Tempt Me, Gov

CHAPTER 2

UNIP*RN

TUMAAS-TAAS pa ang kilay ko, habang kinikwento ang mga nangyari sa akin sa Santa Polera mula sa mga classmates ko.

“Gusto ko na rin pumunta sa Santa Polera!” Si Lucia, ang aking best friend. Hindi ko dala-dala ang aking shell, pero agad akong natawa nang ilabas ni Lucia ang kaniyang dala. “I got this from Japan!” Ibinigay niya sa akin ang maliit na bottle.

As in, maliit lang talaga na bottle.

“What’s this?” Tila hindi ko alam kung ano ba ang mayroon sa tubig na ito. “It’s snow!”

Snow?

“Natunaw na nga lang,” sunod pa ni Lucia sa akin. Ngumiti lang din ako muli sa kaniya at niyakap ang kaibigan ko. “Thank you, Lucia! Here’s mine!” Iniabot ko naman sa kaniya ang maliit lang din na bottle for sands.

“Wow!” Kinuha niya iyon. May paint ko pa ang jar n’yon na para bang alon ng dagat ng Santa Polera. “I wonder if it’s really pretty in Santa Polera.” Habang naglalabas kami ng dala naming baon.

“It is! Kung pwede lang ako magsama ng friends ay isasama kita!” Taas-taas ko pang kilay. May kinuha si Lucia sa kaniyang bulsa at ipinakita ang hawak nito.

“Hala! May phone ka na!” Ngumuso ako sa inggit. Hindi pa ako pinapayagan ng mommy na magkaroon ng phone. Ang sabi niya sa akin ay kapag nag-turn na raw ako ng fifteen or sixteen.

Gusto raw nila na mag-focus ako sa schools. “You know what? Just cry to your parents, Fem! Hindi ka naman nila matitiis.” Pero hindi ganoon kadali iyon.

Kapag ginawa ko iyon ay mapapagalitan naman ako ng mommy at sasabihin niya na nagiging mabagay na akong bata. “Ang hirap kaya ng estado mo! Like, how can you search—”

“May tutor ako, Lucia, ‘di ba?” Tinikom niya lang ang labi niya.

“It’s twenty centuries na, Fem. Kung may spare lang akong phone, ibibigay ko talaga sa ‘yo.” Niyakap niya ako na para bang nakakaawa akong kaibigan. “It’s fine, Lucia. Masaya naman ako at hindi naman ako na-bored noong nagpunta ako ng Santa Polera.”

“Yeah, I know! Kanina mo pa sinasabi iyan sa akin at iyong nagbabantay sa ‘yo.” Agad rumihistro ang kaba sa aking dibdib

Naalala ko si Rav…

Araw na ang nakalipas, nang umalis ako ng Santa Polera. Habang nasa byahe ako ay siya lang ang lamang ng isip ko.

“What’s the catch with your babysitter?” Naniningkit na mga mata ni Lucia sa akin at binangga pa ang braso ko. “Wala,” tugon ko, dahil wala naman talaga.

“Ay sus! Parang hindi naman kita kilala, Fem! I know you well! Is he… handsome?” Tila para akong lumubog sa aking kinauupuan. Of course, Rav is handsome! Pero hindi ko iyon aaminin, ano! Hindi rin ako magsisinungaling at sasabihin na hindi sa kaibigan ko.

“What’s his name again?” Palagay ko ay nahalata na ni Lucia ang pagtahimik ko kaya’t iniba niya na ang usapan. “R-Rav Fuego,” banggit ko ng pangalan niya.

Kinuha niya ang kaniyang telepono at doon agad nag-search. Binuksan niya ang isang app at itinapat iyon sa akin.

“This app called Facemook, pwede mo rito I-search kung sino.” Busy siya sa pagtitipa nito sa kaniyang touch screen na cell phone at tila na estatwa sandali. “Wait? This… this is Rav Fuego?”

Ipinasilip niya sa akin ang cell phone nito at doon ko nakita ang gwapong mukha ni Rav.

“Ravemonte Fuego is his real name, Fem, look!” Ipinakita niya pa sa akin ang isang post doon at nakalagay pa ang pagbati sa kaniya noong birthday nito. “November Eighteen ang birthday niya—oh! He’s seven years older than us.”

Marami pa siyang sinasabi na hindi ko rin maintindihan.

“Scorpio siya! Hindi ko alam kung compatible ba ang Libra sa Scorpio, pero, who knows?” Hindi pa rin siya natinag at nag-scroll pa rin siya pababa.

“He has a girl friend…” Bumaba ang braso ko sa hindi ko alam na dahilan. “Lots… of girl friend,” sunod pa ni Lucia.

I know girl friend means. They called it lover.

Iyan ang pinagbabawal pa sa akin ni mommy at daddy. Huwag daw muna ako mag-boy friend, kaya hindi muna nila ako binibigyan ng phone.

“Fem? He’s an asshole; you should not waste your time on a guy like him.” Ibinaba niya na ang kaniyang cell phone at pinagmasdan ako. “He has lots of girl friends. Huwag na siya ang I-crush mo.”

“Hindi ko naman siya crush,” sunod ko.

“Really? Would you think that it would work on me?” Kinain niya ang ubas na nasa baunan nito. “I’m not dumb, Fem. Halata naman sa ‘yo na crush mo siya. You’re fourteen, you know nothing!”

“You’re fourteen, too!”

“I’m fifteen! I’m older than you like—months?” Taray niya pa, kaya ipinakita nito ang kaniyang cell phone. Five months na lang at mag-fifteen na ako.

I wonder if my parents are going to buy me a phone, too.

“Still, we’re both young.”

“Nope! I’m a teenager, and you’re not!” Ngumiwi lang ako sa kaniya. “Teenager is thirteen and up, Lucia.”

“Not in this country.”

Hindi na rin ako nakipagtalo sa kaniya kaya nanahimik na lamang ako. “So, how's the babysitter? Is he good at babysitting?” Wala akong maisip na pwede kong dahilan para ibahin ang usapan naming dalawa ni Lucia.

“Kind off.” Hindi ako nagsisinungaling. I can’t lie, okay? Ayokong hindi mapunta sa langit, kapag namatay ako. “Ha? Bakit kind off? May ugali siya?”

“He bullies his girl friends, Lucia.” Doon na ako nagsimulang magkwento sa kaniya. Naikwento ko sa kaniya simula sa umpisa kung paano ko siya nakilala.

Hindi niya naman ako ni-cut sa pagkwento, pero nakikita ko kung paano siya natutuwa sa mga sinasabi ko sa kaniya.

“I’ll pray for your soul,” ani ni Lucia at tinapik na lamang ang braso ko. Natapos kaming kumain at mabilis na pumasok na lamang sa room. As a said, all girls kami sa school na ito.

Hours past ay inaayos ko na ang bag ko, dahil paparating na rin naman na ang sundo ko. “Samahan mo ‘ko sa banyo!” Si Lucia, nang maayos niya na rin ang kaniyang bag.

Hinila niya ako patungong banyo at nang makarating kami ay pumasok kami ng cubicle.

May isinabit siya sa aking tainga.

“Akala ko ba ay iihi ka—” Hindi ko iyon natapos nang hawakan niya ang labi ko gamit ang kaniyang daliri. “Shh… tignan mo ‘to.”

May kinalikot nanaman siya sa kaniyang telepono. Nakita ko kung ano ni-search niya.

Unip*rn site? What’s that?

“Here!” Agad tumambad sa akin ang iba’t-ibang uri ng lalaki at babae na nakahubad. Oh, Lord! Ano itong nakikita ko?! “I-ano mo ‘yan, Lucia!” Hindi ko napigilan ang sarili kong sabihin iyon sa kaniya.

“Wait! Ito, oh!” Nag-click siya ng isa at doon ay para akong may naalala. “Wait…” wika ko.

“This is like how Rav bullied his girl friend, Lucia! Ganiyan ang posisyon nila! With a… oh.” Why am I suddenly feeling hot?

“It’s called p*rn, Fem. Rav didn’t bully her girl friends; they had s*x! That’s where babies came from!” Umawang lalo ang bibig ko.

“Did we watch… oh, gosh!” Hindi ako makapaniwala. Inalis ko sa aking tainga ang earphones ni Lucia at siya naman itong natatawa. “You saw live s*x, Fem. Congrats!” Tapik nanaman niya sa balikat ko.

Hinawakan ko ang aking ibabang parte.

Fourteen years of my existence ay hindi ko alam na may butas pala kami na ganoon! At ang mga lalaki ay may ganoon na haba!

Ano ba ang pinanood sa akin ni Lucia! God will never—ever forgive me!

“Ma?” Lumapit ako kay mommy, habang busy siya sa kaniyang cell phone. Sandali lang nang tumawa siya at ibinigay naman na sa akin ang kaniyang atensyon.

“Yes, anak?”

“Is it fun to have a phone?” Natigilan siya sa aking tanong. Ibinaba niya iyon at hinarap ako, habang nakahiga ako sa kaniyang kama. Wala pa si daddy, kaya narito lang ako sa kaniyang kama at nagbabasa ng libro.

But I can’t concentrate.

Natawa ang mommy sa gilid ko kaya napapabaling ang atensyon ko sa kaniya. “Uhm, is it, anak. Gusto mo na ba magkaroon ng phone?” Inilapit niya ang kaniyang mukha sa akin at hinalikan ang noo ko.

“I-I don’t think so. Lucia has one, and she plays music on it. Hindi niya na kailangan ng ipods.” Inilipat ko ang page nang aking libro. “I’ll talk to your dad about it,” ani ng mommy.

“It’s fine if, bawal pa, Ma. I’ll wait… besides, masaya naman ako sa binabasa ko.” Taas ko pa ng libro sa kaniya.

“Uh-huh… ano naman ang binabasa ng baby ko?” Niyakap pa ako ni mommy at pinagmasdan din ang binabasa ko. “Kingdom of Satoria: The missing heir,” sagot ko naman.

“Interesting…”

“The girl didn’t know that she had multiple powers. One day, her babysitter tried to kill her, but she copied her babysitter's power, and she teleported to Satoria. Which is a world of powers, elements, and more.” Mahaba kong summary kay mommy.

“Yeah! That’s… that’s cool!” Alam kong hindi, dahil hindi niya trip ang ganitong genre of stories. Well, I do! Pero ang hindi niya alam ay nagbabasa ako ng romance na pinahihiram sa akin ni Lucia.

And days after… I learn how s*x works.

Binasa ko ang librong fifty shades of red and I enjoyed it.

Now I know what Rav did to his girl friends.

My birthday came, and what my parents presented for me was a phone. Hindi naman na ako nabigla, dahil alam ko naman na ibibigay nila iyon sa akin.

“Guess who has a phone?” Taas kong kilay kay Lucia at ipinakita ang cell phone ko sa kaniya. “We’re matchy!” Parehas kami ng brand of phone ng best friend ko.

Gumawa na rin ako ng facemook at marami na rin na add na friends, maliban na lang sa isa.

“You’re doubting if you will add your babysitter?”

“I’m not going to add him. Baka mamaya ay isipin niya ay inii-stalk ko siya.” Kinuha niya ang cell phone ko at pinagmasdan ang profile ni Rav. “He has a new girl friend,” ani niya.

“Wala, nakita ko ang profile niya.”

“Look at this!” Sabay inilapit niya sa akin ang cell phone ko.

“Huwag kang mag-stalk sa mismong account niya. I-search mo lang itong name niya at huwag mong I-click ang accounts niya. See? May bago siyang kaakbayan na babae.” Taas-taas pa ang kilay niya.

Ngumuso ako sa aking nakita. Ano ba ang mayroon at parang nadidismaya ako lagi sa tuwing may girl friend siyang iba?