ILANG araw ang lumipas.
Sinikap niyang huwag makasalubong ni masilayan ang pagmumukha ng binatang si Bradley.
Oo, labis siyang nasaktan, ngunit hindi niya maitatanggi sa sarili na hindi pa rin niya kayang umalis ng ganoon-ganoon na lang.
Pakiramdam niya kasi, mas mahihirapan siyang maka-move on, kung basta-basta na lang siya aalis?
Ngunit sa kabila no'n, sinikap niyang maghanap ng ibang idadahilan kay Manang Glenda upang ibang kawaksi ang utusan nitong maglinis sa kuwarto ng binata.
Kahit gaano niya kamahal ang binata, mas pinili niyang iwasan na ito at alam niyang mas lalo lang siyang masasaktan at mahihirapang maka-move on kung lagi niya itong makikita.
Hindi nga niya maintindihan ang sarili, ayaw niya itong makita ngunit ayaw pa rin naman niyang umalis sa mansion ng mga ito.
