ako maam.." halos maiyak iyak na sabi ni mang bert.

Ngumiti ako bago tumapik sa balikat niya.. "Mang bert wala ho iyon, hinding hindi po nun mapapalitan lahat ng naitulong niyo sa akin at sa resort. "

Pinunasan ni Mang bert yung luha niya bago ibinalin ang atensyon kay akira na may yakap na Feeding bottle.

".. Si akira po, anak ko.." pagpapakilala ko kay akira, First time lang niyang nakita si akira, dahil hindi ko sinasama si akira dati sa twing umuuwi ako para asikasuhin yung mga business ko.

"Napaka-Gandang bata, manang mana ho sa inyo maam.."

Natawa ako sa sabi ni mang bert "Nako mang bert wag na ho kayo mang bola, Mabuti pa ho tawagan niyo po ang magasawa nyo, Magpapahanda po ako ng boodle para sa inyong lahat na nagwowork dito."

"Sige ho maam, maraming salamat.."

______________

"You are just right on time..." Bulalas ni mommy pag pasok ko sa Mansion.

Napatingin pa din ako sa kanya na parang naguguluhan..

Kinuha niya si Akira na buhat buhat ko baho hinalikan sa pisngi..

"..Causer we are having a party, Welcome Party..".ngumiti si mommy bago hinawakan yung kamay ko.. "I think its the right time anak, we should introduce baby Akira to them.."

Tiningnan ko si akira na antok na antok habang buhat ni mommy..

Hinawakan ko yung mainit niyang pisngi.

"Okay ma.." ngumit ako bago niyakap si mama..

Iniwan ko muna si Akira kay mama..

Tinanaw ko yung kabuuan ng bahay

It brings back so many memories..

Agad akong umakyat sa taas para tingnan yung kwarto..

Hindi ko maiwasan matulaka pag pasok ko sa kwarto.. Etong eto ang itsura ng kwarto ko bago ko iniwan, nilinis lang nila ito pero hindi iniba ng pwesto yung mga gamit..

Napatingin ako sa picture frame na nasa tabi pa din ng kama ko..

"...Cloud"

Saying his name brings back so many memories..

Kamusta na siya ngayon?

Ang huling balita ko sa kanya, Nagtayo siya ng Modelling Company sa France at Germany at mas pinili niyang tumira sa France para mas matutukan pa ang negosyo niya..

I am so Happy.. He made it too..

Parang dati lang, tinatanong namin yung sarili namin kung kaya ba namin sundan ang yapak ng mga magulang namin pag dating sa business.

I wish him, nothing but Happiness..

Ngumiti ako bago pinunasan yung luha na biglang pumatak sa mga mata ko..

____________

Onti onti ng nagsi-datingan ang mga guest..

Busy-ng busy na ang mga waiter sa pag ooffer ng wine para sa mga guests.

Inayos ko yung suot kong Fitted Red dress, at sinuklay ko gamit ng kamay yung Curly Blonde hair ko bago tumuloy sa stage... Na harap ng lahat..

"Magandang Gabi po sa inyong lahat"

Nakangiti akong bumati sa lahat.. "I am so happy to see you all again, I know all of you for sure knew that this party is about me coming back here in the Philippines.." sabi ko habang tinitingnan ang lahat ng tao na nakikinig..

"..but its more deeper than that...." Hinawakan kong mahigpit yung mic na hawak ko.. "its a celebration of 3 things.. "

"Second reason is, me managing my own business.. and now im so happy to announce that The Falling Rain Resorts have 5 successful branches here in the Philippines, and currently looking for another location for my 6th branch.." ramdam na ramdam ko yung saya na umaapaw sa puso ko habang nagsasalita.. itinaas ko yung hawak ko na wine, bago uminom..

Huminga ako ng malalim..

"And the last and more special one, alam ko madaming nagtaka sa inyo.. bakit ako nawala ng 5 years na parang bula.." hindi ko macontrol yung luha na namumuo sa mga mata ko.. "yung 5 years na nawala ako, dun ako nag grow.. dun ako naging matapang, dun ko nalaman na kaya ko pala, nakaya ko.. kinaya ko.."

Bakas sa mga muka ng guest yung paghihintay sa susunod kong sasabihin.

"...I got pregnant." Dun na tumulo yung luha ko.. "My family chose to keep my baby's life as private as possible.."

"But now.. i wanted to introduce her to everyone.." inilapag ko yung wine na hawak ko sa mesa.. at nagtungo kaila mommy para kunin si akira..

Nakangiti akong bumalik sa stage... Habang buhat si Akira.. "Everyone, please meet my angel.. Akira Cait Cortez" tumayo yung lahat bago pumalakpak..

Nakita kong ngumiti si akira sa lahat natuwa siya sa palakpakan ng tao..

Hinalikan ko si akira sa pisngi, bago tumingin sa lahat ng tao na pumapalakpak pa din.. pero..

T...totoo ba to?

Napatingin ako sa isang lalake na nakatayo sa likuran, nakasuot siya ng puting polo.. at nakatitig sa akin.. titig niya pa lang parang matutunaw na ako.. limang taon na yung lumipas bakit ganto pa din yung epekto ng titig mo sa akin.

Parang bumagal lahat sa paligid ko..

cloud..

*END OF CHAPTER 19*