Chapter 13
Araw ng Lunes ay masiglang bumangon si Luna. Hindi na siya makapaghintay na makita ang kaibigang si Solene. Pati si Nanay Esme ay napansin ang pagiging masayahin niya. Ibang-iba raw siya ngayon. Halata raw ang pagiging bibo niya at namumula ang pisngi niya na animo ay nilagyan ito ng makeup. Natatawa siyang pinagmasdan ng ina habang nag-aayos. Katatapos lang nilang kumain at excited na rin siyanh makita ang binata. Siguro naman ay papansinin na siya nito kapag na sa eskuwelahan sila.
“Nanay! Aalis na ako!” paalam niya sa malakas na boses.
“Nandito ako, Anak,” malumanay nitong sagot. Nagugulat itong binalingan ni Luna.
“Hindi po kita napansin, ’Nay,” komento niya.
“Paano ba naman ay sobrang excited ka namang umalis. Hindi mo ako napansing lumapit sa ’yo,” nanunukso nitong
