The Fall of Adam

2. Adam's Aphrodite

(2 years after...)

"Drop the gun, now." Mariin na bigkas ni Adam sa isa sa mga tauhan ni Gustavo. He pointed the muzzle on his head. Maling galaw lang nito ay walang ano ano ay ipuputok niya ito at alam niyang mag kakalat ang utak nito. He was trained to do that.

"Boss, may mga anak pa po ako. Maawa po kayo. " Natatakot na ibinaba naman nito ang baril na hawak nito. Sinenyasan  niya ang isa sa mga tauhan na kunin ang baril na hawak nito kanina. Nasa kuta sila ngayon ni Gustavo. Bali-balita na ang tauhan na nasa harapan niya ang isa sa nag titimbre ng mga gawain nila sa mga pulisya. Nag tiim ang bagang niya. Nakapalibot ang iba pang tauhan ni Gustavo dito pinapanood ang nangyayari. Habang nakaluhod naman sa harapan niya ang lalaki. Duguan na ito dahil kani-kanina lamang ay nan lalaban pa ito. Nakatutok pa din ang baril sa ulo nito. Lumuhod din si Adam para mag level silang dalawa.

"Mali ang kinalaban mo. Sa tingin mo makakalabas ka pa dito ng buhay pagkatapos ng ginawa mo?" Mahinang bulong nito dito. He smirk. Tutok tutok pa din dito ang baril.

"Boss, parang awa mo na. Maliliit pa ang mga anak ko. Kailangan pa nila ako." Gumuhit mulit ang nakakalokong ngiti sa labi ni Adam. Diniin ang pag kakatutok ng baril sa ulo nito. Ramdam niya ang takot ng taong nasa harapan niya. Begging for his life.

"Para awa mo na boss!" Patuloy na pagmamakaawa nito.

"Lumabas kayong lahat, kahit anong mangyari wag na wag kayong papasok dito. Labas!" Utos ni Adam sa mga tauhan na nasa gilid nila. Nag mamadali naman itong sinunod ang sinabi niya. Sinugurado niyang wala nang ni isang tauhan ang nasa harapan nilang dalawa.

"Anong pangalan mo?" Adam asked.

"Caloy ho. Boss maawa kayo sa akin. Pangako hindi ko na uulitin." Patuloy na nag makaawa ito. Humahalakhak si Adam dito. Pag katapos ay tinutok muli ang baril na hawak niya.

"Pagsinabing kong tumakbo ka tumakbo ka. Lumayo ka sa lugar na ito kasama ang pamilya mo. Siguraduhin mong hindi na kita makikita dito dahil sa susunod, hindi na ako mag dadalawang isip na iputok to sa ulo mo." Adam told him. He saw the hope on this face when said those.

"Get this." Inihagis ni Adam sa harapan nito ang ilang libong dinukot niya mula sa kanyang pitaka.

"Boss! Maraming salamat!" Humahagulgol na saad nito sa kanya.

"Now, run. Sa likod ka dumaan. Siguraduhin mong walang makakakita sayo." Tumayo si Adam at pinutok ang baril sa gilid niya.

"Takbo!" Mariin na saad niya at pag katapos ay pinutok muli ang hawak niyang baril. Let the guy go. Mga ilang minuto pa ay lumabas na si Adam sa lugar na iyon. Naka abang ang ilang mga tauhan ni Gustavo sa labas. Hindi pinansin ni Adam ang mga nag tatakang matang nakatingin sa kanya. Sumakay siya sa motorsiklo niya. He went to the bar Gustavo trusted him. Castle Lounge.

Naabutan niyang nandoon si Judas. Nakakaloking ngiti ang pinukaw nito sa kanya. He knew they both hate each guts. Wala siyang oras para magkaroon ng paki doon.

"Simeon." Inakbayan siya nito na agad niyang winarigwig. Wala siyang panahon sa mga pang aalaska nito. Nakita niyang sinamaan siya ng tingin nito. Tahimik naman na umupo siya sa bar counter. Sinenyasan niya ang bartender. Sumunod naman sa kanya si Judas.

"Kamusta yung nang titimbre? Tinapos mo ba?" Hindi niya ito sinagot. Tinanguan niya ang bartender pagkatapos ibigay sa kanya ang baso ng whiskey.

"Tarantado ang isang iyon. Muntik pang mabulilyaso mga transaksyon ko dahil sa kanya." Anito Judas sabay buga ng sigarilyo na hinihithit nito. 

"Wag kang mag alala tapos na problema mo." Walang ganang sabi niya dito. Gumihit ang nakakalokong ngiti sa labi ni Judas ng marinig niya iyon.

"Sinasabi ko na nga ba. Kakaiba ka talaga Simeon." Humahalakhak na sabi nito. Umalis ito sa tabi niya pag katapos. Naiwan mag isa si Adam doon. Mga ilang sandali pa ay lumapit sa kanya si Max. Ang bartender ng lugar na iyon.

"Boss Simeon." Pinangunutan niya ito ng noo. Unang beses itong lumapit sa kanya na para bang may gustong sabihin sa kanya.

"Anong kailangan mo?" Tanong ni Adam dito. Ilang sandali din itong nag alinlangan na mag salita. 

"Hindi. Hindi magagawa ni Caloy ang binibintang ni Boss Judas sa kanya." Nagtatakang nitignan niya ito.

"Anong ibig mong sabihin?" Nakakunot noong tanong niya.

"Kilala ko ho si Caloy. Mapag kakatiwalaan po iyon. Totoo bang patay na siya?" Nag alala tanong nito sa kanya. Tinitigan niya ito.

"Boss, alam kong pakana lahat ni Boss Judas lahat ng yon. Gusto niya lang mandamay ng inosenteng tao para subukin ka." Mahinang pahayag nito. Sa di kalayuan na ay naroon si Judas at naka masid sa kanilang dalawa. Nag pakawala ng ngisi si Adam. Tumayo siya sa pag kakaupo.

"Wag kang mag alala Max. Buhay pa siya." Aniya sabay alis sa lugar na iyon. Nakasalubong pang muli ni Adam si Judas. Sinadya niyang mabunggo ang balikat nito. Nag timbangan sila ng tingin.

"Alam ko ang ginawa mo, Simeon. Humanda ka kay Boss Gustavo." Banta nito sa kanya. Isang ngisi lamang ang naging sagot niya dito. Hindi siya takot at wala siyang pakialam. Umalis siyang muli sa lugar na iyon. Nasa tapat na siya ng kanyang motorsiklo ng maramdaman ni Adam ang kanyang cellphone na tumutunog. Kinuha niya ito sa bulsa niya at nakita kung sino ang tumatawag doon. Si Gustavo ito. Sinagot niya ito.

"Nasaan kang tarandatado ka?! Di ba sinabi ko sayo patayin mo ang isang iyon pero anong ginawa mo? Hinayaan mo na makawala?!!!!" Bungad sa kanya nito.

"Papunta na ako diyan." Wala sabi sabi ay pinatay niya ang tawag nito. Pinaharurot niya ang motorsiklp niya. Mga ilang minuto lang ay nasa harapan na siya ni Gustavo. Isang malutong na sampal ang binigay nito sa kanya.

"Tarandatado ka, Simeon! Sinong nag sabi sayo na pakawalan ang ahas na iyon!" Galit na galit na sigaw sa kanya ni Gustavo. Naramdaman ni Adam ang dugo sa labi niya. He remained calm kahit sa loob loob niya ay gusto niya itong suntukin sa ginawa nito. Seryosong nakipagtagisan ng tingin si Adam dito.

"My guts told me so." Kampanteng sayot niya dito na naging dahilan para mas lalong magalit ito sa kanya. Kinuwelyuhan siya nito.

"Matapang kana?!!" Gigil na saad nito sa kanya. Hinawakan ni Adam ang kamay na nasa kuwelyo niya at malakas na tinanggal ito.

"Bakit? Gusto mo kong patayin? Then kill me." Adam handed his gun to Gustavo. Kinuha niya ang kamay nito at pinahawak ang baril pagkatapos ay tinutok niya ito sa dibdib niya.

"Iputok mo." Mahinahon na hamon ni Adam dito. Samantalang gumuhit ang pagkabigla sa mukha ni Gustavo marahil ay hindi nito inaasahan ang ginawa niya. Pinipilit nitong bawiin ang kamay na nakahawak sa baril.

"Iputok mo, Gustavo!!!" Sigaw ni Adam. Natatakot naman na binawi ni Gustavo ang kamay niya kay Adam at lumayo dito. Nag pakawala ng halakhak si Adam sa reaksyon nito. He composed himself. Tinitigan niya si Gustavo na bakas ang gulat sa inaasal niya.

"Ngayon parehas na tayo. You have the chance to kill me but you can't." Umalis si Adam sa silid nito.

Alam niya. Gustavo can't kill him. Dahil kailangan siya nito. He needs him for something and that something is to kill Calixto Saavedra with his hand.

Tumungo si Adam sa silid na inookupahan niya sa lungga ni Gustavo. Tinanggal niya ang suot na itim na leather jacket. Umupo sa upuan na malapit sa higaan niya. Kinuha niya ang isa sa mga dyaryo na kaninang umaga ay binabasa niya.

The Philippines welcomes the newly elected President Calixto Saavedra...

That was the words written on that news paper. He gritted his teeth and crampled the newspaper.

He is one step closer to kill him. Kinuha niya ang cellphone niya. Adam immediately dialed Silas number. Agad naman itong sumagot.

"Handa na ba ang lahat?" Walang ano-ano ay agad niyang tanong dito. Agad na humahalakhak ito.

"Pare. Ako pa ba?" Aniya sa kabilang linya.

"Hey, Adam baby." He heard a familiar woman's voice. It was Victoria. He even heard Silas trying to get his phone from her.

"Victoria." Smile curve on his. Victoria was one of closest friend of her late fiance Emilia. And Silas' wife.

"Tomorrow is D-day. You sure you'll do this?" She asked him. Ilang segundo din natahimik si Adam sa tanong nito.

"Yes, Tory. I got this." He assured her.

"Harry will send you the details. Goodluck." She said.

"Adam? Nandyan ka pa ba, Pare?"  He heard Silas.

"Yes. I'm still here."

"Harry will send it you." Ulit nito sa sinabi ni Victoria.

"Okay, I got it. Salamat Pare." Adam ended the call and let out a deep sighed.

Kinabukasan hinanda ni Adam ang sarili niya. He was wearing a black tuxedo. Nasa harapan na siya ng Malacañang Palace kung saan gaganapin ang Inauguration ng bagong halal na Presidente ng Pilipinas. Kasama ni Adam ang iba pang mga President Security Guard. Nag tipon tipon ang  PSG ilang oras bago mag simula ang programa para sa araw na iyon.

"Today, is the Inauguration of our Newly President Calixto Saavedra. Our job it to protect the President and his family at all cost. Even to take the bullet just to save them. Did you understand?!"

"Sir Yes Sir!" They answered him.

"Now, to your position Now!" Mabilis na kumilos sila. Pinaligiran nila ang buong  Malacañang Palace.

President Calixto is already inside the Palace. Adam made sure he is going to go near him. Kailangan niyang makalapit kay Calixto at sa tingin niya ang pagiging PSG nito ang pinakang magandang posisyon niya sa buhay nito.

This is how he play's the game. Lalapit siya dito hangga't maari. He will him trust him and then he will kill him. 

Sinuyod ni Adam ang paligid. Nag kalat ang iba't ibang mamahayag sa labas Malacañang Palace. Maroong nilaang lugar para sa kanila dahil na rin sa napakahigpit na sekyuridad para sa Presidente. Madami din samahan na nag tipon-tipon sa labas ng Malacañang umaasang didinggin at tutuparin ng bagong pamahalaan ang bawat pangako nito sa mamayanan.

Abala ang lahat dahil isa ito sa masusulat sa kasaysayan ng buong Pilipinas. Mag sisimula na ang inagurasyon ng Bagong Presidente. Adam's was one of the front liner of PSG, he was assigned as Team 1 leader. Hindi naging mahirap ito para sa kanya dahil si Gustavo ang may ari ng ahensyang nag sisilbing tagabantay ng kaligtasan ng bawat dumadaan na administrasyon. 

"Vincenzo." Adam felt a tapped on his shoulder. Nilingon niya ito. It was Nathaniel Fajardo. One of his closest colleague and PSG Team Leader Commander. Magkasama sila sa training na hawak ni Gustavo. He was also one of Gustavo's trained man. Tinanguan niya ito. Nag patuloy ito sa pag masid ng lugar. Mga ilang sandali pa ay tuluyan ng lumabas ang Presidente sa kwartong kinalalagyanan nito ngayon.

"The President is coming." Adam heard it from the earpiece all the PSG was wearing. It was Kiko Manalastas Team 2 leader. Also a trained man under Gustavo's hand. Agad na naging alerto ang lahat ng PSG.

"Hallway 1 clear."

"Hallway 2  clear."

"All Hallway Clear. The VIP is ready." Adam announced as all the PSG done the protocol they have to do before the President walk to Rizal Memorial Hall where the Inauguration will held. Everyone positioned themselves when the President finally walking inside the RMH premises.

The people welcome the New President of the Philippines with such a positive and joyful ambiance but in Adam's mind as he was watching the whole thing makes him want to p**e at any time. Sa isip niya ay ilang beses na niyang gustong hugutin ang baril niya at ipaputok mismo sa Presidente. These people don't know what kind of person their President is.

"Team 1 how's the situation in there?"   Commander Nathaniel asked through the earpiece each of them are wearing. Nasa hindi kalayuan ito sa kanya.

"All good Sir." Ani Adam

"How about the team 2? 3?" Nathaniel.

"All clear Sir. The situation is manageable."  Ani Kiko.

"Clear, Sir."

The program went well. Wala naman anomalyang nangyari sa pag salubong sa bagong Presidente.

Maayos na naisagawa ni President Calixto ang kanyang inagurasyon. Natapos ang programa. Simula sa araw na ito ay sa Malacañang Palace na mamalagi ang buong pamilya ng Saavedra. Adam and his team assigned to  assist The First Lady Miriam Saavedra and their 9 year old son Liam Saavedra to go to the Official Resident, Bahay Pag Asa located near the vicinity of Malacañang Palace which also the recent resident of Former President.

While Nathaniel and Team 2 was the one who escorted President Calixto to the Presidentail Study where the Vice President Javier Manalo and other officials are waiting.

"Team 1, Is the First Lady Miriam and Son arrived safely?" Nathaniel.

"Arrived safely, Sir." Agad na sagot ni Adam. Pinalibot niya ang paningin sa lugar na iyon. The place where Calixto will live for 6 years. Nilibot niya ang lugar. Malawak at madaming puno ang nakapaligid sa buong lugar. Maganda ang lugar na ito para sa isang Calixto Saavedra.

"Mom? Mom?" Natawag lamang ang pansin ni Adam ng marinig niya ang maliit na tinig na tumatawag. Nilapitan niya ang pinang gagalingan nito. It was Liam. The youngest son of President Calixto. He was just 9 years old. Tumakbo ito papalapit sa kanya. Nasa bahagi sila ng President Resident na puro lamang puno ang nakikita. Lumapit agad si Adam dito. Nag tataka niya itong tinignan. Dahil hindi dapat ito iniiwanan mag isa.

"Mister, Can you help me find my Mom?" Saad nito kay Adam. Hinawakan ni Adam ang dalawang balikat nito.

"Anong ginagawa mo dito? Hindi ka dapat naglalakad mag isa. Nasaan ang mga nag babantay sayo?" Adam.

"I was just looking for Mom that's why I'm here." Prenteng sagot nito na parang walang ideya na pwede nito ikapahamak ang sitwayson nito. Mga ilang segundo lang ay tumunog ang suot suot na earpiece ni Adam.

"Team 1, Alfredo speaking.  Thor's missing. Do you copy. Thor's missing." Ani ng isa sa mga PSG sa linya. Thor is Liam's codename. Napa buga ng hangin si Adam. Mukhang nag kakagulo ang ibang PSG dahil sa ilang sandali lang ay nawala sa pangangalaga ang batang ito. This kid doesn't have any idea what cost his life is now. Not only for his family but to Philippines. Napamewang na lamang si Adam sa nangyari at pagkatapos ay nag simula na siyang magsalita. Nakatingin lamang ang batang si Liam sa kanya.

"Team 1. Vincenzo's speaking. Thor is in the backyard. I repeat Thor is in the backyard. Over" Aniya Adam. Mga ilang minuto lang ay nakita ni Adam na nag mamadaling nag sipuntahan ang mga PSG sa kinalulugaran nila. First Lady Miriam run towards to them. Agad nitong dinaluyan ang anak. Nag alala ito.

"I've told you not to go anywhere!" Ani Miriam sa anak habang maluha luha ito. Mukhang nagulat naman ang batang si Liam sa naging reaksyon sa kanya ng ina.

"Mom, I was just looking for you." Liam. He was already in teary because of what his mother reaction upon his absence.

"Don't do this again. When Mom said not to go alone. Don't. Okay?" Ani Miriam habang hinawakan ng marahan ang dalawang pisngi ng anak.

"Yes, Mom." Agad naman na sagot ni Liam sa kanyang ina.

Miriam was scared the moment his son, Liam gone by her sight. Their life is no ordinary anymore. There's a lot of people wants their family to get hurt. This world is not safe to roam around anymore. Her husband is now the President. Whom recieving dead threats for breakfast. They had to be careful. Nagtama ang paningin ni Miriam at Adam.

"Maraming Salamat." Aniya Miriam kay Adam at pumasok na muli ito sa loob. Kasunod na nito ang ibang pang PSG. Sinundan lamang ni Adam ng tingin ang mga ito. Sumapit ang alas nueve ng gabi. Humupa ang media na nasa Reception Hall kanina para sa ginanap na Inauguration. It was also the time of change shift of PSG's.  President Calixto Arrived at the Bahay Pag-Asa at exactly 9 in the evening. Hindi pa nakatakas kay Adam ang pag baba nito mula sa sasakyan kung saan madaming PSG na nakaalalay dito. 

"Prelixto arrived at Bahay Pag-Asa, over." Nathaniel advising all the PSG. Prelixto was the official nickname of President Calixto for his term.

Adam left the Palace. He drove his motorcycle and went to the apartment he decided to stay while he was working as one of PSG located near the Palace. Ngayon palang siya nakapunta doon dahil si Harry ang nag asikaso ng tutuluyan niya. Nang makapasok siya sa loob ng studio typed apartment ay niluwagan niya ang suot na kurbata. Agad siyang nagtungo sa fridge to get some drinks. Hindi nga nag kamali si Adam, may iilan na beer in can naka stock doon. Nangingiti at napailing na lamang si Adam sa nakita. Harry knows what he really wants. Kumuha siya ng isa nito at binuksan. Paupong ibinagsak ni Adam ang katawan niya sa sofa na naroon. He took a sip of beer. Sinandal niya ang ulo niya sa sofa at napapikit din siya.

Dinilat niya ang mata niya at nagulat na lamang siya ng bigla na lang bumukas ang pintuan ng isa sa mga kwarto na naroon. Lumabas mula roon si Harry na mukhang bagong gising.

"Anong ginagawa mo dito?!!" Napasigaw na tanong ni Adam dito. Walang paki nag derederetso lamang ito sa ref at kumuha ng tubig. Nag hihikab pa ito at nag kakamot ng ulo. Uminom ito ng tubig.

"Anong ginagawa mo dito?" ulit na tanong ni Adam dito. 

"Nakatulog ako kakaintay sayo. Wala ka bang dalang pag kain?" Aniya.

"At sinong nagsabi sayong pwedeng kang matulog dito?" Reklamong ni Adam.

"Kuya, nagugutom na ko. Wala ka bang pagkain na dala dyan?" Pang babaliwala nito. 

Si Harry. Siya pinakang batang miyembro ng grupo ni Gustavo. Na tinuturing na ring nakakabatang kapatid ni Adam.

"Wala akong dalang pagkain. Bumili ka may pera ka." Masungit na saad ni Adam at nitungga ang beer na hawak. Naupo din naman sa kabilang sofa si Harry at tinitigan siya. 

"Ano? Anong tinitingin mo dyan?" Adam. Harry chuckled. Napakunot ng noo si Adam sa reaksyon nito.

"Kamusta first day?" Tanong nito. Kinuha nito ang isa sa beer na nilagay niya sa center table at binuksan nito ito. 

Napaisip si Adam sa tanong nito. He was already starting his plan. Being a PSG is one. Now, what he needs to do is to be careful. Kahit gustong gusto na niyang matapos ang lahat ng to ngunit kailangan niyang maging maingat at sumunod sa mga plinano niya. Masyadong mahaba na ang panahon na ginugol niya para lang mauwi sa wala. Nag hintay ito ng sagot mula sa kanya. Hindi niya sinagot ang tanong nito. 

Adam's phone ring. Kinuha niya ito mula sa loob na suot na coat ng hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. Tumayo siya mula sa pag kakaupo at pumunta sa terrace ng apartment na nirentahan niya. Itinapat niya ito sa tenga. Hindi siya nag salita. Hinintay niyang marinig muna ang nag sasalita sa kabila.

"Simeon."  Baritonong boses ito. Sa tono palang nito ay alam na niya agad kung sino ito.

"Anong kailangan mo Nathaniel?" Tanong niya. Tumungin sa loob ng bahay at nakita niyang nakatingin si Harry sa kanya. Itinaas nito ang hawak na beer in can. Umiling siya dito.

"You left the Palace without reporting to your main supervisor personally." Natawa si Adam sa narinig mula dito. Mukhang nagtatampo ito. Nakakabading sabi ng isip niya.

"Ganun ba, akala ko ay okay nang sa radio mag paalam sayo. Abala ka kanina." Ani Adam.

"Biro lamang." Narinig niya ang mahinang pagtawa ni Nathaniel sa kabilang linya. Tumikhim siya.

"Bakit ka napatawag? May problema sa Palace?" Seryosong tanong na niya dito.

"Wala, maayos naman ang lahat. Napatawag ako para sa sabihin sayo na hindi mo na kailangan mag report deretso sa Palasyo bukas. You need to be in NAIA 8am dot." Agad na nagtaka si Adam sa sinabi nito.

"NAIA? Bakit?" Buong pag tatakang tanong niya dito.

"Flight bukas patungong Manila ng panganay na anak ni President Calixto. I'm sending you and your team to escort her safe to the Palace." Nathaniel. Napa awang ang bibig ni Adam sa narinig mula rito. 

"Aphrodite." Wala sa sariling nabigkas ni Adam.

"Yes, Aphrodite is going home." Sang ayon ni Nathaniel sa sinabi niya.

"I'll text you the rest of the details." Nathaniel then ended the call. Napatulala na lamang si Adam sa realidad na iyon. Pumasok na muli si Adam sa loob ng bahay. Harry was still there watching television while chillin like it was his home.

"Call of duty?" Biro nito sa kanya habang tutok na tutok ang mata sa tv. Naka ngisi pa din ito. Hindi niya nito pinansin kundi ay kinuha niya ang isang throw pillow ay binato ito dito. 

"YAH!" Sigaw nito sa kanya.

"Umuwi kana!" Sigaw niya dito at tuloy tuloy pumasok sa kwarto niya.

"Ayoko! Nagugutom nako! Umorder ka ng pagkain!" Huling rinig niya pa bago niya sinarado ang pinto. Naupo siya sa kama at tuluyan tinanggal ang polo na suot. Napabuntong hininga siya.

Kinabukasan, maagang nagtungo ang buong PSG TEAM 1 sa Ninoy Aquino International Airport para salubungin ang panganay na anak ng Presidente. Malacañang Palace already give NAIA a heads-up about the situation. Iniintay na lamang nilang mag land ang eroplano lulan ng kanilang VIP. It was exatly 8 in the morning when the airplane finally took off. Nag handa ang lahat ng PSG. Naka aligned sila.

"Team 1, Aphrodite is coming. I repeat. Aphrodite is coming. Stay grounded." Ani Adam. Ilang sandali pa ay pababa na ng eroplano ang ilang PSG din naka escort din sa anak ng Presidente na mula pa Amerika kung saan nang galing ito. Adam was on the edge of the ladder. Kahit na nakasuot siya ng itim na shade ay kitang kita niya sa gilid ng mata niya ang pag labas ng kanilang VIP. Dahan dahan itong bumaba sa eroplano. Hanggang sa mag tapat na silang dalawa. Tinanggal nito ang suot ng shades at nilibot ang mata sa paligid nito at pagkatapos kay Adam.

Their are now facing each other. Adam is right. She is really the same girl who he met two years ago now.

Camila Haven Saavedra, the daughter of Calixto Saavedra, President of the Philippines.