--------
***Zariyah’s POV***
-
Pagkatapos sabihin ni Aiden ang mga salitang iyon, agad niya akong iniwan. Malakas at mariin pa niyang isinara ang pinto ng kwarto niya, dahilan para mapapitlag ako sa gulat. Kanina, maganda ang mood niya nang dumating, ngunit napakabilis din nitong nagbago, agad binago ng matinding pagkamuhi niya sa akin. Sana nanahimik na lamang ako. Sana hindi na ako nagsalita pa. Kung nakapagpigil lang sana ako, hindi ako masasaktan ng ganito ngayon.
Lahat ng mga salitang binitawan ni Aiden ay tumagos nang diretso sa dibdib ko, dumaloy patungo sa puso ko, at nag-iwan ng sugat na parang hindi na gagaling pa. Ramdam ko na totoo ang bawat salita niya. Ramdam ko na galing ito sa puso niya—at ang pinakamasakit, ramdam ko rin na hindi niya pinagsisihan ang mga iyon. Hindi n
