My One and Only Playboy

MOAOPB 12: Guy to guy

Kurt's POV

Pagkatapos kong maligo ay wala na si Lory sa loob ng kwarto. Lumabas ako para icheck kong nasan sya habang pinapatuyo ko pa ng towel yung buhok ko.

"Hey, nakita nyo ba si Lory"

Tanong ko sa dalawang maids na nadaanan ko.

"Kanina po naglalalakad lakad sya dito pero umalis din po sya young master"

Sagot nung isang maid.

"Where did she go?"

Tanong ko ulit.

Ang laki ng bahay kaya baka naligaw nanaman yun.

"We don't know young master but she's with Secretary Cruz"

The other maid answered.

"Secretary Cruz?"

Pag ulit ko at pareho naman silang tumango.

"Okay, thank you"

I answered to them at naglakad na ulit para hanapin si Lory.

Bakit naman magkasama sila Lory at Secretary Cruz? Ganun na ba sila ka close para magkasama ng hindi ko alam?

Una akong pumunta sa pool dahil yun ang unang pumasok sa isip ko pero walang kahit sino dun kaya lumabas din ako kaagad at nag lakad ulit.

Gusto kong tawagan si Lory pero hindi nya hawak ang cellphone nya dahil nakita ko yun kanina dun sa kwarto.

Sunod kong pinuntahan ang library because I know that Lory loves to read and also Secretary Cruz. Hindi ko din maiwasang mag imagine ng mga bagay na pwede nilang gawin dun. Katulad nung mga nakikita ko sa mga romantic dramas.

Yung mga galawang make out in the libarary. Ah basta! Bawat scenes na pumapasok sa utak ko ay umiinit din ang ulo ko.

Binuksan ko ang pinto ng libarary at pagkapasok ko sa library ay wala din sila dun.

"Thank God"

I said in relief.

Thank God I see no signs of romance in the library. Kahit papano nabawasan ang iniisip ko pero hindi ko pa din sila nahahanap.

Isa nalang ang naiisip kong pwede nilang puntahan and that is the garden. Actually may isa pa akong naiisip pero hindi ko na sasabihin, kayo na ang bahalang mag isip. I know that Lory is not that kind of girl.

Mabilis akong naglalakad papuntang garden at pagkarating ko sa may pintuan ay nakita kong nakabukas na yun.

Sabi na nga ba at nandito sila.

Lalabas na sana ako sa garden para kunin si Lory nang marinig kong magsalita si Lory.

"Pahiram ako ng kamay mo"

She said to Secretary Cruz.

Dahan-dahan akong umupo at nag tago sa gilid ng pinto habang nakasilip sa kanilang dalawa.

Lory offered her hand to Secretary Cruz at inabot naman yun ng makapal na robot.

I'm not sure if they're still talking dahil medyo humina na yung boses nila, basta ang alam ko lang ay masyado nang natatagalan ang paghawak kamay nila.

Nakapikit lang si Lory habang nakahawak sa kamay ni Secretary Cruz at habang pinapanuod ko silang dalawa ay para bang nalulungkot at naiinis ako.

Rage suddenly flowed through me like lava when I saw Secretary Cruz smiled at Lory habang nakapikit pa din si Lory.

I can't help myself to clench my fist as I watch him stare and smile at my girl.

"I hate his f*****g smile"

I said to myself.

Nang maimulat na ni Lory ang mga mata nya ay isang napakasayang ngiti ang ibinigay nya kay Secretary Cruz na nagpakirot naman ng puso ko. I don't think I like seeing her smile to another guy, especially to him.

Hindi ko na natiis pa ang inis dahil sa mga nakikita ko kaya tumayo na ako at mabilis na naglakad papalapit sa kanila.

"Eh kasi yung kamay mo...."

Lory is still saying something pero hindi nya na yun natuloy nang mabilis kong hilain si Secretary Cruz at agad na kinwelyuhan.

"What the f**k are you doing with my fiancee?"

Galit at pasigaw kong tanong kay Secretary Cruz pero parang hindi man lang sya nabigla.

His face is still the same at mas lalo yung nagpapainis sakin. Literal na muka syang nang aasar.

"Nothing, young master"

He answered without showing any emotions on his face.

"Eh tarantado ka pala eh!"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinayaan ko nang dumapo ang kamao ko sa pag mumuka nya nang bigla naman akong hilain ni Lory.

"KURT WAG!"

Sigaw ni Lory nang hilain nya ako papalayo sa hinayupak na Cruz na yun. Pareho kaming bumagsak ni Lory sa malambot na mga d**o pero sinigurado ko paring hindi sya masasaktan at mabilis na sinalo ang ulo nya gamit ang kanang kamay ko.

Pagkabagsak na pagkabagsak namin ay muli pa sana akong tatayo para tuluyan si Secretary Cruz nang pigilan nanaman ako ni Lory sa pamamagitan ng pag yakap nya sakin.

"Secretary Cruz, umalis ka muna please"

Lory said to Secretary Cruz at naglakad na paalis si Secretary Cruz.

Napangisi nalang ako sa inis dahil mas mukang concern pa sya sa lalakeng yung kesa sakin.

Lory stand up habang ako naman ay tuluya nang humiga sa damuhan. I closed my eyes and let out a deep breathe to cool my anger even just a little bit.

"Anong problema mo?"

Lory asked.

"Do you like him?"

Tanong ko din sa kanya habang nakapikipit pa din.

"Anong pinagsasabe mo? Hindi mo dapat sya sinugod ng ganun Kurt"

Lory answered at muli nanaman akong napa ngisi.

Tumayo ako mula sa pagkakahiga ko sa damuhan at pinagpagan ang sarili ko at hinarap si Lory.

"Talaga ba Lory? You're my fiancee tapos makikita kitang may ibang kahawak kamay na lalake?"

Fake fiancee or not. She's still my girl in all people's eyes pati na din sa paningin ko at hindi magbabago yun.

Ako lang dapat ang hahawak ng kamay nya, hahalik sa kanya o kahit lalapit man lang sa kanya, ako lang.

"Hindi yun katulad ng iniisip mo"

Sagot ni Lory.

"Then what is it?"

Masungit na tanong ko sa kanya.

"Hinuhulaan ko lang sya kaya hawak ko yung palad nya"

Sagot ko nya ulit.

Hula, my foot.

"Really huh?"

Masungit na tanong ko pa din sa kanya at tumango nalang sya.

Nagsimulang balutin ng katahimikan ang lugar nang pareho kaming hindi magsalita ni Lory. Halata ding naiilang sya dahil iniiwasan nya bawat tingin ko sa kanya.

"Anong nanamang trip m..."

Lory said na agad ko ding pinutol nang hilain ko sya papalapit sakin.

Sinigurado kong maingat ko syang mahihila at sinigurado ko ding malapit na malapit sya sakin.

Halos magkadikit na ang mga ilong namin ngayon sa sobrang lapit. I can feel every breathe that she exhale. Kahit sa pag hinga nya lang ay para bang naattract na ako agad at hindi ko din mapigilang mapapikit.

Parang lahat ng tungkol sa kanya ay gustong gusto ko.

I moved my face carefully para lumapit pa lalo sa kanya. Our nose touched and I felt something like electricity. I love how his warm breathes touches my skin.

I want to kiss her so bad right now but I'm stopping myself from doing it because I respect her. I don't want to kiss her just because I want to. Gusto kong gawin yun with her permission.

Huminga ako ng malalim at hinawakan ang magkabilang balikat ni Lory at dahan-dahan syang inilayo sakin bago pa ako hindi makapag pigil.

Naglakad ako paalis without any words at nang hindi man lang sya tinitingnan ulit.

Alam kong isang lingon ko lang ay hindi ko na sya matitiis. Ganun na ata talaga kalakas ang epekto sakin ni Lory nang hindi ko man lang namamalayan.

I want to kiss her so freaking bad but only her breathe brushed against my lips.

Naglalakad ako papunta sa kwarto nang bigla namang sumulpot si upuan.

"Kurt"

Pag tawag nya sakin.

"May problema ba? You look terrible"

I am terrible and you have no idea how bad I feel right now old man.

"Do you want to talk?"

Tanong nya pa ulit.

"Kung ikaw lang din, wag nalang"

Sagot ko at aalis na sana pero nagsalita ulit sya.

"What about talk like a strangers. No other stuffs, just strangers"

He said.

Napaisip ako sa sinabe nyang yun dahil mukang kailangan ko din nga naman ng kausap.

Tumango ako sa kanya pagkatapos ay naglakad kami papasok sa office nya sa bahay.

Pagkapasok namin ay nag bukas sya kaagad ng wine at sinerve yun. Iniabot nya sakin yung isa pagkatapos ay umupo sa katapat kong upuan.

"So, what's bothering you?"

He asked as he take a sip on his wine.

I honestly don't know what to say. Hindi ko alam kung pano ko sisimulan sabihin sa kanya o kung papaano ako magkwekwento sa kanya.

"It's about Lory, Am I right?"

He asked at tumango naman ako.

"Tell me about it"

Fuck how?

"I think I'm going crazy"

Sagot ko sa kanya.

Ewan ko pero yan lang ang lumabas na mga salita mula sa bibig ko.

"It's normal. Love will really make you crazy"

Love?

I... Ist this love? But this is not how thing are planned.

"Are you sure? I mean, how did you know?"

Tanong ko.

"Because of your mom, Rian"

He answered at medyo nakaramdam ako ng inis sa kanya. I don't like it when he mention my mom's name. Pero kagaya nga ng sabi nya kanina, we will just talk as strangers kaya titiisin ko nalang muna yung inis ko.

"Nung nanliligaw palang ako sa mommy mo, may mga lumalapit pang ibang mga lalake sa kanya. Sobrang ganda kasi ng mommy mo. Lagi akong napapaaway kapag may lumalapit sa kanya tapos tuwing nangyayare yun, lagi nya naman akong ginagamot sa clinic habang sinersermonan."

Yeah mom is so pretty. I remember saying I'll marry mommy one day when I was a kid. I love my mom so much.

"Gustong-gusto kong sinesermonan nya ako because that is how I know that she cares about me at natititigan ko din sya ng mas matagal dahil sa sermon nyang yun"

So pareho lang pala kami ng reaction kapag nakikita na may ibang lalakeng kasama yung babaeng mahalaga samin.

"So fighting or getting angry is a normal reaction?"

Tanong ko nanaman.

"Yes, but it should not be your reaction. You will be toxic without even realizing it if you keep reacting like that"

Yeah, I think agree.

"How should I react then?"

"It's up to you pero nung nag bago na ako, kapag may mga lalakeng kumakausap sa mom mo, lumalapit ako tapos hahawakan ko sya sa bewang nya then I will kiss her on her cheeks. That's how the other guys know that she's mine"

Flirting in public huh, not bad. Ang problema nga lang ay hindi naman sakin si Lory. Siguro nga gusto ko sya pero ako lang naman yung may gusto sa kanya. I'm not sure if the feeling is mutual.

"Did you really love mom?"

Seryosong tanong ko sa kanya. I know that it should be a strangers thing pero hindi ko na naiwasang mag tanong.

"More than my life, yes. I still love her and I still pray for her every night"

He still loves mom? How is that even possible? She's getting married to another woman.

"Pano mo naman nasabing mahal mo pa si mom?"

I don't understand.

"I may be getting married but no ome can replace your mom, Kurt. I love your tita Carla, I really do but it doesnt mean that I forgot about your mom"

Sagot nya habang diretsong nakatingin sakin.

"Your mom is the most beutiful gift I got in this world. Nung nawala sya I know that I will never find another woman like her in this world. I found your tita Carla but she's not like your mom. She's beautiful the way she is. She's kind, gentle and she understands me"

Naguguluhan ako kung sino ba talagang mahal nya. Posible ba yung pagmamahal na sinasabe nya?

"Naguguluhan ako"

Sagot ko sa kwento nya then he sighed.

"Nung nasa hospital pa si Rian, araw-araw akong umiiyak and I'm always asking God 'why?' Everyday she's getting weaker at sa araw-araw din na yun ay paulit ulit nyang sinasabe sakin to find someone who will take care of me because she won't be able to do it again for me"

Sa mga sinabeng yun ni dad ay parang may sunod-sunod na bagay na umatake sa puso ko at parang anytime ay iiyak na ako.

"Mom asked you to find another woman?"

I asked.

"Yes she did and I always refuse because I don't know how to love someone like how I love her"

"Then why are you getting married?"

If he always refuse mom's idea before, then why is he getting married now?

"Right before your mom died, she made me promised to open my heart for someone someday"

I... I honestly don't know anything about this.

"It was a pinky promise. You and your mom is my whole life and when your mom is gone, it feels like half of my life was gone too, but then, your tita Carla came. I did not loved her because of the pinky promise I made with your mom. I love her because I love her."

Dagdag nya pa sa kwento nya as he take the last sip of his wine.

Masyado akong nadala sa kinukwento nya kaya hindi man lang ako nakainom sa wine na binigay nya kanina.

"I see"

Tanging komento ko sa lahat ng sinabe nya.

"Hopefully you found answers in everything that I've said"

He said.

"Yeah I think I did. Alis na ako"

Cold kong sagot sa kanya.

"Hmm"

Tumayo na ako sa kinauupuan ko at ganun din sya.

"You know I love you Kurt, right?"

Seryoso nyang tanong sakin.

I don't know what to say.

"Maybe"

Sagot ko at lumabas na sa office nya.

Among yes, no and maybe. I picked maybe as an answer because I'm not really sure.

All I can say about everything he said is "love is really crazy". It confuse you, makes you mad and makes you happy even in just small things.

I'm dead.

I think the playboy is now inlove.