Almost Eternally

Chapter 3

Chapter 3

Practice

Kasalukuyan kaming kumakain ni Cassidy ng lunch ngayon. Sinasabi niya sakin ang ibang mga detalye tungkol sa birthday ni tita. Tumatango ako bilang sagot, nagtatanong kung may kailangan tanungin. Nakita ko ang pag-upo nina Angelie at auntie Setiel malapit sa inuupuan namin.

Nakita ko na tumingin si Cassidy kung saan galing ang tingin ko. Nang magbalik na ang tingin niya sakin, pilit siyang ngumiti. Napakunot ang noo ko sa ginawa niyang iyon.

"Why? Something wrong?" Concerned na tanong ko. Umiling siya tiyaka ngumiti. "I hate that smile. That's not real." I'm pissed, why is she smiling even though her eyes speak another way?

"Trust me, I'm okay. Allright? It just may naalala lang ako." Napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

"What's that?" I asked. She chuckled. Oh, how I like that chuckled.

"Wala lang." Lalong napataas ang kilay ko sa sagot niya. May naalala pero wala?

"Niloloko mo ba ako?" I asked. Agaran siyang umiling.

"Uy! Hindi ah. Wala lang talaga ito, Let's eat." Anyaya niya.

Gaya nang sinabi niya, sumunod na lamang ako. Narinig ko ang usapan sa kabilang lamesa, kung saan ang lamesa nina Angelie.

"Uy. Nanliligaw naba sayo si Kobe?" Rinig kong tanong ng kambal ko.

"Ano ba Angelie, hindi. Baka may makarinig sayo. Matunog pa naman ang pangalan ngayon ni Kobe dahil kakabreak lang nila nung ex niya." Bulong ni auntie Setiel. Napatiim ang bagang ko.

"Eh kasi sabi sakin ni Jhonnel, nahihiya lang daw siya sayo pero gusto ka niyang ligawan." Padadahilan ng kakambal ko.

"Kung manliligaw man siya ngayon, pakikipagkaibigan pa lang ang kaya kong ibigay." Seryosong saad ni auntie Setiel.

"Something's bothering you?" Inangat ko ang ulo ko para tingnan si Cassidy.

"Wala." I just said. Which is true.

"You keep on clenching your jaw and biting your lips. I guess, something really bothering you." She explained.

"It just nothing, Cass." I said. Tumango na lang siya.

Napabuntong hininga na lang ako hanggang sa natapos na kaming kumain. Sabay kaming naglakad papunta sa classroom. Nakita ko na may estudyanteng naghahabulan dahilan para hatakin ko si Cassidy sa baywang para malapit sakin nang hindi mabangga.

"Damn! Those immature!" I exclaimed.

I cupped Cassidy face and "Are you okay?" I asked. Tumango siya tiyaka ngumiti.

"Salamat. Thank you, Adam." She said.

Sa gilid na lang ng hallway kami dumaan, hindi naman nagtigil ang dalawang lalaking naghahabulan habang ang isa ay may hawak na notebook. Mukhang iyon ang habol ng isang lalaki.

"Ouch!" I heard someone exclaim. A familiar voice.

With my instinct I immediately look back. I saw a familiar girl lying on the floor. Damn! I ran towards her.

Kaagad ko siyang inalalayang tumayo at hinawakan ang magkabilang balikat niya. "Are you okay?" Damn. Those brat!

"Ayos lang ako." She said. She tried to walk with Angelie as her assistance.

Kita ko ang sakit sa mukha niya. She's on her period. Damn. Without a word, I lifted her. Bridal style.

"Hey!" Sabay hampas niya sa dibdib ko. Ganto ba siya kalikot?

"You will rest at the clinic." Final na wika ko.

"Adam! Ibaba mo nga ako!" Reklamo niya.

"If I drop you now, that will be hurt." I teased. She rolled her eyes. "Can't you just stay still, Auntie?" I'm pissed alright, para sa kanya lang din ito.

Tumahimik na lang siya at hindi na naglikot pa. Pagdating namin sa clinic, binuksan ko ang pintuan, agad sinalubong kami ng nurse.

"What happened?" She asked.

I explained what happened and carefully put auntie Setiel on the bed.

"Rest, Auntie." I said.

Tumango ako sa nurse at ngumiti siya sakin. Paglabas ko ng clinic, nagulat ako nang makita si Cassidy na nakangiting naghihintay sakin.

"Hey. What are you doing here? Is there any problem?" I asked. Agaran siyang umiling pero ramdam ko magsimula nung araw na tinanong niya ako dahil sa sinabi sa kanya ni Clark ay may kung anong bumabagabag sa kanya.

"Ah. Iniwan mo kasi ako sa hallway." Tiyaka siya ngumuso. I pinched her nose and smile.

"Sorry. She need me." Tumango siya habang ngumingiti.

"Tara na?" She asked.

Ginulo ko na ang buhok niya tiyaka inakbayan. Papasok kami sa classroom namin.

Pagdating namin don, magkatabi si Angelie at Clark tila may pinag-uusapan. Umupo na si Cassidy samantalang tumigil muna ako sa gilid ni Clark.

"What's happening?" I asked. Nag-angat sila ng tingin. Ngumisi sakin si Clark.

"Nothing." Clark answered. Kumunot ang noo ko sa pag-ngisi niya.

"Ayos naba si Tita?" Singit ni Angelie. Tumango ako.

"She need rest." I said tiyaka umupo.

Sa lahat ng teacher na pumasok samin ay pina-excuse ko siya. Natapos na ang klase nang may tumawag kay Cassidy.

"Hello mom?..What?..I didn't bring my car.. Commute?.. Okay.. Bye.. I love you too."

She ended the call and put her things on her bag. Tinulungan ko siya sa pagligpit.

"Why?" I asked. Ngumuso siya tiyaka sinakbit ang bag niya sa balikat.

"I will commute." She answered.

"Hatid na kita." Nagulat siya sa sinabi ko.

"No need. I can manage, you know." Naiilang na wika niya. Tinaasan ko siya ng kilay.

"No. Ihahatid kita." I said.

"Eh? Diba magkakasabay kayo nina Angelie?" Naga-alalang wika ni Cassidy.

"I will drive you home first." Inakbayan ko na siya tiyaka pumunta sa parking lot.

Pinagbuksan ko na siya ng pinto at sumakay na siya. Kinuha ko ang cellphone ko tiyaka umikot para makapasok.

"Hello?" Sinara ko ang pintuan kasabay nang pagsagot ni Angelie sa tawag ko.

I start the engine.

"Hello kuya? Nasan ka na? Nandito ako sa gymnasium. May practice daw kayo ah? Bakit wala ka?" Sunod sunod na tanong ng kakambal ko.

"I will driver Cassidy home. Babalik din ako. Mabilis lang ito." Isang kamay ko ang nakahawak sa manibela.

"Okay. Your team mates are waiting for you." Kumunot ang noo ko nang may naalala.

"Are you with Jhonnel?" I asked coldly.

"Wha-what? Can't hear you. We will wait for you kuya!" Tiyaka niya binaba ang tawag.

Umigting ang panga ko sa ginawa ng kakambal ko.

"What's wrong?" I told her about Angelie, she chuckled. "Oh come on Adam, Angelie is a lady now, what's wrong with that?" She asked. I clenched my jaw.

"She's still young." I answered.

"She's same at your age. Bakit? Wala ka pa bang nililigawan, kuya?" She's teasing me, okay.

"We're still young for that." I answered, she chuckled.

"Study first eh? Or nabusted ka?" Kumunot ang noo ko sa tanong niya.

"Who would be?" I asked. She shrugged her shoulder.

"Look. I don't have girls, okay?" I assured her.

"Sabi mo eh." She answered. Napakagat ako sa labi ko dahil parang hindi siya naniniwala.

Nang makapasok na kami sa subdivision nila. Kaagad siyang bumaba at kumaway.

"Thank you for the ride, Adam!" She waved her hand and closed the door.

I immediately U-turn my car. Agad akong bumalik sa school. I didn't answer Angelie messages. I want to see if she's with Jhonnel. Pagdating ko sa gymnasium, nakaupo lang naman si Angelie sa bleachers habang nanonood sa mga naglalaro.

"Suarez!!" Napakamot na lang ako sa ulo nang marinig ang sigaw ni coach.

"Sorry coach, emergency." I explained.

"So what's that emergency?" Nakataas na kilay na tanong niya. Napakamot ako sa batok.

"Hinatid si Cassidy coach, hindi sinundo ng service. Ayan ang emergency." Clark chuckled. Kung nasa akin lang bola baka nahagis ko na sakanya.

"Is that important huh, Suarez?" Ngumuso ako sa sinabi ni coach.

"f**k dude! Walang babae rito, kapatid mo lang huwag kang magpacute." Sabay bato ni Clark sakin ng bola, Kaagad ko iyong sinalo.

Ilang sermon ang natanggap ko kay coach hanggang sa nag start na ang practice. Isang set lang naman at tapos na. Kanina pa sila nag practice. Nilapitan kaagad namin si Angelie. Tumayo na siya nang makita kaming papalapit.

"Na bored kaba?" Clark asked. "Wala si Jhonnel eh." Ngisi niya pa.

"She's too young for that, Clark." Mariin na wika ko. Umiling si Clark habang nakangisi.

"So you're too young but you are now courting a girl? Isn't it unfair?" Napa-iling na lang ako.

"Porket gurang kana." I smirked. Kaagad nagbago ang expression niya.

"I'm just three months older than you."

"Where's Auntie?" I asked. Ngumuso si Angelie.

"May practice sila ng sayaw." Kaagad kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Let's go." Nakita ko ang pagkuha ni Clark sa bag ni Angelie para siya na ang magbuhat.

Bakit niya ba naisipang magpractice? Is she okay? How about her sprain? She's hard headed.

Nakabukas nang konti ang pintuan nila kaya sumulip muna kami. I saw her sitting on the floor at nakahawak sa balakang niya. Masyadong malakas ang pagkabagsak niya kanina.

"Setiel, how can you dance when you are enduring that pain?" The man asked, I think it's their leader.

"It was an accident Karl, hindi ko naiwasan." Pagpapaliwanag niya.

"You are my partner, I want our dance to be perfect. How it will be perfect if you're not okay?" Napakagat ako sa labi at kinuyom ang kamao ko.

"I will be okay, don't overact. Kakainis." She's pissed.

"First stomach cramp, now that accident. Really Setiel? Ano pang gagawin mo sa katawan mo before our performance huh?"

"Karl, I said I will be okay! Can you just shut up? Nakakairita eh."

"How can I shut up if we can't perfect this f*****g dance!!" He shouted.

I can't control my body. I pushed the damn door at kaagad ko siyang kinuwelyuhan.

"Then don't f*****g dance so that it will be perfect. It will be perfect without you!"

Kaagad dumalo samin sina Clark, Angelie at auntie Setiel.

"Oh dude. Can't you just also shut up?" Inis na wika niya sa akin. Tinulak ko siya dahilan ng pagdikit niya sa bakal bago ang malaking salamin.

"Dude. Stop that!" Hila sakin ni Clark. Kaagad kong inalis ang kamay ko.

"Oh. A knight in shining armor Setiel? What if I will remove you to the dance ha?" He pushed her. Napaatras ng konti si Setiel.

Damn. This guy getting to my nerves.

"Why don't you just face me? She's a girl. Come on."

"Yabang mo ah." Then he slightly pushed me. Kaagad kong hinawi ang kamay niya ng marahas.

"Oh bakit? Sapakan na lang oh!" Maangas na yaya ko sa kanya. Kaagad pumagitna si Clark samin.

"Dude stop. Let just go." He said.

Kaagad kong kinuha ang bag ni Setiel at iniwan na ang lalaking iyon.

"Is he always like that?" I asked her.

"Ba't ka pa ba kasi nakialam?" Pikon na tanong niya.

"What? Can't you just say thank you?" I asked her with disbelief, this girl had something.

"Thank you? Nagyabang ka lang naman doon ah?" She asked. Napakagat nalang ako sa labi ko sa inis.

Maybe I should search on google on "How to please girls." She's hard to understand. Tomorrow is her last day. She's no longer a moody girl, I hope.