HALSEY POV
Himala na iniwan niyang bukas ang pintuan ng kanyang kotse. Siguro ay nakaligtaan niya lang ito.
Malungkot ako pero malamang ay mas malungkot ang boyfriend ko. Mataas ang expectation ng papa niya sa kanya. Baka kapag kapag nalaman ito ng papa niya ay mapalayas siya ng wala sa oras.
Suddenly, narinig ko na lang ang pintuan na nag bukas. Si Ninong pala, pumasok siya sa driver's seat at tinanggal ang kanyang uniform at nilagay ito sa likod.
Napatitig ako sa kanya. It unexpectedly reminds me noong nakita ko kanina na di ko dapat nakita. Napalingon tuloy ako sa labas. At sa reflection ng salamin, nakita ko siya na nakangiti pa sa akin at nakatitig sa akin. Ang layo nito sa pagiging masungit niya sa akin kanina. Paano niya kaya nalaman na nandito ako sa loob? Malamang ay sinundan niya ako o kaya ay plano niyang mag half day sa trabaho niya.
"Halsey, if I say something offensive kanina, humihingi ako ng paumanhin. It's just that, hindi ko lang pwede pagbigyan ang hiling mo. Alam kong mahal na mahal mo si Lloyd ngunit dapat niyang tulungan ang sarili niya. Tara kumain muna tayo sa labas para maibsan ang nararamdaman mo."
This time, naging desperada na talaga ako. Hinawakan ko na siya sa kanyang hita at nagsusumamo akong tumingin sa kanya. Kampante ako na walang makakakita sa amin dahil nasa loob kami ng kanyang kotse.
"Ninong nakikiusap po ako sa inyo, gagawin ko po ang lahat ng ipapagawa niyo sa akin basta ipasa niyo lang si Lloyd! Kahit na tres ang ibigay niyo sa kanyang grades. Ang importante po sa akin ay makapasa lang siya."
Nakipag eye to eye contact na ako sa kanya kahit na pilit sumasagi sa utak ko ang nakita ko kanina na nagsasarili siya sa cr.
Ang lagkit ng tingin niya sa a akin at nakita ko yung pag galaw ng kanyang adams apple sa leeg niya.
"Talaga sure ka? Gagawin mo ang lahat ng mga ipapagawa ko sayo?"
Naging malalim ang tono ng kanyang pananalita. At tila ay mayroon pa nga siyang gustong sabihin ngunit pinipigilan lang ang kanyang sarili.
"Yes po Ninong, mahal ko po si Lloyd at gagawin ko po makakaya ko. Malakas naman ako sa inyo hindi ba?"
Napangiti pa ako sa kanya. Umaasa ako na mapapalambot ko ang kanyang puso. Ngumiti rin siya sa akin kaya nabuhayan ako ng pag asa.
"Sige pag usapan natin ito mamaya pagkatapos natin kumain. Kumakalam na kasi ang tiyan ko sa gutom," sambit niya pa sabay hawak sa kanyang tiyan.
"Sige po ninong," ani ko.
Malakas ang kutob ko na naawa siya sa akin. I am hoping na makapasa ang boyfriend ko sa gagawin ko.
Naging tahimik ang aming biyahe at panay naman ang tunog ngncellphone ko sa aking bag. Bahala na sila Jenny, ayaw mo munang sumama sa kanila dahil priority ko ang boyfriend ko.
"Bakit ayaw mong sagutin yang cellphone mong tunog ng tunog? Baka si Lloyd na yan? I dont mind kung sasagutin mo ang tawag dito sa loob ng kotse. Ako lang naman ang makaka rinig ng I love niyo sa isa't isa eh." Tanong niya habang nagmamaneho, tutok na tutok pa rin siya sa daan.
"Ninong, never po siyang nagsabi sa akin ng I love you. Sabi niya, ang korni daw ng salita na yan kaya mas pinaparamdam niya na lang."
"So ang ibig sabihin na nito ay may nangyari na sa inyong dalawa?"
Nagulat ako sa naging tanong niya.
"Ninong..."
"Sorry, I should never asked that question to begin with. I guess dapat ay hindi ako nagtanong ng ganyan."
"Ayos lang po hehehe..." nahihiyang sabi ko, "Pero gusto ko lang sabihin sa inyo na wala pang nangyayari sa amin. May respeto kasi sa akin si Lloyd at handa siyang maghintay kung kaylan ko ibibigay ang sarili ko. Marami pa kaming mga pangarap sa buhay eh."
"Oo tama yan, wag kang gumaya sa ibang mga kabataan na inuuna ang maging mapusok. Ilang buwan na lang naman at ga graduate ka na, isipin mo, masasayang ang lahat ng pinag aralan mo kung mabubuntis ka ng maaga ni Lloyd."
Para lang siyang tatay ko, ganito rin ang palaging sinasabi sa akin ni papa every time na mag uusap kaming dalawa. Naririndi na nga ako, tila ay isa siyang sirang radyo na paulit ulit sa kanyang mga sinasabi sa akin.
"May respeto po sa akin si Lloyd at bilang pinayagan kami ni papa na maging mag syota, ayaw ko lang abusuhin ang kabaitan ni papa."
All of a sudden, bigla niyang nilagay ang kanang kamay niya sa hita ko.
"Ano nga pala ang gusto mong kainin ha?" kagat labi niyang sambit.
Napatingin ako sa kamay niya na hinahawakan ang hita ko na may malisya. Kung ibang lalaki ito, baka nasampal ko na sila, pero si Ninong, hindi ko ito magawa. Mas umiral sa akin ang respeto ko sa kanya.
"Ahh... kahit saan po... ayos lang sa akin..." nauutal kong sagot.
"Sige," sambit niya, ayaw niya pang alisin ang kanyang kamay sa aking binti.
Ang lambot ng kamay niya, siya lang ang unang naka hawak sa binti ko. Ni si Lloyd nga, pisngi lang, balikat at kamay ko ang madalas niyang mahawakan. Kumain kami sa malayong restaurant, as in parang napadpad yata kami sa Cavite.
Napatingin ako sa relo ko, ilang oras na pala ang naging biyahe namin. At dito niya lang binitawan ang hita ko.
"Ninong, bakit po pala ang layo ng narating natin? 2 pm na po, may klase pa tayo parehas, hindi na tayo makakapasok," ito yung dapat na sinabi ko kanina pa lang.
Naging mapag pasenya lang ako kanina.
"Wag na tayong pumasok sa school sa ngayon. Masarap ang pagkain dito promise! Magiging worth it ang pag punta natin. Baka sa sobrang sarap ng matikman mo, baka makalimutan mo ang pangalan mo."
Parang ang exaggerated nung sinabi ni Ninong.
"Paano po yung practice pala natin mamaya?" tanong ko ulit.
"Relax ka lang okay? Marami pa tayong time para jan. Isa pa, ang galing galing mo na maglaro. Sure ako na kahit hindi ka mag practice ay magagawa mo pa rin na makasabay sa team."