Hope's Pov:
Namimilipit na ako sa sobrang sakit, parang gusto ko ng buksan ang ulo ko. Samu't saring nag flaflash na mukha sa isip ko.
" Ahhh ! Ang sa--sakit." Napapasabunot na ako sa ulo ko. Hindi ko na kaya ang sakit kaya naman pinilit kong gumapang palabas ng closet, papunta sa kama ko at binuksan ang pouch saka kinuha ang phone saka mabilis kong idinayal ang numero ni Tristan. Pero nakakailang dayal nako pinapatayan niya ako g**g sa di ko na siya tuluyang makontak. Hanggang sa maisip ko ang pamilya ko para tawagan.
" Hello !"
" Mah !"
" Oh hija, bat ka napatawag?"
" M--mah I- I need---" biglang may narinig akong tumawag sa kaniya sa kabilang linya.
" Oops wait lang hija, mamaya ka na tumawag okay? Aalis kasi kami ngayon ng daddy mo. "
" But mah ca---" tuluyan nawala ang kabilan
