My One and Only Playboy

MAOPB 13: Our first

Kurt's POV

Kumakain kami ngayong lahat ng dinner and it's so awkward dahil hindi kami nag papansinan ni Lory. Actually ako yung hindi pumapansin sa kanya. Nagtatampo ako eh bakit ba.

"Kurt bukas na yung picnic natin right?"

Tanong ni upuan at tumango lang ako bilang sagot. I honestly still don't know if I should call him dad now. I want to call him dad but I'm not used to it anymore.

"Great, I already cancelled all of my appointments for tomorrow"

He added and I just nod again.

"Honey do you want me to help you cook tomorrow?"

Lory asked at umiling lang ako bilang sagot.

"Oh okay"

Lory answered at nagpatuloy na sa pagkain nya. I know that everyone in this table can notice that we had a fight. It's so obvious.

Andito din si Secretary Cruz ngayon at nakatayo sya dun sa gilid together with the maids so I'm sure he can hear everything that we are talking about.

"Should we use two cars tomorrow?"

Carla asked, surely to break the awkward silence.

"What do you guys think?"

Tanong din ni upuan saming dalawa ni Lory.

"Yeah, you all go in one car and I'll go alone in my car"

I answered at napatahimik naman silang lahat.

Pasimple akong tumingin kay Lory and she looks sad, I think.

"Why don't you go with Lory?"

Tanong ni upuan at napabuntong hininga naman ako.

"I don't know"

Cold kong sagot.

"Who do you want to go with Lory?"

He asked.

Sunod-sunod akong napasubo ng pagkain sa kaba dahil ayokong marinig na sabihin nyang ayaw nya sakin sumabay. Kung yun man ang isasagot nya then it means that she hates me.

"I would love to go with my fiance, if he allow me to go with him"

Sagot ni Lory at napatigil naman ako sa pagkain ko.

I didn't expect that she still wants to go with me there kahit na kanina pa ako masungit sa kanya.

"Well, I guess you guys should talk about it later"

Sabi ni upuan at tumango naman si Lory.

Nang matapos na kami sa pagkain namin ng dinner ay bumalik na kami sa mga kwarto namin.

Pinauna ko si Lory umakyat ng kwarto, I find it rude if I go first.

Pagkapasok namin sa kwarto ay ginawa na muna namin ang sarili naming night routine pagkatapos ay humiga na sa kama para matulog.

I'm about to turn off the light nang tawagin ako ni Lory.

"Psst"

Pag tawag sakin ni Lory.

Magkatabi na kami sa kama ngayon pero hindi ko pa din sya pinapansin.

"Psst hoy!"

Pag tawag nya ulit sakin with tusok-tusok to my tagiliran pa.

"Minamanyak mo ba ako?"

Masungit na tanong ko sa kanya. Her mouth drops open in disbelief, muntik na akong matawa pero pinigilan ko lang. Dapat tampo mode pa din para masuyo naman ng kahit kaunti.

"Sating dalawa, ako pa talaga?"

Tanong nya at inirapan ko lang sya ulit at di nanaman sya pinansin.

"Kurt naman, bati na tayo. Mas masungit kapa sakin eh"

Sabi nya pa habang pilit na pinapaharap ako sa kanya pero hindi pa din ako nag pa tinag.

"So hindi mo talaga ako papansinin?"

Tanong ni Lory pero hindi pa din ako sumagot at pasimpleng tumawa lang habang nakatalikod sa kanya.

"Sige dun nalang ako sa baba at maghahanap ng ibang kausap. Matulog ka mag isa mo"

Maghahanap ng ibang kausap? Si Secretary Cruz nanaman ba yun?

"No!"

Sagot ko at mabilis na napaupo pa ako sa kama dahil sa inis.

"Kung makasigaw ka naman dyan!"

Lory said habang nakahawak sa dibdib nya dahil sa gulat nya sakin.

"Eh kasi..."

Eh kasi baka mag usap nanaman kayo nung robot na yun tapos magka gusto ka sa kanya tapos maging kayo tapos ikakasal na kayo tapos magka family kayo. Pano na ako?

Yes, OA ako.

"Akin na nga yang kamay mo"

She said as she offer her right hand to me. Sandali ko syang tiningnan at nakangiti lang sya sakin.

"Ayoko, yan din ginawa mo kanina dun sa robot na yun"

Naka pout kong sagot sa kanya.

Psh, I want to be special Lory.

"Eh huhulaan nga din kita, sige na"

At kelan pa sya naging manghuhula?

"Tsk okay"

Sagot ko at naka nguso pa din na inabot sa kanya ang kamay ko.

Simpleng idinikit ko lang ang kaliwang kamay ko sa kanang kamay nya dahil medyo naiilang ako.

"Not just your fingertips, use your entire hand"

She said at nahihiyang hinawakan ko naman ang buong kamay nya. f**k, I can't even look at her straight.

Unti-unti ay nabalot ng kamay ko ang kamay nya. The feeling of her warm hand is making my heart beats so fast.

"I'll tell you my predictions after 10 seconds"

She said at tumango lang ako. Alam kong nang uuto lang tong si Lory pero sasakyan ko pa din yung trip nya, kahit nga ako pa ang sakyan nya. Just kidding.

She closed her eyes kaya nag karon naman ako ng chance na matitigan sya. Her eyes, her voice, even her fingertips, everthing about her makes my heart race.

"Lory..."

I whispered.

I want to get closer to her. Parang sa bawat segundong dumadaan na nakatitig lang ako sa kanya ay hinihila ako papalapit sa kanya just like magnets.

Slowly, I started moving closer to her without even realizing it. I'm so close to her but it's not enough for me.

Even if I want to, I can't get closer anymore, I don't want to fall in the trap. Kapag lumapit pa ako sa kanya talagang hindi ko na kakayanin pa.

10 seconds past then Lory opened her eyes. Her eyes widened when she saw me so close to her.

I'm expecting her to push me but she didn't. Napakunot ang noo ko when I saw her closed her eyes again. Nalilito ako kung bakit nya ginawa yun pero agad ding nawala ang pagka lito ko nang hawakan nya ang pisngi ko at pinag dikit ang mga labi namin.

Kung totoong sumasabog lang ang puso sa kilig ay paniguradong patay na ako ngayon.

Did Lory just kissed me?! What is happening?

Fuck sparks, I can feel the whole Meralco inside me right now.

This is our first ever kiss!

Sandali akong nabato dahil sa gulat ko sa pag halik sakin ni Lory pero saglit lang din ay natauhan ako and I started to move lips like she does. I even hold the back of her head gently to deepen our kissess.

Shit!

When should we stop? No, I mean, Can I even stop?

"Oh honey"

I whispered softly in between our kissess.

When I felt Lory wrap her arms around my neck, I lost it. Agad ko syang inihiga sa kama habang patuloy pa ding inaangkin ang mga labi nya. The heat that I'm feeling right now is crazy.

Our kissess began softly and now it's slowly gaining passion. Passion that I can't resist.

"Kurt I...."

She whispered in a breatheless voice. Damn, she's hot.

Sandali akong humiwalay kay Lory at mabilis na hinubad ang pang itaas ko. Pagkahubad na pagkahubad ko ay agad din akong bumalik sa pag akin ng mga labi nya.

Hindi ko na din napigilan pa ang kamay ko when it started to explore Lory's body.

I slowly put my hands under her shirt. I can feel how fast her breathing is when I touched her tummy. Unti-unting umaakyat ang pag gapang ng kanang kamay ko pataas sa dibdib ni Lory.

Her skin is so soft and I want to kiss every inch of her body.

Nang maramdaman ng mga daliri ko ang suot na b*a ni Lory ay para bang bigla akong natauhan. Napataaras ako at napahiwalay sa pag halik ko sa mga labi nya.

I should not do this to her, it's not right.

"I'm...um... I'm sorry, hindi ko dapat ginawa yun"

Nauutal utal kong sabi kay Lory habang pinapakalma pa ang sarili ko mula sa init na nararamdaman ko pa din hanggang ngayon.

"No... I mean... I... it's okay"

She answered.

We both looks so awkward and uncomfortable. Oh damn, what have I done?

"I'm so sorry hon, I promise I won't do that again"

No, I will honestly do it again but with Lory's actual "yes" next time.

"Oh, um yeah"

Lory answered, she obviously can't look at me in the eyes.

"Would... would you excuse me for a moment?"

Nahihiyang sabi ko kay Lory as I pointed to the bathroom. You guys already know it. I don't want to explain it anymore, it's embarassing.

"Yeah sure"

Mukang nahihiyang sagot din ni Lory kaya naman agad na akong pumasok sa loob ng bathroom to do my thing.

Why am I so f*****g horny right now? Well, it's Lory, so f**k it. I need to get this heat out.

Mika's POV

I'm here at Kurt's house tonight. Don't worry hindi ako magwawala.

I just want to talk to Kurt about something. I really want the normal us to be back because I don't think I can live without Kurt and Lance.

"Good evening po Ms. Mika"

Pag salubong sakin ng isang maid nila Kurt.

"Good evening, where's Kurt?"

Diretsong tanong ko sa kanya.

"Kakatapos lang po nila mag dinner kaya siguradong nasa kwarto nya na po sila"

Sila? Oh yeah his fiancee Lory.

"Okay thank you"

Nakangiting sagot ko sa kanya at naglakad na paakyat sa kwarto ni Kurt.

Nang makarating ako sa tapat ng kwarto ni Kurt ay nakaawang ang pinto kaya nasilip ko kaagad ang loob ng kwarto nya. The light is off except on the lamp in his side table. I can't see anything else kundi yung lamp nya lang na yun kaya dahan-dahan kong itinulak yung pinto para mas bumukas ng kaunti.

Little did I know that I'm going to regret doing that after what I saw.

Lory is already sleeping but Kurt isnt.

Nakaupo sya sa sahig katapat ang nakahiga at natutulog na si Lory. He's starring at her so deep like he's so inlove with her.

I don't want to see it pero hindi din ako makagalaw para umalis. Isang mahapding kirot kaagad ang naramdaman ko nang makita ko iyon.

Agad na tumulo ang mga luha ko nang makita kong hinalikan ni Kurt si Lory sa kanyang pisngi. I can't help to think that that should be me.

"I love you Lory, I think I do"

Kurt said to Lory as he gently tap her hair.

Bigla akong napahikbi dahil sa lakas ng pag iyak ko at mukang narinig yun ni Kurt dahil napatingin sya sa direksyon ko. Agad akong napatakip sa bibig ko at mabilis na tumakbo pababa para mag tago.

Pumasok ako sa isang guest room at dun nag patuloy ng pag iyak.

Bakit ba kasi ako pumunta pa dito? Bakit ba napakatanga ko?

Nanginginig ang mga kamay na kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko at agad na tinawagan si Lance at mabilis nya namang nasagot ang tawag ko.

"Hello Mika, where are you?"

He asked pero tanging pag iyak lang ang naisagot ko sa tanong nya.

"Hey what's wrong?"

Halatang nag aalalang tanong ni Lance sakin dahil sa tono ng boses nya.

"Asan ka? Pupuntahan kita"

"Lance... Lance it... it hurts so bad"

Paputol putol na sagot ko kay Lance. Hindi ko magawang magsalita ng diretso dahil sa sunod-sunod na pag hikbi ko.

"s**t I'm coming there I know where you are"

He said at ibinaba na ang tawag.

Para akong batang humiga sa kama habang patuloy pa din ang pag hahagulgol sa iyak. Kinuha ko yung kumot na nasa kama at ibinalot ko iyon sa sarili ko.

Patuloy lang ako sa pag iyak ko hanggang sa hindi ko mamalayang nakatulog na pala ako sa kakaiyak.

.....

Makalipas ang hindi ko siguradong oras ay nakaramdam ako ng mga pag tapik sa likod ko dahilan para mapamulat ang mga mata ko upang tingnan kung sino ang gumagawa nun.

"Mika, you have no idea how worried I....."

Hindi na naituloy pa ni Lance ang sasabihin nya nang bigla ko syang yakapin.

Para gusto kong umiyak ulit pero pinipigilan ko lang.

"I missed you"

I said to Lance at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap ko sa kanya. He never failed to be always with me whenever I need someone by my side.

"I missed you more Mika, always"

He said as he hugged me back.

"Please don't leave me too"

Hindi ko na kakayanin pa kapag pati si Lance ay mawawala din sakin. Baka mabaliw na ako.

"I will never leave you, I'll die if I do"

Sagot nya at humiwalay na sa pagkakayakap nya sakin.

He put his jacket on me at pinunasan ang mga luha kong pabagsak na mula sa mga mata ko.

"Don't cry, it doesn't suit you. You should be always happy"

He said at naka pout naman akong tumango sa kanya.

"Good girl"

He offer his hand to me at magkahawak kamay kaming naglakad palabas.

Sana... sana si Lance nalang yung pinili ng puso ko.