Extent Love s2

Chapter 4

***********

" anak you can sit here may kukunin lang ako" nakangiting sabi ni master. Sumunod nalang ako dahil kami lang dalawa sa loob ng office nya.

Nang matapos akong gamutin ng doctor at nakiusap syang samahan ko sya sa office. dahil may gusto syang ipakita sa akin. Hindi na ako tunaggi dahil yun naman ang pinunta ko rito ang kausapin nya daw ako. Gusto ko na rin makauwi para makapag pahinga. dahil napagod ang mga paa ko sa pag takbo kanina.

" gusto mo ba ng makakain o maiinom, Juice? Coffee? Tea? " pang aalok ni master ng makabalik sya at may hawak na album?

" h-hindi na po salamat busog p-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng kumalam angntyan ko. Nakakahiya ka ria...

*chuckle*

I see him smile, at nakapag pagaan sa loob ko ng hindi ko alam ang dahilan. Kanina ko pa nararamdaman ang halong saya at lungkot. Ni hindi ako nakaramdam ng takot sa bahay na to o sa kahit sinong tao rito.

" ipapakuha kita ng makakain cake? coffee? What do you want?"

" straberry cake nalang po at juice" nahihiya kong sabi. kinapalan ko na ang muka ko nagugutom ako e... naku po kung hindi ko pinigil ang hiya ko baka buong ref nyo ang ipapadala ko rito.

Nang makarating na ang pagkain agad akong sumubo noon. Halos mag iisang araw na pala akong walang kain. Hindi nakaligtas sa akin ang matang nakatingin masaya ito at nakangiti habang tinitignan akong kumain.

" k-kayo po ba hindi kakain? " sabi ko. Dahil naiilang ako sa tingin nya lalo na't kumakain ako. Umiling lang sya bilang tugon.

" kaparehas ka ng mommy mo..." he said. At tumingin sa hawak nitong album malungkot na muli ang mata nito na parang maiiyak.

Umayos ako ng upo at hinarap ang lalaki. nakuha ko ang atensyon nya kaya nagkatinginan kami.

" sino po ba talaga kayo? At bakit nyo ako gusto makausap" walang patumpik tumpik kung tanong.

Ngumiti lang sa sa akin ng pilit. At ilang saglit na katahimikan bago ito magpasyang mag salita.

" i'm timothy wilson your father" nalaglag ang panga ko sa sinabi nya. ano raw father? Kanina daughter? Tawag sakin. pero impossible yun dahil patay na ang mga magulang ko Naglolokohan ba kami.

Binalot ulit kami ng katahimikan bago ko nya ito basagin.

" a-anak quinn" he said. Napailing ako naikinalungkot nya.

" i-mpossible po ang sinasabi nyo patay na ang mga magulang ko" i said. Inabot naman nito ang album na hawak nya. Na agad kung tinggap kusabg gumalaw ang aking kamay kahit na naguguluhan ako sa mga pinag sasabi nya.

Pagka bukas ko palang ay tumamban sa akin ang gwapong itsura ng lalaki sa harap ko. Binata pa sya rito at may kasama syang babae na napaka ganda parang dyosa sya.

Parehas silang nakangiti sa mga larawan. Ilang ulit ko pang binuklat ang album.hindi ko alam pero sobrang curious ako sa mga nasa larawan na iyon.

Lalo na nang makita ang babae sa larawan mula sa pagka dalaga nito na kasama si timothy para silang nag dadate sa ibat ibang lugar. Sa susunod na larawan nito may kasama na silang sanggol na buhat ng babae habang nakangiti at ganoon din si timothy na malapad ang ngiting inaabot ang daliri sa sanggol.

" thats you" turo nya sa sanggol na nagpalunok sa akin ng mariin. Tinignan ko sya at muling bumaling sa mga larawan.

Sa susunod na larawan ay ang sanggol na nay kwintas na katulad ng.....

Napahawak ako sa kwintas na hindi nawalay sa akin Simula pagkabata.

" yes thats your mom necklace na ibinigay nya noong baby kapa. Naalala ko pa noong mahaba pa iyan para sayo pero iyan ang niregalo nya ng mag 1 month ka" he said. Na nagpailing sa akin kita nanaman ang kalungkotan sa kanya.hindi ako makapaniwala e sino ang sinasabing magulang kong namatay???

" im sorry..." napatingin ako sa lalaking nagpakilalang ama ko. Lumuha ito na agad nyang pinunasan .

" naguguluhan po ako.. kung kayo ang ama ko sino po ang namatay kung magulang sa accident" biglang naging seryoso ang kanyang awra.

***********

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko.ngaun ay narito ako sa isang kwarto. Nung una ay ayaw ko rito dahil ipinahanda nya ito sa kanyang anak.

Pero pag nakikita ko ang laman noon puro pang banda at ang kulay ay purong pink. Hindi nya daw naipaayos ito dahil masyado daw maraming alaala sa kanya ito.

Dahil ito ang kwarto ko noong baby pa raw ako. Kung titignan ang kwarto halos puro teddy bear at ibat ibang stuff toy ang nandito may mga regalo. Halos puno ng regalong hindi nabubuksan sa isabg sulok.

Sunuri ko ang kwarto at nakita ang isang picture. kung saan ang isang babaeng mala dyosa ang itsura may buhat itong sanggol.

Hindi ko alam ang nararamdaman ko, pag nakikita ang babaeng ito. Wait..wait.. bakit ako umiiyak.. agad kung pinunasan ang luha saking mata.

Sa totoo lang hindi pa ako masyado kumbinsido. Pero ano naman ang makukuha ng mga taong ito kung niloloko nila ako. Wala akong ni singko sa bulsa kung kinnidnap man ako wala sila makukuha sakin.

"Misty.... ' bulong ko sa sarili. Ito ang pangalang binanggit na nagoakilalang aking ama. Iyon daw ang pangalan ng aking ina.

Hinubad ko ang kwintas na aking suot nang maalalang may sulat na maliit ang likod noon na dati ay hindi ko pinansin. Dahil sa sobrang liit noon na halos hindi mabasa.

*knock * knock *

"T-Tuloy po" mahina kong sabi.

"My lady ito na po ang iyong pamalit" sabi ng babaeng kasama namin na nag dala sa akin dito.

" ah.. s-salamat ?" Nag aalangan kung sabi. Nang mapagtanto nya ay agad syang ngumiti.

" Fay my lady " she said.

" aria just call me ria "i said. And ngumiti sya ng matamis. Naalala ko sa kanya sila kai dahil kaedad ko lang sya. Magagalit kaya sila na umalis ako bigla. Sana mapatawad nila ako.

" bakit nyo ako tinatawag na my lady ? " i asked. Nasyado nang maraming impornasyon ang nasa utak ko at masyadong formal angbtawag nila na hindi ako komportable.

" because you're our princess. The only daughter of master timothy, and this palace is your home. we our your servants we cant call you by your name only master can do that" fay said. Wait princess.. did i heard it right? Me princess??

" can you explain what princess?? May princess ba talaga i mean hindi ba ito prank? wala naman ako siguro sa fairytale ? O baka nanaginip lang " i said. Habang kamot kamot pa sa ulo. Hindi nakaligtas sa pandinig nya ang huli kong sinabi kahit nahinaan ko na ang pagkakasabi noon.

*chuckle*

" my lady " natatawa nyang sabi. Itinaas ko ang kanang kamay para patigilin sya. Nag taka naman ito kaya nag seryoso naman sya uli.

" can you just call me ria? Aria? Wag lang my lady... im not comfortable.. pag tinatawag nyo akong ganun" i said. Ngumiti naman sya.

" okay pwede po kita tawagin ma'am pag tayong dalawa lang po. Dahil mapapagalitan po ako" she said. Ngumiti ako at tumango. Salamat naman akala ko ay hindi pa rin ito papayag. Masyado silang formal sa bahay na ito.

" so.. fay mayroon ba ditong wifi.." i asked. na ikinagulat nya.

" meron ma'am " agad ako napapalakpak na pinagtataka nya.

" ito pwede ba maki connect?? Kasi kaylangan ko mag download ng manifying glass" i said. Na tuwang tuwa grabe iba talaga pag mayaman. Buong bahay may wifi.

Nang matapos akong mag download agad ko sinuri ang likod nang aking kwintas...

"Ohhh.. my.. " tanging nasabi kk agad naman lumapit si fay sa tabi.

Nilingon ko sya na nakangiti at muling bumalik sa cellphone ni fay na nakatutok sa kwintas. Oo nga pala cellphone ang ginamit dahil hindi kaya ng camera ng cellphone ko para makita ang nakasulat sa kwintas.

" f-fay.. may nakasulat na mi-misty" hindi makapaniwalang saad ko. Dahil tama lahat ng sinabi ng nagpakilalang ama ko. Na ang kwintas na ito ay pag mamayari ni misty which is ang tunay kung ina.

" yes and were 101% sure that you're our princess quinn. Masayang masaya po kaming natagpuan kana ni master" nakangiting sabi nito. Ako ay nakahawak lang sa bibig na gulat pa din sa nalaman ko.

Pero mas nanaig sa akin ang saya. Dahil isa lang ang ibig sabihin nito na hindi na ako mag isa. May matatawag na akong ama, papa, tatay, daddy na katulad ni kai at cal.

May kakampi na ako sa mundong kinalikahan kong nag iisa. Hindi na ako mag isa.. hindi nako nag-iisa..

"Ma'am ARia" nag-aalalang sambit ni fay. Ngunit iyak lang ako ng iyak.

Lungkot at nangingibabaw na saya ang nararamdaman ko. Dahil nawalan ako pero may dumating naman matatawag kung pamilya. Hindi pa rin ako pinababayaan ng taas. Mahal pa rin nya ako hindi nya pa rin ako hinahayaan mag isa.

Ang tanga ko para isiping nag iisa nalang ako sa mundo. Ang tanga ko para subukang kunin ang buhay na ibinigay lang sa akin. 

Ohh.. god im sorry... im so sorry.... and. And thank you for everything..

Inaalo ang likod ko ni fay ng may biglang kumatok sa pinto. Nang bumukas iyon ay nakita ko ang bulto ng tunay kung ama na kanina ko lang nakita. Pero parang kilala na sya ng systema ko ng matagal na panahon.

Agad akong tumayo at tumakbo sa kanya.. yumakap ako na sobrang higpit.. ngaun at kanina ko lang napag tanto ang nararamdaman kong kaligtasan sa mga bisig nito. Mas higit pa sa nararamdaman ko kapag yakap si ian.

Ito ba ang isang yakap ng isang ama. Ngaun lang ako nakaramdam ng ganitong klaseng yakap. Yung parang mangliliit ka sa mundo pakiramdam na ligtas ka sa lahat ng bagay.

"Anak" he said. At mas lalo pa akong humagulgol at hinigpitan ang pag yakap. Kanina ay hindi ako komportable ng tawagin nya ako noon pero may saya akong nararamdaman. Ngaun ay gustong gusto kong tawagin nya akong anak.

"Da-daddy" i said while crying. Iyak lang ako ng iyak na parang nag susumbong sa kanya. Bumitaw sya at bahagya akong inilayo. Sinapo nito ang aking pisnge at pinunasan.

" baby hindi kana iiwan ni daddy hindi na.. hindi kana mag iisa andito na si daddy im sorry.. im sorry.. im sorry anak " kita ko ang saya at ang pag-agos ng luha sakanyang mata. Ngumiti ako at tumango sa kanya habang puno ng luha ang mga nata.

" thank god... thank god.. " rinig kong bulong ni dad sa habang kayakap ako.