The Bogus Lover

Chapter 7

Di makapaniwalang tinitigan ni Kathleen ang amenities na nakikita niya ngayon. "Whoa! Kasya yata dito ang buong apartment ko sa bathub na ito."

"Hmm. Sounds like you need a larger apartment, mahal. Maybe we can do something about that when we return. My place is at least as large as that bed."

She spun around to face him. "Alam mo, pangalawang beses na kitang narinig na tinatawag mo akong mahal. Naninibago talaga ako sayo."

"Get used to it. Baka ngayon mo lang napansin ang ganitong side ko." Nakangiting wika nito. "Let's try out everything. Saan mo gustong magsimula? Sa romantic candlelight dinner ba? O dito mismo sa tub na ito?" untag nito sa namamalat na boses. "Or should we play hide-and-seek on that football-field-size bed?"

"Lexus!" aniya tas pinanlalakihan niya ng mga mata ang lalaki.

"The bed it is." anito pa.

He reached her side in two easy steps and scooped her up in his arms. Pakiramdam naman niya na sobrang namumula na siya sa mga pinagsasabi sa kanya ng lalaki. Kaya iniyuko na lamang niya ang ulo at isinubsob ito sa leeg ng lalaki.

"Sa susunod ayaw ko ng mag stay sa maluhong hotel na gaya nito." she informed him in a muffled voice.

"Bakit naman?"

"Ang gusto ko lang na makasama ka." She lifted her head to look at him with an endearingly solemn expression.

"Bakit may naisipan ka bang mas perpektong lugar maliban dito?"

"Wala."

Inilapag na siya nito sa malapad at malambot na kama saka tumabi ito sa kanya.

"We could make this trip even more special, if you want." he offered gently. "Basta pagbalik natin sa Pinas, sisiguradohin kong Mrs. Daniel ka na."

Napakagat siya sa kanyang pang ibabang labi. "Alam mo bang tama ang hinila ng mga kaopisina ko. Na plano mo na raw na mag po-propose ngayong gabi."

"At ano naman ang sagot mo sa proposal ko?"

"Noon pa man, pinangarap ko talagang mag settle down sa lalaking mahal ko, at ito na nga ang pagkakataon. Pero gusto kong dahan-dahanin muna natin ang planong ito."

"Kung mahal mo talaga ako, Kathleen? Ano bang pinagkaiba sa magpakasal tayo ngayon o sa susunod na mga buwan pa?"

Pumatak ang isang butil ng luha sa kanyang mata. "Ang masasabi ko lang na napakaswerte ko sayo, at siguro natatakot lang ako na sa paggising ko sa umaga, panaginip lang pala ang lahat ng ito. That our relationship will go back to the way it was and I'll lose all this."

"This isn't a dream and you're not going to lose me." panigurado pa nito.

"Pano kung bigla ka nalang mag-iba pagkatapos ng ating kasal?"

"That won't happen, I promise." wika nito saka binigyan siya nito ng isang mabilis na halik sa mga labi niya. "Marry me, Kathleen, and I'll fill your days and nights with more romance and adventure than your wildest dreams."

"Talaga? Ba't ngayon ko lang yata narinig yan sayo?"

"Try me."

Marahan naman siyang napatango rito. "Sa tingin ko, nakumbinsi mo na nga ang magiging bride mo, Mr. Daniel."

"Are you sure?"

"Very sure."

"So, pumapayag ka na ngayong gabi tayo magpapakasal?" Tiningnan nito ang relong pambisig. "The marriage bureau doesn't close until midnight."

Ipinulupot naman niya ang mga kamay sa leeg ng lalaki. "At pano mo naman nalaman yan?"

"Mahal," sambit nito na mas pinalambing pa ang boses. "It's my great pleasure to anticipate your every need."

"Ginawa mo nga ang lahat para sakin eh."

"Hindi pa nga yan sapat, Mahal ko. Teka lang, may tatawagan muna ako ha, para makakuha agad tayo ng lisensya ngayong gabi."

"Buti naman, para nang sa ganon makapag-ayos pa ako."

Ngunit bago paman siya makakilos, siniil ulit siya ng isang nakaliliyong halik nito. Kusa rin naman siyang tumutugon sa bawat pagdampi ng mga labi nito sa labi niya. Then she broke off the kiss with a strangled moan. "Hindi ko talaga maintindihan ang nararamdaman ko ngayon. Huwag kang magalit sakin ha, pero para kasing ibang tao ka ngayon."

Napangisi lang naman ito sa ipinagtapat niya. "Come on. Now that you've said yes, I want to turn my brand new bride-to-be into my brand new wife."

She sat up, delightfully appealing in her rumpled state. "A bride-to-be and a wife, all in one night?"

"Of course, pwedeng-pwede." anito saka nagsimula na itong magdayal sa kanyang cellphone.

Samantala habang may tinatawagan si Max, abala naman si Kathleen sa pag-aayos sa sarili nito. Tinawagan ni Max ang isang wedding coordinator na kasalukayang nag a-arange sa kanilang wedding, plinano na talaga niya ang lahat ng ito at gusto niyang espesyal pa rin ang araw ng kanilang kasal para kay Kathleen kahit madalian lang. Medyo malayo-layo pa naman ang wedding bureau mula sa hotel na pinagstayhan nila. At baka sa pag file ng mga kailangan na dokumento sila matatagalan. Pero mabuti nalang talaga at sinabi ni Kathleen na naiwan nito ang kanyang eyeglasses. Nabanggit kasi ng dalaga na nearsighted ito kaya advantage ito sa kanya kung pirmahan na ng kanilang contrata. Totoong pangalan kasi niya ang ipapalagay niya sa contrata, kaya mahirap na kung makita pa iyon ni Kathleen. Baka hindi itutuloy nito ang pagpapakasal sa kanya.

Nagpaalam muna siya kay Kathleen na bababa muna siya kasi kailangan niyang e-check ang chapel na papakasalan nila.

Pagkarating niya sa naturang chapel, namangha naman siya sa kanyang nakikita. Puno kasi ito ng iba't ibang klaseng bulaklak. Habang may mga scented candles namang nakalinya sa bawat gilid ng aisle. May instrumental music din na pinapatugtog. At ang paring Italyano na ni request niya ay naroon na din. Gusto kasi niyang wikang latin ang gagamitin sa seremonya ng kasal nila. At tumawag na rin sa kanya ang wedding gown designer at make up artist na papunta na rin sila sa hotel. All was already set, kasi gusto talaga niyang mabigyan ng totoong kasal si Kathleen.

Linapitan naman niya ang pari kasi may gusto siyang baguhin sa seremonya. Bahala na kung anuman ang mangyayari bukas basta ang importante para kay Max ay ang gabing iyon. Alam niya kasi na sa di kalaunan, madidiskubre talaga ni Kathleen ang tunay niyang katauhan. Isa pa, haharapin din niya ang matinding galit ng kanyang kakambal. At higit sa lahat, haharapin din niya ang maging hatol ng pamilyang Daniel sa kanya. Pero sa ngayon, hindi mahalaga sa kanya ang mga iyon. Dahil ang mas higit na inaalala niya ay ang magiging tugon ni Kathleen sa sandaling pagsaluhan na nila ang mainit na tagpo sa kanilang unang gabi.

Pagkalipas ng trenta minutos, handang-handa na talaga ang lahat at tanging bride nalang ang hinihintay niya.

When she appeared in the doorway of the chapel just then, parang napako naman siya sa kinatayuan niya. He'd never seen anyone more beautiful in his life. With a shy smile she came to him, floating down the short aisle, her gown drifting around her as though spun from cobwebs. Nagpadagdag din sa ganda nito ang mahaba nitong belo at ang hawak nitong mga puting rosas bilang boquet.

Matapos ang maikling entourage ay agad namang nagsimula ang paring italyano sa seremonya ng kasal. Minsan pa nga magkamali ito sa pagbanggit ng pangalan niya kahit kinausap na niya ito na huwag nalang banggitin ang pangalan niya sa seremonya. Mabuti nalang at hindi rin naman napansin iyon ni Kathleen. Toward the end of the ceremony, nagpapalitan na sila ng singsing.

He'd chosen an exquisite fire diamond solitaire in an antique platinum setting from a selection of rings of her grandma.

"Plinano mo na talaga ang lahat ng ito, noh?" bulong ni Kathleen sa kanya.

"Oo, dahil alam ko namang hindi mo ako kayang tanggihan."

Mukhang nag blushed naman ito sa sinabi niya. "Kapal! Pero sa totoo lang, aaminin ko na ang saya-saya ko ngayon."

He shot her a smoldering look. "Mas may isasaya ka pa mamaya."

Sa pagtungtong ng hating-gabi, na deklara na silang mag-asawa. Max swept Kathleen into his arms and kissed his wife for the first time.

Matapos ang seremonya ay kaagad naman silang bumalik sa kanilang suite. "Gusto mong uminom muna tayo ng wine?" tanong niya habang dahan-dahan niyang hinubad ang kanyang suot na tuxedo.

Ipinatong naman ni Kathleen ang kanyang boquet sa mesa at sinamyo-samyo ito. "Ayokong uminom dahil baka malasing lang ako." sagot pa nito. "Espesyal kasi sakin ang gabi na ito. Ganon din ba sayo?"

He could feel his body clench in anticipation. "Syempre naman, kada minuto sa gabing ito ay espesyal sakin." sang-ayon pa niya sa asawa. "Sige, ayoko na ring uminom."

At dahil may agam-agam pa rin siya sa nararamdaman ni Kathleen para sa kanya. For his own peace of mind, he had to be certain. "Hindi ka kaya nagsisisi na minadali natin ang lahat? Wala kasing isa sa pamilya natin ang nakadalo."

Napapailing lang ito. "Not really. Matanda na rin si lola para bumyahe pa dito."

"Bakit nasaan ang mga magulang mo?" he asked without thinking.

Parang nagugulohang nakatitig sa kanya ang asawa. "Alam mo na kung bakit, Lexus."

"Sorry. Nakalimutan ko lang." Agad niyang tinalikuran si Kathleen para kunwari isasampay niya ang hinubad na tuxedo sa sandalan ng silya, at para na rin matago ang ekspresyon sa mukha niya. "Ako naman, ihahanda ko na ang paliwanag ko sa pamilya ko."

To his relief the dangerous moment passed and she focused on this latest concern. "Magtatampo sila sayo for sure, di ba?"

"Actually, hindi naman talaga ako ang unang gumawa nito sa pamilya namin. Pero syempre, hindi pa rin sila matutuwa sa ginawa kong ito."

"Sa palagay ko nga."

"On the contrary. Sa tingin ko, maiintindihan rin naman nila tayo, nasa tamang edad na kasi tayo at karapatan din nating magpakasal ng pribado."

She nodded and satisfaction filled Maximus. His brother had been so wrong about her, Kathleen and Lexus were nothing alike. Oo nga at pareho silang graduate ng business and finance. Pero iyon lang naman ang magkatulad nila, kurso lang. Siguro hindi pa lubos na kilala ni Kathleen ang kakambal niyang si Lexus.

Pero siya, kilalang-kilala niya ang apog ng kakambal niya. Sa pag-uugali nga sila magkaibang-magkaiba eh, kahit pa mukha talaga silang pinagbiyak na bunga. Identical twins kasi silang dalawa.

"Tell me what you're feeling right now, Kathleen?"

"Masaya. Nenerbyos." anito at napabaling ang atensyon nito sa kanyang dibdib. "At saka gutom rin."

Humakbang naman siya papalapit sa asawa. "The first I intend to feed. The second I can appease. And the third I plan to fully satisfy. On every level."

He reached her side and cradled her against him, kissing away any lingering doubts until she shuddered helplessly, the want in her so huge, it couldn't be contained. "Wait," he murmured. "First things first." aniya saka tinanggal na niya ang sagabal na belo ng asawa.

Kathleen stood silently, waiting for him. At nang hindi na siya makapaghintay pa, she slid into his embrace and slanted her mouth over his in a hot, greedy kiss, one that told him in no uncertain terms how much she wanted him. He found the fastening for her gown at the nape of her neck and flicked it open. The edges of the halter top fluttered her waist, baring her to his gaze. Without a word, she reached behind her and unzipped the gown, allowing it to drift to the floor before she stepped clear of it. She was only wearing her lacy panty, aside from that she was totally naked. She shut her eyes and blew out a sigh.

"Tell me what you're worried about."

"Marami." she confessed.

He shrugged. "We have all night." Naramdaman ni Kathleen ang mga kamay nito na bumababa sa kanyang beywang. His hands are caressing her body. "Okay sige, sabihin mo sakin ang unang problema mo?"

She shuddered beneath his touch, and to his amusement it took her a moment to gather her thoughts. "Hindi lang ako makapaniwala na kasal na tayo, nasa Pilipinas pa kasi tayo kahapon para mag attend sana sa anniversary party ninyo."

"Pero ang event na to ay mas higit pa sa anniversary party namin." Unti-unti namang bumaba ang mga labi nito, kissing his way from the base of her throat to the curve of her shoulder. There he paused. "Totoo naman eh, mas importante sakin na maging ganap na kitang asawa."

But would she still feel that way about him for the coming days? Asawa pa rin kaya ang turing nito sa kanya pag makauwi na sila sa Pinas?

"Gusto mo bang maglaro muna tayo?" mungkahi pa nito.

Agad naman siyang may naisip na kapilyahan sa larong iminungkahi ng asawa. She deliberately ran her fingers along the sculpted muscles of his chest, circling the flat discs of his n*****s. Ngunit napamulagat na lamang siya nang sinunod ng asawa niya ang ginagawa niya. Naisahan pa yata siya.

"Is this how you want to play?" aniya saka siya napapalunok.

"Eh sino bang nagsimula?"

She lifted an eyebrow. "So ang nagsimula ang talunan, ganon?"

"Trust me. There are no losers in this game." He flashed her a grin. "Unless, kung ikaw ang unang susuko. Basta ang larong ito ay walang ungolan at walang tawanan. Game?"

Nakita naman ni Max na naiintriga si Kathleen sa pahayag niya, and he could see also the determination build in her, especially the desire to have him be the first to put and end to this novel form of foreplay. Ayaw na niyang isipin pa ang bukas, dahil ang mas mahalaga sa kanya ay ang gabing iyon.

"Okay, game." sagot naman ni Kathleen.

He lowered his head to her breast and captured her n****e between his teeth. Her soft cry was all he could have asked for and more. When she didn't immediately reciprocate, he asked. "Susuko ka na agad?"

Ngunit halatang pinipigilan lang nito ang pagtawa.

"You're laughing." akusa pa niya.

"Nakakakiliti kasi eh, ang hirap kaya magpigil."

"So na enjoy mo nga itong laro natin?"

"I really am."

The bed became their playground. At some point, his trousers and boxers vanished. He used the opportunity to switch off all but one of the lights, a lamp that bathed the room in soft shadows. He returned to the bed and rolled with her to the darkest section of the bed, where the light couldn't betray that he lacked the birthmark his brother had. And then the game turned serious.

He started the game again, intent on pushing her over the edge. Her laughter faded, replaced by an escalating passion. "Okay, ikaw na ang nanalo. Please, make love to me. I can't wait any longer. Make love to me now."

"I only win if you win." he said, and he'd removed her panties at some point during their game and she opened herself for his possession, encouraging him without words to give completion to the escalating passion that had been building between them.

He threaded his fingers with hers, locking them together palm to palm. This is where the spark had first burned, and he could feel it there still, uniting them just as he planned to unite their bodies. He whispered her name as he slid inward.

Gently, he possessed her. Then not so gently. She reared up to meet him, incandescent in her passion. The urgency grew, bit hard. She called to him, urging him on, pleading. He'd never experienced with another woman anything close to what he did in that moment with Kathleen. Not like this. Never like this.

He could feel the building. Feel the ending approach. He wanted to snatch it back. To live in this moment forever, until the pleasure ripped them both apart. He drove more an let out a wild scream as he climaxed. He may not see how his wife had her orgasm, but he had the greatest climax of his life.

Time trickled over them as they lay motionless, their bodies entwined, his remaining inside her own. She would never forget this. Despite the deception that had led to this moment, she would always be grateful to him for this. After all this time, it had finally happened.

Hindi na niya matandaan kung gano sila katagal nakatulog. He woke once more during the night and they made love again.

Pagkabangon niya sa umaga, agad siyang pumunta sa kusina para gumawa ng brewed coffee para sa kanilang dalawa ng asawa. Naligo siya at pagkatapos binalikan niya si Kathleen na mahimbing pa ring natutulog sa kama. Naisip naman niyang buhatin ang asawa patungo sa bathub at ginawa nga niya kaya naalimpungatan nalang si Kathleen.

"Lexus! I know a lot more swear words and I'm going to use them if you don't take me straight back to bed."

"I have something better in mind." anito saka inilubog na niya ang kagigising lang na asawa sa bathub. Her shriek of surprise turned to a groan of pleasure. He chuckled then. "Mas lalong gumanda ka pa sa umaga."

"Ang pilyo talaga ng asawa ko, but anyways, this feels amazing." She leaned against the sloping edge opposite him and rubbed her foot along the length of his leg.

"Teka lang, babalikan kita diyan. Kukuha lang ako ng kape."

Pagkabalik niya sa banyo bitbit na nga niya ang isang tasa ng kape at inabot ito kay Kathleen. "I wonder if we can order breakfast in here. They've been so accommodating about everything else."

"Nakita kung may intercom diyan sa gilid ng pinto, sige na mag order ka na." ani Kathleen saka hinigop nito ang kape.

Ngunit pagkatalikod niya bigla nalang nabitawan ni Kathleen ang hawak na tasa sa sahig.

"Oh God!" sabi nito saka napatutop ito sa kanyang bibig.

Nagulantang naman siya sa pagkabasag ng tasa pero ang mas ikinagulat niya ay ang reaksyon ng kanyang asawa. Napatanto naman niya kaagad na ito na nga ang katapusan sa kanyang pagpapanggap.

*****