Sa'yo Lang Ako ( Marupok Collaboration Series 1)

Prologue “Sh!t! Ugghh…..I love to fvck this mouth so warm and so good at sucking…” Naka tingala siya habang ang mga kamay ay naka hawak sa aking ulo. Mas lumakas pa ang ungol niya nang sinagad ko ang kanyang pagkalalakî sa aking lalamunan, halos maluha na ako dahil taba at haba nito. Tumutulo pa mula sa aking bibig ang pinaghalong laway at kanyang paunang katas. “Ahhhh! Tangina lalabasa na ako Ava! Suck it! Suck it more baby. Drink daddy's milk! Ohhhhh Fvck!…” Ganun nga ang ginawa ko, mas binilisan ko pa ang pag atras abante sa alaga niya at noong ramdam ko na malapit na siyang sumabong ay isang malalim na sagad hanggang lalamunan ang ginawa ko. Doon na siya nag pakawala ng masagana niyang katas. Kumakadyot pa siya sa aking bunga habang sumusirit ang kanyang malapot na likido. Ang ingay niya talaga kapag sinusubo. Kabaliktaran sa ugali niya na laging tahimik at seryoso. Namumungay ang kanyang mga matang nakatingin sa akin, habang taas baba ang kanyang dibdib dahil sa hingal. Ang dami niyang nilabas na tam0d sa aking bibig muntik pa akong mabulunan mabuti na lang at kinaya ko itong lunokin lahat. Sinasaid ko ang kanyang katas. Naka tingala ako sa kanya habang dinidilaan at nililinis ang kanyang bahagya pang matigas na alaga. Mukhang nialalamon na naman siya ng libog kaya bago pa may mangyari ay tumayo na ako at inayos ang aking sarili. Na kusot kasi ang aking damit mula sa pagkakaluhod kaya pinagpag ko ito gamit ang aking kamay. Humugot muna ako ng malalim na hinga para pakalmahin ang aking sarili at magkaroon ng lakas ng loob para sa aking sasabihin. “Manhid ako pero hindi ako bato. Nasasaktan din ako at nag seselos. Mula noon hanggang ngayon nanatili ako sa tabi mo pero bakit ganoon hindi pa rin buo ang puso mo para sa akin? “ Seryoso na ang aking mukha, ang bawat salitang binibigkas ng aking bibig ay s’yang totoo kong nararamdaman. Buong pagpipigil sa aking sarili ang ginawa ko para lang hindi tumulo ang luha ko sa harapan ng lalaking paulit-ulit nalang akong sinasaktan. Tama na ang pagiging marupok, tama na ang pagiging martyr. Ito na ang oras para sarili ko naman ang isipin ko.Buo na ang aking pasya, puputulin ko na ang ano mang meron kami. Ititigil ko na ang maling relasyong ito. Iiwan ko na siya at kakalimutan. Si Levi Sebastian ang lalaking lubos kong minahal pero hindi naman ako kayang panindigan. “Ang hirap mong mahalin… Ang hirap mong intindihin. Umpisa pa lang hindi na talaga tayo para sa isat isa. Gusto kong maging masaya ‘yung buo at walang kahati. Yung kaya akong ipaglaban at ako lang ang mamahalin. Kaya itigil na natin ito at pinapalaya na kita. Hanggang sa muli Levi. Goodbye.” Pagkatapos kong sabihin iyon ay umalis na agad ako. Hindi ko na hinayaang makapagsalita pa siya. Takot ako marinig ang ano mang sasabihin niya , kaya mabilis akong umalis sa kanyang harapan. Diretso lang ang aking tingin, kahit sulyap ay hindi ko ginawa. Ayaw kong makita ang maamo niyang mukha. Sa tindi ng epekto niya sa akin, baka bumigay na naman ako at hindi mapanindigan ang mga salitang binitawan ko. Ayaw ko na maging marupok, please lang tukso layuan mo ako! Isang masarap na pamamaalam ang iniwan ko sa kanya. Sapat na siguro 'yon, kahit na alam kong may mas masarap at mahusay pa sa akin. Gusto ko pa rin siya bigyan ng magandang baon na alaala mula sa akin. Kahit puro sakit lang ang binabalik niya ayaw ko pa rin siyang saktan. Ganyan ako kabait sa taong mahal ko, O mas tama sigurong sabihin na ganito ako ka tanga pagdating sa kanya. Pero sa pagkakataon ngayon ayaw ko na talaga, sagad na ako. Sarili ko naman this time. I hope mapanindigan ko ito. Itatama ko na ang mga maling desisyong nagawa ko at magpapakalayo ako para makalimot at mag umpisa ng bagong buhay magisa. Babalik ako with a better version of myself. And with conviction na sasabihing… Ava Gregorio version 2.0, is no longer a certified marupok.